Morgunblaðið - 25.03.1960, Blaðsíða 15

Föstudaeiir 25. marz 1960
MORGVISBL
15
FRAMTIÐIN
_
ÚTGEFANDI: SAMBAND UNGRA SJÁLFSTÆÐISMANNA RITSTJÖRI: BJARNI BEINTEINSSON
Kappræðufundurinn
verður a
Kommar borubrattir
KAPPRÆÐUFUNDUR sá, sem
fyrirhugaður hefur verið milli
Heimdallar og Æskulýðsfylking-
arinnar um efnahagsmál verður
haldinn n.k. þriðjudag í Sjálf-
stæðishúsinu og hefst hann kl.
8,30. Þar sem fundur þessi hefur
verið lengi á döfinni, þykir rétt
að skýra nokkuð frá aðdraganda
hans og undirbúningi, ekki sízt
vegna þeirrar mjög svo villandi
greinar, sem birtist um fundinn
í Þjóðviljanum í gær.
Það er upphaf þessa máls að
þ. 11. febrúgr sl. barst Heimdalli
bréf frá Æskulýðsfylkingunni í
Eeykjavík, þar sem ÆFR skorar
á Heimdall „að mæta sér á op-
inoerum kappræðufundi um efna
hagsmálafrumvarp ríkisstjórnar-
innar“. í bréfinu var óskað eftir
svari og viðræðufundi innan
tveggja daga.
Stjórn Heimdallar sendi tvo
fulltrúa á viðræðufund laugar-
daginn 13. febrúar. Fulltrúar
Æskulýðsfylkingarinnar létu þá
í ljós þá skoðun sína að þeir
teldu æskilegt að fundurinn yrði
haldinn meðan Alþingi fjallaði
um frumvarpið, en frumvarpið
var afgreitt frá Alþingi þ. 19.
febrúar. Var því auðséð að full-
trúar ÆFR ætluðu Heimdalli að-
eins eina viku í mesta lagi til alls
undirbúnings að kappræðufund-
inum. Heimdallur gat ekki sætt
sig við þessi skilyrði, ekki sízt
þar sem fulltrúar félagsins töldu,
að ekki væru öll kurl komin til
grafar í efnahagsmálaaðgerðum
ríkisstjórnarinnar, enda þótt að-
alfrumvarpið væri fram komið.
Var talið nauðsynlegt að gefa
almenningi tóm til umhugsunar
um hinar fjölþættu aðgerðir.
Tóku fulltrúar Heimdallar fram
að æskilegt væri að kappræðu-
fundur yrði haldinn síðar.
Viðbrögð ungkomma urðu hins
vegar þau, að Þjóðviljinn birti
stórar fyrirsagnir um hræðslu
Heimdellinga og að þeir hefðu
„hafnað áskorun ungra sósialista
um efnahagsmáin“.
Hálfum mánuði sí^ar ritaði
stjórn Heimdallar bréf til ÆFR,
þar sem farið var fram á, að við-
ræðufundir yrðu teknir upp
milli fulltrúa félaganna um vænt
anlegan kappræðufund og var
slíkur fundur haldinn 25. febrúar
sL A þeim fundi var gert skrif-
legt samkomulag um að fund-
inn skyldi halda þriðjudaginn 15.
marz og var húsnæði undir fund-
inn tryggt þann dag.
A næsta viðræðufundi, sem
haldinn var stuttu síðar óskuðu
fulltrúar Æskulýðsfylkingarinn-
ar eftir því að fundinum yrði
frestað.. Urðu Heimdellingar við
þeirri ósk og var fundartími
ákveðinn fimmtudaginn 24. marz.
Var síðan gert endanlegt sam-
komulag um ýmis framkvæmd-
aratriði og undirbúningur hafinn
að fundinum.
Fimmtudaginn 17. marz bárust
enn boð frá Æskulýðsfylking-
unni um frekari frestun á fund-
inum. Var borið við forföllum
ræðumanna. Stjórn Heimdallar
féllst ekki á frestun, ekki sízt
með tilliti til þess að enn væri
vika til stefnu og nýjum ræðu-
mönnum fylkingarmanna vork-
unnarlaust að hafa heila viku til
undirbúnings. Þar við mætti svo
bæta, að í upphafi ætlaði Æsku-
lýðsfylkingin Heimdalli aðeins
viku til alls undirbúnings að
kappræðufundinum. Lýsti for-
maður ÆFR þá yfir því, að þeir
myndu mæta Heimdalli á áður
umsömdum degi.
Enn bar það til tíðinda sl. mánu
dag að stjórn Heimdallar barst
bréf frá ÆFR, þar sem því var
lýst yfir að Æskulýðsfylkingin
sæi sér ekki fært að taka þátt í
fundinum á fyrrnefndum degi og
óskaði enn frestunar. Var þá um
tvennt að velja: Láta fundinn
falla niður eða verða við óskum
ÆFR um enn frekari frestun.
Stjórn Heimdallar gaf því enn
frest til þriðjudagsins 29. marz.
Er þess að vænta að fundurinn
geti þá orðið, a. m. k. hefur ekki
borizt beiðni um frekari frestun,
enda kemur hún ekki til greina af
hálfu Heimdallar.
Allt fjas ungkomma í Þjóðvilj-
anum í gær um að fulltrúar
Heimdallar hafi reynt að láta
fundinn stranda á framkvæmdar-
atriðum er hin mesta firra.
Sannleikurinn er sá að fylkingar-
menn voru með allkyns útúrdúra
og vildu bregða sem mest af
því, sem verija er um slíka fundi.
Héldu þeir t.d. lengi í hugmynd-
ina um útifund, enda þótt vitað
sé að allra veðra er von um þetta
leyti árs og því alveg undir til-
viljunum komið, hvort fundur-
inn tækist. Ennfremur reyndu
þeir að bregða sem mest frá
venjulegum fundartíma, vildu
t.d. Kalda fundinn kl. 9, enda þótt
vitað væri að hér er um langan
íund að ræða.
Heimdellingar eru að sjálf-
sögðu ánægðir yfir því, hve boru-
brattir kommar eru í Þjóðviljan-
um í gær. Það sýnir þá að þeir
hafa ioks mannað sig upp í að
gar.ga til kappræðufundar við
unga Sjálfstæðismenn og er nú
vonandi að þeir gangi ekki enn
á bak orða sinna um það.
Um nánari tilhögun fundarins
er annars þetta að segja: Fundur-
inn hefst kl. 8,30 í Sjálfstæðishús-
inu cg verður húsið opnað kl.
8.00. Umferðir verða fjólar, 20
mínútur, 15 mínútur, 10 mínútur
og 10 mínútur. Ræðumenn verða
þrír af hálfu hvors aðila. Æsku-
lýðsfylkingarmenn byrja fund-
inn en ræðumenn Heimdallar
enda. Aðalfundarstjóri verður
Æskulýðsfylkingarmaðurinn Sig-
urður Guðgeirsson en aðstoðar-
fundarstjóri og tímavörður verð-
ur af hálfu Heimdallar Jóhann J.
Ragnarsson, stud. jur.
Ræðumenn af hálfu Heimdall-
ar verða Birgir Isl. Gunnarsson,
stud jur., Othar Hansson, fisk-
vinnslufræðingur og Pétur Sig-
urðsson, alþingismaður.
Aðgangur að fundinum er öll-
um heimill og er þess að vænta
að ungir Sjálfstæðismenn fjöl-
menni og sýni með því kommún-
istum að ungt fólk er þess al-
búið að standa vörð um viðreisn-
araðgerðir ríkisstjórnarinnar.
Kreppa eða
ekki kreppa?
SVO SEM kunnugt er, eru kom-
múnistar miklir bókstafstrúar-
menn á fræði þeirra Marx og
Engels. Telja þeir, að þessir
lærifeður þeirra hafi í kenning-
um sínum bent á ýmis algild lög-
mál, sem gildi í atvinnu- og efna-
hagslífi þjóða, sem búa við
kapítalískt hagkerfi.
En svo staðfastir sem kom-
múnistar eru í ofsatrú sinni, þeim
mun óhönduglegar ferst þeim að
leggja út af tekstanum. Ein af
höfuðkenningum þeirra Marx og
félaga er, að yfir kapítalískt þjóð-
félag hljóti að dynja kreppa einu
sinni á hverjum áratug að meðal-
tali.
íslenzkir ungkommúnistar hafa
hafa lagt út af tekstanum á
þessa leið, á bls. 97 í Dagur rís,
handbók ungra sósíalista, sem
kom út fyrir stuttu: „Við höfum
hingað til talað um hinar ein-
stöku kreppur, sem koma um það
bil einu sinni á hverjum áratug,
kreppur eins og þær er dundu
yfir á árunum 1825, 1836, 1857,
1873, 1891, 1900, 1907, 1920 og
1929“. — Útlagning Haraldar
Jóhannssonar, helzta hagfræð-
ings kommúnista, er hins vegar
þessi, á bls. 178 í bókinni Efna-
hagsmál, sem einnig er nýút-
komin: „Til kreppna kom þannig
á síðari hluta aldarinnar 1855,
1862, 1868, 1879, 1886, 1894“.
Eins og sjá má, ber kommún-
istum ekki saman um eitt einasta
ár á síðustu öld, sem hafi verið
kreppuár. Freistast maður til að
halda, að ef slegið væri upp í svo
sem tíu heimildarritum kom-
múnista um kreppur, þá kæmi í
ljós, að samkvæmt kenningum
Marx hefði verið samfelld
kreppa í heiminum allt frá é,r-
inu 1800.
Líklegasta skýringin á þessu
ósamræmi í túlkunum kommún-
ista á „lögmálum" Marx er sú,
að í rauninni hafi þeir ekkert
rannsakað þessi mál, heldur að-
eins slegið fram •ýmsum ártölum,
algerlega af handahófi, í trausti
þess að almenningur hafi ekki
tök á að gagnrýna þau. Þessi að-
ferð er einmitt höfuðeinkenni
„hins vísindalega sósíalisma".
Jón E. Ragnarsson. stud. juris:
Vínarmótið
I. Á skal oð ósi stemma
Jón E. Ragnarsson stud. ju/. hef-
ur orðið við þeirri beiðni að rita
greinaflokk um heimsmót kommún
ista, sem haldið var í Vínarborg sl.
sumar. Birtist hér fyrsta greinin.
ÞAÐ er flestum í fersku barns-
minni, hve þeir voru mótfallnir
ýmsum inntökum, pillum og mix-
túrum, og þótti slíkur varningur
fremur beizkur. Til þess að vinna
bug á þessari óbeit og klígju hefur
það ráð oft verið tekið að blanda
inntökurnar bragðbætandi efnum
og hjúpa pillur í súkkulaði. Þá
bregður svo við, að börnin snæða
lyfið með beztu lyst, finna ekkert
nema sætan keiminn og fyrr en
varið er lyfið tekið að grassera í
maga barnsins.
Fyrst eftir styrjöldina ráxu
kommúnistar að mestu einhliða
og ódulbúinn áróður á alþjóðavett-
fangi. Það kom þó brátt að því,
að þeim, sem ekki tilheyrðu „hinu
harða liði“, þótti fullyrðingar
þeirra fremur beiskar og klígju-
gjarnar, einkum með hliðsjón af
framferðinu. Gripu þeir þá til þess
ráðs að hjúpa áróður sinn lystauk-
andi yfirlýsingum ,t.d. um frið,
vináttu o.s.frv. Bragðbætir þeirra
er framleiddur af ýmsum alþjóða-
samtökum, sem þeir stjórna og
friðarhreyfingum undir þeirra
stjórn Inntakan er framreidd í
formi yfirlýsinga á fundum, ráð-
stefnum, í heimboðum til landa
þeirra, en þó ríkulegast á miklum
sirkushátíðum, sem þeir kalla sam
an annað hvert ár og nefna Festi-
völ.
Á Festivali er barninu ekki ætl-
að að innbyrða lyfið sjálfs sín
vegna, þar tekur barnið lyfið vegna
sjúkleika læknisins.
FORSAGA
Síðan 1947 hafa kommúnistar
boðið til þessarar Festivala á
tveggja ára fresti. Skipuleggjendur
þeirra eru alheimsæskulýðssamtök
kommúnista, WFDY og IUS, sem
hafa aðsetur í Búdapest og Prag.
Fjárhagnum er borgið með „frjáls
um framlögum einstaklinga“ á
borð við Sovétríkin, Kína og önnur
kommúnistaríki, sem þarna -eiga
hagsmuna að gæta.
' I. FESTIVAL var háð í Prag
1947, skömmu áður en kommúnist-
ar tóku völdin í Tékkóslóvakíu.
Er talið að það hafi átt eigi lítinn
þátt í að auðvelda kommúnistum
valdaránið. Þá var landið á valdi
rauða hersins. Þetta Festival var
opinberlega rammpólitískt og sama
máli gegndi um II. FESTIVAL í
Búdapest 1949 og reyndu kommún-
istar aldrei að neita því, né dylja
áróður sinn, sem einkum beindist
gegn Bandaríkjunum og Marshall-
hjálpinni, um leið og þeir auglýstu
eigin ágæti.
III. FESTIVAL var í A-Berlín
1951. Þá höfðu kommúnistar áttað
sig á því, að áróður þeirra á fyrri
hátíðum hafði verið full harkaleg-
ur og einhliða, lexían bögglaðist
fyrir brjósti þátttakenda og til-
gangur Festivala var orðinn aug-
ljós. Þeir létu því nægja að leggja
áherzlu á baráttu „sumra“ þjóða
fyrir friði. Stærsta númerið í A-
Berlín voru hermenn frá Norður
Kóreu, þaktir medalíum, sem voru
hylltir ákaflega fyrir skelegga bar-
áttu gegn imperíalistiskum innrás-
arher Sameinuðu þjóðanna.
IV. FESTIVAL var svo sett á svið
í Búkarest 1953. Þetta var skömmu
eftir dauða Stalins. Það var á
þessu móti, en þó einkum á V.
FESTIVALI í Varsjá 1955 að komm
únistar beittu sameiningaraðferð-
inni. Nú áttu allir að sameinast
undir þeirra merki, hvaða skoðan-
ir, sem þeir annars hefðu, mönn-
um var boðið að gerast óbeinir
þátttakendur í mótinu og samtök-
um þeirra eða jafnvel aðeins beðn-
ir að ljá sitt göfuga nafn. Fengist
slíkt leyfi ekki, var nafnið tekið
bessaleyfi til þess að skreyta á-
sjónu samkomunnar.
Um þetta leiti, á tíu ára afmæli
alheimsæskulýðssamtaka kommún-
ista, WFDY, hafði flóttinn úr þeim
náð hámarki sínu, sama máli
gegndi um stúdentasamtök þeirra.
IUS. Slegið var af baráttusöngvum
kommúnista og vígorðum, jafnvel
sungnir vestrænir slagarar, og lát-
ið nægja að þátttakendur kyrjuðu
þyndarlaust þann augljósa vísdóm,
að það gæti verið hættulegt að
varpa kjarnorkusprengjum á fólk.
Þá ríkti Genfarandinn svonefndi.
Þetta var rúmu ári áður en fjár-
haldsmenn mótsins og leiðtogar
myrtu blómann af æskulýð Ung-
verjalands.
VI. FESTIVAL var síðan háð í
Moskvu 1957, eins og kunnugt er,
og sló það allt annað út, sem á und
an var gengið, enda þótti mikið
við liggja eftir harmleikinn í Ung-
verjalandi. Leitast var við að kæfa
óánægðar raddir með ofboðslegum
hópsýningum, lúðraþyt og söng.
Mót þetta sóttu 35.000 þáttakendur
frá ca. 130 þjóðum og talið er að
Rússar hafi spanderað hátt á ann-
að hundrað milljón dollurum í
þessa hrikalegu sirkushátíð. Móti
þessu hefur verið lýst rækilega hér
í blaðinu og verður það látið duga
að sinni.
Segðu mér hverja þú um-
gengst og þá skal ég segja
þér hver þú ert. —
Hinir opinberu skipuleggjendur
þessarra Festivala eru, eins og áð-
ur er getið, svonefnt Alþjóðasam-
band lýðræðissinnaðrar æsku (WF
DY), og Alþjóðasamband stúdenta
(IUS), bæði stofnuð 1945. f fyrstu
tóku æskulýðssamtök ýmissa landa
þátt í starfi þeirra ,en brátt vaTð
markmið þeirra og gengdarlaus
þjónkun við heimskommúnismann
svo augljós, að síðan 1948 (valda-
ránið í Tékkóslóvakíu) telja samtök
þessi næstum eingöngu meðlimi
frá löndum undir ráðstjórn. Sem
dæmi um eðli og starf þessara sam
taka má nefna, að þegar kastaðist
í kekki milli Stalins og Títós hér
á árunum, þá voru Júgóslavar auð-
vitað reknir úr samtökunum, en
þegar Krúsjef bauð júgóslövum frið
var þeim umsvifalaust boðið að
ganga í samtökin að nýju. Samtök-
in studdu þjóðarmorðið í Ung-
verjalandi með þögn sinni, starfs-
menn WFDY urðu þá að flýja frá
Búdapest til Prag undan æskulýð
Ungverjalands (sem þeir segja
stuðningsmenn sína) og sneru ekki
aftur fyrr en „frelsishetjur“ Kad-
arj þræls höfðu sett vopnaðan
vörð um bækistöðvar þeirra. Hér á
árunum áttu kommúnistar það til,
að spretta skyndilega úr sætum
sínum á þingum samtakanna og
hrópa Stalin, Stalin, þar til þá
þraut örendi. Samtök þessi gefa af
og til út yfirlýsingar um iUt inn-
ræti vestrænn þjóða um leið og
hástemmdu lofi linnir ekki um
friðarvilja Sovétríkjanna.
Starfsmenn þessarra samtaka og
embættismenn eru einlit hjörð og
flestir atvinnukomúnistar, t.d. Jiri
Pelkan, forseti IUS. Hann er starfs-
aður tékkneska kommúnistaflokks-
ins og hefur haft atvinnu af því
að vera æskulýðsleiðtogi þar í landi
allt frá valdaráni kommúnista
1948, meðlimur heimsfriðarráðsins
með meiru.
Bruno Bernini, forseti WFDY,
launaður starfsmaður hins komm-
únistiska heimsfriðarráðs. Báðir
þessir herramenn voru leiðandi I
undirbúningsnefnd VII. Festival í
Vínarborg í fyrra.
Sá sem stjórnaði undirbúningn-
um undir Vínarmótið var Valentín
nokkur Vdovin, ritari WFDY og
varaforseti miðstjórnar Komsomol,
æskulýðsfylkingartnnar í Rúss-
landi.
Merkastur þessara „ópólitísku“
æskulýðsleiðtoga er þó Alexander
H. Shelepin, yfirmaður rússnesku
leynilögreglunnar, fyrrverandi for
seti Komsomol, varaforseti WFDY,
þótt hann sé kominn á fimmtugs-
aldur. Með skipun hans í hið gamla
embætti Beria heitins kom í ljós
hin nánu tengsl milli Komsomol,
rússnesku leynilögreglunnar og
Festivalsundirbúnings, en Hr.
Shelepin hefur átt drjúgan þátt í
undirbúningi fyrri Festivala.
Rúmsins vegna verður þetta að
nægja um aðstandendur Vínarmóts
ins, en fjölmargt er ótalið og er
það langur bálkur og ævintýraleg-
ur. —
í næstu grein verður skýrt frá
pólitískum tilgangi mótanna og
þeim mismunandi aðferðum, sem
beitt er gegn þátttakendum frá hin
um ýmsu þjóðum og kynþáttum
eftir stjórnarfari og menningarstigi
heima fyrir. — J.R.