Alþýðublaðið - 17.10.1929, Page 3

alþýðub&aðið
50 anra.
50 aœra.
Elephant-cigarettir.
L|úffefifigap og kaldar. Fást alls stadap.
í helldsðla h|á
Tékaksmztu islanðs h. (.
Silkisokkar í
miklu úrvali.
Fóðraðirskinn-
hánzkar. Ullar-
vetlingar og
Tauhanzkar.
Sfml 2285.
Rúsínur steinl. 85 a. pk. Sultutau
(Gelée) 25 a, gl. Vaxandi viðskifti
eru beztu meðmælin.
ins mun vera bannað að skjóta
úr byssu á almanna færi, en það
virðist vera haft að engu. En
líklega er óþokkabragð þetta
gert frekar í hugsunarleysi en
beinlínis af illmensku. Þeir, sem
verkum stjórna í sláturhúsinu
ættu að sjá um, að þetta komi
aldrei oftar fyrir. Það er ó-
mannúðlegt að hrekkja skepnur
— þó villifuglar séu —, sem leita
á náðir manna með björg. Þar
sem hagar eins til og við slátur-
húsið, væri mannlegra að hæna
fuglana að með ríflegum mat-
gjöfum, heldur en að ógna þeim
með kvölum og dauða, þegar
þeir nálgast húsið.
Fuglavinur.
Fepzfimfe Fell,
Njálsgötu 43. Sími 2285.
úldna og valda pestarlofti eða
fljóta meðfram ströndinni og
reka hér og hvar annars staðar
;upp í fjöruna til óþrifnaðar. En
það er ekki svo vel, að fugl-
arnir fái áð vera þarna óáreittir
raeðan þeir eru að vinna bænum
ómetanlegt gagn með þessari
hreingerningu. Af tilviljun sá ég,
að einhverjir starfsmenn í slát-
urhúsinu gerðu sér það að leik
að fara út með byssu og skjóta |
á fuglana, eða að minsta kosti
að gera hvell til að hræða þá í
burtu. í lögreglusamþykt bæjar-
Dollar.
Húsmæður, hafið hug-
fast:
að DOLLAR er langbezta
' þvottaefnið og jafn-
fiamt það ódýrasta í
notkun,
að DOLLAR er algerlega
óskaðlegt (samkvæmt
áður auglýstu vottorði
frá Efnarannsóknarstofu
rikisins).
Heildsölubirgðir hjá:
Dallððri Eiriksspi,
Hafnarstræti 22. Sími 175.
„Cement“
heitir rússnesk skáldsaga, sem
heimsfræg er orðin. Lýsir hún
fyrstu árum eftir byltinguna í
Rússlandi, lífi manna og þjóðará-
standi. Er þar margt skarplega
athugað, djarflega sagt og ljós-
lega lýst. Dregur höfundur úr
engu, hylur ekkert, en segir
hreint og beint frá hlutum og
mönnum eins og þeir eru. Mörg-
um mun finnast ýmislegt óvana-
legt og jafnvel ósennilegt í frá-
sögn höfundar, en sá misskiln-
ingur sprettur af mismunandi
einkennum í þjóðarlundinni rúss-
nesku og hinni vestur-evrópisku
menningu. — Um bók þessa
skrifar Einar Ól. Sveinsson af-
burða snjalla grein í síðasta
„Skírni"; gefur hann þar glöggar
myndir af söguheildinni, socialist-
iskri lífsskoðun, járnhörðum verk-
lýðsflokks-aga o. s. frv. — Endar
hann grein sína á hvatningu til
íslenzkra rithöfunda um að skrifa
um ástandið eins og það er.
Hann segir:
„Þið ungu íslenzku skáld! Ég
vil beina að ykkur spurningu,
sem skaut að nýju upp í huga
mér, er ég hafði lesið „Cement":
Hvað dvelur ykkur? Þið lifið á
merkilegustu tímum, sem yfir
þetta land hafa gengið i mörg
hundruð ár. Atburðirnir umhverf-
is ykkur eru eins og skáldaýkjur.
Þróunin er eins ör og færi hún
fram með gerningum. Hér gerast
nú breytingar á áratugum, sero
Símar:
580
SS2
ES3
Bæjarakstur
er ánæjnlegastnp og ódýrastn
ef ekið e r f bifreiðram
STEINDÓR8.
581 582
I
tsa
I
css
I

Bretar og Oyðingat.
7. dezember 1917 tóku Bretar
Jerúsalem herskildi og eftir stutt-
an tíma höfðu þeir lagt alt Gyð-
ingaland undir sig. Með friðar-
samningunum í Sévres 1920 við-
urkendu Tyrkir, sem áður höfðu
haft eignarhald á landinu, yfir-
ráð Breta á þvi, og viðurkendu
stórveldin það. Samkvæmt þess-
um friðarsamningum áttu Bretar
svo að vinná að heimflutningi
Gyðinga frá öðrum löndum og
hjálpa þeim til starfa í heima-
landinu. Bretar komu þá þegar
upp hersveitum víðs vegar um
landið og settu yfir það enskan
landstjóra. Margir hafa deilt á
Breta fyrir það, að þeir hafi kúg-
að þjóðflokkana, sem voru fyrir
í landinu. Þetta mun að ýmsu
leyti vera rétt ásökun. En að-
staða þeirra var ill, er þeir byrj-
uðu stjórn sína þar. 1 landinu
voru 757 000 íbúar 1922, þar af
eru 591000 Múhameðstrúar,
84 000 Gyðingar, 73 000 kristnir,
7000 Drúsar o. s. frv. og hver
þjóð- eða trúar-flokkur -fjand-
skapast við hinn.
Hér að ofan birtist mynd af
stjórnarbyggingu Breta í Jerúsal-
em. Er hún ramger mjög.
úti í löndum hafa gerst á öldum.
En hvar hafið þið gefið mynd af
þessu, mynd, sem sé tímunum
samboðin? Hvar gefur nútíman-
um að líta spegilmynd af ásjónq
sinni? Af ykkur er ekki óskað
eftir rómantík, enda þarf hennar
ekki við, þar sem lífið sjálft er
öllum æfintýrum furðulegra. Vér
óskum ekki eftir skrípamynd
(þær koma óbeðnar) — en ef
skrípamyndin er gerð af snild
og ber svip tímans, þá er ekkert
líkara en vér viðurkennum skyld-
leikann. Vér óskum ekki eftir
siðapredikun (hún stoðar ekkert
hvort eð er) — en þó er ekki
fyrir að synja, að bókin geti
brðið góð þrátt fyrir það, ef vel
er haldið á pennanum. En hvað
sem öðru líður: Myndin á að
vera af oss eins og vér erum,
vandamálum, örlöggm, afrekum,
ósigrum, því, sem vér höfum með
höndum, störfum að, þráum,
berjumst fyrir, hugsum um. Greift
nur hinein ins volle Menschenle-
ben, segir Goethe. Takið sjálft
ólgandi mannlífið til meðferðar
og látið hendur standa fram úr
ermum!
Hvenær kemur skáldsagan um
Reykjavík (eins og hún er á
þessu ári), skáldsagan um þorsk-
inn, skáldsagan um grasið og
ljáinn og sláttuvélina og hinar
skáldsögurnar um öll hin efnin?‘fr
„Litla drottníngin 4
„Litla drottningin" heitir barna-
saga, sem er nýlega komin á
bókamarkaðinn. Er hún eftir
sænska skáldkonu, Jeanna Oter-
dahl að nafni, en ísak kennari
Jónsson hefir þýtt bókina.
Vel hefir þýðingin tekist. Málið
yfirleitt lipurt og barnalegt, eins
og vera ber á bókum, sem börn-
um eru ætlaðar.
„Litla drottningin“ er saga lít-
illar stúlku, sem ólst upp við
þröngan kost meðal volaðra
vesalinga. En hún var góð, hug-
rökk og hjálpfús, og þess vegna