Morgunblaðið - 07.05.1957, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 7. maí 1957
MORCUNBLAÐIÐ
11
Álftabúr og 17. júní skreyt-
ingar eru aðeins tvö af mörg-
um verkefnum Áhaldahússins
Frá heimsókn i Jbessa miklu birgða-
og viðgerðastöð Reykjavikur
¥»EGAR maður heyrir orðið Áhaldahús bæjarins. nefnt dett-
* ur manni fyrst í hug verkfæraskemma, þar sem geymd
séu hakar, skóflur, reipi, tjara og önnur þau verkfæri og
efni, sem notuð eru við dagleg störf á götum bæjarins.
Og það er heldur ekki nema eðlilegt. En sannleikurinn eif
sá, að þetta yfirlætislausa orð: Áhaldahús, er í rauninni sam-
heiti fyrir mikið fyrirtæki, umfangsmikla starfsemi, sem
hefir tugi manna í þjónustu sinni og veltir nær tveimur
tugum milljóna króna á ári. Verkefni þess eru óteljandi,
þjónustan sem hinar ýmsu deildir þess framkvæma er
fjölbreytileg og getur náð til hinna sérstæðustu verkefna.
Fáir munu vita, að það eru vinnuflokkar frá Áhaldahúsinu
sem birtast á götunum fyrir 17. júní ár hvert og skreyta
borgina svo fagurlega, og það eru þessir sömu flokkar, sem
fjarlægja skrautið síðan hljóðalaust að hátíðinni lokinni, áð-
ur en bæjarbúar rísa úr rekkju að morgni. Og hér um dag-
inn bættist eitt nýtt og sjaldgæft verkefni við hjá smiðum
Áhaldahússins. Flytja þarf svanina af tjörninni til útlanda
og Áhaldahúsinu var fengið það verkefni að smíða sérleg
húr fyrir þá áður en þeir leggja upp í sína miklu ferð.
Af þessu má sjá, að Áhalda-
húsið kemur víða við um
framkvæmdir bæjarins, en for-
stjóri þess, Sigmundur Halldórs-
son arkitekt skýrir svo frá, að
hlutverk þess sé að hafa um-
sjón með og viðhald á vélum og
tækjum vegna verklegra fram-
kvæmda á vegum bæjarins. Á-
haldahúsið starfar sem ein af
deildum bæjarverkfræðings að
þessu leyti. Auk þess er það mik-
il birgðastöð þar sem varahlutir
eru geymdir og margvíslegur
varningur og þar eru einnig til
húsa allar vinnuvélar og bifreið-
ir bæjarins.
Þangað er vélunum ekið að af-
loknu verki, þar er gert við þær
og þar standa þær þangað til
nýtt verkefni kallar. Þar má sjá
bifreiðir bæjarins margar hverj-
ar, því að hingað, inn í Skúlatún,
koma þær til viðgerðar og við-
halds. Gífurlega stórir sandbíl-
ar standa þarna við hliðina á
litlum fólksbílum, sem verkstjór-
ar bæjarins, innheimtumenn og
aðrir hafa til umráða og skammt
frá eru miklar ýtur, tætarar og
malbikunarvélin, sem bærinn
keypti frá hernum á sínum tíma
og bæjarbúar sáu síðast við mal-
bikun á Langholtsveginum.
En það er ekki bara tugur
jarðýtna sem þarna er, heldur
líka vélar af öllu tagi, garðtæt-
ari, kannt- og rennusteinamót,
plógur, sandvagn, skófluvagn,
það fluttist í ný húsakynni nú
fyrir nokkru. Trésmiðjan er
stærsta deildin. Vinna þar 35
manns.
Bifreiðaverkstæðið annast við-
gerðir á bílakosti bæjarins og í
járnsmiðjunni er gert við þunga-
vinnuvélarnar. Á bifreiðaverk-
stæðinu vinna 9 menn en 10 í
járnsmiðjunni. Þá er og áhalda-
varzla þar sem geymd eru verk-
færi þau, sem vinnuflokkar bæj-
arins á vegum hinna ýmsu deilda
bæjarverkfræðings nota við störf
sín og þar er einnig gúmmívið-
gerðarverkstæði.
Þá er ótalin birgðastöðin, en
þar er feikjlega mikið safn vara-
hluta og annarra áhalda. Þar er
grænsápa fyrir þvott á gólfum
bæjarins, kústar til sömu nota,
mælingarhælar, flaggstengur,
skilti með götuheitunum og hús-
númer og loks er máluð og gerð
þar skilti þau, sem okkur veg-
sláttuvél, úðadæla, vatnsdæla og
steypuvél, „vibrator" og graftæki
svo nokkuð af vélakostinum sé
upp talið.'Og bílarnir sem bær-
inn á og hafa miðstöð sína þarna
skipta tugum. en þarna er fleiri
deildir að finna en véladeildina.
Deildir Áhaldahússins eru fimm
talsins, trésmiðja, járnsmiðja, bif
reiðaverkstæði, óhaldavarzla og
birgðastöð, auk skrifstofunnar.
Eitt af verkefnum Áhalda-
hússins er að hafa eftirlit
með öllum húseignum Reykja-
víkurbæjar og annast viðhald
á þeim. Þar koma m. a. undir
allir skólar bæjarins og íbúðar-
hús. Þetta verkefni annast tré-
smiðjan að miklu leyti. Mikið
starf er það á hverju ári að gera
við borð og bekki í skólunum
vegna þess að þeir hlutir hafa
alltaf haft og hafa enn ómót-
stæðilegt aðdráttarafl í augum
unglinga, einkum þeirra sem eiga
vasahnífa!
Og viðgerð á bæjarhúsunum er
ávallt allmikil, og má geta þess
að í fyrra keypti Áhaldahúsið
vinnupall einn frá Þýzkalandi,
sem hægt er að lyfta upp frá
jörðu með rafmagni allt upp
að þaki fjórðu hæðar. Hefir
pallurinn reynzt hinn þarfasti
gripur við húsaviðgerðirnar. En
trésmiðjan annast fleira en við-
gerðir og smíðaði hún t. d. margt
húsgagna í Bæjarbókasafnið, er
STAKSTEINAR
Sigmundur Halldórsson,
forstjóri Áhaldahússins
farendum ber að fara eftir á göt-
um bæjarins og á stendur „Akið
til hægri. Lögreglan" eða eitt-
hvað í þeim dúr.
Reyndar er ekki hægt að gefa
I jarns .niðjunni
Á gúmmíverkstæðiuu, einni af mörgum deildum Áhaldahússins
neina viðhlítandi mynd af þess-
ari yfirgripsmiklu deild, svo
marga hluti og fjölbreytilega er
þar að finna. En eitt er það þó,
sem ekki er geymt þarna á lóð
inni við Skúlatún, þar sem hin-
ar mörgu byggingar og skemmur
Áhaldahússins standa. Það er
sprengiefnið. Það er geymt í
rammbyggilegum klefum uppi
við Vatnsenda, í hæfilegri fjar-
lægð frá byggðu bóli.
Þannig má segja að Áhalda-
húsið sé stór og mikil
birgðastöð fyrir hinar ýmsu fram
kvæmdir á vegum Reykjavíkur-
bæjar, og þar að auki viðgerðar-
stöð fyrir vinnutæki og eignir
bæjarins. Auðskilið er því hve
þýðingarmikil stofnunin er, enda
fer starfsemi hennar vaxandi
með ári hverju. Við göngum um
byggingarnar í fylgd með Sig-
mundi Halldórssyni sem veitt hef
ir Áhaldahúsinu forstöðu yfir
7 ár, og hann skýrir okkur frá
því, að húsrými þess sé nú orðið
allt of lítið. Því hefir bæjarráð
ákveðið Ahaldahúsinu, þessari
æ mikilvægari deild í starfsemi
bæjarins, stað inni við Elliðaár-
/og, við hliðina á lóð Rafveit-
mnar og annarra bæjarstofnana.
Framh. á bls. 12
„Eðlileg skýring“.
Hinn 28. apríl s. 1. hirti Tíminn
smágrein, sem hét: „Þegar Mbl.
þagði um Poznan“. Framhaldið
var þetta:
„Það vakti ekki litla athygli
á s. I. sumri að Mbl. sagði all-
miklu seinna en önnur íslenzk
blöð frá hinni heimssögulega
uppreisn í Poznan, meira að segja
nokkrum dögum seinna en sjálf-
ur Þjóðviljinn“.
Enn segir Tíminn feitu letri:
„Þessi þögn Mbl. um Poznan
átti sína eðlilegu skýringu. Þetta
var nefnilega á þeim tíma, þegar
stjórnarmyndun stóð fyrir dyr-
um. Forkólfar Sjálfstæðisflokks-
ins gengu þá eftir foringjum
Sósíalistaflokksins með grasið í
skónum — —
Sannleikurinn í þessu er sá, að
svo vildi til, að Morgunblaðið
varð einum degi á eftir Tíman-
um og Þjóðviljanum um fyrstu
fregnir af Poznan-uppreisninni.
Morgunblaðið birti ekki fregnina
fyrr en á laugardag, en hin blöð-
in á föstudag. Blaðalesendur vita,
að nærri daglega ber við að frétt
birtist fyrr í einu blaði en öðru,
þó að Morgunblaðið sé yíirleitt
fyrst í fréttaflutningi sínum.
Hér gerðist því aðeins það, sem
ætíð getur borið við. Hitt er
naumast heldur í frásögu fær-
andi, þó að Tíminn sé nú búinn
að breyta þessum eina degi í
„nokkra daga“. Sagan um f jöðr-
ina, sem breyttist í hænsnahóp
endurtekur sig sí og æ í heim-
kynnum Tímans.
Hið eftirminnilega er, að Tím-
inn telur það hafa verið „eðli-
Iega skýringu" á drættinum að
hagræða hafi átt fréttum sjálfum
sér til gagns. Þarna er um að
ræða mikilsverða skýringu á
starfsháttum Tímans sjálfs, sem
ekki má falla mönnum úr minni.
Sojsfslánið.
Sama sjónarmið að viðbættum
venjulegum Tíma-ósannindum
ræður eftirfarandi frásögn Tím-
ans s. 1. sunnudag.
„Mbl. hafði það nýlega athuga-
semdalaust eftir amerískum
blaðamanni, að forkólfar Sjálf-
stæðisflokksins hefðu reynt að
spilla fyrir því, að lán fengist
vestan hafs til nýju Sogsvirkj-
unarinnar. Það er líka opinbert
leyndarmál, að þeir hafa ekkert
látið ógert, sem þeir hafa getað,
til þess að hindra framgang þess
máls“.
Samkvæmt þeim hugsunar-
hætti, sem hér lýsir sér, ættu
fréttablöð ætíð að vera sammála
þeim fréttum ,er þau birta „at-
hugasemdalaust“. Hætt er við, að
margt skolaðist, ef allir hefðu
þann hátt á.
En hér við bætist, að Morg-
unblaðið hefur aldrei, hvorki án
athugasemda né með, birt fregn
þess efnis, að „forkólfar Sjálf-
stæðisflokksins hefðu reynt að
spilla fyrir því, að lán fengist
vestan hafs til nýju Sogsvirkj-
unarinnar".
Slíkt er einber hugarburður
Tímans. Sú frétt hefur aldrei
birzt í Morgunblaðinu, enda
mundi hún hvíla á algerum
ósannindum, ef til væri. Tíminn
býr þetta hins vegar nú til vegna
þess, að Sjálfstæðismenn hafa
haft alla forystu um undirbún-
ing Sogsvirkjunarinnar og
mundu fyrir mörgiim mánuðum
vera búnir að fá lán til hennar,
ef þeir hefðu verið við völd. Þess
vegna þykir Tímanum ekki ráð
nema í tíma sé tekið að hefja
nýja rógsherferð vegna fram-
kvæmdar þessa nytjamáls, sem
svo mjög liefur vafizt fyrir fjár-
málaráðherra, að því, sem til
hans tekur.