Morgunblaðið - 29.05.1957, Síða 18
18
MORCUNTir 4Ð1Ð
Míðvikudagur 29. maf 1957
Sigrsín Kntrín Guðmundsdóttir
SIGRÚN KATRÍN GUÐMUNDS-
DÓTTIR fæddist að Botni í Mjóa-
firði 8. sept. 1885. Foreldrar henn
ar voru hjónin Salome Þórarins-
dóttir og Guðmundur Níelsson.
Voru þau bæði komin af góðum
bændaættum, sem átt höfðu bú
og bólfestu um langan aldur í
Reykjarfjarðar- og Ögurhrepp-
um.
Guðmundur, faðir Sigrúnar,
andaðist er hún var á barnsaldri.
Hélt móðir hennar við búi á
Botni og giftist nokkru síðar
Jóni Guðmundssyni. Bjuggu þau
um hríð í Botni. Fluttust þaðan
til Bolungarvíkur og bjuggu
nokkur ár að Hanhóli í Hóls-
hreppi. Frá Hanhóli fluttu þau
Salome og Jón á Bolungarvíkur-
Malir. Keyptu þar snoturt hús, að
þeirra tíðar hætti, en Jón stund-
aði sjó á eigin skipi. Var hann
heppinn og harðsækinn formað-
ur. Nákvæmur um alla hluti,
mikill hugareikningsmaður,
manndóms- og mætismaður, en
Minningarorð
þau hjónin samvalin um mynd-
arskap og forsjálni.
Sigrún giftist 1. desember
1906 Bárði Jónssyni (Örnólfsson-
ar) frá Miðdal í Bolungarvík.
Reistu ungu hjónin fyrst bú að
Grundum í Bolungarvík. Lét
Bárður reisa þar hús og átti hluti
í vélbát, í sameign við þá Magnús
Tyrfingsson á Hóli, Berg Kristj-
ánsson, síðar hreppstjóra, og
Bjarna Bárðarson frá Hóli, sem
nú er einn lífs þeirra félaga.
Um 1913 fluttust þau Sigrún og
Bárður að Ytribúðum í Bolung-
arvík. Þegar bú þeirra efldist
hætti Bárður sjómennsku, en
sinnti aðallega búi sínu. Var
hann góður búþegn og farsæll,
og þau hjón samhent í bezta
máta, svo bú þeirra blómgaðist
flestum betur. Jafnframt vann
Bárður að vorinu að vegalagn-
ingum innan hrepps, sem verk-
Húsbyggjendur!
Getum bætt við okkur raflögnum
í nokkur hús.
Önnumst einnig nauðsynlegar teikningar.
Vönduð vinna —;— Sanngjarnt verð.
Júlíus Friðriksson
lögg. rafv.m.
Bræðraborgarst. 8 B
— Sími 4038 —
Bolli Sigurhansson
rafvirki
Laugavegi 93
— Sími 1995 —
Bókhald
Stórt fyrirtæki óskar að ráða mann til bókhaldsstarfa.
Góð menntun nauðsynleg. Umsóknir ásamt meðmælum, er
til eru, sendist afgreiðslu blaðsins fyrir föstudagskvöld
31. þ.m. og merkist: Bókhald — 5204.
íbúð íbúð
Vantar strax 2ja, 3ja eða 4ra herb. íbúð. Má einnig
vera í Árbæjar- eða Seláslandi. — Upplýsingar
í síma 2719 og gegnum síma í Selás í dag
og á morgun.
^ eS*
OWUÍU& 04} SJvOÍt/Uuf,
o<j - hán tA ed/j’i.
&
DODCE 7955
Höfum til sölu Dodge fólksbifreið,
smíðaár 1955.
Fasfeignasalan
VATNSSTÍG 5, Sími 5535.
Opið kl. 1,30—7.
stjóri. Fórst honum það vel úr
hendi. Bjuggu þau Sigrún og
Bárður með rausn og sæmd að
kvæntur Sigríði Runólfsdóttur;
DÚsettur í Reykjavík.
Salome, dó ung.
Guðumndur, dó ungur.
Guðbjörg, gift Halldóri Gunn-
irssyni skipstjóra.
Ásdís, dó úr spönsku veikinni
1918.
Ásgerður, dó uppkomin.
Jón örnólfur, kaupmaður,
svæntur Salome Guðmunds-
lóttur.
Sigrún, búsett á Akranesi.
Jóhanna, gift Grími Jónssyni
oftskeytamanni.
Öll eru börn þeirra vel gefin
jg dugnaðarfólk.
Sigrún Guðmundsdóttir var
ágæt móðir og mikilhæf hús-
:reyja. Hún var ágætlega greind,
;n skólamenntunar naut hún
íngrar. Hún var mikil verk-
manneskja, bæði innan og utan-
húss. Með hug og dug gekk hún að
hverju verki, er til þurfti að taka.
Heimili sínu fórnaði hún allri
orku sinni og taldi engri fyrir-
höfn ofaukið til þess að auka vel-
ferð barna sinna og eiginmanns.
Hún var öllum hlý og hjartagóð
og vék mörgum góðu. Trygg og
göfug kona, sem vann sér virð-
ingu allra, sem henni kynntust.
Barnabörnum sínum var hún
einstaklega góð og dvöldust þau
hjá afa og ömmu oft lengri og
skemmri tíma.
Sigrún andaðist 29. okt. s.l.,
í sjúkrahúsi ísafjarðar eftir
langa sjúkdómslegu. Mun Sig-
rúnar lengi minnzt verða sem
góðrar og mikilhæfrar konu í
hvívetna. Bárður, maður Sigrún-
ar, andaðist 7. febr. 1954, eftir
langa sjúkdómslegu, ýmist heima
eða í sjúkrahúsi. Kom þá ljóst
fram kjarkur Sigrúnar. Hún bar
sig sem hetja, og stóð fast á
hverju sem bjátaði. Því mun
lengi verða bjart um minningu
Sigrúnar K. Guðmundsdóttur.
Isafirði, 30. des. 1956.
Arngr. Fr. Bjarnason.
Ytribúðum þangað til 1941. Seldu
þau þá bújörð sína og fluttust til
ísafjarðar. Byggðu sér lítið hús
við Fjarðarstræti 33, sem var
eign Halldórs Gunnarssonar og
Guðbjargar, dóttur þeirra.
Þau Sigrún og Bárður áttu níu
Bjarni í Brekkubæ sextugur
börn:
Ragnar, trésmíðameistari,
Athugið
Hver getur lánað mér góðan
bíl, fólksbíl eða jeppa út á
land dagana 7.—11. júní.
Borga háa leigu, ef samið
yrði strax. Tilboð skilist á
afgr. Mbl. fyrir 1. jún£ á-
samt upplýsingum merkt:
7.—11. júní 5010“.
Þvegnir STORESAR
og blúndudúkar stifaðlr og
strekktir.
FLJÓT AFGREIÐSLA
Einnig tekið zig-zag
i 44
SÍMI 5871
Jeppakerra
Nýjar jeppakerrur kr. 6
þús. og lausar skúffur á
jeppak^rrur kr. 2.500,00 (á-
sett) fyrirliggjandi. Enn-
fremur miðstöðvirkatlar til
húsaupphitunar í flestum
stærðum, kr. 1100,00 pr. fer-
meter.
VerkstæðiS Borgarholts-
braut 39, Kópavogi,
sími 80047.
Hinir Ijúffengu
HONIC
Súputeningur
gera hið
rétta bragð
af matnum
Heiidsölubirgðir:
Eggert K.'istjánsson & Co lif.
ÞANN 10. maí varð Bjarni
Bjarnason, bóndi og söngstjóri,
Brekkubæ í Nesjum 60 ára. Það
mun því miður vera of fátítt, að
hinar dreifðu byggðir þessa lands,
eigi jafnfjölhæfum dugnaðar- og
gáfumönnum að skipa og Bjarni
er. Ég minnist þess alltaf, er ég
fyrir röskum 20. árum kom fyrst
að Brekkubæ.
Ég vissi áður, að Bjarni hafði
mikla söngödd og kunni vel með
hana að fara, einnig að hann var
afburða-áhugamaður sönglistar-
mála yfirleitt, en hitt var mér
síður kunnugt, hve afkastamikill
bóndi hann var.
Hann var þá efnalítill einyrki,
með börn í ómegð, þó var hann
þá þegar búinn að afkasta ótrú-
lega miklu jörð sinni til hagsbóta,
búinn að byggja reisulegt íbúðar-
hús, gripahús og áburðargeymsl-
ur, og slétta og rækta út stðrt
tún. Stundum er þó sagt um
Bjama, að þá tónelska gesti beri
að garði á Brekkubæ — sem
er ósjaldan, þá verði bóndastað-
an og þau verk sem henni fylgja,
að víkja fyrir hljómlistinni og satt
er það, að oft er þar spilað og
sungið langt á nótt fram, en þó
Lítil þriggja herbergja
íbúð til leigu
£ steinhúsi við miðbí- n. —
Herbergi til leigu á sama
stað. Tilboð með upplýsing-
um -endist blaðinu fyrir
föstudagskvöld merkt:
„Skólavörðuholt — 5199“.
VÉLSKÓFLA
til leigu. Gröfum húsgrunna
og skurði í ákvæðisvinnu. —
Hreinsum mold úr lóðum.
Útvegum mold í lóðir. Upp-
fyllingar í plön, grunna o.
fl. Uppl. í síma 80338 frá
kl. 10—7 alla virka daga.
mun eignarjörð Bjarna þola full-
kominn samanburð við önnur
byggð ból, þar sem húsbændurn-
ir hafa færri hugðarefni og
smærri tómstundastörf en þeir
sem Brekkubæ byggja.
Um kvöldið, fyrir þessum 20
árum, þegar Bjarni að loknu dags
verki, settist við hlið volduga hljóð
færi sitt, spilaði og söng langt
fram á nótt, en ég hlustaði sem
bergnuminn, og horfði á hinar
sigghörðu bóndahendur seyða
fram undratóna, þá varð mér það
fyrst ljóst, að Bjarni var rækt-
unarmaður í tvenns konar merk-
ingu. Hann var og er ágætur
jarðræktarmaður og með starfi
sínu í þágu söngmála er hann, ef
svO mætti að orði komast, — sál-
ræktarmaður —, því hann gróður-
setur í hug og hjarta hvers þess
mánns sem á hann hlustar, og sem
móttækilegur er fyrir það,
sem gott er og fagurt þvi: „Söng-
urinn göfgar, hann lyftir í ljóma
lýðanna kvíðandi þraut“ og „hism-
inu breytir í heilaga dóma hrjóstr
inu í skínandi lund“.
Ég tel mér óhætt að fullyrða,
að með starfi sínu í þágu söng-
mála um áratuga skeið, standi
menningar- og félagslíf Austur-
Slcaftfellinga í ómetanlegri þakk-
arskuld við Pjarna. Með óþreyt-
andi elju og kostgæfni, hefir hann
í hjáverkum haldið uppi og æft
kóra í Nesjasveit, tekið ungmenni
á heimili sitt til kennslu í orgel-
leik, ferðazt milli kirkjugóra
sýslunnar til kennslu og leiðbein-
ingar, jafnframt þvi sem hann hef
ir verið organisti Bj amarneskirkju
um langt ?keið. Megi sýslungar
hans bera gæfu til þess að honum
enn um mörg ár auðnist að láta
tónaregn sitt auðga hinn andlega
sálargróður þeirra, þá er vel farið.
Þá hefir Bjarni á seinni árum
unnið mikið að ættfræðirannsókn-
um og mun eiga skráðan eftir sig
mikinn fróðieik í þeirri fræðigrein.
Bókamaður mikiil er Bjami og
á gott bókasafn. Hann er sögu-
maður ágætur, og mjög vel
heima í fornbókmenntum okkar,
en hugljúfust honum hygg ég
vera ritverk o skoðanir dr. Helga
Péturss, sem hann að vonum dáir
mikið.
Bjarni er kvæntur hinnl ágætu
konu Ragnheiði Sigjónsdóttur,
sem hefir verið styrkur og trygg-
ur förunautur í hans fjölþættu
ævistörfum, þau eiga þrjú mynd-
arbörn, sem komin eru til fullorð-
insára. Ég vil, með þessum fátæk-
legu flýtislínum, færa Bjarna, og
þeim hjónum báðum, á þessum
merku tímamótum á ævi hans,
mínar hjartans þakkir fyrir sam-
fylgd liðinna óra, já fyrir ógleynt
anlegar ótal yndisstundir me®
þeim heima og heiman, og ósk*
þeim Guðs blessunar á óförnum
ævibrautum.
— Ben. S*.