Morgunblaðið - 07.09.1958, Blaðsíða 16

16
MORCrNBLAÐtÐ
Sunnudagur 7. sepí. 1958
SOZtE U/ONör
í>kALPt>-A<r^ EETlti RICHARO
„Ég held, að þú hafir gert það.
Ég held, að þú hafir verið með
•stúlku“.
„Jæja, þá var ég með stúlku".
„Þá drep ég þig! Réttu mér
skæri, ef þú vildir gjöra svo vel,
eiginmaður minn! Ég ætla að
stinga þig með þeim!“
„Viltu giftast mér, Suzie?"
„Nei, farðu og náðu þér í enska
stúlku".
■ hvað
„Orðið sem þú last áðan
þýðir það?“
„Matador? Það er spænskur
nautahani“.
„Hvað er nautabani?"
„Nautaat heitir mjög vinsæl
íþrótt á Spáni. Mannýgu nauti er
hleypt inn á afgirt svæði, þar sem
er karlmaður fyrir, sem á að
drepa það með sverði, og mikiil
mannfjöldi horfir á og hrópar
„01é“.“
„Eru Spánverjar ekki kristnir
menn?“
„Jú, mjög trúaðir, meira að
segja. Og það eru Englendingar
líka, þótt þeir veiði refi með því
að elta þá uppi með hundum".
„En í bókinni, sem þú last fyr-
ir mig í hinni vikunni, stóð, að
kristnir menn ættu að vera góðir
við dýrin, vegna þess að guð hef-
<ur skapað þau eins og manninn".
„Ég veit það, Suzie, en manns-
(heilinn er undursamiegt líffæri.
IHann getur fengið menn til að
•trúa öllu, sem ekki brýtur í bága
•við hagsmuni þeirra. Menn geta
•jafnvel trúað því, að einn daginn
isé svart hvítt og þann næsta
rautt, eða jafnvel hvort tveggja I
einu. Enginn skyldi vanmeta mátt
mannsheilans".
„Þá getur vel vorið, að kristnir
menn segi einhvern tímann: —
„Maðurinn verður að eiga tuttugu
•konur“.“
„Já, Múhameðstrúin leyfir
áhangendum sínum að eiga fleiri
en eina konu, og þó er þeirra guð
sá sami og okkar“.
„Jæja, haltu áfram að lesa“.
„Nei, við skulum halda áfram
að tala um eiginkonur. Suzie, ég
er svo ótrúlega hamingjusamur
með þér. Við skulum sleppa allri
skynsemi og gifta okkur“.
„Nei, farðu og finndu einhverja
hreina mey. Kristnir inenn eiga að
giftast saklausum stúlkum".
„Hver veit nema sú stund komi,
að menn eigi aðeins að kvænast
stúlkum, sem hafa unnið tvö ár
á Nam Kok. Og hvað sem því nú
annars líður, ertu hrein mey“.
„Heldurðu það? Já, þú sagðir
auðvitað, að heilinn gæti trúað
öllu!“
„Þú ert hrein mey í hugsana-
legu tilliti. Þess vegna hrífst ég
svo mjög af þér. Mér er innan-
brjósts eitthvað svipað og Pyg-
maiion".
„Hvað er það nú?“
„Brjóttu ekki heilann um það.
Viltu giftast mér?“
„Nei“.
„Þú varst ekki að segja „nei“,
Suzie?"
,rJÚ“.
Síminn hringdi og Suzie tók upp
tólið.
„Nei, hann er upptekinn......
Jæja“. Hún rétti mér tólið. „Þetta
er maðurinn sá arna“.
„Ég dró í fyrstu þá ályktun af
fyrirlitningarhreimnum í rödd
hennar, er hún sagði „maðurinn
sá arna“, að Rodney væri kominn
fram á sjónarsviðið að nýju. En
'þetta var Haynes.
„Jæja, við munum ekki þurfa
að bíða mjög lengi, þegar allt kem
ur til alls“, sagði Haynes. „Það
er búið að ákveða, að réttarhöld-
in verði í næstu viku. Sem betur
fer fengum við réttan mann. Það
verður Oharlie Kwok, sem dæmir
í málinu“.
„Guði sé lof fyrir það“.
„Við munum án efa hafa góða
skemmtun af Charlie gamla
Kwok. Hann lítur jafnan hýru
auga til — hm — þessara
istúlkna".
Suzie var himinlifandi, er hún
heyrði fréttirnar. Hún beið rétt-
arhaldanna með óþreyju, þar sem
hún taldi þau gefa sér kærkomið
tilefni til að ausa úr skálum reiði
■sinnar yfir Betty.
„Ég skal svei mér segja þeim,
að stelpan sú arna sé mesta
óféti“, sagði hún. „Ég ætla að
segja þeim allt'í.
„Það gerir þú alls ekki, Suzie.
Þú mátt ekki segja þeim neitt,
nema það, sem ég sagði þér, að
þú ættir að segja“.
„Ég gleymi alltaf því, sem þú
sagðir".
„Hafðu engar áhyggjur af því.
Þú getur verið viss um, að ég skal
rifja það upp fyrir þér“.
Réttarhöldin bar upp á fimmtu
dag, og daginn áður eyddi ég
klukkustund í það að hlýða Suzie
og stúlkunum fjórum yfir það,
sem þær áttu að segja, og jafn-
framt spurði ég þær í þaula til
þess að venja þær við, svo að
minni hætta væri á að þeim fip
Hvernig sem hár yðar er, þá gerir
‘ shampooið það mjúkt
og fallegt ...og svo meðfœrilegt
Reynið White Rain í
kvöld — á morgun
munið þér sjá
árangurinn.
White Rain er eina
shampooið, sem býður
yður þetta úrval:
Blátt fyrir
þurrt hár
Hvítt fyrir
venjulegt hár
Bleikt fyrir
feitt hár
Notið '/(J///fí/QÍ/y/ shampooið sem freyðir svo undursamlega
HEILVERZLUNIN HEKLA HF., Hverfisgötu 103 — sími 11275
aðist. Daginn eftir héldum við öll
af stað með sporvagni — að und-
antekinni Litlu-Alice, sem hafði
horfið með einhverjum kunningja
sinna til annars gistihúss kvöldið
áður, og hafði eklci látið sjá sig
síðan. Við stigum úr sporvagnin-
um og klifum upp í miðhverfið
eftir þröngum, bröttum strætum.
Dómshúsið var í næsta húsi við
Jögreglustöðina og fangahúsið. —
iRéttarsalurinn var einn af fleir-
'um í sama húsi, og á göngunum
var þröng manna, sem biðu þess
að komast inn í hina einstöku
sali. Suzie var hin brattasta, er
hún gaf sig fram, en stúlkurnar
þrjár voru sýnu taugaóstyrkari.
Þær stóðu í hnapp, þöglar og
áhyggjufullar á svip, og skotruðu
augunum öðru hverju til einkennis
búinna lögregluþjónanna. Ég
fylgdi þeim inn í herbergið, þar
sem ætlazt var til að vitnin gæfu
sig fram, fór síðan inn í tóman
réttarsalinn og settist. Þetta hefði
eins getað verið réttarsalur í
London, að hitasvækjunni og loft
ræsiviftunum undanskildum. Þótt
klukkan væri ekki nema hálfníu
að morgni, var loftið rakt og heitt
og fötin loddu við mig eftir göng-
una upp hæðina. Von bráðar kom
Haynes, þurrkaði sér um hálsinn
imeð vasaklútnum, og sagði eymd-
arlega: „Ég vildi óska, að þetta
væru réttarhöld í hæstarétti".
„í hæstarétti?" sagði ég skelfd
ur. „Hvers vegna?“
„Það er betri loftkælingarút-
búnaður þar“.
Ég hafði setzt í einn hinna al-
mennu áheyrendabekkja, en hann
ráðlagði mér að færa mig í stúku
blaðamannanpa, þar sem engir
aðrir myndu verða þar, og ég
myndj með því verða sem „einn
úr fjölskyldunni", eins og hann
komst að orði.
Brátt fóru menn að tínast inn
í salinn, og yfirheyrslan byrjaði.
Yfir öllu hvíldi svo heimilislegur
og viðltunnanlegur blær, að það
kc.m raunar að því, að mér virtist
þetta vera eins konar fjölskyldu
samkvæmi, og það mu.iaði
minnstu, að ég færi að blanda
mér í rnálið. Ég þóttist finna, að
enginn myndi hafa neitt við það
að athuga. Charlie Kwok var ætt
aður frá Canton, en hafði mjög
samið sig að siðum og búningi
Vesturlanda. Hann var smávax-
inn, glettnislegur og fuglslegur í
tilburðum og útliti. Hann skaut
glettnislegum athugasemdum inn
í málflutning sinn, hvenær sem
því varð vi ðkomið. Jafnvel sak-
sóknari lögreglunnar, ungur kín-
verskur lögregluforingi, virtist
svo góðgjarn og meinleysislegur,
að mér lá við að skammast mín
fyrir, að við skyldum níðast á
góðmennsku hans.
Fyrsta vitnið var Doris. Hún
var sú stúlknanna, sem ég bar
minnst traust til, þar sem ég
hefði getað trúað henni til að
snúast gegn okkur í vitnastúk-
unni og koma upp um samsæri
okkar. Ég sat því kvíðinn og virti
hana fyrir mér. En áhyggjur mín
ar reyndust óþarfar, því að þuir-
leg svör hennar voru nákvæm-
lega samhljóða því, sem ég hafði
sett henni fyrir að segja, og vin-
gjarnlegi, kínverski lögreglumað
u*inn gerði engar tilraunir til að
gera hana tvísaga.
Yfirheyrslan dróst á langinn,
þar sem hún fór fram á ensku,
og vitnin voru því spurð með að-
stoð túlks. Hann var ungur, lág-
Silíltvarpiö
Sunnudngur 7. september:
Fastir liðir eins og venjulega.
11,00 Messa i Dómkirkjunni —
(Prestur: Séra Jón Auðuns dóm-
prófastur. Organleikari: Páll
Isólfsson). 15,00 Miðdegistónleik-
ar (plötur). 16,00 Kaffitíminnj!
Létt lög af plötum. 16J50 Veður-
fregnir. „Sunnudagslögin". 18,30
Barnatími (Guðmundur M. Þor-
Iáksson kennari). 19,30 Tónleikar:
Laurindo Almeida leikur á gít-
ar (plötur). 20,20 „Æskuslóðir";
XI: Bjarnarfjörður (Þorsteinn
Matthíasson kennari). 20,45 Tón-
leikar (plötur). 21,20 „1 gtuttu
máli“. — Umsjónarmaður: Jónas
Jónasson. 22,05 Danslög (plötur).
23.30 Dagskrárlok.
Mánudagur 8. september:
Fastir liðir eins og venjulega.
19.30 Tónleikar: Lög úr kvikmynd
um (plötur). 20,30 Um daginn og
veginn (Andrés Kristjánsson
blaðamaður). 20,50 Einsöngur:
Cesare Siepi syngur (plötur). —
21,10 Upplestur: „Töfrar", smá-
saga eftir Stephen Vincent Benét,
i þýðingu Baldurs Pálmasonar
(Lárus Pálsson leikari). — 21,50
Tónleikar: Þýzk lúðrasveit leik-
ur; Hanns Steinkopf stjórnar
(plötur). 22,00 Fréttir, íþrótta-
spjall og veðurfregnir. — 22,15
Kvöldsagan: „Spaðadrottningin"
eftir Alexander Pushkin; IV. —
sögulok (Andrés Björnsson þýðir
og les). 22,30 Kammertónverk
eftir nútímatónskáld (plötur). —
23,00 Dagskrárlok.
Þriðjudagur 9. september:
Fastir liðir eins og venjulega.
19,30 Tónleikar: Þjóðlög frá ýms
um löndum (plötur). 20,30 Erindi:
Frá Eþíópíu (Ólafur Ólafsson
kristniboði). 20,55 Tvö tónvei’k
eftir Mozart (plötur). 21,25 tít-
varpssagan: „Konan frá Andros“
j eftir Thornton Wilder; VI. sögu-
1 lok (Magnús Á. Árnason listmál-
! ari þýðir og les). 22,10 Kvöldsag
Jan: „Presturinn á Vökuvöllum"
eftir Oliver Goldsmith, í þýðingu
séra Daviðs Guðmundssonar; I.
(Þorsteinn Hannesson). — 22,30
Hjördís Sævar og Haukur Hauks-
son kynna lög unga fólksins. 23,25
Dagskrárlok.
a
L
/
u
ó
1) „Kviðdómendur", segir
Brjánn. „Það liggur í augum
uppi að saga Markúsar er ekk-
•rt annað ea uppspuai og ég ef-
ast um að þið kærið ykkur um að
heyra meira“.
2) Vilborg kemur og hvislar
að Tryggva.
3) „Hr. dómari, mér þykir leitt
að trufla réttinn. en ég verð að
fá tilkynningu um að litli sonur
minn vseri orðinn alvariega veik-
ur. Viljið þér fresta málinu í
24 klukkustundir fyrir mig“. —
„Já, það verður gert“.
Gólflampar
kr. 735,00.
Ennfremur
Vegglampar
Og
borðlampar
Jfekla
Austurstræti 14.
Sími 11687.