Morgunblaðið - 25.03.1960, Blaðsíða 22

22
MORCUNfíTdfíJfí
Föstudagur 25. marz 1960
★ ÍPRÓTTIR *

22 valdir
ti! lands-
liðs-
æfinga
LANDSLIÐSNEFND Knatt-
spyrnusambands íslands hefir nú
valið 22 menn til æfinga vegna
landsliðsleikjanna á komandi
sumri. Eru þeir valdir til 1.
maí, en þá hafa nýir menn mögu
leika á að komast í Landsliðs-
æfingarnar, hafi þeir sýnt getu
sína. Þjálfari verður Óli B. Jóns-
son. Fyrsta æfingin er á morg-
un, laugardag.
Þeir, sem valdir hafa verið,
eru: Hreiðar Arsælsson, Hörður
Felixson, Garðar Árnason, Örn
Steinsson, Sveinn Jónsson, Þór-
ólfur Beck, Ellert Schram, Gunn-
ar Guðmannsson, Heimir Guð-
jónsson, Bjarni Felixson og
Helgi Jónsson, allir úr KR, Helgi
Daníelsson, Sveinn Teitsson,
Þórður Jónsson, Kristinn Gunn-
laugsson og Ingvar Elísson frá
Akranesi, Rúnar Guðmannsson,
Guðjón Jónsson, Baldur Schev-
ing, Guðmundur Óskarsson og
Grétar Sigurðsson úr Fram og
Árni Njálsson úr Val.
Leikar fóru þannig á körfu-
knattleiksmótinu á miðviku
dagskvöldið, að ÍR vann
KFR (B) meff 94:34 og ÍS
vann ÍKF meff 74:34. Mótið
heldur áfram á mánudags-
kvöldið, og keppa þá KFR
og Ármann og ÍS og ÍR í
meistaraflokki. Myndin er
úr leik ÍR og KRF.
Ljósm.: Sveinn Þormóðss.
Þorgeir Jónsson bóndi
að Mýrum - minning
F. 5. apríl 1889 d. 18. marz 1960.
FORELDRAR Þorgeirs voru hjón
in Sigurveig Jónsdóttir frá Akra-
nesi og Jón Magnússon frá Stóra
hofi Eystrahreppi. Þau hjónin
bjuggu i Reykjavík og áttu tvo
syni Halldór sem er dáinn fyrir
10 árum og Þorgeir. Þau slitu sam
vistum þegar Þorgeir var 2 ára
og fluttist Sigurveig þá fyrst að
Hlíð í Gnúpverjahreppi og var
síðan í vinnumennsku með dreng
inn sinn á ýmsum bæjum. A þeim
árum var það enginn leikur að
vera einstæð kona með barn á
framfæri og mun það snemma
hafa mótað skapgerð Þorgeirs og
Ethafnaþörf. Enda fór hann ung-
ur að vinna fyrir sér. Strax eftir
ferminguna réðist hann á skútu
og var síðan á skútum fram yfir
tvítugsaldur. Árið 1912 fór hann
sem vmnumaður að Mýrum í Vill
ingaholtshreppi til Eiríks Þórðar
sonar sem þar bjó með Guðrúnu
dóttur sinni. Að Mýrum átti Þor-
geir örlagaríkt erindi, því
snemma tókust ástir með honum
og Guðrúnu sem aidrei sló fölskva
á, en þau giftu sig á fyrsta ári
hans á Mýrum.
Garbeigendur
Nú er rétti tíminn til að
klippa trén í garðinum. Tök-
um að okkur alla skrúðgarða
vinnu. Pantið í síma 23123, —
milli kl. 4 og 7 alla virka daga
Svavar F. Kjærnested
Þór Snorrason
EGGERT CLAESSEN og
GÚSTAV A. SVEINSSON
hæstaréttarlögmenn.
Þórshamri við Templarasund.
Magnús Thorlacius
hæstaréttarlögmaður.
Málflutningsskrifstofa.
Aðalstræti 9. — Simi i-1875.
Tvö fyrstu árin var Þorgeir
vinnumaður hjá tengdafoour
sínum. En vorið 1914 tók hann
við búinu og þar bjó hann svo
í 40 ár.
Fyrstu búskaparárin stundaði
hann jafnframt sjóinn. Tvær vetr
arvertíðir réri hann í Þorlákshöfn
og síðan fimm á Loftsstöðum, en
þaðan er nú löngu hætt að róa,
enda var lending þar brimasöm.
Guðrún og Þorgeir áttu sex
börn, tvær dætur og fjóra
syní. Vorið 1954 brugðu þau svo
búi og fluttu til Reykjavíkur og
mun það hafa verið Þorgeiri sárt,
að slíta þau bönd öll, svo fast-
lyndur, sem hann var.
Ævisaga erfiðismanns er drátta
mörg og svo er um sögu Þorgeirs,
þó hér sé aðeins drepið á helztu
þættina .
En saga hans frá hrakningum
í æsku, með fátækri einstæðings-
móður, frá því hann sem barn
byrjar að taka til hendi og vaxa,
þó með ofvinnu væri um aldur
fram til ábrygðar fyrir sinni
lífsafkomu. Frá skútuárunum,
þar sem hann 14 ára gamall stend
ur við hlið manna, sem hörð lífs-
barátta og óblíð veðrétta á brim-
samri strönd, hafði mótað, og
hann stóðst þá raun með vilja-
festu og mikilli vinnugleði, sem
var hans sterkasta hlið. Og- síðan
búskaparárin fjörutíu, ásamt ver
tíðarvinnu fyrstu árin. Þessi saga
er saga þjóðarinnar, kjarna henn-
ar.
Af vinnuhöndum manna eins
og Þorgeirs, vex sá gróður, sem
unuœður
Heitar
um áfengismál
• Goðtemplarareglan boðaði til
almenns fundar í Góðtemplara-
húsinu í gærkvöldi og var til-
efnið einkum útvarpserindi, sem
Bjarni Tómasson málarameistari,
flutti í útvarpið fyrir skömmu,
en í því gerði hann grein fyrir
tillögum sínum í baráttunni gegn
áfengisbölinu. — Frummælendur
voru þeir Gunnar Dal, sem túlk-
aði sjónarmið bindindishreyfing-
arinnar og Bjarni málari.
Fyrri ræðumaður rakti sögu á-
fengisvarna hér á landi og benti
á það böl, sem áfengisneyzla hef-
ur leitt af sér á liðnum tímum
og benti jafnframt á þau úrræði,
sem hann teldi heppilegust til að
ráða bót á því máli. Nefndi hann
til dæmis algjört aðflutnings- og
neyzlubann sterkra drykkja um
tveggja ára bil á 15 ára fresti.
Bjarni Tómasson las á fundin-
um upp grein, sem Alfreð Gísla-
son læknir ritaði fyrir Þjóðvilj-
ann ekki alls fyrir löngu, og auk
þess endurtók hann töluverðan
hluta útvarpserindis síns, sem
fjallaði um leiðir til að bægja
ungu kynslóðinni frá óhollu líf-
erni og ráð til að bjarga afvega-
leiddu fólki. Bjarni kvað algjört
vínbann ekki vera bezt til þess
fallið að leysa þessi vandamál.
Bannið yrði bara til þess að heim-
ilisfólk færi að stunda bruggun
sem eins konar „hobby“. Þá taldi
hann brýna nauðsyn á að koma
á fót lokuðum vistheimilum, þar
sem áfengissjúklingar yrðu látn-
ir vinna gagnleg störf í þágu
lands og þjóðar.
Bjarni kvað það einnig skoðun
sína, að frjáls verzlun og fram-
leiðsla á sterkum bjór gæti að
mörgu leyti leitt til betra ástands
í áfengismálum.
Fór nú kurr mikill um salinn
þar sem hrópað var fram í fyrir
Bjarna, svo að hann varð að gera
hlé á málflutningi sínum um hríð.
Á eftir urðu umræður mjög
heitar og víða komið við. Stóð
fundurinn fram eftir kvöldi.
Syngur og
dansar
á Röðli
Niðursuðuframleiðsla
á Siglufirði
SIGLUFJÖRÐTJR, 24. marz: —
Egill Stefánsson, kaupmaður, hef
ur mörg undanfarin ár reykt
hina feitu og góðu Norðurlands-
síld, sem þótt hefur úrvalsréttur.
dýpstar á rætur í íslenzkri mold,
og gefur dýrasta ávexti.
Þorgeir var ætíð talfár maður,
sem aldrei lagði öðrum lastyrði.
En söngvinn var hann og var sá
þáttur ríkastur í eðli hans næst
vinnunni. Rúm 40 ár söng hann í
Villingaholtskirkju, og eftir að
kirkjukór var stofnaður þar 1944
söng hann þar bassarödd.
Hér í Reykjavík var hann trúr
sinni sönggyðju, og sýini trú, sem
var heit og einlæg. Hann sótti
kirkju, næstum hvern helgidag
og þar söng hann ætíð í sæti sínu.
Við Þorgeir vorum vinnufélag-
ar síðustu árin hans og féll ætíð
vel saman. Þá hafði hann unnið
langan vinnudag og enn meðan
kraftar leyfðu vann hann af sömu
trúmennskunni. Kom fyrstur á
morgnana og fór síðastur heim á
kvöldin. Sifeldlega raulaði hann
við vinnu sína og var alltaf til-
búinn að taka lagið. En þá eigin-
leika veit ég bezta í fari manns.
Svo kveð ég þig Þorgeir minn
vegna trúar þinnar og ágætra
mannkosta með þessum fátæk-
!egu ljóðlínum:
„Lífið er æðsti auður manns
árdegis sveipað roða.
Skal þó ei för til lífsins lands
’jós yfir vegum boða.
Fagurt er líf manns við sólarsýn
Sólrisið eilíft sem við þér skín
reifi þig árd„igsroða“,
Tryggvi Emilsson.
Þá hefur hann einnig aðstöðu til
að leggja og sjóða niður í dósir
síld og gaffalbita. Á s.l. ári bætti
Egill vélakost verksmiðju sinnar
verulega og getur nú lokað í
sjálfvirkum vélum um 15000 dós
um á dag. Þá hefur hann fengið
nýja ofna í reykhús sitt, sem
stórauka afköst þess, svo hægt
er að afgreiða um 8 tunnur af
kaldreyktri síld á dag.
Síld seld til útlanda
Hyggst Egill gera tilraun til
þess að hraðfrysta síldina, og
reykja síðan eftir hendinni. Þá
hefur hann og unnið að því að
selja síld í dósum á erlendan
markað. Nú um tima hefir um 25
manns unnið í verksmiðju Egils,
sem selt hefur til Austur-Þýzka-
lands nokkurt magn gaffalbita,
en verðið er mjög lágt. •
Hörff samkeppni
í stuttu viðtali við fréttaritara
Morgunblaðsins, segir Egill sölu-
samkeppni mjög harða á erlend-
um mörkuðum í þessari grein
matvæla, og eigi hinar stærri og
grónari verksmiðjur mun bptri
vígstöðu.
Egill segir þessa atvinnugrein
geta veitt mikla atvinnu, en
þarfnist hins vegar mikils rekstr
arfjár. En tvímælalaust sé, að
vaxandi 'atvinna og gjaldeyris-
þörf þjóðarinnar megi mæta að
nokkru með aukinni framleiðslu
á þessu sviði, ef framleiðslan
mætti skilningi stjórnarvalda.
— Stefán.
Afli tregur
NESKAUPSTAÐ, 16. marz. —
AUi hefur verið tregur í marz-
mánuði og gæftir stirðar frá 1.—
15. þessa mánaðar. Fyrri helming
mánaðarins hafa 3 netabátar og
einn stór færabátur alls lagt a
land 120 lestir af fiskí.
UM ÞESSAR mundir kemur
fram nýr skemmtikraftur í
veitingahúsinu Röðli, söngkon
an Virginia Lee, sem ætlar að
skemmta Reykvíkingum með
söng og darisi um fjögurra
vikna skeið. Virginia er fædd
og uppalin í Suður-Afríku, af
evrópsku bergi brotin, en hef-
ur dvalið víða í Evrópu und-
anfarin 3 ár og nú seinast í
Lundúnum, og þangað mun
hún halda aftur að lokinni fs-
landsdvöl. Við hittum frú Lee
ásamt manni hennar, á förnum
vegi í gær, og það bar ekki
á öðru en að frúin hríðskylfi,
þrátt fyrir stóra og hlýlega
yfirhöfn.
— Kalt?, spurðum við og
fylltumst meðaumkun.
— Svolítið, — sagði frú Lee,
og brosti. Annars bjóst ég við
að það mundi nú næða dálítið
um mann hérna norður frá, og
birgði mig þess vegna vel upp
með hlýleg klæði. — Annars
verð ég að láta í ljósi ánægju
mína yfir því hvað andrúms-
loftið er tært og svalandi
hérna, — allt annað andrúms-
loft en heima í S-Afríku.
— Þér hafið sungið mikið
opinberlega.
— Já nokkuð. Annars hefi
ég einkum sungið inn á plötur
í heimalandinu, en nú síðustu
árin hef ég ferðazt á milli
skemmtistaða og komið víða.
Auk söngsins hefi ég lagt
mikla stund á dans og sýni
hann nú jafnframt.
— Hvað viljið þér segja okk
ur um álit yðar á íslenzkum
danshljómsveitum?
— Ég álít, eftir fyrstu kynn
um að dæma, að allt þess hátt
ar sé í ágætu horfi hér.
— Fólkið?
— Islendinf*ar eru ágætir á-
heyrendur, vingjarnlegir í alla
staði og karlmennirnir margir
hverjir alveg draumur, segir
frú Lee, að lokum, um leið
og hún gýtur augunum til eig-
inmanns síns.

Ný ferðaskrifstofa
EINN þeirra ungu manna, sem
undanfarin ár hefur staðið fyrir
ferðalögUm um byggðir og
óbyggðir landsins í félagi við
aðra, hefur nú opnað sitt eigið
ferðafyrirtæki, Er þetta Úlfar
Jackobsen verzlunarmaður. Hef-
ur hann opnað ferðaskrifstofu í
Austurstræti 9 undir vígorðinu:
Kynnizt landinu.
Hefur Úlfar komið sér upp
nokkrum bílakosti til ferðalaga
um byggðir og óbyggðir. Hann
hyggst gangast fyrir fyrstu ferð
inni um páskana og verður það
för austur í öræfi.
Úlfar ræddi nokkra stund við
blaðamenn í gær í tilefni af
þessu og kvað áhuga manna fyr-
ir ferðalögum hér innanlands
hafa aukizt stórlega á síðari ár-
um. Til þess að auðvelda m .n-
um slík ferðalög frá fjárhagslegu
sjónarmiði kvaðst Úlfar ætla að
gefa ferðafólkinu kost á því að
borga farmiða sína með afborg-
unarskilmálum. Úlfar kvað það
von sína að hann gæti haldið
uppi fjölbreyttum ferðum, og
myndi hann efna til lengri og
skemmri skemmtiferða í vor og
sumar.