Morgunblaðið - 07.09.1958, Blaðsíða 8

8
MORGUNBLAÐIÐ
Sunnudagur T. sept. ?958
i ^^■•^•^■•^
^J^venJvjó&in og, heimífiS
NYJA TIZKAN
Ný justu skórnir frá Dior-Delman.
'M
,v¥ *
Kjóll með stuttum jakka
utan yfir frá Dior.
Pífukjóll frá Dior.
Saumaskapur
Stúlkur vanar vélsaumi eða handsaumi
óskast strax. Uppl. í síma 2-24-50 eða
Skipholti 27, III. hæð.
M á I a s kó I i n n
Vetrarstarfið hefst nú innan
skamms. Nemendur verða inn-
ritaðir frá 8.—25. sept. Kennsla
í fyrri flokkunum hefst þ. 22.
sept. en í hinum síðari um mán-
aðamótin sept—okt.
Enn sem fyrr leggur skólinn áherzlu á úrvalskennara
og létt og skemmtileg samtöl í kennslustundum. Samtölin
fara fram á því máli, sem nemendur eru að læra, og venj-
ast þeir því á það frá upphafi að tala tungumálin og
hlusta á þau í sinni réttu mynd. Byrjendaflokkum kenna
sérmenntaðir Islendingar, sem skýra byggingu málsins
fyrir nemendum og þjálfa þá í frumatriðum þess, en síð-
an taka útlendingar við, og kennir hver þeirra um sig sitt
eigið móðurmál. Við slíkt nám öðlast nemendur þjálfun,
sem að jafnaði næst ekki nema við dvöl í sjálfu landinu,
þar sem hið erlenda tungumál er talað.
Málin, sem kennd verða, eru þessi:
ENSKA, ÞÝZKA, FRANSKA, SPÆNSKA, ITALSKA,
DANSKA, NORSKA, SÆNSKA, HOLLENZKA,
RÚSSNESKA, ISLENZKA.
í ensku eru margir flokkar, miðaðir við hin ýmsu þekk-
ingarstig. Sérstakir flokkar eru fyrir þá, sem lítt eða ekki
hafa lært ensku áður, aðrir fyrir þá, sem tekið hafa gagn-
fræðapróf og enn aðrir fyrir þá, sem tekið hafa verzlun-
arskóla- eða stúdentspróf o.s.frv. Kennsla í öðrum tungu-
málum er greind sundur á svipaðan hátt.
Vinsamlegast bendið erlendum vinum yðar á íslenzku-
kennsluna í skólanum.
Málaskólinn MÍ MIR
Hafnarstræti 15 (Sími 22865 kl. 5—7)
Dragt með háu pilsi og stutt-
um jakka frá Laroche.
Kjóll úr ullartaui frá Lavin-
Castillo. Með honum eru
notaðir dökkir sokkar, en
það er að koma aftur í tízku.
Svava Þorsfeinsdóttir
Minningarorb
Fædd 31. maí
Dáin 27. ágúst
1893
1958
Á MORGUN fer fram útför frú
Svövu Þorsteinsdóttur. Þótt okk-
ur, sem umgengumst hana dag-
lega, væri kunnugt um, að hún
hafði um all langt skeið ekki geng
ið heil til skógar, kom okkur þó
öllum andlát hennar mjög á
óvart. Þriðjudaginn 26. ágúst
gengur hún hress og kát til starfa,
en áður en næsta nótt er hálf,
er ævi hennar öll.
Frú Svava var fædd 31. maí
1893 að Vesturgötu 33 í Reykja-
vík, dóttir Þorsteins Jónssonar
járnsmiðs þar og konu hans Guð-
rúnar BjarnadóKur. Var Svava
næstelzta barn þeirra merkis-
hjóna, af þeim sjö, sem á legg
komust. Var heimili foreldra
hennar rómað fyrir myndarskap
allan, reglusemi, glaðværð og ást
á fögrum listum og fögrum sið-
um, og var lögð rík áherzla á
það að báðum foreldrunum, að
þjálfa alla þá kosti hjá börnun-
um, ekki einasta í æsku heldur
og allar stundir eftir að börnin
fóru að heiman, því að samband
milli þeirra og barnahópsins varði
svo lengi sem foreldrarnir voru
á lífi. Samfara þessum hollu og
og sterku uppeldisáhrifum fékk
Svava almenna menntun, m.a.
tveggja ára iiám í Kvennaskóla
Reykjavíkur, auk kennslu í
íþróttum, leikfimi og sundi. Þótti
hún frábær nemandi í þeim grein-
um, var um skeið ein af fremstu
sundkonum landsins og tók með
miklum glæsileik þátt í opinber-
um leikfimisýningum. Hún tók
á þessum árum einnig mikinn
þátt í ungmennafélagslífi bæjar-
ins, og þótti þar ágætlega liðtæk.
Svava hafði tekið að erfðum
fjör móður sinnar, og listhneigð
og næmleik föður síns, samfara
óvenjulega skemmtilegri kimni-
gáfu, sem jafnan kom fram í öllu
dagfari hennar, svo að ávallt var
glatt og skemmtilegt að vera í
fylgd með henni hvar sem var,
enda var þess vandlega gætt, að
nota þá hæfileika aðeins til að
gera hlýtt og þægilegt umhverf-
is sig, en aldrei til ama eða
hryggðar öðrum. Hún var því
mjög móttækileg fyrir hin hollu
uppeldisáhrif á æskuheimili sínu
og bar framkoma hennar og skap
gerð þess vott alla ævi, hversu
þau áhrif höfðu mótað hana.
Hinn 15. maí 1915 giftist Svava
eftirlifandi manni sinum Ársæli
Árnasyni bóksala. Hafði hann þá
nýlokið bókbandsnámi og full-
komnað sig svo i þeirri grein er-
lendis, að hann hefur jafnan ver-
ið talinn einn allra listrænasti
bókbindari landsins, auk þess,
sem hann er vel bókelskur, marg-
fróður um gildi bóka, fluggáfaður
og hugmyndaríkur um marga
hluti. Tókst með þeim hin ágæt-
asta sambúð, sem mótaði heimilis
lífið og hélzt alla ævi. Varð þeim
fimm barna auðið, en þau eru:
Þórgunnur, gift Jóni Steingríms-
syni, stýrimanni hjá Eimskipa-
félaginu; Arngunnur, hjúkrunar-
kona, gift Árna Hafstað, verk-
fræðingi hjá Landssímanum, Árni
læknir starfandi í Svíþjóð, kvænt
ur Ernu Sigurleifsdóttir, leik-
konu; Þorsteinn, vélstjóri á Gull-
fossi, kvæntur Sjöfn Gestsdóttir
frá Siglufirði; og Svafar, er lézt
skyndilega af botnlangaskurði 14.
sept. 1944, þá aðeins 17 ára gam-
all. Missi þessa einstaklega efni-
Sendisveinn
Röskur sendisveinn óskast nú þegar
eða 1. október n.k. Uppl. í sktrifstofunni.
Ræsir hf.
Skúlagötu 59
lega og fallega drengs í blóma
æskunnar, var foreldrunum svo
þungt áfall,. að segja má, að með
honum hafi hálfur lífsþróttur
þeirra beggja horfið, og mótstöðu
aflið gegn erfiðleikum lífsins
þorrið að sama skapi. Bættist
það og við, að Ársæll varð
skömmu síðar fyrir langvarandi
heilsuleysi, sem kostaði hann vist
árum saman á sjúkrahúsi, og m«
geta nærri hversu mikla erfið-
leika það hefir skapað fyrir heim
ilið, og hversu mikinn kjark hef-
ur þurft til að láta ekki bugast
að fullu. En hér kom til líknar,
að börnin öll höfðu fengið slíkt
uppeldi, að þau sýndu ekki ein-
asta óvejulegan dugnað, bæði í
verkum og námi, heldur var og
samheldni þeirra slík, að það
þótti sjálfsagðast af öllu, að bera
hvers annars byrðar, og hjálpa
hvort öðru og foreldrunum eftir
fremsta megni. Voru hjónin bæði
mjög samrýnd um að skapa slíkt
andrúmsloft á heimilinu og við-
halda því.
Svava var mikil trúkona eins
og hún átti kyn til, og efaðist
aldrei um, að Guð legði líkn með
þraut, eins og hún efaðist aldrei
um, að hérvistartími sinn væri
ekki annað eða meira en inn-
gangur að betra lífi, þar sem all-
ar hugsjónirnar, er ekki fengju
nægjanleg lífsskilyrði í þessu lífi,
myndu rætast.
Þó hið óbreytanlega lögmál lífs
ins sé það, að allt sem lífsanda
dregur skuli fyrr eða síðar deyja,
og að ógjörningur er að komast
undan þeim dómi, fer ekki hjá
því, að andlátsfregn vina og
vandamanna veldur ávallt sökn-
uði, trega og sorg þeim er eftir
lifa. Sæti, sem áður var vel setið
er skyndilega autt, bönd, sem
tengdu saman líf og athafnir, eru
slitin, atlotum og umhyggju,
sem ekki er auðvelt að vera án, er
kippt á brott, og hræðilegur tóm-
leiki heltekur sál og sinni. Þannig
er sigur dauðans yfir lífi mann-
anna. En kona, sem alla ævi gerði
sér far um að glæða ávallt það
fagra og góða í lífinu, fórnaði ævi
sinni fyrir börn, maka og heimili,
með þeim árangri, að hafa skilað
þjóðinni fyrirmyndar niðjum,
kona, sem ávallt gat skapað birtu
og yl umhverfis sig, hversu mikl-
ir erfiðleikar sem annars voru
fyrir hendi, hún skilur ekki eftir
tómleikann einan. Alls staðar þar
sem spor slíkrar konu lágu, berg-
mála lengi unaðslegar endur-
minningar frá þúsundum sam-
verustunda, sem berjast til sig-
urs um sálir mannanna. Og sá
sigur er sigur lífsins yfir dauð-
anum. •
Við hjónin færum Svövu í dag
margvíslegar þakkir fyrir allar
þær indælu stundir, er við á
langri ævi höfum átt með henni,
manni hennar og fjölskyldu. Og
það er ósk okkar og bæn, að hinn
djúpi kærleikur hennar til alls,
sem var gott og fagurt í lífinu,
megi lifa áfram 1 niðjum þeirra
hjóna, landi og lýð til blessunar,
og að Guð sendi öllum líkn, sem
lifa og þjást vegna missis hennar,
og létti þeim þungann af sorg og
trega.
Blessuð sé minning hennar.
Gísli Jónsson-