Morgunblaðið - 22.05.1957, Blaðsíða 10

10
MonGTjiynLATti*
Miðvikudagur 22. maí 1957

Ctg.: H.f. Axvakur, Reykjavík
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Aðalritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Bjarni Benediktsson.
Ritstjórar: Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Einar Ásmundsson.
Lesbók: Ami Óla, sími 3045.
Auglýsingar: Ámi Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 1600.
Áskriftargjald kr. 30.00 á mánuði innanlands.
í lausasölu kr. 1.50 eintakið.
Út í ÖngþveitiS
UNDANFARK) hafa blöð og
leiðtogar vinstri stjórnarinn-
ar ásakað stjórnarandstöðuna
fyrir ósanngjarna og órökstudda
gagnrýni á stefnu og störfum
stjórnarinnar. En nú er svo kom-
ið, að sjálfir þingmenn og stuðn-
ingsmenn stjórnarinnar standa
upp á fundum í flokkum sínum
og á Alþingi og fara ófögrum
orðum um afrek hennar.
í þessu sambandi ber fyrst að
benda á ummæli Braga Sigur-
jónssonar varaþingmanns Alþýðu
fiokksins á fundi í Alþýðuflokks-
félagi Reykjavíkur þriðjudaginn
14. maí s.l. Hann komst þar að
oi ði á þessa leið samkvæmt frá-
sögn Alþýðublaðsins hinn 16.
þ m.:
„Að öllu samanlögðu er því
ekki að neita, að hinn óbreytti
kjósandi hefur orðið fyrir tals-
verðum vonbrigðum með sam-
stjórn vinstri flokkanna. Hún
þykir verkasein, ekki úrræða-
fljót og hliðra sér hjá að ganga
afdráttarlaust til verks“.
Þynsrsti áfellisdómurinn
Þyngsti áfellisdómurinn, sem
kveðinn hefur verið upp um
vinstri stjórnina og verk hennar
var þó kveðinn upp á Alþingi í
fyrradag, ekki af leiðtogum Sjálf
stæðisflokksins, heldur af einum
mest metna núverandi leiðtoga
Alþýðuflokksins, Áka Jakobs-
syni.
Hann lýsti því hiklaust yfir,
aS vegna aðgerða þings og
stjórnar í efnahagsmálunum í
vetur sæi hver maður að geng
islækkun væri að verða óhjá-
kvæmileg.
Áki Jakobsson spurði stjórn-
ina hreinlega að því, hvort hún
sæi ekkert úrræði í neinu máli
nema nýja skatta og hvort hún
hygðist leggja 2—300 millj. kr.
nýja skatta á þjóðina um næstu
áramót. Hann lýsti sig andvígan
hinum nýja stóreignaskatti, sem
hafa myndi í för með sér sam-
drátt og kyrrstöðu í atvinnulífi
landsmanna.
Stöðusrt víðtækari
styrkiastefna
Þingmaðurinn kvað ríkisstjórn
ina vel geta horfið frá þessari
skattheimtu: ■ „Hún er þegar
búin að slá öll met í þessu efni.
Hinar síendurteknu skattaálögur
væru meginástæða til þess að
fieiri og fleiri atvinnurekenda-
hbpar kæmu til ríkisstjórnarinn-
ar til þess að biðja um styrki.
Þessir styrkir væru svo greiddir
með enn auknum almennum
álögum. Þessu fylgdi svo, að
fieiri og fleiri menn þyrfti til
alls konar eftirlits. Fólk væri
tekið frá jákvæðum framleiðslu-
störfum til neikvæðra skrifstofu-
starfa.“
Ofangreind ummæli þessa
stuðningsmanns ríkisstjórnarinn-
ar hafa við fyllstu rök að styðj-
ast. Stjórnarstefnan er að lama
allt atvinnulíf og uppbyggingu í
landinu og skattæðið dregur úr
framtaki einstaklinganna.
Er ríkisstiórnin að undir-
búa wen^islækkun?
Það er vissulega alvarleg
ákæra, sem Áki Jakobsson bar
fram á hendur ríkisstjórninni í
fyrradag. Hann komst þannig að
orði, að hver maður sæi að geng-
islækkun væri að verða óhjá-
kvæmileg, „sérstaklega eftir að-
gerðir Alþingis í efnahagsmálun-
um í vetur.“
Um það getur engum blandazt
hugur, að með þessum ráðstöfun-
um stjórnarinnar var vaðið
lengra út í fen styrkjastefnunn-
ar en nokkur ríkistjórn hefur áð-
ur gert. Engin tilraun var gerð
til þess að fara nýjar leiðir eða
grípa til nýrra úrræða. Hafði
ríkisstjórnin þó lofað gagngerri
„úttekt" á þjóðarbúinu.
Svo rækilega sveik stjórnin
þetta, að hinn mikli veiðimaður,
sem veit að veiðimenn eiga að
klæðast fötum eftir litum lands-
lagsins, sem þeir veiða í, harð-
r. eitaði stjórnarandstöðunni um
að fá að sjá álitsgerð hinna er-
lendur efnahagssérfræðinga, sem
stjórnin fékk sér til aðstoðar á
s. l. sumri!!
Eftir hiff aigera fálm og
úrræffaleysi stjórnarinnar í
efnahagsmálunum á s.I. vetri
eru vandamál þeirra auffvitaff
hálfu verri vifffangs en áður,
enda er nú svo komiff aff
leifftogar Alþýðuflokksins
lýsa því yfir á þingi aff geng-
islækkun sé orffin óhjá-
kvæmileg.
Staðfestin« Emils
Emil Jónsson, formaður Al-
þýðuflokksins, lýsti því að vísu
yfir að Áki Jakobsson hefði ekki
túlkað skoðun flokksins í ræðu
sinni. Engu að síður komst Emil
ekki hjá því að staðfesta að veru-
legu leyti ummæli Áka um yfir-
vofandi gengisfellingu.
Alþýðuflokksformaðurinn
komst m. a. að orði á þessa leáð:
„Alþýðuflokkurinn hefur aldr-
ei farið dult með skoðun sína í
þessu máli. Hann hefur viljað
fara allar hugsanlegar leiðir áð-
ur en til gengislækkunar kæmi.
En hann hefur gert sér Ijóst, að
ef vissum skilyrðum er ekki full-
nægt, þá yrði að grípa til henn-
ar“.
Þessi „skilyrði", sem Emil
Jónsson talaði um voru þau, að
ríkisstjórninni tækist að stöðva
kapphlaupið milli kaupgjalds og
verðlags og halda verðbólgunni
í skefjum. En allir vita að þaS
hefur henni ekki tekizt.
Fullkomin óvissa og
ön^bveiti
Núverandi ríkisstjórn, sem lof-
aði nýjum úrræðum og lausn á
öllum vanda í skjóli „vinstri
stefnú* stendur nú uppi eins og
þvara. Hún hefur svikið öll sín
loforð. Gengislækkun vofir yfir
og pólitískar hefndarráðstafanir
gagnvart lánastofnunum þjóðar-
innar auka enn öryggisleysið og
vantrú almennings á grundvöll
íslenzkrar krónu. Ofan á allt
þetta bætist það, sem Bjarni
Benediktsson vakti athygli á í
þingræðu í fyrrakvöld, að sterk-
ur grunur leikur á því, að ríkis-
stjórnin hafi aðvarað gæðinga
sína um að gengislækkun kunni
að vera á næstu grosum!!
UTAN UR HEIMI
Undirbúningur undir móttöku Elísabetar og Filips hefur veriff langur og mikill. Um helgina fóru
fram miklar æfingar í sambandi viff móttökuna — og er myndin tekin á „Nordre Toldbod", er líf-
varffarsveitir og deildir úr danska hernum voru aff æfingu. Konungur og drottning komu þar affvíf-
andi til þess aff fylgjast meff — og er myndin tekin viff þaff tækifæri. Konungur tekur myndir, en
hjá drottningu standa tvær dætur hennar Benedikta og Anna-Maria.
Tfhké
um
JC

ir t
ctupmunnct
höj^n
drottningu sinni eití sinn. Eru
það alls 52 áhöld, öll úr skíru
gulli, meira að segja er vatns-
fatið úr gulli.
I gær, kl. 11 fyrir há-
degi, steig Elísabet Englands-
drottning í fyrsta sinn á danska
grund. Eins og kunnugt er, dvelst
hún nú í Danmörku í þriggja
daga opinberri heimsókn ásamt
manni sínum, Filip prins. Liðin
eru rúmlega 350 ár síðan enskur
þjóðhöfðingi hefur farið í opin-
bera heimsókn til Danmerkur —
og er því mikið um dýrðir þar
svo sem vænta má. Það er og
markvert við hátíðahöld þessi,
að Margret prinsessa, ríkiserfingi
Danmerkur, tekur nú 1 fyrsta
sinn þátt í hátíðahöldum sem
þessum — og mun hún hvarvetna
koma fram í fylgd með foreldr-
um sínum í sambandi við heim-
sóknina.
Jr au Elísabet og Filip
prins komu í gærmorgun til
Kaupmannahafnar á drottningar-
skipinu „Britannia“ í fylgd með
þrem beitiskipum úr brezka flot-
anum. Er „Britannia" kom á ytri
höfnina, fór um borð margt
stórmenni með ambassador Breta
í Kaupmannahöfn í broddi fylk-
ingar. Nokkru fyrir kl. 11 sigldu
dönsku konungshjónin ásamt
Margreti prinsessu út að
„Britannia" til þess að taka á
móti Elísabetu og Filip. Sigldu
enska drottningin og maður
hennar síðan mð dönsku konungs
hjónunum til lands, en þar var
samankominn mikill mannfjöldi
til þess að bjóða hina tignu gesti
velkomna. Var þar meðal annars
danska stjórnin ásamt fjölda af
konungsfólki auk fulltrúa er-
lendra ríkja í Danmörku.
Allan tímann, frá því að
„Britannia" kom á ytri höfnina,
sýndi danski herinn gestunum
margvíslegan sóma. Skotið var
nær látlaust af fallbyssum — og
sveitir úr flughernum flugu
margsinnis yfir drottningarskip-
ið.
tr egar Bretadrottning
og föruneyti hennar höfðu heils-
að mannfjöldanum var ekið til
Amalienborg. 1 fyrsta vagninum
óku þau Elisabet og Friðrik
Danakonungur. 1 næsta
sátu Filip prins, Ingirid drottn-
ing og Margret prinsessa. Þá
komu danskir ráðherrar ásamt
fylgdarliði Elísabetar, þar á
meðal Selwn Lloyd utanríkisráð-
herra Bretlands.
T
■1 ugþusundir Dana voru
saman komnar til þsss að fagna
Bretadrottningu, er hún steig á
land — og meðfram leiðinni, sem
ekin var til Amalienborg var
múgur manns. Kaupmannahöfn
var fánum prýdd og í hinum
mesta hátíðaskrúða. Og það voru
ekki einungis þúsundir á götum
Kaupmannahafnar, sem fylgdust
með móttökuathöfninni, því að
um alla Danmörk sátu menn við
sjónvarpstæki sín og fylgdust
með. Og ekki nóg með það. Talið
er, að um 50 milljónir manna í
Evrópu hafi fylgzt með athöfn-
inni, því að danska sjónvarpið
endurvarpaði til annarra
evrópskra sjónvarpsstöðva —
þ. á. m. í Englandi. fjórða
hundrað erlendir blaðamenn
voru viðstaddir og munu fylgjast
með öllum hátíðahöldum í sam-
bandi við heimsóknina. Dönsk
stjórnarvöld hafa gert margs
konar ráðstafanir til þess að búa
sem bezt í haginn fyrir blaða-
mennina — og m. a. hefur verið
fengin sérstök flugvél til þess að
fljúga á hverju kvöldi frá Kaup-
mannahöfn tíl London með mynd
ir og handrit blaðamannanna til
ensku dagblaðanna.
I gærkvöldi sátu ensku
gestirnir mikla veizlu í Christians
borg — og var sjónvarpað þaðan.
Fluttu Friðrik konungur og
Elísabet drottning ræður — og
mun það vera í fyrsta sinn, sem
slíkri athöfn er sjónvarpað. Þó
voru sjónvarpinu sett takmörk,
því að Friðrik konungur fór fram
á það, að gestir hans fengju að
matast í friði og njóta þess. sem
á borðum yrði, án þess að 50
milljónir manna fylgdust með
því hvað hver og einn tæki dug-
lega til matar síns. Þess vegna
var aðeins sjónvarpað á meðan
ræðurnar voru fluttar.
E lísabet drottning og
Filip prins munu dveljast í
Amalienborg á meðan á heim-
sókninni stendur. Þessi 200 ára
gamla höll hefur verið skreytt
eftir því sem föng hafa verið á,
og hefur Ingirid drottning haft
hönd í bagga með skreytingunni.
Mikið er um dýra og fagra gripi
í Amalienborg — og m. a. er það
í frásögu færandi, að í búnings-
herbergi drottningar eru snyrti-
áhöld þau, er Kristján VI. gaf
D anmerkurheimsókn
Elísabetar og Filips er í raun
réttri engin skemmtiför. Þetta er
erfið ferð, mjög erfið, en þjón-
ustur drottningar reyna að gera
henni lífið eins létt og kostur er.
Ein af fylgdarmeyjum hennar
hefur t. d. alltaf reiðubúnar
styrkjandi pillur fyrir drottn-
ingu, sem hún tekur t. d. þegar
hún þarf að halda ræður. Önnur
hefur varanælonsokka í því til-
felli, að sokkar drottningar yrðu
fyrir einhverju óláni, eins og oft
á sér stað. Þegar drottning ber
hvíta hanzka — og þarf að taka
í hönd margra, óhreinkast hanzk-
arnir ef til vill eitthvað — og
þess vegna hefur ein þjónustu-
mey hennar jafnan meðferðis
hanzka til skiptanna. Þannig er
séð fyrir öllu — og of langt mál
yrði að telja öll slík smáatriði
upp.
En ferðalagið er erfitt, það
dylst enguml Myrkranna á milli
verða drottning og maður henn-
ar stöðugt að sitja veizlur, taka
á móti gestum eða heimsækja
merkisfólk og merkisstaði. Við
öll hugsanleg tækifæri eru gest-
unum færðar dýrar gjafir — og
gjöf dönsku þjóðarinnar til
Elísabetar er fagurt og vandað
skrifborð, slegið gulli. Hafa hin-
ir frægustu völundar Dana lagt
hönd á verkið.
Á
im. eitt höfum við ekki
minnzt. Það er klæðaburður
drottningar. Búast má við því,
að þær milljónir kvenna, sem
fylgjast með hátíðahöldunum í
sjónvarpstækjunum, veiti kjólum
drottningarinnar og smarögðum
meiri athygli en nokkru öðru.
Við tækifæri sem þetta kemur
drottning aldrei fram tvisvar í
sama kjólnum. Þegar hún fór til
Parísar á dögunum, olli hún
mikilli byltingu í tízkuheimin-
um, því að kjólar hennar voru
með sérstæðu sniði — svo að
jafnvel Dior brá. í sambandi við
heimsóknina er fáu haldið leyndu.
En eitt af því fáa eru klæði drottn
ingar. Enginn veit hvers konar
kjólum hún mun klæðast fyrr en
hún kemur fram í þeim. Þær eru
margar, tízkudömurnar, sem bíða
með öndina í hálsinum eftir að
sjá einn drottningarkjólinn af
öðrum — og siðan keppast tízku-
húsinu um að vera sem fyrst með
Framh. á bls. 19