Morgunblaðið - 04.12.1955, Side 13
Sunnudagur 4. des. 1955
MORGUNBfAÐIÐ
29
Cuðtún Pétursdóttir trá
Raufarhöfn — Minning
HÚN lést hér í bænum 17. f.m.
af slysförum, og var jarðsungin
s.L föstudag frá Raufarhafnar-
kirkju. Bar dauða hennar að með
svo óvæntum og skyndilegum
hætti, að hina fjölmörgu frænd-
ur hennar og vini setti hljóða við
þá harmafregn. Hress og glöð í
bragði, eins og hún ávallt var,
gekk hún út að kvöldlagi sér til
hressingar, en var látin að stutt 'i
sturid liðinni, örskammt frá heim-
iii sínu.
Með frú Guðrúnu er gagnmerk
og- mikilhæf kona horfin af þess-
um heimi.
Frú Guðfún Pétursdóttir var
fædd 9. ágúst 1878 í Vopnafirði.
Foreldrar hennar voru hin merku
hjón Pétur Gúðjohnsen verzlun-
arstjóri í Vopnafirði, sonur hiris
þjóðkunna tónsnillings og fyrrum
organleikara við dómkirkjuna,
með sama nafni, og frú Þórunn
Elísabet, dóttir prestahöfðingjans
og þjóðmálaskörungsins séra Hall
dórs prófasts Jónssonar á Hofi í
Vopnafirði, af Bólstaðahlíðarætt,
sem alkunmvgt er. Stóðu þannig
merkir og sterkir stofnar að frú
Guðrúnu í báðar ættir, sem
greinilega kom fram í listhneigð
hennar, ágætum gáfum og fast-
mótaðri skapgerð.
Frú Guðrún dvaldist í foreldra-
húsum til 25 ára aldurs, að frá-
töldum þeim árum er hún var við
nám utanlands og innan. Hinn 16.
júní 1903 giftist hún Sveini Ein-
arssyni, kaupmanni á Raufar-
höfn, hinum mesta sæmdarmanni
og höfðingja, en hann var bróðir
Páls Einarssonar hæstaréttar-
dóma-ra og þeirra kunnu systkina.
Þau hjón eignuðust einn son,
Pétur Guðjohnsen, er bar fullt
nafn móðurföður síns. Hann var
glæsimenni, gáfaður, hvers
manns hugljúíi og hinn mesti
efnismaður i hvívetna. En • sá
þungbæri harmur bar þeim hjón-
um að höndum, að hann var
kvaddur til æðri heima á blóma-
skeiði lífsins. Eina fósturdóttur
áttu þau hjón. í annað sinn sótti
sorgin þau heim, er einkasonur
hennar, yndislegt barn, er þau
hjón unnu mjög, var burtkallað
héðan.
Sveinn káupmaður lést á
skipsfjöl, á leið til Reykjavíkur
hinn 13. des. 1954. Höfðú þau
merku hjón þá átt samleið í hjóna
bandi um rúmléga hálfrar aldar
skeið. En síðustu 5 æviárin dvald
ist frú Guðrún í Reykjavík, vegna
vanheilsu. En á Raufarhöfn, þar
sem þau reistu bú, rak Sveinn
kaupmaður verzlun jafn lengi í
félagi við Jón bróður sinn, sem
löngu er látinn, og síðar með
bróðursyni sínum Einari kaup-
manni og hreppstjóra Jónssyni.
Heimili þeirra heiðurshjóna,
Sveins kaupmanns og frú Guð-
rúnar, var orðlagt nær og fjær
fyrir framúrskarandi gestrisni og
höfðingsskap, hvern sem að garði
bar. — Ég, sem þessar línur rita,
minnist með einlægu þakklæti
margra ánægjulegra og uppbyggi
legra samverustunda með þeim
hjónum á hinu vistlega menning-
arheimili þeirra. Og þeir eru
vissulega margir, æðri og lægri,
er þá sögu hafa að segja, þvi þar
bar marga gesti að garði, fyrr og
síðar, er þaðan fóru með hlýhug
og virðingu til húsráðenda fyrir
veittar velgerðir og vinarhug.
Frú Guðrún var svo miklum
mannkostum búin, að hún verður
öiíum þeim minnisstæð er náin
kynni höfðti af henni. Og bar þar
| margt til. Listrænir hæfileikar
hennar voru fjölþættir. Tónlist-
argáfan var henni svo ríkulega í
blóð borin að hún má teljast í
fremstu röð þeirra, er þá göfugu
list hafa iðkað á nálægum tíma
hérlendis. Enda var húa af þeim
komin, er voru heimamenn í
musteri sönggyðjunnar. Og nutu
margir góðs af þekkingu hennar
þar og smekkvísi og ekki sízt
þeir er móttækilegastir voru fyrir
þessa list allra lista, Því frú Guð-
rún kenndi fjölmörgum ung-
mennum hljóðfæraslátt fyrr og
síðar. Jafnframt var hún organisti
við Ásmundastaða- og Raufar-
hafnarkirkjur um 20 ára skeið,
og annaðist það starf með fágætri
alúð og vandvirkni, eins og a'llt.
sem hún lagði hug og hönd að,
og án þess að líta til launa.
Þau hjón frú Guðrún og Sveinn
maður hennar voru frumkvöðlar
að byggingu Raufarhafnarkirkju,
og lögðu kirkjunni dýra og góða
gripi af rausn sinni, sem lengi
mun varðveita minningu þeirra
hjóna þar á staðnum, auk alls
annars er þau gott gerðu.
Listræn gáfa frú Guðrúnar lá
I á fleiri sviðum en tórilistarinnar.
Um hannyrðir og tóvinnu var
hún völundur í höndum, sem
heimili hennar bar ljósastan vott
um. — Frú Guðrún var gædd hin-
um beztu skapgerðarkostum.. Hún
var hreinlynd og trygglynd svo
að bar, frændrækin og vinföst.
Hún var höfðingleg í sjón og raun
svo og menningarfrömuður í smu
umhverfi.
Minning þessarar- merku konu
skal í heiðri og virðingu höfð um
aldir.
Þórður Odðgeirsson.
Grein þessi varð að bíða birt-
ingar vegna rúmleysis í blaðinu.
Diseivélaeígendur
Viðgerðarsíofan á eldsneytislokum og olíudrevfur-
um í eldsneytisloka, er flutt á Hverfisgötu 59 (bak-
skúr). — Sími 7044 — Edward Proppé.
Skóverzlun B. Stefánssonar hættir
Stórkostlegastn rýmingarsala
á íslandi heist i fyrramólið
Barnaskór
IJ nglingashór
Dömuskór
Herraskór
lnniskór
Skólaskór
Vinnuskór
Strigaskór
Skóhlífar
V aðstígvél
Allar vörubirgðir verzhinarinnar eiga að seljast fyrir 1, jan. n. k.
þar sem verzlunin hættir að starfa. — Hér er því einstakt tækifæri
fyrir alla Reykvíkinga og nærsv eitarmenn að eignast skó fyrir
jólin með alvcg sérstöku tækifærisverði. Þér hafið því bókstaf-
lega ekki ráð á því að láta slíkt tækifæri ganga yður úr greipum.
Takmarkið er, hvert einasta par á að seljast fyrir gamlárskvöld. —
Á þessum iólum fer enginn í jólaköttinn. Á jóltmum 1955 ganga
Reykvíkingar í skóm frá Skóverzlun B. Stefánssonar, Laugaveg 22
Lítið i gluggana i kvöld. Opnum mánudagsmorgun kl. 9
f:
Undraheimur undirdjúpanna
eftir kaptein J. Y. Cousteau, höfund og brautryðjanda
köfunaraðferðarinnar með vatnslunganu.
Bókin segir frá reynslu og ævintýrum hinna
fyrstu „froskmanna“, er hættu sér niður í
undirdjúpin með vatnslungað á bakinu og
svömluðu fríir og frjálsir, eins og fiskarnir,
óháðir öllu sambandi við yfirborðið, um
ókunna heima, könnuðu ný og áður óþekkt
svæði, sem að sumu leyti gjörbreyttu hug-
myndum okkar jarðarbúa um lifnaðarhætti
sævarbúa.
Frásögn höfundar er ævintýraleg og þó
raunsæ í senn, og honum hefur tekizt að
gæða hana slíku seiðmagni, að lesandinn
leggur ógjarnan frá sér bókina á náttborðið, fyrr en síðustu blaðsíðunni
hefur verið flett.
Hrimfells bók er valin bók
BÓKAÚTGÁFAN „HRÍMFELL".