Morgunblaðið - 19.05.1957, Blaðsíða 14

14
MORCTJTSBLÁÐir:
Sunnudagur 19. maí 1957.
I
Gullbrúðkaup í dag
HJÓNIN Helga Bjarnadóttir og
Jóhann Árnason Lindargötu 43A,
eiga 50 ára hjúskaparafmæli í
dag. Þau hafa búið naer allan
sinn búskap í húsinu við Lindar-
götu, þar hafa þau alið upp börn
sín og barnabörn, og eignazt sína
mörgu vini, sem minnast þeirra
með þakklæti í dag.
FRÚ SIGRÍÐUR Halldórsdóttir,
kona Jóhanns Ögmundar Odds-
sonar, var um langt skeið ein af
merkustu og starfsömustu félags
systrum Goodtemplarareglunnar,
félagi St. Yíkings nr. 104, og mjög
vinsæl. Er hún lézt var stofnaður
minningarsjóður um hana. Hlut-
verk sjóðsins er að heiðra aldrað
ar konur, er starfað hafa lengi í
Þyngsta áfallið í sambúð þeirra
er heilsuleysi Helgu, hún lam-
aðist fyrir einum áratug.
Þetta mótlæti hefur hún borið
eins og hetja og er enn í dag
mörgum til fyrirmyndar sem
heilir eru um glaðværð og bjart
sýni. Eiginmaður hennar og dótt-
irin Fanney, sem ávallt heíir
reglunni með því að bjóða þeim
til dvalar að sumri til að Jaðri
sér til hvíldar og hressingar.
Sunnudaginn 19. maí verður
kaffisala með miklum og góðum
heimabökuðum kökum, smurðu
brauði o. fl. í Goodtemplarahús-
inu til ágóða fyrir þetta starf.
— Templar.
verið í foreldrahúsum, eiga og
sinn þátt í því að gera henni lííið
bjart, svo og öll börn hennar
tengdabörn og barnabörn.
Þau Helga og Jóhann hafa alla
tíð verið samhent í dugnaði, glað
lyndi og höfðingslund.
Og þótt þau hjónin hafi ekki
ávallt verið efnum búin á verald
lega vísu hafa þau ætíð verið
fremur veitandi en þiggjandi, og
veitt af höfðinglegri rausn.Ræð-
in eru að jafnaði við gesti sína
og gamansöm. Þau hafa aldrei
kunnað þá list að barma sér, en
þau hafa kunnað að bjarga sér
og sínum á heiðarlegan hátt svo
að til fyrirmyndar er, og ekki
heldur gleymt náunganum. Bæði
eru þau hreinskilin og hrein-
skiptin, og það er oft sérlega
gaman að hreinskilni Jóhanns
vinar míns.
Sannarlega geta þessi heiðurs-
hjón borið höfuðið hátt, þau
hafa ekki látið sitt eftir liggja í
lífinu. Jóhann hefir starfað hjá
Eimskipafélagi íslands frá stofn-
un þess og starfar enn. Hann er
nú 76 ára að aldri og Helga varð
áttræð 8. nóvember s.l. Ég sendi
kæra kveðju mína og minna með
þökk fyrir allt frá liðnum árum
og óska þeim til hamingju með
þennan hátíðisdag í lífi þeirra
og allra heilla og blessunar.
E. B.
Skábbeppni
KAUPMANNAHÖFN. — Lokið
er landskeppni milli Dana og
Austur-Þjóðverja í skák. Þjóð-
verjar unnu með llVz: 8 \í: . —
Bezti Daninn var Norman-Han-
sen, sem vann báðar skákir sínar
við Breutstedt. Aftur á móti
þótti það tíðindum sæta, að
hinn snjalli skákmaður, Bent
Larsen, tapaði báðum skákum
sínum við Uhlmann.
IViinningarsjoður
Sigríðar Halldorsdóttur
Fimmtugur í dag:
Siguiður Pétuisson, di. phil.
DR. SIGURÐUR Pétursson, gerla
fræðingur, er fimmtugur í dag,
fæddur á Skammbeinsstöðum í
Holtum, en ólst upp á Árgils-
stöðum í Hvolhreppi. Mun hann
dveljast þar eystra um þessar
mundir.
Eigi skal nota þetta tækifæri til
að rekja æviatriði Sigurðar eða
starfsferil, þess hefur nú fyrir
skemmstu verið kostur á öðrum
stað, í nýútkomnu Verkfræðinga
tali, og verður það ekki endur-
tekið.
Frá því við báðir lukum námi
fyrir nærfellt aldarfjórðungi og
fram á þennan dag, höfum við
Sigurður haft allnáin samskipti á
ýmsum sviðum, bæði að því er
starf okkar snertir og við margt
annað. Hefur mér því gefizt gott
tækifæri til að kynnast mann-
inum og finn af því tilefni hvöt
hjá mér til að geta hans með
nokkrum orðum. Dugnaður hans
í hverju • starfi, sem hann tekur
sér fyrir hendur, er alkunnur,
og mun vart völ á ánægjulegra
samstarfsmanni við hvað eina,
sem hann hefur áhuga á. Aldrei
skal það bregðast, sem Sigurður
hefur heitið að gera, og er slíkt
nú á tímum því miður óalgengt,
en þeim mun lofsverðara, þar
sem það er fyrir að hitta. Með
slxkum mönnum er gott og gam-
an að starfa að hugðarefnum sín-
um .
Sigurður hefur verið frábær
starfsmaður, unnið að margvísleg
um rannsóknum í vísindagrein
sinni og ritað um þær rannsókn-
ir margar ritgerðir í íslenzk og
erlend vísindarit. Fræðibækur
hefur hann ritað á ísl. í fræði-
grein sinni, og eru sumar þeirra
notaðar við kennslu í skólum.
Mun Sigurður aldrei una hag
sínum sæmilega, nema hann hafi
yfrið verkefni með höndum. Er
mér það minnisstætt ,er hann
fyrir allmörgum árum hafði
nokkurn stundarfrið í tómstund-
um sínum frá öðrum störfum að
hann tók til við rannsóknir á ís-
lenzkum vatnaþörungum, sem
fram til þess hafði lítill gaumur
verið gefinn. Honum má víst
aldrei verk úr hendi falla.
Aðalviðfangsefni Sigurðar sem
stendur er við fiskiðnaðarrann-
sóknir, einkum í sambandi við
niðursuðu. Er það iðngrein, sem
allmjög hefur verið vanrækt, en
ætti að geta þróazt hér og verða
arðvænlegur atvinnuvegur. Það
J er gleðilegt, að Sigurður skuli
hafa tekið til við þetta verkefni,
því að áreiðanlega er mikils af
starfi hans á því sviði að vænta.
Sigurður er kvæntur Selmu
Jónsdóttir, listfræðingi, hinni
ágætustu konu. Árna ég þeim
hjónunum allra heilla á þessum
afmælisdegi Sigurðar.
Jón E. Vestdal.
S
LESBÖK BARNAN:TA
LESBÓK BA RNA NNA
3
svaraði bóndinn, „og ég
ætla þangað aftur undir
eins og ég finn réttu leið-
ina“.
„Ekki vænti ég, að þú
hafir hitt hann Pétur
minn sáluga“, spurði frú-
in_
„Tja, það skyldi þó
•skki hafa verið náung-
inn, sem sat í ofnkrókn-
um öllum stundum?“,
ívaraði maðurinn.
„Ó, að hugsa sér, er
honum svona kalt, aum-
ingjanum. Ekki vildir þú
nú vera svo góður að
færa honum þessa skyrtu
frá mér og gullpeningana
þá arna, og segja honurn
að kaupa sér, það sem
hann þarfnast?“.
„Skal gert“, svaraði
bóndinn og hann var ekki
seinn á sér að hafa sig
á burt með skyrtuna og
gullpeningana.
Skömmu síðar kom
maður frúarinnar heim.
Hún sagði honum frá ó-
kunna manninum, sem
hún hafði beðið fyrir
gjafir til fyrri mannsins
síns uppi í hinmninum.
„Hvílík heimska", sagðí
maðurinn, „hver hefur
nokkru sinni heyrt að
nokkur hafi fallið af
himnum ofan? Ég skal
svei mér reyna að hafa
hendur í hári þessa svik-
ara, sem hefur blekkt þig,
og láía hann fá verðskuld
aða refsingu“,
Hann söðlaði bezta hest
inn sinn og þeysti á eftir
bóndanum. Utan við þorp
ið hafði bóndinn lagzt
niður til að hvíla sig, rétt
við veginn. Skyrtunni og
peningunum hafði hann
Taktu nú fram litblýantana þína og litaðu þessa
mynd. Gættu þess vel að lita ekki út fyrir strikin
í hverjum reit. Stafirnir í reitunum segja til um
hvaða liti þú át að nota. Y er gult, BR er brúnt,
G er grænt, B er blátt, R er rautt, P er ljósrautt.
Reitir, sem ekki eru merktir, eru hvítir.
stungið undir jakkann
sinn. Þegar hann kom
auga á reiðmanninn, sem
veitti honum eftirför, tók
hann í flýti nokkra steina
og lagði hattinn sinn yfir
þá. „Hefur þú séð mann
með peningapoka og
skyrtu undir hendinni
fara hér fram hjá?“,
spurði reiðmaðurinn.
„Sá ég víst“, svaraði
bóndinn, „og náunginn
hljóp eins og fætur tog-
uðu inn í skóginn þarna
fyrir handan. Hafði hann
gert eitthvað af sér?“.
Hann fékk nú að heyra
alla söguna af þessum
ókunna svikara.
„Þetta er ljótt að
heyra“, sagði bóndinn.
„En sjáðu nú til. Nú skal
ég sjálfur fara og elta
svikarann uppi, en í stað-
inn verður þú að sitja
hérna hjá hattinum mín-
um. Inni í honum er sjald-
séður fugl, sem ég vildi
ógjarnan missa“.
„Ég skal sitja hérna",
svaraði maðurinn. „Þar
sem þú hefur séð svikar-
sgxn átt þú hægara með að
finna hann en ég. Taktu
hestinn minn og farðu á
eftir honum“.
„Mundu mig bara um
að lyfta ekki hattinum",
sagði bóndinn um leið og
hann þeysti af stað. „Þá
gæti fuglinn flogið og
fyndist aldrei meir“. Síð-
an reið bóndinn hinn á-
nægðasti heim til sín.
Varla hafði hann fyr
stigið af baki, en hann
kallaði til konu sinnar:
„Vertu óhrædd, góða mín,
ég skal ekki refsa þér.
Margir eru heimskari en
þú. Og þar sem við er-
um ekki þau verstu, ætt-
um við að geta séð fyrir
okkur ekki síður en aðr-
ir. Við skulum taka til
starfa og vinna okkur upp
úr fátæktinni".
Hvað varð svo um
manninn, sem sat við veg-
inn? Lengi, lengi beið
hann og gætti hattsins,
en loks fór honum að
leiðast. Hann lyfti hattin-
um þá ofurlítið og sá —,
að hann var alveg eins
heimskur og konan hans
hafði verið. Þegar hann
kom heim komst hann að
raun um, að bóndinn
hafði látið skila öllu sam-
an: hestinum, peningun-
um og skyrtunni.
Hann sagði þá við konu
sína: „Aldrei framar skal
• ég álasa þér fyrir heimsk
una. En við skulum láta
þetta okkur að kenningu
verða og aldrei láta leika
svona á okkur framar".
ISI
Ingibjörg, 8 ára, sendir
Lesbókinni þessa kross-
gátu, um leið og hún þakk
ar margt skemmtilegt efni
í blaðinu.
Lárétt: 1. Karlmanns-
nafn. - 3. Á fíL - 5. Tveir
eins.
Lóðrétt: 1. Hestxxr. - 2.
Kvenmansnafn. - 7. Tveir
eins.
Kæra Lesbók!
Mig hefur lengi langað
til að senda þér eina
skrítlu. Hún er svona:
Siggi: Pabbi minn hef-
ur enga skemmda tönn!
Palli: Af hverju?
Siggi: Af því, að hann
er tannlaus.
★
Svo ætla ég að senda
þér þessa gátu:
Hvað er það, sem músin
getur dregið engu síður
en fíllinn?
★
Að síðustu er svo ein
þraut, sem gaman er að
reyna að gera:
Þú tekur litla flösku
þér í hönd og setur hana á
höfuðið. Síðan reynir þú
að komast niður með
flöskuna og leggjast flat-
ur á gólfið. Hakan á að
nema við gólf. Að því
búnu áttu að reyna að
standa upp aftur. Þetta
áttu allt að gera án þess
að flaskan detti.
Með kærri kveðju
Eiríkur Jóhannsson
Keflavík
Kæra Lesbók!
Ég þakka þér fyrir allar
sögurnar, sem þú hefur
fært mér.
Nú langar mig til að
senda þér hér dálitla gam
ansögu og er hún svona:
Nonni sagði við Sigga:
„Nú áttu að leggja saman
nokkrar tölur, en þú mátt
aldrei nefna töluna 15, —-
eða segjum heldur 14.
Getur þú stillt þig um að
segja 14?“.
Siggi (brosir, viss í
sinni sök): Já, auðvitað.
Nonni: „Þá byrjum við.
Hvað eru 8 og 10?“,
Siggi: „18“.
Nonni: „En 4 og 8?“.
Siggi: „Það eru 12“.
Nonni: „En hvað eru þá
7 og 8?“.
Siggi: „Það eru 15".
Nonni: „Nú sagðirðu
15“.
Siggi: „Já, *n það voru
14, sem ég mátti ekki
nefna“.
Nonni: „Já, það var ná
einmitt það, og þarn*
sagðirðu samt 14!“
Vertu blessuð og sæl
Ágúst Ingl Ágústsson
9 ára, ísafirði
ISl