Morgunblaðið - 16.12.1955, Síða 9

Föstudagur 16. sept 1955
MORGUNBLABIÐ
9
FRA SAMBANDI UNGRA SJALFSTÆÐISMANNA
RITSTJÓRI: ÞÖR VILHJÁLMSSON
Nýr þáttur í sögu Vesturlanda
ísland og varnarsamtök
lýðrœðisþjóðanna
FÁ M Á L hafa veriff rædd af meiri móðursýki og áróðursöfg-
um en landvamarmál íslands og þátttaka íslendinga í vam-
arsamtökum Vesturlanda. Væri gagnlegt að bregða enn einu sinni
upp fyrir ýmsum mönnuin svolitlu ljósi þekkingar og skiinings á
þessum mikiivægu málum. Greinarkom þetta hefnr að geyma
r.okkrar staðreyndir þeim mönnum til minnis, sem enn þora að
liugsa í samhengi um öriög menningarheims þess, er ohkur hefur
alið. Það er mál margra, að nýr þáttur hafi hafizt > sögu Vestur-
landa með víðtæku samstarfi og samstöðu. Hversu hófust sam-
tök þessi, hverjar voru ástæður til þess og til hvers eru þau? Þetta
verður lítiliega rætt hér á eftir.
STEFNT AÐ HEIMS-
VFIRRÁÐUM
Þarflaust er að benda á þá stað
reynd, að kommúnisminn stefnir
að heimsyfirráðum. Svo kenna
fræðiritin, en ferill þeirra og
starfshættir allir sýna það þó ljós
legar. Til þess að ná þessu marki
hefur bæði verið beitt grimulaus-
um utanaðkomandi ofbeldisárás-
um óg skemmdarstarfsemi, sem
kommúmstaflokkar stunda til
niðurrifs þjóðfélagsins innan frá.
Kom hvort tveggja í ljós bæði í
síðustu heimsstyrjöld og einnig
eftir hana.
Með beinum árásum voru eftir-
talin lönd og landsvæði lögð und-
ir Sovétríkin á þessu tímabili:
Eistland, Lettland, Litháen, land-
svæði í Finnlandi, Póllandi,
Kúmeníu, norð-austur Þýzka-
landi og austur Tékkúslóvakíu,
en hér var um að ræða lands-
svæði 519.396 ferkílómetra að
stærð með um 25 milljónum íbúa.
Með byltingu kommúnista-
flokka, sem voru í algerum,
mínnihluta, en nutu stuðnings
Rauðá hersins hafa þessi ríki
orðið kommúnistum að bráð og
um lgið faliið undir yfiiráð Sovét
Rússlands: Albanía, Búlgaria,
Rúmenía, Austur-Þýzkaland, Pól-
Jand, Ungverjaland og Tékkó-
slóvakía. Hér er um að ræða land
svæði 1.015.946 ferkílónietra að
stærð með 87 milljónum íbúa. i
Hér var að sönnu hægt um vik.
Lýðræðisríkin hölðu afvopnazt.
Nefna má til dæmis, að daginn,
sem Þjóðverjar gáfust upp, höfðu
Banderrkjamenn 3.100.000 her-
menn? í Evrópu, Englendingar
1.321.000 hermenn og Kanada-
mertr* 299.000. -Ári siðar var her-
s'týrkúr þeirra á meginlandinu
orðinn sem hér segir: Bandaríkja-
menní höfðu 391.000 hermenn,
Engldndingar 488.000 og Kanada-
rriúnn: 'éngan.
Sovétrikm skertu á hinn bóg-!
- ínn herstyrk sinn litt, og sat
Káuði herinn sem fastast, enda
var a.*rið að starfa við innlimun
'eins rikisins á fætur öðru.
Hélzt svo langa hríð, og enn
árið 1950, er Atlantshafsbandá-
lagið hafði verið stofnað, var her-
Styrkur þess á meginlandi Evrópu
aðeins um 1000 flugvélar og 14
herfylki rnisvel búin og þjálfuð
og án sameiginlegrar stjórnar.
Sovétríkin höfðu á hinn bóginn í
leppríkjunum einum 25 herfvlki
vel búin og pjálfuð og um 6000
flugvélar.
> Hér stóðu þjóðir Vestur-Evrópu
vamarlitlar. sundraðar og stríðs-
þreyttar andspænis mesta her- •
yeldi heims, sem að auki naut
þeirra fprréttinda að geta haft
flug-.umenn sína óáreitta og lög-
verndaða í þessum sömu löndum.
Slík var aðstaðan, er ráðamenn
vestttrlanda rúmskúð.u,;Sö<vétriik-;
in voru vei á veg koinin með að
leggja Evrópu' Un<fír.k.onwriíinistriH':.
ann, er -saintök V&'turfisrida bóf-
ust, og þeim var það að þakka;
að því verki varð eigi lokið. s r.o
VISIR AÐ SAMTOKl’M
Framsýnir menn höfðu lengi
haft illan bifur á því, sem í vænd-
um var, og bent á nauðsyn þess,
að stofnað yrði til varnarbanda-
lags Vesturlanda. Einna fyrstur
mun Winston Churchiil hafa
hreyft þessú, en það gerði hann í
ræðu, sem haldin var í Fulton í
Bandaríkjunum í marzmánuði
árið 1946. Ýmsir héldu málinu
vakandi, og árið 1948 vakti Ernest
Bevin utanríkisráðherra Engiend
inga, máls á þessu í enska þing-
inu. — Marshall utanríkisráð-
herra Bandaríkjanna var málinu
og hlynntur.
Atburðir þeir, er urðu með
valdaráni kommúnista í Tékkó-
slóvakíu 22. febrúar 1948, urðu
mjög til að flýta framkvæmdum.
Lauk þeim svo, að stofnað var
bandalag Nor.ður-Atlantshafs-
þjóða 4. apríl 1949.
FREKARA OFBELDI
Margir höfðu vonað, að sam-
tökin ein mundú nægja til að
hafa hemil á útþenslustefnu
kommúnista og óhætt mundi. að
fara hægt við eflingu landvarna.
Ekki varð sú raunin á. Kommún-
istar fundu snöggan blett i Asíu
og hófu þar árás. Var málum svo
fyrir komið, að Norður-Kóreu-
menn voru látnir ráðast á lýð-
veldið Suður-Kóreu. Munaði vart
hársbreidd, að Suður-Kóreumenn
yrðu gersigraðir.
Árás þessi breytti öllu viðhorfi.
Var nú sýnt, að kommúnistar
mundu láta til skarar skríða, hvar
sem einhver von væri um sigur.
Þótti eigi annað verjandi en-
varnir Vestur-Evrópu yrðu stór-
efldar, enda þótt það kostaði
þjóðir þar miklar fórnir.
Einn þáttur þessa varnarundir-
búnings var sá, að landvörnum
var komið upp á íslandi áríð 1951,
svo sem alkunna er.
AFSTAÐA
KOMMÚNISTA
Hvarvetna um lönd hömuðust
kommúnistar svo sem þeir máttu
gegn öllum samtökum og allri
samvinnu Vesturlanda. Sáu þeir
sem var, að hér mundi kollvarp-
að fyrirætJunum forvígismanna
þeirra. Lenin hafði árið 1920 bent
á nauðsyn þess, að kommúnistar
reyndu að etja einu ríkinu gegn
öðru og mælt af mikilli hrein-
skilni. Stefnan var hin sama, svo
sem enn er, enda þótt nú sé slegið
á strengi þióðerniskennda eða
öllu heldur þjóðernisöfga og
þannig hefur baráttan verið allt
til þessa dags.
HVAÐ ER í HÚFI?
Samtök þessi hófust á einum
örlagaríkustu tímum,- sem yfir
Vesturlönd hafa gengið. Hér voru
í húfi grundvallarverðmæti eins
o| frelsi og mánnréttindi. Þessar
• ^i’undvallarhi^i^jjr vestrænn-
*rit> menningar eigg^yo ájúþiíök
1' hverjum þeiijj>^.§gyíi þf tm ícárin
skil, að eigi æ^j..,^ðij verapíj&f'’á
áð ræða gildi þeirra frekar. í
þeim efnum eru þó gamalkunn
sannindi, að fáir vita, hvað átt
hafa, fyrr en misst hafa. Víst er
um það, að ávaxta þessara verð-
mæta njóta menn í öium fram-
förum, blómlegu menningarstarfi
á ölJum sviðum og umfram alit í
öryggi og réttarvérnd.
Misbrestalaus er menning þessi
ekki. Er óspart á því hamrað af
þeim, sem hana vilja feiga og
miður væri, ef sá áróður yrði til
að slæva árvekni manna og um-
byggju fyrir þeim verðmætum, er
hún gevmir svó sem tilgangur-
inn er. Það er því nauðsynlegt, að
menn geri sér ljóst, að vandamál
og ávirðingar vestrænnar menn-
ingar eru einkum og fremur öðru
vandamál frelsisins. Þau verða
ekki leyst með því að ráðast á
grundvöllinn sjálfan og rífá hann
brott. Slíkt væri uppgjöf, sem
leiddi af sér stöðnun og öfugþró-
un. Kommúnisminn er umfram
allt uppgjöf. Þar vaða uppi verstu
draugar fortíðarinnar í mynd
átthagafjötra, mannréttindarána,
rettarglæpa og hverskyns örygg-
isleysis. Gegn þessum ófagnaði
beinast samtök Vesturlanda öðru
fremur. Jafnframt lýsa þau þeirri
trú, að vestræn menning hafi
þann þrótt og þann yngingarmátt,
sem endast muni til fullkomnun-
ar.
í trausti þessarar trúar hefur
vestræn menning áður verið vopn
um varin. Hún hefur því náð að
blómgast og fullkomnast og svo
mun enn verða meðan þeir, sem
hennar skulu gæta, þekkja
skyldu sína.
AFSTAÐA ÍSLENDINGA
Þátttaka íslendinga í þessu
samstarfi er rökrétt afleiðing af
stöðu þeirra og menningartengsl-
um. Hér sem annai's staðar hafa
kommúnistar hamazt gegn slíkri
þátttöku á nákvæmlega sama
hátt og kommúnistar í öðrum
löndum. Til eru og fleiri en komm
únistar, sem hafna vilja þátttöku
i varnarsamtökum þessum. Sjón-
armið þessara manna er grund-
vallað á þeim misskilningi, að
menning íslendinga og sjálfstæði
sé eitthvert einangrað fyrirbæri.
Þeim er ekki ljóst, að íslenzk
menning er einn þáttur vestrænn
ar menningar og mun hrynja um
leið og hún. Dagar íslenzks full-
veldis yrðu taldir um leið og Vest
urlönd yrðu hneppt í fjötra.
Það, sem gert er til varnar
frelsi Vesturlanda og menningu
þeirra, er einnig gert til varnar
frelsis íslahds og menningu þjóð-
arinnar.
Stjóm Stefnis, félags ungra Sjálfstæðismanna i Hafnarfirði. —
Fremri röð (talið frá vinstri): Valur Ásmundsson (ritari), Katrir;
Káradóttir, Bjami Beinteinsson (formaður), Sigurdór Hermunds-
son. — Aftari röð: Ragnar Jónsson, Magnús Sigurðsson (gjaldkeri)
Ólafur Pálsson (varaformaffur). Á myndina vantar Magnús Guð
jónsson.
Frá Stefni í Haf narf irðí
STEFNIR, félag ungra Sjálf-
stæðismanna í Hafnarfirði, hef-
ur á undanförnum árum starfað
af þrótti. Er það mál manna, að
íélagið hafi átt sinn drjúga þátt
í sigrum Sjálfstæðismanna þar í
kaupstaðnum í síðustu kosning-
um. Var það fyrst, að Hafnfirð-
ingar endurnýjuðu ekki þing-
mannsumboð Emils Jónssonar, en
vöJdu Ingólf Flygenring til þing-
setu, og síðan það, að áratuga
gamall meirihluti Alþýðuflokks-
manna í bæjarstjórn var brot-
inn á bak aftur.
Aðalfundur féiagsins var hald-
inn 10. okt. í haust. Síðan hefuí’
starf Stefnis fyrst og fremst mót-
azt af undirbúningi þings Sam-
bands ungra Sjálístæðismanna,
en það stóð sem kunnugt er í
Hafnarfirði snemma í nóvember.
Þótti allur undirbúningur og við-
urgerningur þar í Firðinum með
ágætum.
í vetur verður .starfsemi fé-
lagsins með svipuðu sniði og áð-
ur. Það ráðgérir m. a. fræðslu-
fundi og skemmtanir. Hin fyrsta
þeirra verður árshátíð félagsins
á annan dag jóla.
ÞJÚÐERNISLEGAR HÆTTI’R
í slíku samstarfi geta menn
misst úr höndum sér ýmis þjóð-
leg menningarverðmæti. Er þetta
vandamál, sem mikið er undir, að
rétt sé á tekið, Sumir telja það
lausn á öllum slíkum vanda, að
Jandvarnir verði afteknar og er-
lendir hermenn, þeir er hér hafa
dvöl, verði sendir heim. Slíkt er
misskilningur. Hið raunveiulega
vandamál er jafn óleyst eftir sem
áður, þótt herliðið verði látið
hverfa brott. Erlend áhrif verða
ekki umflúin. Þau berast með
ýmsum Jeiðum og munu fara vax
andi, eftir því sem samgöngu-
tækni fleygir fram. Lausnar á
þessum vanda verður hver ein-
staklingur að leita með menntun
sinni og menningaratgervi —
annars staðar er hana ekki að
finna.
Flest það óheillavænlegt, sem
fylgir hersetunni hvort heldur í
Ályktanir 13. k>ings SUS um
UTANRÍKISMáL
UNGIR Sjálfstæðismenn telja, aff frelsi landsins og sjálfstæði
verffi því affeins tryggt, aff þjóðin haldi áfram samstarfi sinu viff
affrar lýffræffisþjóffir og taki þátt í samtökum þeirra til verndar
friffi og frelsi.
Ungir Sjálfstæffismenn telja nauffsynlegt aff hafa varnir í iand-
inu, þegar öryggisástæður krefjast. Þinrgiff leggur áherzlu á aff
Islendingar taki í sínar eigin hendur allan rekstur Keflavíkur-
fJugvallar og allar framkvæmdir, sem þar eru unnar.
Ungir Sjálfstæffismenn álíta, aff segja beri upp landvarnasamn-
ingnum viff Bandaríkjamenn strax og fært þykir.
Jafnframt verffi komiff á fót íslenzkri öryggisþjónustu, er geti
á friffartímum ifiyst hinar erlendu yarnarsveitir aJ hólini.
j Þingiffskoray.árjkisstjprnina affhluUsttilum þe^s, ysrðj
stranglega gætt; :a& vpinv landsmanna í þágu varmriranjifvæmd-
anna verfti á hvorjum tima háeaö>þ(uutjJS. aö hún raský ekki effli-
legri þróun atvi«ö,t»vegann*. og rekist ekki á hagsB.uni framieiff-
' enda til slávar-ykfiWtan sá . «*»» IKv lav
menningar- eða efnahagsmálum,
er í rauninni sjálfskaparvíti. Eí'
íslendingar standast ekki þessa
raun, er þeim í raun og veru ekki ■
við bjargandi, ekki sízt þegar á
það er litið, að þeir losna við
flestar aðrar fórnir, sem þjóð-
irnar færa í ríkum mæli til vernd
ar frelsi sínu.
Nú er svo komið, að, þessi
samtök eru -eina vron Vestur-
landa.æf þau eiga að halda frelsi
sínu og menningu. Illt yrði tii
þess að vita, ef gamiir hleypidóm-
ar og öfgar yrðu til þess að
sundra samstarfi þessu.
STEFNA FRAMTÍÐARINNAR
Enda þótt það sé í raun réttrí
engin lausn á hinu raunverulega
vandamáli, að herlið það, er héi:
hefur dvöl, hvérfi brott, er sjálf-
sagt, að það verði hér ekki lengui
en þörf krefur. Hefur og stefnan
verið sú frá öndvei'ðu.
Sumir telja, að friðarhorfur
hafi batnað svo mjög, að rétt sé
nú, að afnema landvarnir hér. I
þessu sambandi her þó að minna
á, að deilumálin verða ekki leyst
með víndrykkju og veizluhöld-
um, svo sem sumir virðast telja
og énn er ósamið um nær öll
déilumál. Efcki vel'ður séð að
stefna Sovétríkjanna hafi brevtzt
til muna, enda þótt svo hafi virzt
á tímabili s.l. sumar.
Betr; friðarhorfur eru öllu
fremur að þakka efldum vörnum
<vðí æðisþjóða. og þeim vörnum
verður að sjálfsögðu að halda þai
til er ótvírætt kemur i ljós raun-
veruleg stefnubreyting einræðis-
ríkjanna í austri.
Kommúnistar stimpluðu sam-
tök lýðmSlsþj óðann a árásarsam-
tök. Nú, er þau hafa uflzt og dafn-
að, ræða þeir sem ákufa.-t um
bétri frið;úhófisuí,.'Sýjiir''þVtta, að
ratt var, ÁsdHírriéxn sugf ir’ við
stofnun At iant'shafsbandélágsins,
að þáð :rii. r-'di’íýefða btjöstvörtj-
friðá’rih'i.': - ' >• • : :
i.jí.i •'Vnrnh. • á’ bri-í2