Morgunblaðið - 28.09.1955, Blaðsíða 14

14 MORGUNBLAÐIB

1 Ekk i - :/’ með vopnum EFTSR SIMENON ar li vegið
Miðvikudagur 28. sept. 1955
jwni i rrTTyrin
il)) termM i Olseini
FOÐURVORUHNAR
ERU KOMNAR
Pramhaldssagan 1
I. kafli.
EINHVER drap létt og hikandi
á dyrnar, svo var einhver hlutur
settur á gólfið og að lokum kall-
aði feimnisleg konurödd: „Klukk-
an er orðin hálf sex og það er
nýbúið að hringja kirkjuklukk-
unni í fyrsta skiptið. ..
Það marraði í dínunni, þegar
Maigret reis upp við dogg í
rúmi sínu og starði undrandi upp
í litla þakgluggann, yfir höfða-
lagi rúmsins.
Aftur kallaði röddin, frammi á
ganginum:
„Ætlið þér að ganga til altar-
is?“ j
En nú var Maigret umsjónar-
maður kominn fram úr rekkju
sinni og stóð berfættur á ísköldu
gólfinu. j
Hann gekk fram að dyrunum,
sem voru bundnar aftur með
snærisspotta. Hann heyrði létt
fótatak, sem fjarlægðist óðum og
þegar hann lauk upp dyrunum
og leit fram á ganginn, sá hann
aðeins skuggamyndina af kven-
manni, í nátttreyju og hvítu pilsi.
Því næst tók hann könnuna
með heita vatninu, sem Marie
Tatin hafði komið með, lokaði
dyrunum og tók að svipast um
I
I nokkra daga hafði miðinn
hrakizt um skrifstofurnar á
Quai des Orfevres, en loks hafði
Maigret, af einskærri tilviljun,
rekið augun í hann og spurði
undrandi:
„Er það Saint-Fiacre, nálægt
Matignon?"
„Sennilega, úr því að miðinn
var sendur áfram, frá Moulins“.
Og Maigret stakk miðanum í
vasa sinn. Saint-Fiacre — Mat-
ignon — Moulins. Þessi nöfn
voru kunnugri honum, en nokkr-
um öðrum manni.
Hann var fæddur í Saint-Fi-
acre, þar sem faðir hans var hall-
arráðsmaður í þrjátíu ár.
Síðast hafði hann komið þang-
að, þegar faðir hans lézt og var
jarðaður í litla grafreitnum, bak
við kirkjuna.
,....glæpur mun verða drýgð-
ur.... meðan fyrsta guðsþjón-
ustan á Allra-sálna-messu stend-
ur yfir.... “
Maigret kom þangað daginn
áður og hélt þegar til einasta
veitingahúss staðarins, sem Marie
Tatin veitti forstöðu.
Hún bar ekki kennsl á hann,
en hann þekkti hana strax aftur,
á augunum, þekkti litlu rang-
eygðu telpuna, eins og hún var
eftir einhverskonar spegli, sem íafnan kölluð í gamla daga.
Litla, magra stúlkan var nú
hann gæti notað við raksturinn.
Kertið gat nú varla logað
lengur en örfáar mínútur enn þá,
en utan við þakgluggann ríkti
biksvart myrkur, myrkur nap-
urrar nætur öndverðs vetrar.
Nokkur bleik og sölnuð lauf
héngu á kræklóttum greinum
asparinnar, á flötinni framan við
húsið. af loftinu. Hér voru herbergin
Vegna hins tvöfalda halla lýst upp með olíulömpum. Úti í
þaksins, gat Maigret ekki staðið einu horni stofunnar var búið að
orðin að enn magrari gamalli
jómfrú, rangeygðari en nokkru
sinni fyrr og á sífelldum hlaup-
um á milli veitingastofunnar, eld
hússins og húsagarðsins, þar sem
hún átti og annaðist kanínur og
hænsni.
Umsjónarmaðurinn kom niður
uppréttur nema á miðju herberg-
isgólfinu.
Honum var öllum hrollkalt. —
Alla nóttina hafði nístandi bitur
súgur nætt um háls hans og herð-
ar, svo að hann var allur orðinn
stirður og freðinn.
Þarna uppi á litlu og óvistlegu
þakherbergi í gistihúsinu í Saint-
Fiacre, vöknuðu margar endur-
minningar frá liðnum tímum í
huga Maigrets.
Fyrsta hringingin til tíðasöngs
hljómar út yfir hið sofandi þorp
.... Þegar hann var barn, fór
hann ekki svona snemma á fætur
.... Hann var vanur að bíða
annarrar hringingar, þegar
klukkuna vantaði kortér í sex,
ekki tafðist hann á rakstrinum í
þá daga.
Þá var nú ekki verið að hita
vatnið handa honum. Stundum
var jafnvel vatnið í könnunni
botnfrosið. Innan lítillar stundar
bera á borð. Þar voru þykkar
sneiðar af gráu brauði, en loftið
angaði af heitu kaffi og sjóðandi
mjólk.
„Það er mjög rangt af yður, að
ganga ekki til altaris á degi sem
þessum. Sérstaklega þegar þér
eruð nú hvort sem er kominn á
fætur áður en messan hefst....
Hamingjan sönn.... Það er þó
ekki verið að hringja í annað
sinn, nú þegar....“
Hljómur kirkjuklukknanna
var mjög veikur. Skóhljóð heyrð-
ist úti á veginum. Marie Tatin
flýtti sér fram í eldhúsið, til þess
að klæðast svarta kjólnum, og
| setja á sig ullarvetlingana og
litla hattinn, sem aldrei vildi
tolla réttur á höfði hennar.
„Jæja, ég ætla þá að fara, svo
að þér getið lokið við morgun-
verðinn, í ró og næði. Viljið þér
læsa dyrunum fyrir aftan yður?“
„Nei, nei. Ég er alveg tilbú-
inn....“
Það gerði hana alveg ruglaða,
að eiga nú að ganga til kirkj-
unnar með karlmanni. Og karl-
manni frá París, meira að segja.
Hún skokkaði áfram, lítil og
lotin, á nöprum vetrarmorgni. —
Nokkur bliknuð lauf flögruðu til
jarðar, þurr og skorpin. Það
hafði sýnilega verið frost um
nóttina.
Dökkar verur sáust óljóst
koma út úr morgunhúminu og
stefna á daufan ljósbjarma kirkju
dyranna. Enn þá var verið að
hringja kirkjuklukkunum. Hér
og hvar blikuðu Ijós í gluggum
hinna lágreistu húsa, þar sem
fólk klæddist í snatri, til þess að
koma ekki of seint til hinnar
fyrstu morgunmessu.
Og aftur fann Maigret áhrif
hinna liðnu daga: Kulainn, svið-
inn í augunum, froskaldir fing-
ur, kaffibragðið í munninum og
svo þegar inn í kirkjuna var
komið, mættu gestunum bylgjur
af yl og björtu ljósi, kertalykt
og reykelsisilmur....
„Viljið þér afsaka mig?-------
En ég hef nefnilega sérstakan
bænastól.... “, sagði Marie og
Maigret þekkti aftur svarta stól-
inn með rauðu flauelssessunni,
sem í gamla daga hafði tilheyrt
frú Tatin, móður litlu, rangeygðu
telpunnar.
Klukkustrengurinn sveiflaðist
enn til og meðhjálparinn var ný-
búinn að kveikja á kertunum.
Kirkjugestirnir, sem sátu hálf-
sofandi í sætunum, voru mjög fá-
ir, alis ekki fleiri en fimmtán.
BL. HÆNSNAKORN
VARPFÓÐUR
KURL. MAÍS
H V EITIKORN
SIMl-
1
2
3
4
HON—E—MIX
HOMINY FEED
MAISMJÖL
HVEITIKLÍÐ
P<Q»íCF*Cb^sG;^Q=<<?^Q=<G^Cb^G:^Q=^G^C^G=«b=<C?=<Cb*<r=*Q=<CP<Q=<G=>«Sái
Ibúð
Rúmgóða og skemmtilega kjallaraíbúð í Vogahverfi |
hefi ég til sölu.
Laus eftir samkomulagi.
Baldvin Jónsson hrl.
Austurstræti 12 — sími 5545
®Q=<CP<Cb<Cr=<Q=<CP<Q=<G^Q=<G=^Cb=<G:^Q=<C::^Q==<G=<Ct=<G=^Q==<C=<Q=<G=,'CSi«<á
HELLMANNS
8ANDWICH SPRED
MAYONNAISE
Fyrirliggjandi.
i. mmm &

Sonur húsvarðarins
Danskt ævintýri.
2
Hún ók sér til hressingar með móður sinni, og alltaf kink-
myndi nú fótatak hans hljóma á eði hún kolli til Georgs í kjallaranum, kyssti meira að segja
freðnum veginum.... á fingur til hans, þangað til móðir hennar sagði við hana, að
Á meðan hann var að klæða hýn Væri orðin of gömul til bess.
sig, heyrði hann Marie Tatm ( Einn morgun átti hann að fara upp til hershöfðingjans
ganga fram og aftur um gesta- meg faréf blöð sem höfðu verið borin inn f húsva°Jðar.
glamra í bollum og diskum og stofuna Þa urn morgumnn Og þegar hann for fram hja dyr-
snúa kaffikvörninni. |unum a sandskotmu, heyrði hann eitthvað tista fyrir innan.
Hann klæddi sig í jakkann og Hann hélt, að það væri hænuungi, en það var litla dottir
hershöfðingjans með silkislæðu og knipplinga.
„Segðu ekki pabba og mömmu, þá verða þau vond!“
„Hvað er að, ungfrú litla ?“ spurði Georg.
„Það logar allt,“ sagði hún, „allt 1 báli!“
G^org opnaði dyrnar inn í litla barnaherbergið. Glugga-
tjaldið var nærri brunnið og það logaði á*tjaldstokknum.
Sent Rannsóknarlögreglunni í Georg stökk upp og kippti honum niður og kallaði á hjálp.
París, vegna nauðs.vnlegra fram- Hann kom í veg fyrir að húsið brynni. |
kvæmda. Hershöfðinginn og frúin spurðu Emilíu litlu spjörunum úr.'
límdur mlðfmeí^vohljóðandi nema einz eldspýtu,“ sagði hun. „Og það fór
orðsendingu' strax að brenna fyrir glugganum. Eg skirpti til þess að
„Þessi orð’eru skrifuð, til þess * slökkva> éS skirpti eins og ég gat, en ég hafði ekki nóg
að þér vitið, að glæpur mun munnvatn, og þá stökk eg ut og faldi mig, þvi að pabbi og
verða drýgður í kirkjunni í mamma verða vond.“ j
Saint-Fiacre, meðan fyrsta guðs-• „Skirpti!“ sagði hershöfðinginn. „Hvaða talsmáti er það?
þjónustan á Allra-sálna-messu Hvenær hefurðu heyrt pabba og mömmu tala um að skirpa?
stendur yfir“. Þetta hefurðu lært þarna niðri.“
yfirhöfnina, en áður en hann
gekk út úr herberginu, tók hann
úr skjalahylki sínu pappírsörk,
en við hana var festur embættis-
legur merkiseðill:
Borgarlögreglan í Moulins.
V aauidiai
dömur velja
oftast númer
7 snyrtivörur.
Fæst í flestum apótekum og sérverzlunum.
Númer 7 snyrtivörur eru framleiddar af
Agnar Norðfjörð & Co. h.f.
Lækjargötu 4 — Rcykjavík
■ ■-U