Morgunblaðið - 17.12.1955, Blaðsíða 9

Laugardagur 17. des. 1955
MORGU'NBLAÐIÐ
StjórnarandstaBan birtist enn iélegri og ráblausari\
en nokkurn gat grunað, í löngum umræðum á þingi
Eysteinm dregnr dór að vlastristiórnarbetli
hennor, en Einar Olgeirssen „gætir hagsmnna
olmennings“ með því að hiðja cm togaragjoldeyri
EITIR aS íorsaetisráðherra Ólafur Thors og fjármálaráðherra SÖKUDÓLGURINN
Eysteinn Jónsson höfðu í stuttu máli gert grein fyrir að SAT HJA
ágreiningur væri miili stjómarflokkanna um frestun á af- Nú var svo komið > þessum
greiðslu fjárlaga, hófust strax miklar umræður í Neðri deild umræðum, að kommúnistar voru
Alþingis. Hugðnst stjómarandstæðingar nota þetta tækifæri komnjr a llo,1a- Varnarstaðaii
.., , ..._... . , , revndist. onyt og horruou þeir ..
til að sverta nkisst.jormna og gera a allan hatt sem mmnst , , ,. & ,...
“ . þa i nvja varnarstoðu.
ur eniu. i Hún var sú, að Lúðvík .Tósefs-1
En stro virðist sem stjórnarandstöðuflokkamir hati aigerlega SQn saf,ðl að ríkisstjórnin hefði ‘
misreiknað sig i þessu máli. Ólafur Thors forsætisráðherra Stóð vanj-ækt ag levsa vandamál
fyrir svöram og þegar hann endursendi jafnóðum skeyti stjóm- sjévarútvegsins. Kominn -væri 16.
arandstæðinga ®g þeir sáu, að hvergi var bilbug að finna, desember og rikisstjórnin hefði
misstu kommúnistaþingmennirnir fullkomlega vald á málefna- ' engar tillögur lagt fram um
aðstöðu og fór þá svo illa fyrir þeim, að ein staðhæfing þeirra I Ólafur Thors svaraði þessum
var ósamrýmanleg annarri, svo að áheyrendum varð nú Ijósara ásökunum i stuttu máli. Hann
en oft áður, hve ábyrgðarlaus og stefnulaus stjómarandstaðan sagði að ásakanir Lúðvíks um
er í raun og vern. j Þetta væru algeriega staðlausar.
Þingfundurinn í Neðri deild Alþingis í gær varð þannig bezta 'Það hefðl ald/'ef konuð f>’rfr að
kennslustond vetrarins það sem af er og varð til þess að lss Jolu?.n e 1 gt a agt ul"
afhjupa það, að senmlega hefur aldrei venð stjornarandstaða eða 16 deg f fvrra komu tiUöguí
illviljaðri, eða rekaldslegri en sú sem nú situr. Hámarki náði ríkisstjórnarinnai' fram i miðj-
rekaidshátturinn, þegar Einar Olgeirsson stakk upp á því, að um januar Árið þar áður á
togaramir fengjn yfirráð yfir gjaldeyrinum sem þeir afla. Lét gamlársdag. Oft í janúar-mánuði,
hann þá ósvarað hvort slík ráðstöfun væri hagstæð fyrir laun- en aidrei um miðjan desember.
þegana og allan ahnenning. Hér verður nú skýrt nánar frá Sáma saga var, þegar kommún-
helztu atriðum í nmræðunni. j islar sátu í stjórn og létu þeir
ekki í Ijós neina óánægju með
frvstihúsin, sem selja fiskinn Þessu svaraði Ólafur Thoi'-
úr landi telja sig ekki geta aftur með fáeinum vel völdum
keypt fiskinn á meira en kring orðum. Ef þessi undariega kenn-
um 50 aura kg., en sjómenn ing Gylfa væri rétt, þá vær<
orðuðu það nú, að þeir vildu hollast að reyna aldrei myndun
fá kr. 1.47 fyrir kg. Vandinn samsteypustjórnar. Þess væri
er hvorki meiri né minni en aldrei að vænta að algert sam-,
þessi eina króna, sem þarna komulag rikti milli tveggja
skilur á miili. Það er ekki að- llokka, þótt þeir stæðu að sömu
eins hvort ríkisstjómin eigi stjórn. En furðanlegast væri þó
að greiða eina krónu með að þessi þingmaður, Gylfi Þ
hverjum þorsk, heldur hvort Gíslason kæmi fram með slíká
hún eigi að greiða eina krónu firru. Því að enginn þingmaðui
á hvert kg. og leggja síðan reyndi eins mikið til að koma á
allar þessar greiðslur sem samsteypustjórn margra smá-
flokka. Það væri bezt fyrir han»
áð haétta siíkum tilfaunum, þv>
VILJA KOMMÚNISTAR I að ef stjórnarfarskerming han-
TOGARAGJALDEVRI? væri rétt yrði slík vinstri stjóm
Einar Olgeirsson virtist nú orð- tæplega gerð nema til einnar
inn rökþrota með öllu. Að nætur.
minnsta kosti benda ummælij
hans til að hann hafi bókstaf- A .
lega ekki vitað, hvað hann var sxjóKNARANDSTÁÐA
lS segja. Hann tók nú að gráta hlJOKNAKANDSlADA
fögrum (krókódíla) tárum vfir Þannig lauk þessum miklu og
þvi, hvað farið væri illa með merkilegu umræðum. Var mynd
togarana. Þeir öfluðu gjaldeyris- sú sem fram kom af ráðleysi og
ins fyrir þjóðina. En svö væri stefnuieysi stjórnarandstöðunnai
skatta á almenning.
SKINNID SELT ÁOUK EN
BJÖRNINN ER SKOTINN
gjaldeyrinn tekinn frá þeim.
Forsætisráðherra vísaði
þessu skeyti frá sér. Spurði
hann einfaldlega: — Vill Ein-
ar Olgeirsson koma á togara-
gjaldeyriskerfi. Að togararnir
fái gjaldeyrinn til umráða og
selji hann á réttu verði líkt1
og bátagjaldeyrinn. Heldur
hann að slíkt væri til hags
fyrir launþegana, sem hann
þykist alltaf vera að berjast
fyrir.
yrði ekki frestað fyrir jól. Kváð- þag
,ust Þeir vera svo mikiir þegn- ^ Þetta er ósköp eðiilegt, sagði
Einar Olgeirsson kvaddi sér 1 skaparmenn og bera svo ákaf- forsætisráðherra. Rikisstiórnin
hljóðs eftir yfirlýsingar ráðherr- lega mikla ábyrgðartilfinningu, getur ekki lagt fram tillögur,
anna. Hann sló því föstu, að nú að þeir gætu ekki hugsað til fyrr en hún sér reikninga út-
væri komin stjórnarkreppa. þess að fara í frí meðan Alþingi vegsins fyrir árið sem er að líða.
Hlakkaði hann mjög yfir því og hefði ekki lokið störfum. Vikn- jvjú stjórnar Lúðvík Jósefsson
hlóð sér upp skýjahorgir um að uðu þeir nú sjálfir mjög við af hraðfrVstihúsi austur á Norð- ti1 4
Cftir siíka ímyndaða stjórnar- þjóðemislund sinni og stáðfestu. firði. Ég spyr, sagði Ólafúr, — mpð m/vi FmTi’ rón^mf
---- -------—---------- En aítur reið ólag yfir, svo hefur Lúðvík Jósefsson laet , ,■ Jonsson,
ekki stóð borð né biti eftir af c , Jf lsson iagt kvaðst skilja það, að sterk rok
eKRi stoö boro ne Diti etur ai fram reiknmga um hag frysti- væru fyrir þvi að fresta af.
greiðslu fjárlaganna meðan
Nei, það hef eg ekki gert, rekstur sjávarútvegsins hefði
Tveir Alþýðuflokksmenn tóku
kreppu gætu kommúnistar íarið
að láta að sér kveða í stjórn
málunum.
Ólafur Thors svaraðí þessu
fáum orðum. Spurði
fagurgalaskútu kommúnista. i hússiris árið sem er að liða?
— Þessi ábyrgðartilfinning
hann kommúnista kemur mér mjög á svaraði Lúðvík úr sæti.
Einar, hvort ekki væri viss- óvart>, sa8ði óiafur Thors for"
ara að skjóta bjöminn áður sætisráðherra. I dag þykjast þeir
en skinnið væri selt. Það væri eichi viiTa fresta þinginu. Fyrir
einnig til lítíls fyrir komm- tveimur döSum laSði Lúðvík
únista að hlakka, því að sann- Jósefsson þingmaður þeirra á
leikurinn væri sá, að frímerki Það rika óherzlu og setti að
þeirra væri fallið úr gildi og skilyrði við mig og í viðurvist
enginn annar stjómmála- fjármálaráðherra og Gylfa Þ.
flokkur fengist ttl að stimpla Gíslasonar í samningum miUi
þá í gíldi“ flokka um útvarpsumræðúr, að
.. . , , það yrði að fresta Alþingi.
Við þessi svor æstist kommun-
istinn upp um aUan helming.
Sagði hann að stjómin væri LÚDVÍK HÉR OG
samt fallin, vegna þess, að henni LÚÐVÍK ÞAR!
hefði ekki tekizt að afgreiða) Þá stóð upp Lúðvík Jósefsson
fjárlög fyrir áramóL Allt stafaði og reyndi enn að vitna til ábyrgð
þetta af því að það væru óvinirj artilfinningar. Nú sagði hann að
nýsköpunarinnar, sem nú réðu í alls ekki mætti fresta þinginu
ríkisstjórninni. þeir Sjálfstæðis-1 fram yfir nýár, vegna þess að KG MYNDI STJÓRNA VEL"
menn, sem hefðu verið á móti togararnir mættu ekki stöðvast. | yaj. brostinn áRafur fl”ti
nyskopunarstjornmm og svo Hann kvaðst bera hag togaranna j málefnafylkingar kommúnistá
Framscdtnarflokkurinn, sem all- svo hiartnæmt fynr brjósti að kemur Lúðvík ekki meir við
ur heíði vertð a moti nyskop- þingið yrði að sitja ut oll jólin. En Einar Olgeirsson
mjög skýr.
Sagði Ólafur Thors að lok
um: — Fyrir nokkrum dög
um var sagt um einn þing
manninn í þessari deild, að
hann væri svo fáfróður, aö
hann væri alls ekki hæfur tiR
að sitja á þingi. Þessar inn
ræður hafa sýnt, að hann ei
ekki einn á bát.i. Óska ég
Bergi Sigurbjörnssyni til ham-
ingju með skipshöfnina, setr
hann hefur fengið við um
ræíumar í dag.
Sýrlond kærir
ísroel
SAM. ÞJÚÆ)., 16. des. — í dag
tók Öryggisráðið fyrir kæru
Sýrlands vegna „árásar ísraels-
ekki verið tn-ggður. Lagði hann
“ Jæía> sagði forsætisráð- áherzlu á að úrræði ríkisstjórn-
herra og benti á Lúðvík. — arinnar kæmu sem fyrst.
Þarna sjáið þið sökudólginn,
sem ekki er búinn að skila VINSTRJ. STJÓRN
reikningum sem ríkisstjórnin Tlf- EINNAR NÆTUR
verður að fá til að byggja til- G>"lfi Þ- Gíslason kom með
lögur sínar á. —— Og ekki nóg eitthvert furðulegt ævintyri um J manna s. 1. sunnudag'* eins og
með það, Lúðvík Jósefsson Það’ að eftir þingræðisreglum ’ segir í kæruskjaiinu. Hefur
skilaði ekki reikningum árs- mætti aldl'ei vera neinn ágrein- Örvggisráðið 'engið skýrslu
ins 1954 fyrr en 14. desember inSur inxian ríkisstjomar. Hún Burns sáttasemjara um atburð-
fyrir tveímur dögum Þess yrðl þá að fara frá voldum- i Lnn. —Reuter.
vegna segi ég, það er hann_______________________________________________________________________
sem er sökudólgurinn í þessu
máli. Ríkisstjómin getur ekki RÁL/yfrfsrtn ‘
samið úrlausnartillógur sinar U / 1cy/1.
fyrr en hún fær reksturs-
reikninga sjávarútvegsins.
HOndvegissúlurnars‘
unarstjommm.
Þessi ábyrgðartilfinning h°gu
reyndi máttlaust að skapa enn
Ólafur Thors bað þess getið, kom monnum hka á ovart, þvi ,, , , . .
að það væri rangt með lartð, að að fregntr hafa bonzt- af þvi ur „ ’ f. , b , .
nokkrir Sjálfstæðismenn hefðu samtökum togaraeigenda, sem furðuwustu8 Íæðu þessa” þings* ,__ „ ..........
Verið.i ‘ .TkÖPUn- “?**?“* “V 2nSSiShv£Tþé"eS!*óðrí kennararfeyrislu og ást á
mm. Nokkrir þeirra hefðu a sín- heldur Luðvik fram þver ofugn &ð enga reikninga og viðfangsefninu. Landnámssag,
um tima venð á moti stjornar- skoðun. Þar hefur þessi tvisaga - - - ° — .. • -
Lauíey Vilhjálmsdóttir:
ÖNDVEGISSÚLURNAR
Reykjavik 1955, 19 bls.,
28 in.vndir og kort.
ÞESSI bók er ekki mikil um sig,
en höfundurinn hefur ekki unnið
verk sitt án ljósra sjónarmiða, og
eru þau m. a. ákvörðuð af hald
samstarfi við kommúnista. Þáð þingmaður hæst um, að það verði
væri hið rétta í málinu. 1 að
Eysteinn Jónsson svaraði skilyrðisiaust.
einnig fyrir sig á skemmtileg-
an hátt, svö að sjaldan hafa
enga hagfræðinga til að koma Hailveigar og Ingólfs er þannig
ófarir kommúnista verið
meiri. Hann spurði kommún-
istann, ef hann áliti alla
Framsóknarmenn nýsköpun-
arfjandmenn og verstu and-
stæðinga þjóðarinnar, hvers
vegna kommúnistar væru þá
alltaí að biðja um að fá að
komast í stjóm með Fram-
sókn. Við þetta settí Einar
dreyrrauðan, en svarið var
tómleg og eymdarleg þögn.
ÁBVRGDARTILFINNING
KOMMÚNTSTA
Nú sáu kommúnister að fyrsti
þáttur þessa leiks var tapaður.
En í örvæntingu héldu þeir
áfram á hálli braut. Báru þeir
nú fram tillögu um það, að þingi
. , i með tillögur. Það væri bara eng- ! rakin. að eftirminnilegt má verða
stoðva togarana 1. 3anuar . vand* að stjórnSi _ Ef |g hverju barni, sem greind og
! stjórnaði, þá myndi ég stjórna þroski heimiiar kynni af íslands-
Fyrir nokkrum dögum tíl- vel, sagði Einar. Þá m.vndi ég sögu. Höfundum barnabóka er
kynnti stjórn félags íslenzkra sýna, að það er enginn vandi að harla mislagið að leggja efni svo
botnvörpunga, ríkisstjóminni, leysa vandamálin. Þá myndi ég fyrir, að lesandinn tiTeinki sér það
að togararnir myndu stöðvast stjórna vel!! ií bókstaflegum skilningi. Margt
um áramótin, ef vandamái t Kvaðst Einar aðallega myndi af því, sem lesið er og numið, er
togaranna yrðu ekki leyst. stjórna eftir orðrómi um það að lesið og numið til hálfs. Ég leyfi
Ríkisstjórnin fór þess þá á stórgróði væri af fiskiðjuverinu, mér að skýra þetta með elnföldu
leit við togaramenn, að þeir fiskvinnslustöð í Vestmannaeyj- dæmi. Ól&fur Friðriksson getur
frestuðu stöðvuninni nokkuð, um og fiskimjölsverksmiðjunni þess í skemmtilegri ritgerð um
með því að hún hefði í hyggju Kletti. j náttúruskoðun, að maður nokkur
að gera í byrjun janúar, ráð- Ólafur Thors svaraði ræðu .skýrði honum frá því, rð hánn
stafanir til að tryggja rekst- Einars xneð nokkrum orðum. hefði séð álsseiði skríða upp
ur togaranna. Það er sannað Hann véfengdi umrnæli hans um stein. Mörgum áxum síðar sá
mál, að enginn maður í tog- gróða fiskiðjuveranna. Menn Ólafur álsseiði skriða u; p biautan
arasamtökunmn var hatramm hefðu verið vongóðir um bættan stein í læk, og varð honum þá
ari gegn þvi aS fresta stöðv- hag frystihúsanna, en nú væri að l.ióst, að i raun haíði atourður
unbini, en einmitt Lúðvík koma í ljós m. a. að það ætlaði þessi aldrei verið--staðreytid i i it-
Jósepsson, þingmaðurinn, sem að verða tap af , Fjskiðjuveri und hans, fy.rr, enda þótt. hann
var með hinn grátklökka fag- xíkisins.- I rengdi ekki s .raiann. Nei rnd-
urgala á þingi tem að það i Og vandinn í þessu máli er um fer titt á lika Tund, þeir
mætti alls ekki stöðv.x togar- j meiri en Einar gerir sér ljóst.. rengja hvorki bókina né ke.nnar-
ana. ! Hann er í því fólgiim, að, arm, en. efnið verður ekki atað-
reynd i vitund þeirra, bókin og
búningur hennar er lif- og afl-
vana. Laufey Vilhjálmsdóttii
kappkostar að segja landnáms-
söguna með þeim hætti, að ungir
lesendur tileinki sér hana, lifi
'hana, séu virkir áð námi hennar,
Hún gerir frásögnina Ijósa og lif-
andi og prýðir hana mörgum
myndum, er hún hefur sjálf gert
Sumár myndirnar eru fullgerðar.
skýringarmyndir, aðrar eru sem
hálfkx-eðnar vísur, er lesandinn
á að botna, lítt. skrifuð landabréf,
er á má draga sögustaði og leiðir
landnemanna. Má því auðveld-
lega nota bókina sem vinnubók í
eldri deild barnskóla.
Flestar inyndimar eru gerðai
eftir eldri myndúm eða hlutum,
en fáein&r eru hugmyndir höf-
undar. Laufey Vilhjálmsdóttir er
listfeng kona, en við gerð mynda
í slíkar bækur hygg ég, að væn-
legast sé að fara að mestu eða
öllu leýti eftir sögulegum heim-
ild. m.
Nú er mikíð skrafað og skrifað
um. glæparit, en menh geta ,,ólm-
ast eiris og Napúlon“, eítt helzta
ráðið til að sigra slíkár bókmennt
ir er að vand tii unglirigabók-
arrna. Sjónármið og áðferð Lauf-
eýjár s'egja þar til vegar.
Broddi Jóhannesson.