Morgunblaðið - 24.12.1955, Side 8
8
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 24. des. 1955
Útg.: H.f. Árvakur, Reykjavík.
Framkv.stj.: Sigfús Jónsson.
Ritstjóri: Valtýr Stefánsson (ábyrgðarm.)
Stjórnmálaritstjóri: Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Lesbók: Árni Óla, sími 3045.
Auglýsingar: Árni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn, auglýsingar og afgreiðsla:
Austurstræti 8. — Sími 1600.
Áskriftargjald kr. 20.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu 1 króna eintakið.
Hátíð Ijóss og íriðar
■j hinum kristna heimi er í dag
1 hátíð haldin. Fæðingar Frelsar-
attis er mi/nnst á milljónum iheim-
ila í öllum heimsálfum. Boðskap-
ur jólanna bergmálar i hjörtum
þjóðamna. Hinn fómandi kærleik-
ur er grunntónn hans. Þrátt fyrir
ofwvald efnishyggju lcjamorku-
aldarinnar lyftir stór hluti mann-
kyneins huga sínum frá önn hins
daglega lífs til þe°s að tendra lít-
ið jólaljós, veita- birtu og yl guðs-
trúarinnar inn í sál sína.
Mennina getur greint á um
eamnsögulegt gildi frásagna í trú-
arbragðariðum. Um hitt verður
ekki deilt, að guðstrúin veitir
manmnum styrk, sem hann ekki
gotur verið án, þroskar siðferðis-
uitmnd hans og glæðir virðingu
hans fyrir lífinu. Kjarni krist-
innar trúar felst í boðorðinu um
að mennimir eigi að elslca hver
aðra og haga framkomu 'sinni í
earwræmi við það.
Engum dylst, að kristnir menn
eiga ennþá langt i land að fram-
kvæmd þetta æðsta boðorð trúar-
bragða sinna. Hatur og tortryggni
móta líf þeirra og starf á ótal
sviðm.i. Undirferli og hrekkvísi,
Um.mlo.us eigingirni og sjálf"elska
ganga 'jósum loga l dagleþu lífi
þjóöamna. Snilligáfa mannsand-
ans er misnotuð herfilega til þess
að valda tjóni og böli, eyðileggja
i staðinn fyrir að byggja upp. En
hver er sá ,að hann geti haldið
þvl frarn, að vegna þessara víxl-
spora og mistaka mannanna, eigi
kærleiksboð-lcapur kristindómsins
ekkert erindi til þeirra l dag?
Er vanþroslci okkar og skammsýni
elcki einmitt gleggsta sönnun þess,
að við Jrurfum að festa okkur Jtoð-
slcap jólanna betur í minni eri við
höfum gert?
þeirra til þess að láta kærleikann
ráða meiru en hneigðina til hat-
urs og óvildar.
Okkar fámenna en deilugjama
þjóð þarf vissulega ekki slður á
þvi að halda en aðrar þjóðir að
festa sér þetta í minni. Styrkur
okkar hefur á fíðnum tíma, fal-
ist í því, að við höfum getað stað-
ið sa/meinaðir um það, sem mestu
máli skipti fyrir framtið okkar.
Hatursfull, innbyrðis átök, hafa
hims vega/r ævinlega veikt okkur.
Það sannar islenzk saga að fomu
og nýju.
^ ^ ^
J ólaviðbúnaðurinn hefur að
þessu sinni verið mikill og fjöl-
þættur. Honum er nú lokið. Þessi
litla þjóð hverfur nú til heimila
sinna og heldur hátíð, 'hver ef tir
efnum og ástæðum. Allt þjóðfé-
lagssiarfið hefur á undanfömum
árum hnigið að þvi talcmarki, að
enginn þurfi að búa við skort og
bágindi. Okkur hefur orðið mikið
ágegnt. En þrátt fyrir almenna
velmegun eru aðstæður fólksins þó
misjafnar. Sums staðar er af litl-
um efnum að taka. Annars staðar
setja sjúkdóma.r og hjálparvana
elli svip sinn á. líf fólksins. Fram-
hjá elilcum vandkvæðum einstakra
heimila er erfitt, að stýra. En ef
samhjálp og góvild haldast í hend-
ur, getum við lét.t þessum samborg
urum okkar göngu þeirra, ekki að-
eins ái jólum ,heldur alla aðra
daga. Og vissulega hefur hið við-
tæka kerfi almannatrygginga þeg-
ar unnið mikið gagn á þessu sviði.
isUmzka þjóðin heldur þessi jól
viö betri lcjör en oftast áður. Al-
menn velmegun ríkir í landinu.
Fátæktin er á undanhaldi. Þeim
sem sitja skuggamegin í lífinu,
fækkar. Bjargálnir leysa aldalang
an skort, hröðum skrefum ,af hólmi.
Við hljótum að fagna þessari
staðreynd, og þakka hana. En við
megum samt ekki ofmetnast gf
henni. Við megum heldur ekki
missa sjónar á þeim hættum, sem
eru á vegi okkar í baráttunni fyr-
ir betra og fegurra lífi.
Hinn vísi Salomon segir á ein-
wn rtað í Orðskviðum sínum, áð
„betri sé þurr brauðbiti með ró,
en fullt hús af fómarkjöti með
deilum".
Þett.a spakmæli á vissulega við
enn þann dag í dag. Hver'm langæ
verður efnaleg velmegun, ef
einstaklinga og þjóðir skortir
vit og þroskn til þess að gera sér
Ijósa na.uðsyn samúðar og skiln-
inq • á þörfum hv"r tannara?
Ctfist luuandi siónarmið og á-
greinirtgur 'er að sjálfsögðu eðli-
legrur. Menniruir em eklci idlir
steyvtir í sama mót. Skavhöfn
þeirra og hæfileikar e.ru hiuir ólík
ustu. Og það er eivmstt fjölbreyti-
Ir.i.In mannleara g&fna og hxfi-
leilca, sem, hefur lyft mannkvninu
og þroskað anda þess frá öld til
aldar.
Þess ber enn að minnast, að allt
óhóf í hátíðahaldi um jól, fer illa
og er í raun réttri i andstöðu við
boðskap þeirra. Sá atburður, sem
kristnir menn minnast á þessari
hátíð á ekk/rt skylt við íburð og
yfirborðshátt. Yfir honum hvíldi
þvert á móti blxr hreinleika og
yfirlætisleysis. En frá þessum at-
burði stafar samt birtu, sem lýst
hefur í gegnum aldimar og veitt
mannkyninu von og styrk í bar-
áttu þess fyrir betra og fegurra
lífi.
Það er hugarfar mannsins, sem
ræður meiru um helgi jólahátíðar
hans en veizluborð eða dýrðlegar
gjafir. -—■ Hin sarma gleði birtist
í'fögnuði barnsins við lítið jólaljós.
Það Ijós Jokncur aldrei heldur lifir
áfram í sál þe.ss, og kynslóðanna
fram um aldimar. Við bjarma
þess lifir boðskapur kristinnar
jólahátíðar og minningin um hið
fyrsta jólabarn. f skini þessa litla
Ijóss, vinnur hinn fórnandi kær-
leikur þann ‘d.qur, sem er takmark
Icristninnar: Frið á. jörðu.
Morgunblaðið óslcar öllum /s-
lendingum, fjær og nær, á sjó og
landi —
En virðbig ein~taklinga og i
þjóða fyri~ hinum ólfku sjónar- [
■ rniAum heirra verður að móta sam- i
húð þcArra, setja dcilum þeirra \
slcapleg takmörk og glæða vilja :
Skíðakappi frá Akureyri í hjáSparsveit
Rœður sig til Sun-Valley í Bandaríkjunum j Um 5 k°nar
NÝ L E G A fór ungur Akureyringur flugleiðis til Ameríku hjáLPARSVETF
til þess að gerast „ski-patrol“ á vetrarskemmtistaðnum Sun- SKÍÐAMANNA
Valley í Bandaríkjunum. Heitir hann Magnús Guðmundsson og er | Starf Magnúsar, sem „ski-
lögregluþjónn að atvinnu. Magnús var svigmeistari íslands árið
1953 og nýtur hann skíðakunnáttunnar við starf sitt þar vestra.
SKIÐAIÐKUN
OG GOLFLEIKUR
Sun-Valley er einn þekktasti
vetrarskemmtistaður Bandaríkj-
anna. Raunar er Sólardalurinn
meira en aðeins vetrarskemmti-
staður. Þar eru að sumrinu til
einnig starfræktir golfvellir, sund
laugar o. þ. h. Magnús er einnig
golfmaður góður og hyggst hann
reyna að komast að sem eftirlits-
maður við einhvern vallanna þar
í sumar. Alls mun hann dveljast
í 10 mánuði í Bandaríkjunum.
Hann hyggst og, þegar hann te1-
ur sig hafa náð fullkomnuni tök-
um á ensku máli, að kynna sér
lögreglumál í U.S.A. og reyna að
patrol“ er fólgið í því að aðstoða
fólk, sem er að skemmta sér á
skíðum, og hlekkist eitthvað á,
annað hvort meiðir sig, eða fer
villur vegar. Eru margir færir
skiðamenn ráðnir til þessara
starfa. Eru sveitir þeirra með
' sjúkrasleða í skíðalandinu og
hafa bækistöðvar víðs vegar um
fjöllin við dalinn. Ennfremur eru ■
‘ þarna líka sveitir skíðakennara.
Skíðamenn skemmta sér í Sun-Valley.
j ÞEKKTUR
' SKEMMTISTAÐUR
Til Sólardalsins strevma þús-
undir eða jafnvel milljónir Banda
ríkjamanna í vetrarleyfum sín-
um til þess að hvílast og njóta
fjallaloftsins. Að sjálfsögðu er
margt þessa fólks óvant skíða-
iðkunum og er því ekki vanþörf
á mönnum því til áðstoðár og
hjálpar þegar upp í skíðalandtð
kemur.
I
GÓÐUR ÍÞRÓTTAMAÐUR
j Magnús Guðmundsson er korn-
ungur, aðeins rúmlega tvitugur
að aldri. Hann er fjölhæfur
íþróttamaður, varð sem fyrr seg-
ir íslandsmeistari í svigi 1953
og Akureyrarmeistari í sömu
grein það ár. Hann vann í fyrra
tvo bikára á vegum Golfklúbbs
Akureyrar og þykir mjög efni-
legur golfleikari. Það má því bú-
ast við að hann geti sér gott orð
í Sólardalnum, að minnsta kosti
hefur hann alla þekkingu til að
bera til þess að geta leyst þau
störf af hendi, sem honum eru
„Nálgast jólin helg og há
höfuðbóli Þorfinns á;
hringasól með hölda fá
höfðingsstólinn geymir þá“.
Þannig hefst berserkjaríma sr.
Matthíasar í Grettisljóðum, og
væri synd að segja, að tilefní
hennar sé jólalegt. En á aðfanga-
dag jóla 1011 gengu 12 berserkir
á land í Háramarsey (Haramars-
öy) við Sunnmæri í Noregi. Þar
var þá staddur Grettir Ásmunds-
son frá Bjargi í Miðfirði og ekki
annað karla utan húskarlar
nokkrir duglausir.
Segir svo frá viðskiptum
þeirra Grettis og berserkjanna í
Grettis sögu, að Grettir einn
felldi þá alla, og stóð hann í því
verki á jólanótt.
Nóttina helgu nákvæmlega
þremur árum siðar varð Glámur
úti, þrællinn, er síðan gekk aftur
og barðist við Gretti.
„Svo takast þeir á,
hreystin og fordæðan forn og grá
harkan og heimskan,
þrjózkan og þjóðin,
krafturinn og kynngin,
Kristur og Óðinn“.
Jólin eru annars undramerk ,
hátíð í mannheimi — og sérstak- 1
lega hinum kristna heimi. Mátt- j
ur þeirra er firnamikill. Þau ná
til allra, skilja engan eftir. — í
svartasta skemmdeginu er ekkert j
mannlegt skot svo bágt, að jóla- ;
ljósið nái ekki þangað inn.
Loks eftir daglegt þras og
þjark og vinnu nótt sem dag og
á helgidögum sameinast allir í
því að halda hátíð. Allt verður
bjart. Gleði og gæzka skín úr
hverju andliti. Fólk hristir af sér
ok hraðans og ryk hversdagsins,
hvílist og göfgast.
Fegurð er göfgandi, og allir
keppast um að hafa umhverfi
sitt fagurt. Sálmar eru sungnir
og guðsorð flutt. — Allt er hreint,
maturinn góður og hvíldin þegin.
Og þetta nær til allra, hvort sem
þeir eru trúaðir eða trúlitlir •
„Flutt er orðsins orð,
þagna hamarshögg.
Yfir stormsins storð
fellur drottins dögg.
Lægir vonzku vind,
slekkur beiskju bál.
Teygar lífsins lind
mannsins særða sál“.
Magnús Guðmundsson.
þar ætluð. Magnús hefur og feng-
ið leyfi til þess að taka þátt í
skíðakeppnum fyrir vestan, ef til
þess kann að koma.
ÁRNAÐARÓSKIR
Jón Egilsson forstjóri Ferða-
skrifstofunnar á Akureyri hafði
milligöngu um ráðningu Magnús-
ar þarna vestur, en hann var á
ferð þar snemma á þessu ári. —
Magnúsi fylgja héðan árnaðar-
óskir um skemmtilega og árang-
wrsríka för til þessa ævintýra-
lands, en hann er fyrsti íslend-
ingurinn, sem hlýtur starf ?em
þetta.
Þegar talað ér um aðfangadag
nú á tímum, er ávallt átt við 24.
desember. Vera má, að sums
staðar sé þó enn talað um að-
fangadag páska og hvítasunnu,
en ekki kannast ég við það úr
mæltu máli. Víst er, að orðið að-
fangadagur hefur merkinguna
„aðfangadagur jóla“ í huga alls
þorra íslendinga.
En upphaflega var orðið notað
í miklu almennari merkingu. —
Eins og það ber með sér, voru
föng eregin að þennan dag, og
gat þaö vei átt við næsta dag
fyrir stórveizlur, eins og affara-
dagur var næsti dagur eftir
veizlulok. Þanníg var 7. janúar
affaradag.— jóla. Þá fóru gestir
heim úr jólabóðum.
Er ekki ástæðulaust að fjarg-
viðrast út af jólahaldi okkar í
dag? Ber ekki allt þetta einmitt
vitni um mátt jólanna?
Eveðjusamsæti
BOLUNGARVÍK, 20. des. —
Hinrik Linnet og konu hans var
haldið kveðjusamsæti í Félags-
heimilinu í Bolungarvílc. En.
hann flytur nú til Stórólfshvols'
eftir sjö ára starf við góðar vin-
sældir.
Samsæti þetta var fjölmennt
og voru þeim læknishjónunum
færðar gjafir og margar ræður
haldnar á þessari skilnaðar-
stund. Meðal beirra, sem töluðu,
voru Fo’ið.ik Sigurbjö sson.
| lögreglustjóri, Þórður Hjaltason
! símstjóri, Ágúst Vigfússon kenn-
arí, Kristján Óiafsson bóndi á
Genastöðum, Ósk Ólafsdóttir
frú, ’inar Guöiinnsson útgerðar-
! maður • og Sigurgéir Falsson
jkaupmaður.