Morgunblaðið - 29.05.1957, Blaðsíða 16

MORCVNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 29. maí 1957
1«
Sigroði Vol 2 : 0
ÞÓ SKAMMT sé liðið á knatt-
spyrnutímabilið í ár, er Reykja-
víkurmeistaramótið í meistara-
flokki þegar til enda leikið. í úr-
slitaleiknum, sem fram fór í fyrra
kvöld mættust Fram og Valur og
fóru leikar svo að Framarar fóru
með sigur af hólmi skoruðu 2
mörk, en Valsmenn ekkert.
Framarar léku undan allsterkri
golu fyrri hálfleikinn, samt voru
það Valsmenn, sem í fyrstunni
virtust fljótari að boltanum, enda
betra að reikna út og hemja
knött, sem sendur er móti vind-
inum en undan. Fjörleg tilþrif
sáust á báða bóga. Reynt að leika
stutt og koma af stað spili sem þó
bar ekki allt of mikinn árangur.
Fyrstu 5 mínúturnar voru Vals-
menn sæknari, síðan hefst Fram-
kafli. Einar Halldórsson missir
knöttinn framhjá sér til Skúla á
kantinum, sem fær óvænt gott
færi, en Halldór Halldórsson var
á verðinum og spyrnti á burt. Á
8. mínútu berst knötturinn upp
eftir miðjunni og að marki Vals,
voru þeir að verki, Karl Berg-
mann og Björgvin, sem skaut
góðu skoti, á mark en nafni hans
í Valsmarkinu sló knöttinn burt,
svo að úr varð hornspyrna. Á
15 mínútu fá Frammarar auka-
spyrnu á Val skammt fyrir utan
vítateig. Úr henni berst knöttur-
inn fyrir Valsmarkið og í fang
markvarðar, er missir knöttinn
fyrir fætur annars bakvarðar
síns, sem ekki hefst að, en Fram-
arar fylgja ekki eftir, svo að hætt
an leið hjá af sjálfu sér. Úcspyrn-
ur Björgvins í Valsmarkinu voru
margar ekki góðar og höfnuðu
oft hjá mótherjunum. Upp úr
einni slíkri fá Framarar dágott
færi á tómu markinu, en spyrnt
er hárfínt framhjá. Á 18. mínútu
ná Valsmenn góðri sókn upp
hægri væng. Ægir leggur fyrir
Gunnar Gunnarsson innan víta-
teigs, en Gunnar er of fljótfær,
notar ekki góðan möguleika til
að leika nær og spyrnir í fljót-
færni sinni nær viðstöðulaust
framhjá. Valsmenn eiga nú dá-
góða sóknarkafla og eru oft nær-
göngulir við vítateig, en þar rann
sóknarþungi þeirra oftast út í
sandinn mest fyrir það að leikm.
tóku það ráðið að leika mjög
þvert og auk þess var frekar
spyrnt hæðarspyrnum en leikið
með jörðu. Slíku er jafnan auð-
veldara að verjast, enda átti
Framvörnin auðvelt með það. Á
22. mín er Gunnar Gunnarsson
enn frammi i skotfæri, sendir
fastan knött að Frammarkinu,
sem Geir í markinu varði vel.
Enn sækja Valsmenn upp hægri
kantinn og oft tekst þeim vel upp
þeim megin Gunnari Herði Björg
vin, en allt strandar á vítateign-
um, Lausum knetti er spyrnt að
Frammarkinu, sem Geir missir
til hálfs, en enginn fylgdi. Báðir
markverðirnir voru sýnilega eitt-
hvað tugaóstyrkir í fyrri hálf-
leiknum. Margár útspyrnur Björg
viris vofu misheppnaðar og Geir í
Frammarkinu verður að temja
sér að halda knettinum betur hjá
sér, þegar hann grípur inn í
Framarar fá enn aukaspyrnu á
Val rétt utan vitateigs, sem ekki
nýtist. Á 39. mínútu fær Hörður
Felixsson dauðafæri fyrir miðju
marki eftir mistök í vörn Fram-
ara, en spyrnir iangt yfir markið.
Tveim mínútum síðar ná Vals-
menn skemmtilasta upphlaupi
leiksins. Knötturin gengur frá
manni til manns, stuttur sam-
leikur, upp hægri kantinn og inn
í vítateiginn til Björgvins, sem sá
Hörð Felixsson í betra færi og
gaf honum knöttinn, en hann
skaut langt yfir af vítateig.
Skömmu fyrir lok hálfleiksins
spyrna Framarar í horn að óþörfu
en ekkert verður úr. Upp úr því
hefst sóknarlota að Valsmarktnu
með hornspyrnu og nokkri
pressu, en ekki nýtast færin.
Strax á 2 mínútu síðari hálf-
leiks fá Valsmenn hornspyrnu á
Fram. Knötturinn þæfist á víta-
teignum og spyrnt er að lokum
frá markinu. Framarar ná betur
að leika stutt saman, en Valsvörn
in er þétt fyrir og tengingin rofn
ar. Sótzt er á sitt á hvað og marg-
ar spyrnur tilviljunarkenndar. Á
6 mínútu leiksins kiksar Hörður
Felixsson í góðu færi á vítateig.
Framarar gerast nú ágengir og er
Dagbjartur tvisvar hættulegur
með allgóð skot. Á 28. mínútu á
Skúli Nielsen í höggi við varnar-
mann Vals. Honum tekst að leika
á hann og virðist leiðin að mark-
inu opin, er varnarmaðurinn gríp
ur til þess ráðs að halda Skúla
með þeim afleiðingum, að dæmd
er vítaspyrna á Val. Skúli Niel-
sen framkvæmdi spyrnuna örugg
lega með vinstra fæti og fékk
Björgvin ekki að gert. Við mark-
ið færðist aukinn kraftur í bæði
liðin. Valsmenn breyta liði sínu
og senda Einar Halldórsson í
fremstu víglínu, en Halldór Hall-
dórsson í vörnina, en allt kemur
fyrir ekki. Framarar eru ágengari
og á 36. mínútu leikur Skúli mjög
fallega á tvo varnarmenn og
skýtur af vítateig föstu skoti, sem
smýgur yfir þverslá. Mínútu síð-
ar eru Framarar enn á ferðinni
upp hægri kantinn. Dagbjartur
vinur þar af dugnaði og sendir
knöttinn til Karls Bergmann, sem
vippar honum yfir markvörð
Vals og varnarihann og í mark-
inu hafnar knötturinn. Nú er leik
staðan orðin 2 mörk gegn engu
og 8 mínútur til leiksloka. Bæði
liðin sækja. Gunnar Gunnarsson
og Einar eiga skot á mark.ð, en
ýmist fer knötturinn yfir eða
markvörður nær að grípa inn í.
Leikið var af miklum hraða
allan tímann og drógu leikmenn
hvergi af sér. Mátti af þessum
leik ráða, að úthald skortir ekki.
Hins vegar er það gamla sagan
leíknin lætur á sér standa. Oft
brá fyrir mjög skemmtílegum
stuttum samleiksköflum, en þeir
runnu eiginlega af sjálfum sér út
í sandinn vegna þess að alltaf
þurftu einhverjir að grípa til
loftspyrnanna og þar með var
draumurinn búinn eins og stend-
ur. Víst er hægt að leika. „Kiek
and rush“ með frábærum ár-
angri, en slík leikaðferð krefst
jafnvel enn meiri nákvæmni í
sendingum en stutta spilið. Þessi
lið Fram og Vals, sem þarna mætt
ust eru mjög lík að styrkleika og
áður en mörkin tvö voru orðin
að raunveruleika var ógerningur
að geta, hvorum megin sigurinn
myndi lenda. Spenningurin var
upp á það bezta hjá áhorfendum
allan tímann og með nokkurri
heppni, eða betri nýtingu á góð-
um skotfærum hefðu allir glaðir
sætt sig við jafntefli.
LIÐIN
Framararnir eru vel að sigri
sínum komnir i þessu móti. Liðið
hefir að vísu sýnt nokkuð mis-
jafna leiki og ekki tekizt upp á
sama máta og búizt var við.
Stutti samleikurinn, sem eftir
Víkingsleiknum að dæma átti að
vega mottó liðsins var ekki fram-
kvæmdur á sama máta í seinni
leikjum liðsins, en hann kemur
ef til vill í íslandsmótinu. Sterk-
asti maður liðsins er Reynir Karis
son sem jafnframt er þjálfari
þess. Hann er jafn traustur í sókn
og vörn. Byggir upp allt í kring-
um sig er óþreytandi. SkúJi og
Dagbjartur eru stoðir framlín-
unnar og Hinrik framvörður sí-
vinnandi og stöðugt vaxandi leik
maður. Bakverðirnir Gunnar og
Guðmundur hala báðir sýnt góða
leiki í þesu móti. Gunnar byrj-
aði illa í leiknum við Val, en sótti
sig mjög er á leikinn leið og greip
oft vel inn í á miðjunni. Halldór
er sterkur á miðjunni, en getur
með meiri hreyfingu bundið vörn
ina betur saman.
Liðið sem heild verður nú að
telja fullmótað. Það er búið að
undanförnu að tala um svo marga
menn þess, sem unga og efnilega
og eftir sigurinn í þessu móti
verða meiri kröfur gerðar til liðs
ins en áður.
Lið Vals sýndi mikinn baráttu-
vilja allan leikinn, enda titillinn
í húfi. Vörnin er sterkari huti
iðsins með Einar Hadórsson og
Magnús sem sterkustu menn. —
Nýiðinn Björn er líka leikmað-
ur, sem vert er að veita athygli.
Framlínan er aftur á móti hvergi
nærri eins fastmótuð og vörnin.
Innherjarnir eru. leáðir mistækir
og hafa ekki fundið mottóið a. m.
Dagbjartur sækir á. Einar Halldórsson og Björgvin sameinast í
vörninni og Magnús er við öllu búinn. — Ljósm. I. N.
Fram Reykjavikurmeistari 1957
Reykjavíkurmeistarar Fram. Myndin er tekin að afloknum leiknum
við Val. Fremri röð frá vinstri: Gunnar Leósson, Reynir Karlsson,
fyrirliði og þjálfari, Geir Kristjánsson, Guðmundur Guðmundsson,
Karl Bergmann. — Aftari röð frá vinstri: Guðmundur Óskarsson,
Björgvin L. Árnason, Dagbjartur Grímsson, Hinrik Lárusson, Skúli
Nielsen, Halldór G. Lúðvíksson. — Ljósm. I. N.
k. ekki í þessu móti. Hörður Felix
son fer oft á tíðum mjög laglega
með knöttinn, en einhvern veg-
inn bíður maður alltaf eftir því
að hann „springi út“. Gunnar og
Matthías á köntunum eru báðir
mjög virkir leikmenn og hættu-
legir uppi við markið. Halldór
Halldórsson er sterkur kraftur,
hvaða stöðu sem hann leikur á
vellinum. Með meiri samstillingu
er þetta lið Vais hættulegt hvaða
liði sem er.
Verðlaunaafhending fór fram
að leik loknum. Ekki lét krakka-
skríllinn og nokkuð slangur full-
orðinna það hafa nein áhrif á sig,
þó þeim tilmælum væri beint til
áhorfenda að halda sig utan
hlaupabrautarinnar og var það
látið fylgja, að ef svo yrði ekki
gert, myndi verðlaunaafhending-
in fara fram annars staðar. Fjórir
lögregluþjónar og álíka margir
vallarstarfsmenn reyndu lítillega
að hafa áhrif á hinn aðsteðjandi
hóp, sem auðvitað þusti inn á
völlinn, en allt kom fyrir ekki.
Og viti menn, verðlaunaafhend-
ingin fór fram engu að síður.
Ekki er svona yfirborðshótun lík
leg til þess að hafa heillavænleg
áhrif á regluna innan vallarins,
heldur þvert á móti hið gagn-
stæða. Hefur nú krakkaskríllinn
sannað ótvírætt algjör yfirráð sín
innan vallartakmarkanna.
LANDSLEIKIRNIR
Meðal knattspyrnuunnenda eru
leikirnir í heimsmeistarakeppn-
inni sem framundan eru aðal-
umræðuefnið. Eins og við er að
búast eru aldrei allir ánægðir
með val landsliðsins, og margar
útgáfur af sterkasta liðinu eru
þegar fyrir hendi í umræðum
manna á meðal. Þó ég freistist
til þess eins og Frímann, að koma
með mína útgáfu af landsliðinu,
eins og ég myndi velja það, „ef
allir væru heilir“, er ekki ástæða
til annars en að óska hinu út-
valda liði góðs gengis og alls
hins bezta. Það verður fylgzt með
hér heima og samnefnari ís-
lenzkra knattspyrnumanna er
landsliðið. — Góða ferð!
Mín tillaga um landsliðið er
svona:
Helgi Daníelsson, Halldór Hall-
dórsson, Magnús Snæbjörnsson,
Einar Sigurðsson, Einar Hall-
dórsson, Guðjón Finnbogason,
Dagbjartur Grímsson, Ríkharður
Jónsson, Þórður Þórðarson, Reyn-
ir Karlsson, Skúli Nielsen.
Hannes.
Hjöitur Sæmundsson frú Ögri
Minningarorð
í DAG er til moldar borinn i
Hrísey, Hjörtur Sæmundsson frá
Ögri við ísafjarðardjúp. Hann
var fæddur að Galtahrygg 16.
október árið 1882 en fluttist
tveggja ára gamall með foreldr-
um sínum að Hörgshlíð í Mjóa-
firði og ólst þar upp. Tvítugur
að aldri fluttist hann að ögri og
átti þar síðan heimili í hátt á
fjórða áratug. Þar giftist hann
árið 1918, Láur Stefánsdóttur frá
Selárdal, ágætri og traustri konu.
Hún lézt árið 1930.
Hjörtur Sæmundsson stundaði
framan af æfinni fyrst og fremst
sjómennsku. Var hann í margar
vertíðir formaður, bæði á ára-
bátum og síðar vélbátum. Hann
var harðduglegur og ósérhlífinn
maður, drengur hinn bezti, vel
greindur góðviljaður og hjálpfús.
Eiga ekki hvað sízt allir ungling-
ar, sem voru samvistum við hann
eða kynntust honum, góðar end-
urminningar um þennan hógværa
og greiðvikna mann, sem öllum
vildi gott gera.
í Ögursveit var Hjörtur Sæ-
mundsson virtur og vel látinn af
ungum og gömlum. Þegar hann
fjutti frá ögri norður í Hrísey
árið 1946, var hans almennt
saknað. Þar eignaðist hann einnig
gott heimili og athvarf hjá syst-
ursyni sínum, Sæmundi Bjarna-
syni skólastjóra og Guðrúnu
konu hans. önnuðust þau hann á
hinum efstu árum hans eins og
góð börn ástríkan föður. Þannig
vildi Hjörtur einnig vera þeim.
Þessi heiðursmaður er nú horf-
inn yfir hina miklu móðu. Hann
lézt í sjúkrahúsinu á Akureyri
22. maí s. 1. Hafði hann um skeið
átt við vanheilsu að búa.
Hinir mörgu vinir og venzla-
menn Hjartar frá ögri þakka
honum samfylgdina og tryggð
og vináttu.
S. Bj.
AKRANESI, 27. maí: — Hingað
kom togarinn Bjarni ölafsson í
gærmorgun með 323 lestir af fiski,
Er það allt þorskur nema 33 lest-
ir af karfa. Bjarni veiddi á „nafn
lausa bankanum“ og Friðriksens-
banka. Togarinn var 7 daga að
veiðum í blíðu veðri, logni og sól-
skini. Var þó við frostmark að
nóttinni.