Alþýðublaðið - 04.10.1929, Blaðsíða 5

Föstudagpn 4. október 1929. ‘iflsÞÝÐUBlSAÐlÐ 5
Eldgos á Martmiqne.
Pegar ioteiið var réttarhaldijnu
yffir ritst]óra Alþý'ðubla'ðsins á
föstudaginin var, og lögrcg-lustjóri
bafði gengið úr skugga um, að
ekkert samband var á milli í-
ihaldsbréfanina, sem birt voru í
Alpýðublaðinu, og „ininibrotsinis“ i
Varðarhúsið eða „útbrotsins" úir
pví, fékk ritstjórimn lieyfi tái piess
að líta í tnkynnángabók iögreg-l-
unnar 111 pess að sjá lýsinguna á
fanbnotinu og pjáfeiaðinum, seni
G. J. og „MgbL“ höf ðu sagt að
framið hefði veriö 8. júní s. I.
og neynt að bendla riitstjóranin
við.
Kom pó í Ijós, að ekkert hafði
verið ti;Ikynt um, að brotist befði
verið inn í húsið paan 8. júní,
heldur, að1 aðfaranótt pess 6. sama
mótoaðar hafi ef til vill verið far-
ið mn x húsið. — Skiftír auðvltað
minstu móli hvor dagurinm er, e»
sýnir pó vel sannleiksást >ag ná-
kvæxnni „generalsins“.
Um ,4nnbnotið“ pann 6. júní er
bókað eftirfaxandi:
^Guðpwndnr Jókann &cn kaup-
maðuri, Tf/sgöfu 3. Hann tilk.: að
aðfaranótt pess 6. p. m. hafi verið
farið ijnn í Varðarbjúsið. KI. á
9. tíma f. h„ pegar húsvöTðurinn,
Steind|6f Guðrmmdssíom., kom' í
húsið, var útidyrahurðin hálflæst,
sem skilið var við fulllæsta um
kvöldið. Þá var og opin hurðin
niðri tils vinstri í ganginum, sem
er fyiir Nýju vörubílastöðinni, og
ejnmig hurðin fyrir miðstöðvar-
herberginu tii hægri x gangimum.
Hurðin fyrir skrjjfstiofu Varðarfé-
lagsitos var læst, en ekki hægt
að opna skrótoa með lykli. Inni
S herberginu höfðu allar skúffur
1 skrifhorði, sem par stóð, verið
opnaðar og skildar eftir ólæstar,
peningar voru par engir og pví
engum petoingum stiolið.
Uppl. Játað rétt bókað.
Guðm. Jóhannsson."
Þetta er pó „intobr.otið“ og
pjóftoaðurinin:, sem Guðmutodi og
„M|ogga“ hefir orðið svo tíðrætt
UtoJ- Guðmutodur heldur að eiins,
að pað „hafi verið farið inn t
Varðarhúsið“, en ekkert hafi
horfið paðáto'; „peningar voru
par engir og pví engum pen-
ingum stollð“,
segir Guömtmdur. Og yfirlög-
neglupjónninn, sem bom ó stað-
inn, segist engin merld pess hafa
séð, að skjölum eða nokkru öðm
hafi yerið stolið, né heldur pess,
að brntipt hafi verið inn í húsœð,
enda er í tilkyntoitogunni hvorki
nefint íntobnot né pjójnaöur.
Féll svo mál petta niður.
En nærri' 4 mánuðum síðar, er
Aljpýðublaðið birti íhaldsbréfin,
sunnud. 22. sept., pá „uppgötv-
■r“ Guömundur alt í einu „inm-
bnotið", pá fyrst finmur hamm upp
„pjÓInaðinto“, sezt niður, ritar
legneglustjóra bxéf og knefst pess,
að hanmi kalli' ritstjóra Alpýðu-
blaðsins fyrir lögreglurétt í pví
skymi, „ að upplýsa innbrotið
frá i vor“
eiins og Guðm. orðar pað, og
getur pess jafnframt, að ekki sé
vitað með vissu, hvort nokkru
verulegu verðmæti var stoiið“
Eþ „Vísir“ er látinin skýra firá
pví sama dag, að um 50 krón-
um hafi verið stolið, er „inn-
brotið“ var framið.
Jafintframt imæiist Guðmundur
fneklega til pess, „að honum verði
gefinn kostur á að vera við rétt-
arhaldið“, að pví er virðist til
pess að gæta piass, að lögreglu-
stjóri geri skyldu sina og sýnx
prjóíinum enga vægð.
„Morgunblaðjð“ er svo látið
birta ritsmíð Guðimundar, á sama
(heiðurssess í blaðimu og hirm ai-
ræmdi úrskurður Einars Jónas-
sionar fyrv. ihaldsdómana var
settur ó, og ritstjórar pess látnir
hnioða saman enm pá klaúfialegri
og bjátoalegri dylgjum tdl ritstjóra
Alpýðublaðsins um innbrot og
pjóftoað eða yfirhylmingu.
Aðdróttanir pessar hafia riitstjór-
annir verið að smáéta ofan í sig
daglega síðan, „Vísir“ hefir pag-
að. „Vörður“ skrafar dapurlega
um „flokkssvikara", bvað pað
hljóti að vera vondir meton. Og
Guðmundjur atominginn hefi/'
fetogið hlaup, em ekkert kaup,
nema snuprur, spott og spé, og
er jafto toær um, hverjit hafa fiik-
að bréfutoum haras,
Við samanburð á bókuniintoi í
tilkyWtoitogabók iögreglutonar ann-
ars vegar og skrifum íháidsblað-
anna og Icæru-bréfi Guðmiumdar
hins vegar, sézt bezt hin gengd-
arlausa ósvlfni og heimska í-
haldsbnoddamna.
Vjsvitandi láta peir pjóna sína
baxa tiiL sögur um innbrot og
pjóftoað perainga og verðmæta,
pótt af bókum lögreglunnar megi
sjá, að eragu hefir verið stolið,
ekki verið brotist inn og að jatfn-
vel er vatfasamt, hvort nokkuð
hetfir verið farið í húsið, Síðan
er reyrat að klína grumsemd á
pólitískaax andstæðitog um, að
haran haifi verið við „pjófmiaðiton“
og „innbrotið" riðinm,
Með pví að vekja pá grunsemd
1 hugum fólks, að ritstjóri Al-
pýðublaðsins hetfði brotóst inni í
hús Varðarfélagsins og stoiið
paðan skjölum og petoingum eða
að minsta kosti gersf „pjófsmauit-
ur“, eins og „Vörður“ orðaði pað,
átti' að reyina að nieyða hann tii
að gera opinhert, hverjir atf peim
mörgu mötonnm, sem iíhaids-
fcroddartoir í tfáfræði sinmi sendti
Martinique er lítxl eyja skamt
frá Japan. Hún eir mjög háletod
og í ölium stærstu fjöllumum
eru gamliir eldgýgar. Er fjallið
M|otot-Pelóe mjerkasta aldfjallið. Á
uradamfömum öldum voni eldgos
í’ Mont-Pelée mjög tíð og eitt
atf peim ^gereyðilagði boigina
St. Pierre og fórust pá 30—35
pús. mantos. Síðasta eldgos í Mont
bréf Guðimmdax, hefðu leyft sér
að sýna pau. — Þessa memn. ætl-
uðu svo bnoddaimir að , . . . ., aö
gera gælur við, sennilega. Að
ióta pá alt af hatfa nóga vinnu og
gott og ódýrt búsmæði — ætli
pað?!!
Etoginn. sem pekkir Guðmund
ólitur að hamn sé upphafsmaðlur
pessana svívirðilegu baxdagaáð-
ferða og heimskulegu. Aðrir
menn, félagar hans honurn ösvítfn-
ari og övandaðri, sem sjálfir vilja
komast hjá augljÖ.sum ópverra-
verkum, hafa eggjað Ixann tii
pessanar Öhæfu og fífliskapar. 1-
haldsfóstbræður hans hiafa núna
raotað hamra á sama hátt og peir
þaglega raota ritstjóra „Mjorgum-
blaðsims“: til skítverka, sem peir
sjjálfir ekki vilja vera riðnir við
opitoberlega. Sjálfir pykjast peir
of „finir“ og „háttsettir“ til pess
að bera fram. lygar, dylgjur og
aðdróttanix, sem peir vita Úm fyr-
irfram, að peix vercte að éta ofan
í sig. Slik verk telja peir við
hæfi pjóraa slnraa, Guðmundar og
ritstjóra „Mgbl.“ Þessum skal á
foraðið etja, hugsa peir.
Um Vilhjálm|annan,
Þýzkalan d skeis ara ritar Árni
Pálsson ágæta gnefa í síðasta
„Skými“. Lýsir Árni bæði manra-
inum og stjó rnmálabraskaranum
ofstopafulla, Vilhjáltni. pannig, að
fáir mxmu gleyma lýsingurmi
fyrst um sinn.
Pelé var árið 1902. Flestir íbúat
eyjarinnar eru svertiogjar og
kynblendiragar, en að eiras. 8000
hvítir xnenn. — Nýlega vairð eid-
gos i Mont Pelée og stóð pað
í marga daga, fyigdu pvl hræði-
legir jaxðskjálftar, hrauoflóð og
margs konax hörmungax fyxir í-
búa eyjaxánnax. — Hér að ofaw
birtist mynd frá eldgosinu.
Kínverskir sjóræn-
ingjar taka norkst
skip.
Fyxáx nokkru réðust kínverskir
sjóræningjax á norskt flutniga-1
skip, sem var á siglingu við
sttendux Kína, og tóku skipshöfm-
ina höndum, era rændu skipið.
Skipið heitir „Botoia“, era skip-
stjörinn Haaland. Ræningjamir
heimtuðu 900000 krónur í lausn-
argjald fyrir menmna og skipið.
en Norðmenn kröfðust af Kína-
stjóm, að hún tæki málið í sínax
hendur. — Eftir stúttan tíma Iéto
ræmngjaxnir alla skipshöfnina
lausa, að xmdanteknum skipstjóm1
og stýrimanni. Skipstjóratouxto
tókst pó að flýja, en stýriitoað-
urinn ex exm í klóm ræningjanna.
— Hér að ofan ex mynd af hitoum
frækna skipstjóra, Haaland.