Morgunblaðið - 10.05.1958, Blaðsíða 12

12
MORGVNBLAÐ1Ð
Laugardagur 10. mai 1958
JgNNIFER
OTl
5. KAFLI
Monsieur Charles raulaði lágt
við vinnu sína. Það gerði hann
alltaf og svo var hann vanur að
brosa og spyrja viðskiptavininn:
„Þetta þreytir yður vonandi ekki,
madame? Eg vinn allitaf bezt,
þegar ég fæ leyfi til að raula“.
Og enginn hafði neitt við slíkt
að athuga. Hann hafði fallega
rödd og viðskiptavinunum hefur
sjálfsagt fundizt tíminn fljótari
að líða, fyrir vikið. Söngurinn
hafði líka róandi áhrif á taug-
arnar í Joan. Hún gat gert hvort-
tveggja í senn, unnið og hlustað.
Það aftraði henni frá því að
hugsa of mikið og hún var al'lt í
einu orðin hrædd við það að
hugsa
Joan var einmitt að Ijúka við
síðasta viðskiptavininn fyrir há-
degið, þegar Charles kom aftur
inn í stofuna Öll hin voru farin
í hádegisverðinn, svo að þau voru
em, stundarkorn. Hún fleygði not
uðu þurrkunum í körfuna, setti
kombana í sóbthreinsunarlög og
fór úr bláa sloppnum. Þegar hún
var að fara út, sagði Charies:
„Ég hefi veitt yður athygli í
morgun. Þér eruð mjög dugleg,
mademoiseiie“.
Joan roðnaði. Hún hafði oft
fengið svipað hrós hjá öðrum,
en það hafði aldrei haft jafn-
miki'l áhrif á hana: — „Það gleð-
ur mig, að þér skuluð vera ánægð
ur með mig, monsieur Charles".
„Þér eruð ekki einungis dug-
leg. Þér eruð líka gædd þó nokk-
urri heilbrigðri skynsemi. Og þér
munuð áreiðanlega þurfa á henni
að haida“.
„Ég ímynda mér að ég sé sæmi-
lega skynsöm“, svaraði hún hægt.
Svo leit hún snöggt til hans.
Hann brosti ekki, en virti hana
fyrir sér, þannig að hún fylitist
feimni.
„Því miður eru ekki allar stúlk-
ur jafnlaglegar og þér“, hélt
hann svo áfram. — „Viðskipta-
vinirnir munu hrósa yður og slá
Fegurstu konur heims
... velju Drene shumpoo
Takið eftir hinum gullfallegu kvikmynda-
stjörnum, heillandi dansmeyjum og hrífandi
tízkusýnum. Sjáið hve hárið er mikill feg-
urðarauki. Og flestar þeirra velja DRENE
-shampooið, sem gerir hárið silkimjúkt og
auðvelt við að eiga. Hár yðar getur orðið
eins undurfagurt . . . ef þér notið DRENE
SHAMPOO.
DRENE SHAMPOO
gerir hárið silkimjúkt
og auðvelt við að eiga.
yður gullihamra. Mörgum karl-
manninum hérna um borð leiðist
og þeir munu ekki hika við að
gerast nærgöngulir við falléga
hárgreiðsludömu“.
Joan roðnaði aftur, en í þetta
skiptið var það ekki af gleði. —
„Ég held að ég sé orðin nógu
gömul, til að sjá um mig sjálf,
monsieur Charles".
„Verið þér nú ekki að móðg-
ast“, sagði hann brosandi. —
„Sem yfirmaður ykkar stúlkn-
anna ber ég nokkurs konar
ábyrgð á ykkur .... og svo líkar
mér mjög vel við yður“.
Bros hans varð hllýrra, en það
var líka þreytulegt. Hann var í
einu orði sagt þreytulegur í út-
liti, en því hafði hún ekki veitt
athygli í gærkvöldi. Að vísu hafði
verið mikið að gera allan
daginn, en það var samt ekki
vinnan, sem valdið hafði hinum
mörgu, þreybulegu hrukkum um-
hverfis augun og við munnvikin.
„Ég þakka yður fyrir aðvaran-
irnar, monsieur Charles. Þér eig-
ið augljóslega við það, að þeir
karlmenn, sem geta fundið upp
á því að gerast nærgöngulir, séu
ekki þess verðir að þeir séu tekn-
ir alvarlega".
„Já, það er einmitt það sem ég
á við“, sagði hann eftir nokkurt
hik.
„Þér gerið yður ekki háar hug-
myndir um yðar eigið kyn, skilst
mér. Þér álítið kannske að hinir
kvenlegu aðstoðarmenn yðar geti
ekki með nokkru hugsanlegu móti
komizt í snertingu við hina sönnu
rómantík".
Aftur hikaði hann, en svo kom
svarið að lokum:
„Ég hefi í einu orði sagt enga
•trú á þeirri rómantík, sem þér
hafið í huga. Hin sanna rómantík
er að mínum dómi fólgin í venk-
inu, hinu djarfa og áhættusama.
Það lærði ég í mótspyrnuhreyf-
ingunni. Minningarnar um hin
sterku ár lifa innra með mér og
skyggja á allt annað .... En
við skulum nú ekki verða hátíðleg.
Nú komum við að borða“.
Magri þjónnin með föla andlit-
ið var að láta stóran og fallegan
rósavönd í blómavasa, þegar hún
opnaði dyrnar.
„Þessi vöndur kom snemma í
morgun", sagði hann — „og mér
fannst það hreinasta synd að láta
þau blikna og deyja“.
„Þökk fyrir hugulsemina“,
muldraði hún.
„Það gleður mig að geta gert
yður einhvern greiða, mademoi-
selle Hann lét vasann frá sér
og brosti til hennar.
Aftur fannst henni bros hans
helzt til nærgöngult og frekju-
legt. Hún snéri sér frá honum.
„Þér verðið að afsaka mig“,
sagði hún. „Mig langar til að
þvo mér og ég hefi mjög nauman
tíma“.
„Ég hefi ekki enn getað náð í
þetta sem þér báðuð mig um
mademoiselle", sagði hann og
vék aftur að því sama og um
morguninn.
Hér var sem sagt að finna
ástæðuna fyrir þessu sífellda
snuðri hans í nánd við klefann
hennar.
Það varð stutt, en óþægileg
íbuð til leigu
Til leigu er 5 herbergja íbúðarhæð við Garðastræti.
Uppl. gefur (ekki í sima).
JÓN N. SIGURÐSSON, hrl.,
Laugaveg 10, Reykjavík.
''TIVDLl;-
Skemmtigarðurinn
T í V 0 L í
opnar í dag kl. 3
Fjölbreyttustu skemmtitæki sem völ etr á
Veitingar allskonar
Ferðir frá Búnaðarfélagshúsinu
TIVOLI
a
r
/
ú
ó
— Hver er tilgangurinn? spurði
Ríkarður Dídí höstum rómi og
þreif í handlegg hennar. Síðan
þrýsti hann henni að sér.
OKAV, I JUST
WANTED TO SEÉ IF
VOU WERE LYING,
RIKER, AND VOU ARE...VOU
SMUGGLED THIS GIRL
OFF THE ESKIMO
QUEEN AND VOU'RE
IN LOVE WITH HER/f^
— Slepptu henni, Rikki, kallar
Bárður og gerir sig líklegan til
að skerast í leikinn.
— Eg ætlaði aðeins að vita,
hvort þú segðir ósatt, Bárður,
sagði Ríkarður, og það hefirðu
þögn, áður en hún svaraði:
„Ég var búin að segja yður, að
ef það reyndist of erfitt, þá
skylduð þér ekki hugsa meira um
það .... “ Hún sneri baki að hon-
um, þegar hún sagði síðustu orð-
in.
„Og ég endurtek það, að ég
vildi mjög fúslega gera yður
greiða. Yður þykir kannske frekt,
þegar ég segi, að ég vænti ....,
launa“.
Hún misskildi hann af ásettu
ráði.
„Því miður á ég enga peninga
til að gefa yður“,
„Ég er heldur ekki að hugsa
um peninga, mademoiselle".
„Þá veit ég ekki hvað þér eruð
að hugsa um“, sagði hún kulda-
lega.
„Ekki það? Það var annað hljóð
í strokknum í gær. Þér hafið
kannske skipt um skoðun, þegar
monsieur Ron Cortez fór að senda
yður blóm ....“. Nú var óskamm
feilni í rómnum, og þegar Joan,
sem var bæði reið og hrædd,
sagði ekki neitt, hélit hann
áfram: — „Auðvitað getur
einn lítilmótlegur þjónn
lítið á móts við mann, sem hef-
ur fullar hendur fjár. En ef mér
tækist nú að útvega yður þetta,
sem þér báðuð mig um, þá gæti
líka önnur borgun komið til
greina, mademoiselle Lisette".
Hún sneri sér hægt að honum:
„Hvað eigið þér við?“
„Þér gætuð kannske gert mér
annan greiða á móti .... útveg-
að mér einhverjar upplýsingar".
Hann benti á nafnspjaldið, sem
var fest við blómavöndinn.
„Raunverulega þekki ég Ron
Cortez alls ekki neitt", sagði hún.
„Þá eigið þér eftir að kynnast
honum ....“. Hann lagfærði rós-
irnar í vasanum. — „En gleymið
því þá ekki, að hann var vinur
Marie Gallons á ferðalaginu með
Fleurie. Þá var ég bæði þjónn
hennar og yðar. Það var reyndar
þess vegna sem þér báðuð mig að
reyna að komast eftir því, hvað
Um bréfið hefði orðið“.
„Hvaða bréf?“ gloppaðist út úr
Joan.
Hann starði skilningsvana á
hana. — „Auðvitað það sem þér
töluðuð um í gær. Það var ég
sem fann umslagið með utaná-
skrift yðar, þegar þér voruð búin
að slökkva eldinn í káetu Marie.
En það var, eins og þér vitið,
ekkert bréf í því“.
Joan reyndi að bæta fyrir
fljótfærni sína: — „Já, það veit
ég vel. Vitið þér nokkuð hvað
af bréfinu hefur orðið?“
Hann starði á hana með tor-
tryggnisfullu augnaráði.
„Nei, ekki enn sem komið er,
mademoiselle. En eins og þér
gáfuð í skyn í gær, þá gæti það
verið mikilvægt fyrir yður að fá
að vita, hvað Marie Gallon skrif-
aði yður, nóttina .... nóttina
sem hún dó. Það væri líka tals-
vert mikilvægt fyrir suma aðra
hérna á Rochelle — gleymið því
ekki“.
Hann læddist út á ganginn og
lokaði hurðinni hljóðlaust á eft-
ir sér.
Ibúð madame Cortez var á A-
þilfarinu og hún var ein af beztu
vistarverunum á skipinu — svefn
herbergi, baðklefi og lítil setu-
stofa með viðfeldnum húsgögn-
um.
Sllíltvarpiö
(Laugardagur 10. maí:
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50 Óskalög sjúklinga (Bryndís
Sigurjónsdóttir). 14,00 „Laugar-
dagslögin“. 19,00 Tómstundaþátt-
ur barna og unglinga (Jón Páls-
son) 19,3(0 Samsöngur: The Re-
Vellers syngja (plötur). 20,30 Ein
söngvar: Kunnir bassasöngvarar
syngja (plötur). 21,05 Leikrit: —•
„Grasið í skónum" eftir Bernard
Shaw. — Leikstjóri og þýðandi:
Karl Guðmundsson. Leikendur:
svo sannarlega gert. Þú tókst Robert Arnfinnsson, Herdís Þor-
þessa stúlku með þér vegna þess , valdsdóttir og Karl Guðmunds-
að þú ert ástfanginn af henni.
son. 22,10 Danslög (plötur). —
24,00 Dagskrárlok.