Morgunblaðið - 14.08.1959, Qupperneq 16

16
MOKCVJSBL AÐlh
Föstudagur 14. ágúst 1959
„Nei, þetta var fyrsta heimsókn
mín“.
„Hafið þér skoðað nýlenduna?"
„Nei — ekki verulega ennþá.
Ég heimsótti prófessorinn af því
að við erum landar. Við erum báð
ir frá sama hluta í>ýzkalands“.
Stúlkan hallaði höfðinu ennþá
aftur á bak. Allt í einu var vegg-
ur á himninum. Það var veggur
á íbúðarherbergi i litlu íbúðiiyii
skammt frá fangelsinu. Á veggn-
um héngu fjölskyldumyndir. Ein
þeirra var gömul mynd af tveim
bræðrum. Lúlúa hugsaði til næt-
urinnar, þegar Luvin kom til að
fá Antón'íó það starf, að njósna
um bróður sinn.
„Ég veit ekki við hvað þér eig-
ið. Ég hef ekki heldur áhuga á
því. Það eitt veit ég, að enginn
myndi dirfast að hrófla við þorp
um okkar“.
Hann fylgdi Hermanni að garð
hliðinu. Þar staðnæmdist hann.
„Ég hygg, að þér hafið engan
áhuga á að sjá nýlenduna“, sagði
hann.
„Ég vona, að ég megi ko.na aft-
ur“, svaraði Hermann vandræða-
legur.
„Mér væri ánægja að sýna yð-
ur hana“.
Hermanni fannst háðbros leika
um varir „Engils Kongó“. Þegar
hann sneri aftur að jeppa sínum,
fylgdi á eftir honum sama stæri-
lætisbrosið, sem ekki átti við
hinn undarlega dýrling.
„Bílvegurinn“ milli Kimwula
og Leopoldville var lítið annað
en mjó sandgata. Þegar litið var
upp í trén, sáust klifrandi
sjimpansar. „Kumbusu" sagði
ökumaðurinn kæruleysislega —
það hétu þeir augsýnilega. Við
vegarjaðarinn sáust víða trjábol-
ir með útskornum tréhöfðum. —
Þau voru gerð eins og höfuð
hvítra manna, mörg með hitabelt
ishjálma, stráhatta og nýtízku
hárgreiðslu. Það leit svo út, að
innfæddu mennirnir væru að
henda gaman að hvítum mönn-
um.
Við einn staurinn stóð svört
stúlka í hvítum fötum með tenn-
isskó. Hún benti þeim. — Hún
benti nákvæmlega eins og þeir,
sem stöðva bifreiðar á þýzku
vegunum. Hermann þekkti þeg-
ar stúlkuna, sem var að fara út
úr húsi Sewes, þegar hann kom.
Hann lét nema staðar.
„Vilduð þér lofa mér að vera
með til Leopoldville?“
„Stígið þér inn í vagninn!“
Hún stökk upp í aftur sætið,
fimlega eins og köttur.
„Voruð það ekki þér, sem ég
hitti áðan hjá séra Sewe?“ spurði
Hermann og sneri sér við.
„Jú“. Svarið kom hikandi.
„Þekkið þér prófessorinn?"
„Já. Ég hef unnið í einu sjúkra-
húsinu hans. Ég heimsæki hann
við og við“.
„Þér talið mjög vel frönsku".
„Ég á heima í Leopoldville“.
Það var þögn í nokkrar mínút-
ur.
Hermann horfði rannsakandi á
stúlkuna. Ljómandi lagleg, hugs-
aði hann. Eins og svört leikbrúða.
Hann roðnaði. Það var oft, að
hann roðnaði við hugsanir sínar.
ÞVOTTAVÉLAR
Höfum fengið sendingu af þessum sjálf-
virku Servis-þvottavélum.
Pantanir óskast sóttar
Tfekla
Austurstræti 14
Sími11687
Hvernig stóð á því, að hann leit
allt öðrum augum á kvenfólkið
hérna í Afríku en í Evrópu? —
Honum varð hugsað til Zentu.
í Evrópu hafði hann varla hugs-
að frekar um hana. Þegar hann
fékk stöðuna hjá Delaport, var
hann sannfærður um, að hann
myndi ekki leita hana uppi aft-
ur í Leopoldville. En fyrsta
kvöldið var hann kominn í „Perro
quet“-vínstofuna. Hann hugsaði
líka um Veru. Eftir að þau voru
komin til Leopoldville fannst
honum hún ókunnugleg, eins og
það væri aðeins skugginn af
henni, sem hefði komið með hon-
um til Afríku.
Allt í einu fór stúlkan að
hlæja. Hún var ekki hás í rómn-
um eins og flestir hinna inn-
fæddu.
„Þér eruð hissa á skurðmynd-
unum“, sagði hún. „Þessi þarna
á að vera af umferðarlögreglu-
manni. Og trjábolurinn þarna
með afhöggna hausnum — þér
þurfið ekki að vera hræddur við
hann. Ferðafólk hefur höggvið
hann af og farið með hann“.
Hermann sneri sér aftur að
henni.
„Hvað starfið þér í Leopold-
ville?“ spurði hann. „Vinnið þér
ennþá í sjúkrahúsi?“
„Nei“. Hún hikaði við. „Ég er
ráðskona hjá------“
„Hjá útlendum manni?“ Hann
vildi ekki segja „hjá hvítum
manni“.
„Já, hjá útlendum manni".
„Konan mín er að leita að að-
stoðarstúlku. Það eru ekki nema
nokkrir dagar síðan við komum
til Leopoldville".
Lúlúa horfði upp í trjátoppana.
Þegar horft var upp þá var líka
gata uppi yfir. Það var himin-
gata, en báðum megin við hana
voru grænir trjátopparnir. Oln-
bogí karlmannsins kom við bert
hnéð á henni.
„Þér voruð ekki lengi hjá próf.
Sewe“, sagði hún.
Nú rétti hún úr sér í sætinu.
„Haldið þér, að konan yðar
hafi í raun og veru starf handa
mér?“
„Það er hægt að komast að því
með vissu“.
Skógurinn varð gisnari og gat-
an breikkaði. Nú var ekið á mal-
bikuðum vegi. Það sáust ljósin í
Leopoldville. Það var búið að
kveikja götuljósin, enda þótt
ennþá væri full-bjart. Ljósin
voru eins og stjörnur að degi til.
Handleggur karlmannsins lá
enn hreyfingarlaus á hné stúlk-
unnar. Hún gerði ekkert til að
draga hann burt.
„Það er einkennilegt", sagði
Hermann, „fyrir stundu síðan
vorum við í frumskógi, en nú er-
um við í hinni ljómandi höfuð-
borg“.
„Það er til miklu fleira merki-
legt í Kongó“.
Þau óku fram hjá flugvellin-
um inn í borgina. Bifreiðin nálg-
aðist Funa-klúbbinn og beygði
til hægri inn í Avenue Prince
Baudouin. Lúlúa var rétt hjá
húsinu sínu, en hún sagði ekk-
ert. <
„Hvar á ég að hleypa yður út?“
spurði Hermann.
„Helzt við járnbrautarftöðina".
Hermann sagði ökumanninum
frá því,
„Hvar get ég náð í yður?“
spurði hann.
„Það er betra að ég hringi til
yðar“.
„Samþykkt".
Þau voru komin til járnbraut-
arstöðvarinnar og jeppinn stað-
næmdist. Lúlúa stökk út úi- vagn-
inum. Hið stutta, hvíta pils henn
ar blakti í kvöldgolunni. Her-
mann tók nafnspjald upp úr
bréfaveski sínu.
„Símanúmerið stendur á því“,
sagði hann.
„Þökk fyrir“.
Hún leit ekki á nafnspjaldið. —
Hermann rétti henni höndina.
Hann fann, að hún tók fast í hönd
hans og að hún var handsterk.
Síðan hélt jeppinn áfram.
M ORTRON
rafn nagns-
sko rdýraeyðir
Tæki og pakkningar, nýkomið.
Birgðir takmarkaðar.
Jfe í*- BáTt Austurstræti 14

a
r
í
ú
F
WHAT PO you
MEAN, SHERIFF?
AND HE'S
SWORN OUT
A WARRANT
V FOR VOUR
\ ARREST'
MARk, I...I WISH
THIS WAS UUST A
FRIENPLY VISIT/
COME IN,
SHERIFF... WHAT
BRINGS VOU TO
LOST FOREST?
' MR. ROBERTS
HERE, THINKS YOU
TOOK MISS LANE'S
JEWELS FROM
THE WRECK...
1) Gerðu svo vel að ganga í bæ
fam, sýslumaður. Hvert er erindi
þitt í Týndu skóga?
Markús, ég .... ég vildi, að
þetta væri aðeins vinarheimsókn.
2) Við hvað áttu, sýslumaður?
Hann Ríkharður hérna stendur
í þeirri meiningu, að þú hafir
tekið gimsteinana úr flugvélar-
flakinu ......
3) Og hér er han dtökuheimild-
in.
Lúlúa horfði á eftir honum. —
Það var ekki fyrr en hann var
horfinn, að hún leit á spjaldið.
„Hermann Wehr verkfræðing-
ur“. Skrifstofa. Heimilisfang. —.
Símanúmer. Hún greip til hjart-
ans. Við hjartastað hékk verndar
gripur, sem hún bar um hálsinn.
Hún hafði erft hann eftir móður
sína. Móðir hennar hafði fengið
hann hjá frægri lækningakonu
frá Bomana-Ubangi.
Það var sagt að verndargrip-
urinn verndaði eigandann fyrir
illum öndum.
Það rigndi ekki eins og búizt
hafði verið við. Heitur vindur
frá Kongó hafði hrakið skýin á
brott. Himinninn var stjörnu-
bjartur. Veru fannst vera miklu
fleiri stjörnur á himninum í
Afríku en á þeim himni, sem
hveldist yfir Evrópu.
Um morguninn hafði Hermann
sagt henni, að bróðir sinn myndi
koma til kvöldverðar. Hann
kvaðst hafa hitt hann af tilvilj-
un, en gaf enga frekari skýringu,
Hann lét svo sem það væri ekk-
ert kynlegt við það, að hann
hefði hitt hinn horfna bróður
sinn og að hann hefði boðið „af-
brotamanninum“ heim. Hún gekk
ekki á hann um það.
Nú var klukkan sjö. Það var
borið á borð fyrir þrjá í garðin-
um. Á borðinu stóðu kerti í vind-
glösum. Hún hafði valið bezta
borðdúkinn, úr þunnu, rósrauðu
silki. Hún athugaði enn einu
sinni nákvæmlega borðið með
Dresdenar-postulíninu, hinum
gljáandi silfurbúnaði og rósun-
um í litlum blómkerum. — Hún
lagaði eina munnþurrkuna og
tók eftir því, að hún var þar sem
gestinum var ætlaður staður.
Hávaðinn í börnunum vakti
hana upp úr hugleiðingum sín-
um.
„Við megum sjálfsagt bíða
þangað til Antóníó kemur“, sagði
Silívía og kom hlaupandi inn.
„Ef þá verður ekki orðið of
framorðið“.
„Hann kemur sjálfsagt stund-
víslega", sagði Pétur.
SPUtvarpiö
Föstudagur 14. ágúst:
8.00—10.20 Morgunútvarp (Bæn — 8.05
Tónleikar. — 8,30 Fréttir. — 8.40
Tónleikar. — 10.10 Veðurfregnir),
12.00 Hádegisútvarp. — (12.25 Fréttir
og tilkynningar.)
13.15 Lesin dagskrá næstu viku.
15.00 Miðdegisútv. — (16.00 Fréttir, til»
k.). — 16,30 Veðurfr.
19.00 Þingfréttir. — Tónleikar. — (19.
25 Veðurfregnir).
19.35 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Erindi: Málaferlin gegn Zacco og
Vanzetti. (Bárður Jakobsson, lög-*
fræðingur).
20.55 Tónleikar. Hollywood Bowl hljóm
sveitin leikur lög eftir Carl Bohm,
De Curtis, Toselli o. fl. Carmen
Dragon stjórnar.
21.10 Ítalíubréf frá Eggert Stefánssyni:
í ítölskum útgerðarbæ. (Andrés
Björnsson flytur).
21.25 Þáttur af músíklífinu. (Leifur
Þórarinsson).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Kvöldsagan: ,,Allt fyrir hreinlæt
ið“ eftir Evu Ramm, III. (Frú Álf-
heiður Kjartansdóttir).
22.30 Á léttum strengjum:
Errol Gamer og hljómsveit Ray
Martin leika.
23.00 Dagskrárlok.
Laugardagur 15. ágúst:
8.00—10.20 Morgunútvarp (Bæn.
8.05 Tónleikar. — 8,30 Fréttir. ■—
8,40 Tónleikar. — 10.10 Veður«
fregnir).
12.00 Hádegisútvarp. — (12.25 Fréttir
og tilkynningar).
13.00 Óskalög sjúklinga (Bryndís Sig«
urjónsdóttir).
14.15 ,,Laugardagslögin‘* — (16.00
Fréttir og tilkynningar).
16.30 Veðurfregnir.
19.25 Veðurfregnir.
19.30 Tónleikar: Paul Robeson syngur
amerísk lög.
19.40 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Upplestur: íslenzkt heljarmenni,
smásaga eftir J. Magnús Bjama-
son (Sigurður Skúlason magister
les).
20.55 Tónaregn: Svavar Gests kynnir
sérstæðar dægurlagahljómplötur.
21.30 Leikrit: „Fíflið“ eftir Luigi Pir.
andello. (Leikstjóri og þýðandi
Karl Guðmundsson).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Danslög.
24.00 Dagskrárlok.