Morgunblaðið - 16.12.1955, Blaðsíða 2

Morgunblaðið - 16.12.1955, Blaðsíða 2
mlorgvnblaðib Föstudagur 16. sept. 1955 TH!ag|UBi tíaina^iarðarvegar I iggur LÝSING Hafnarfjarðarvegar var pokkuð rædd á fundi bæjar- fetjórnar í gær. Borgarstjóri skýrði frá ýmsu í sambandi við það mál. Ríkis- v aldið hefði enn ekki fengizt til að viðurkenna skyldu sína til að lýsa þjóðvegi. Því hefði Reykja- \ kurbíer kostað lýsingu Suður- í ndsbrautar, en hún væri þjóð- i 'gur frá Tungu og austur úr. JRíkissjóður hefði hingað til ekki tengizt til að hefjast handa um lýsingu Hafnarfjarðarvegar og i irtust su.mir telja að bæja- og ý eitafélög ættu að kosta lýsingu t 'irra þjóðvega, sem lægju um lögsagnarumdæmi þeirra. Slíkt V*ri þó óframkvæmanlegt hér, 1 í bæði Garðahreppur og Kópa- ýogshreppur gætu ekki risið tiRdir þeim mikla kostnaði, sem í hlut þeirra mundi falla af lýs- jngu Hfvegar. Þingmenn Reykjavíkur og ‘ Hafnarfjarðar og nokkrir aðr- ir þingmenn hefðu tekið málið upp á Alþingi og borið fram tillögu um 850 þús. kr. fjár- veitingu til lýsingar Hf.vegar. '| Sú tillaga lægi nú fyrir þing- inu. Ef hins vegar að hún næði ekki fram að ganga, taldi borgarstjóri, að Reykjavíkur- bær gæti ekki öllu lengur lát- ; ið það dragast að lýsa þann hluta Hafnarfjarðarvegar, sem 1 er innan lögsagnarumdæmis Reykjavikur. ; Borgarstjóri benti þó á, að t)etri lýsingu fylgi jafnan aukinn þkuhraði og þyrfti því að gera ýmsar öryggisráðstafanir jafn- rramt lýsingu, svo sem að gera ^angstéttir. I Hefði starfsmönnum Umferð- arnefndar og Rafmagnsveitu verið falið að athuga það má!. Frh. af bls. 1 En framsögumaður fjárhags nefndar, Skúli Guðmundsson, | lýsti því yfir í samráði við póstmálaráðherra og fjármála- ráðherra, að þeir póstaf- greiðslumenn, er starfað hefðu lengi, skyldu gerðir annars stigs fulltrúar. >ER TIE EFRI DEILDAR Frumvarpið var að lokum sam- jbykkt í deildinni með 21 atkv. gegn einu. Verður það tekið til umræðu í Effi deild í dag og að öllum líkindUm afgreitt sem lög » dag eða á morgun. Eins og kunnugt er felur frum- varþið í sér 9—10% launahækk- ur til opinberra starfsmanna yfir- leitt og ennfremur munu skv. frumvárpinu barnakennarar, Þ.júkrunarkonur og prestar fá verulegar kjarabætur. vottavél fyrir þá 25 ára gtímlu AÐ þykú- ekki lengur í frá- sögur færandi þótt húsmóðir- in fái nýja þvottavél, en fyrir 25 árum þótti það mikill viðburður því þá voru þessi ágætu heimilis- tæki ekki orðin jafn algeng og í dag. Þessi frú, sem stendur á mvnd- inni hjá nýju þvottavélinni sinni og þeirri gömlu, er frú Herdís Jónsdóttir, Laugaveg 30. Það var hún sem fékk eina af fyrstu þvottavélunum sem flutt var hingað til lands, alþingishátíðar- sumarið 1930. Nú hefur hún þveg- ið alla sína þvotta í þéssari vél, hún hefur aldreý bilað utan einu sinni fyrir þrem árum að fá þurfti í hana nýtt stykki. — En tæknin hefur breyzt síðan 1930 og þar með hafa þvottavélarnar verið gerðar fullkomnari og nú langar ar frú Herdísi til þess að fá sér nýja. Fyrirtækið sem flytur þessa tegund þvottavéla inn er G. Þor- steinsson og Johnson, en þvotta- vélin heitir Easy og er bandarísk. — Er frú Herdís kom að máli við G. Þorsteinsson og Johnson um að fá nýja þvottavél voru þeir svo höfðinglegir að þeir buðu henni verulegan afslátt af nýrri þvottavél þar sem hún væri lík- lega sú kona sem hefði fyrst allra íslenzkra kvenna eignast þvotta- vél af tegundinni Easy. — Mynd- in sýnir frú Herdísi, þar sem hún stendur ó milli þvottavélanna sinna. Sú gamla er í aðalatriðum mjög svipuð þeirri nýju, og má til gamans geta þess að aldrei hefur þurft að skipta um vindu- keflin. Sú nýja er vitanlega full- komnari, t. d. hefur hún þurrk- ara og hún skolár þvottinn sjálf. — Hvað kostaði gamla vélin á sínum tíma? — Ég man það ekki alveg ná- kvæmlega, svaraði frú Herdís, — en eitthvað var það um 500 kr. Og þótti nú alveg óskaplegt að fleygja peningum út fyrir svona vél. Allar húsmæður álitu að þær gæáf alls ekki þvegið þvottinn svo gagn væri að, og gerðu ekki nema slíta honum og eyðileggja hann gjörsamlega. En það er nú I eitthvað annað. „Ægir“ fær lóð iyrir félagssvæði AÐALFUNDUR Sundfélagsins Ægis var haldinn 12. þ. m. j Formaður félagsins, Jón Ingi- marsson, gaf skýrslu um starf- semi þess á síðastliðnu ári. Gat hann þess, að líkur virtust vera á því, að félaginu yrði bráðlega fengin lóð hér í bænum undir félagssvæði í samræmi við óskir félagsins til bæjaryfirvalda. Ríkti mikill áhugi á þessu máli á fund- inum og voru menn einhuga um, að leggja bæri allt' kapp S upp- byggingu slíks athafnasvæðis með félagsheimili, sem fyrsta áfanga í byggingaframkvæmd- um. Fjárhagur félagsins hefir batn- að undanfarin ár, og m. a. hafa eignir þess nær tvöfaldazt að krónutölu síðustu ívö árin. Deildaskipting var tekin upp í félaginu á síðasta ári, og eru nú fslendingofagnaður í New York FÉLAG íslendinga í New York Þélt fullveldishóf í einu af hótel- um borgarinnar 9. desember s.l. og sátu það á annað hundrað ís- lendingar og gestir þeirra. For- maður félagsins, Sigurður A. Magnússon, setti samkomuna og bauð gesti velkomna. Að borð- fcaldi loknu hélt Thor Thors, eendiráðherra, fullveldisræðu, bar sem hann minntist unninna nigra í baráttu íslendinga fyrir betra lífi. Dró hann upp hug- ræma mynd af landinu, sem lcvatt hefði verið um stundar- ♦;akir, en kallaði börn sín ætíö áftur heim, því orð skáldsins væru sönn, þau er lýstu íslend- íngum svo, að hvar sem þeir færu, bSeru þeír ávallt síns „heimalands mót.“ ■ Að ræðu sendiráðherrans lok- I inni söng Guðrún Tómasdóttir nokkra íslenzka söngva við und- irleik Snjólaugar Sigurdsson. Var gerður hinn bezti rómur að söng j hennar. Að svo búnu var stiginn dans fram á nótt, en milli dansa voru kyrjaðir gamalkunnir söngv ar frá Fróni. íslendingafélagið heldur árlega tvær hátíðasamkomur, en auk þess eru haldnar almennar j skemmtanir annan og þriðja hvern mánuð. Á næsta ári er í ráði að reyna að setja „Gullna hliðið“ á svið og sýna það ís- lendingum í New York og ná- greúni. Mun Gunnar Eyjólfsson hafa á hendi leikstjórn, ef unnt verður að hrinda þessu í fram-l I kvæmd, 1 starfandi tvær deildir með sér- stakri stjórn, sunddeild og sund- knattleiksdeild. Enn er ekki kom- in full reynzla á þetta Skipulag á félagsstarfinu, fyrst og frémst vegna þess, að sundstaðirnir hér í bænum hafa verið lokaðir til sundiðkunar síðan í haust, og hafa æfingar því ekki hafizt enn. Aðalþjálfari félagsins er eins og að undanförnu Ari Guðmunds- son. | Nokkrir yngri félagarnir hafa| byggt sér skáia á landi því, er félagið keypti órið 1932 við Hafravatn. Land þetta var mælt og teiknað á siðastliðinu sumri. Á aðalfundinum var kosin stjórn til næsta árs. Var Jðn Ingimarsson éndurkjörinn for- maður og sömuleiðis þeir Ari Guðmundsson. varaformaðUr og Theodór Guðmundsson, gjald- keri. Fyrir voru í stjórninni þeir Ólafur Ó. Johnsson, ritarí, og Marteinn Kristinsson, meðstjórn- andi. Formenn deildarstjórna eru sjálfkjörnir í aðalstjórn, en þeir eru Guðjón Sigurbjörnsson form. sunddeildar og Elías Guð- mundsson form. sundknattleiks- deildar. Váramenn í aðálstjórn eru -Jón Ingi Guðmundsson og Magnús B. Pálsson. Aðalfundurinn samþykkti ó- skorun á Laugardalsnefnd að hraða byggingu væntanlegra sundlauga á íþróttasvæðinu í Laugardal. Aðgerðir KAIRÓ, 15. des. — Nasser, for- sætisráðherra Egyptalands, hef- ur sagt, að ef ísrael geri frekari órásir á egypzka landámæraverði en orðið er, þá muni Egyptar grípa til róttækra ráðstafana, | TNA SIGURfcÁfeW'fMýsMnl U borin er til grafar í dag, var fædd á Nethörnrum í Ölfusi þann 8. júní 1873. Hún.var elzt syst- kina sinna, en móður sína missti hún er hún var aðeins níu ára gömul. Una var þvi ekki gömul, er hún varð að segja skilið við leik bamsins, til þess að létta undir með föður sínum og syst- kinum. Þannig hófst hinn langi vinnudagur hennar. Svo hefur móðir mín sagt mér, að er þau bömin í Arnarbælishveríinu bmgðu á leik í rökkrinu. hafi það vart komið fyrir að Una væri í þeim hóp. Hún var frá morgni til kvölds að sinna skyldustörf- um sínúm. Þannig varð líf Unu frá blautu barnsbeini til hárrar elli að þjóna öðrum með stakri trúmennsku, án þess að hugsa nokkuð um eigin hag. Þegar Una var sautján éra réðst hún í vist til foreldra móð- ur minnar, síra ísleifs Gíslason- ár og Karitasár Markúsdóttur i Arnarbæli. Það má segja að þessari vistráðningu hafi lokið þann 11. des. s. 1., þegar Una kvaddi þennan heim, því eftir að amma mín brá búi, fiuttist Una til móður minnar og dvaldi með hénni æ síðan. Una starfaði því hjá sömu fjölskyldunni í nær 65 ár, og mun slíkt fátítt nú á dögum. í nærfellt 50 ár var heimili Unu í Tjamargötu 18 og þangað leitar hugur minn í dag. Við börnin, sem ólumst upp í því húsi, eigum henni svo mikið að þakka. Hún skildi okkur svo vel, , og miðlaði gæsku sinni svo dá- samlega jafnt milli okkar, að ég minnist þess ekki að hún nokkru sinni tæki eitt barnið fram yfir annað. Við vorum öll hennar uppáhaldsbörn, og þegar við svo síðar sjálf eignuðumst börn, nutu þau í sama mæli ástríkis hennar og fórnfýsi. Það var unun að sjá hvernig og hversu fljótt börn hændust að Unu, enda var það venjan við gestakomur að senda börnin til hennar. Una var um margt einstök kona. Hún var háttvís með afbrigðum, jafnt við háa sem lága, og hispurslaus í allri framkomu. Hún kunni vel að haga orðum sínUm, og brá þá iðulega fyrir glettni í svörum hennar. Hún var einstaklega orð- vör, og enginn skyldi reyna að fá hana til að tala meira en henni sjálfri bauð. Una var forvitur og draumspök, en þá gáfu sína fór hún með af mikilli varfærni, og fjarri var það skapi hennar að fara með hálfkveðna vísu, þótt hún byggí yfir einhverju. í gleð- inni var Hftn hófsöm, eins og í öllu liferni sínu, en í sorginni var hún sterk sem bjarg. Hvgg Leyfi fil „sjoppu"- halds og sælgæfis- verrfana verði 4g að engin hafi verið fjölskyldu1' minni, og þá sérstaklega móður minni, meiri styrkur á sorgar- stundu en hún. Á áttræðisafmæli Unu lét einn vina hennar svo ummælt, að hún væri hin sanna heimiiispprýði, og hún setti meiri svip á Tjarnargötu 18, en við gerðum okkur grein fyrir. Þessx orð munu reynast sannyrði. Allir sem þekktu Unu munu sakna þess sárt að mæta ekki lengur brosinu hennar, er þeir i framtíð- inni kveðja dyra í Tjarnargötu 18. — Una hræddist ekki dauð- ann, en hún hafði oft orð á þvi, að því kviði hún mest að míssa heilsuna og verða öðrúm byrði. Hún, sem allt sitt langa líf þjón- ’ aði öðrum, matti ekki til þess hugsa að þurfa að þiggja hjálp 1 frá öðrum í ellinni. Unu varð að ósk sinni. Hún vann sín störf þar til hálfum máimði áður en hún dó. Við, sem j®ktum hana ; vissum þó, að hún gekk ekki heil til skógar síðasta árið, s@m hún lifði. En Una kunni ekki að kvarta, og hún stóð meðan stætt, var. Með þessum fátæklegu orð- um vil ég kveðja Unu mína með innilegu þakklæti fyrir allt, sem hún hefur verið mér og mínum. I. B. afhuguð ALLMIKLAR umræður urðu á fundi bæjarstjórnar í gær um „sjoppur1' og sælgætisverzlanir í bænum. Var í því sambandi tals- vert rætt um „sjoppurnar“, sem staðsettár eru I námunda við skóla bæjárins. Dr. Sig. Sigurðsson bftr. tók fram, að erfitt væri fyrir heil- brigðisnefnd að standa á móti veitingu leyfa til reksturs „sjoppa" og sælgætisverzlana, ef öll skilyrði heilbrigðisreglugerð- arinnar væru uppfyllt. Hins veg- ar þurfí að taka leyfisveitingarn- ar almennt til athugunar og bar hann ásamt tveim öðrum bftr. fram till. um að bæjarráði væri falið að gera gagngerða athugun á leýfisveitingum til reksturs sælgætis- ög gosdrykkjaverzlana í bænum. i Var sú tillaga samþykkt með öllum átkvæðúm. I Jólaskor á telpur. Barnainniskór í ýmsum gerðum Sendum í póstkröfu. Skóverzl. HECTOR Laugavegi 11. Skólm’ðin Spítalastíg 10.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.