Morgunblaðið - 09.06.1960, Blaðsíða 3

Morgunblaðið - 09.06.1960, Blaðsíða 3
Fimmtudagur 9. júní 1960 MOKCrnSIPr 4 ÐIB 3 i ff «{ t<><i f-'K'- «>.v»' !<i >.< fx' ,\\ > ':íf .V <t</ M<:.\' ,>>••»«• ::>■<<:<«} i*!j: /, Sí'pf' 'Xf .Vf>•»><*<* ,/ 'W. /:«>• pKKtntff*'* thi i? i>--r >-f i>,í"m' >!'{ }*•■ ,Mtd\<r, P/x-t! n /):•»;«» ><if /••;«> ■ 'ftry;ffy' t*x> sfofxJfovi Mi <» /<>■,•> f'>• punii'iitnr, ik<< <Ui>fs>f>v 1*<<\CA ,ff:<i «>*■<■;■ >«»»/*■» p-xtsag.^ ttiffoaf l': <r *.><p?>,if<,, .<■: :<>m<<- f>: V>:« ih-í >.<•<>> if> ifxWMfix %>«>■. '•> ></<>• ;>< fvt-tfot f*r< t<>'~»t.<t<nx k<V'H' '<> ■ <,.}?>:;<.<;>> j'. :;;.%:• <>■>{:>«»>: <■; «,«!■:; A{i *e\ví>tr < $teiu?' ««< HfJ >*s>' }'>X>{ ifM <■} fk< ií',Xf:t'y VU»f _f«>.p>:y Sf>:<>: <> <>,if:«i('<< :<>)> fy '<./:> ;.< »>•<:;< «.<ífty.'»■«> :<ksx <! f'. >■<■„'*'> J íf\<> tia p4'{:<'**}«>' <-<>«'■ f< <} UK«f>' »n (A> <»■•'> >>•>;> <> i&i >.'-• -••'':'•• »>:■ • •,; .,< í :<■< <«•,*■' 'y.pf >x«J 4' '<<>>; ; <-{',\< v' <>;<•< :>•'•»•/ «>;*#>.•<•' <<*&<.-/< />' ••'<(>:», .•'•>• ,<rv \< 'Av<> />» >/s#', > «,',f .<•(:<• 'f<< >\<y>'>;< >ý ■>.«:< f (,'</»•'•< > ,Y«<.>* > ,<\> íw, «• >í<ív < 'í'--' >'< '< Á ;>.'' •■•< <<:<{>,<'<': f'hvut, t aW #:<>•< > ' v <• .<?< fud n< \ >x«w-:». t:.\p>->>< /■:,{, ■•■■■ >.■■■■/ m/f chuhchiu it'> «W«', t<- «> öa«ju«« ít* vwt?*«3ATf *>**<«[ £***,**** <Á»V«g o? % TM MEÐAL þeirra, sem notuðu hvítasunnufríið og góða veðr- ið sl. helgi til útilegu, voru tveir barþjónár af Röðli — ásamt ungri og fallegri útstill- ingarstúlku. Ferðinni var heit- ið austur að Vík í Mýrdal til stangaveiða í Heiðarvatni. En aðalveiðin varð samt ekki silungur, heldur flöskuskeyti, ' NOtl-fM ö«VONt jut Miðinn, sem ber að skila til bjórfyrirtækisins. ávarpsorð frá „Neptune" — konungi sjávarins — þar sem hann ávarpar finnanda flösku- skeytisins og segist hafa gefið hinu brezka bjórfyrirtæki leyfi til að kasta þessari flösku í Atlantshafið, án nokkurrar hindrunar, svo það megi bera 200 ára sögu fyrirtækisins til hans. Á öðrum miða segir, að finn andi flöskuskeytisins skuli senda miðann til fyrirtækisins, ásamt tíma — og staðsetningu fundarins — muni finnandi þá hljóta sérstök fundarlaun . . . Eftir að hafa virt flöskuna og ,,dokumentin“ fyrir sér hátt og lágt, snéri blaðamaður Mbl. sér að barþjónunum og sýning arstúlkunni og spurði þau nán ar um fund flöskunnar. — Við lögðum af stað aust- ur kl. 3:30 á laugardagsnótt og komum í Vík klukkan 7, segir Sigurjón. — Veðrið var alveg yndis- leg, segir Sigríður. — Við tjölduðum á sandin- um, segir Baldur, því skrifað stendur, að maður skuli ekki öyggja hús sitt á sandi. Það passaði alveg fyrir okkur. Ávarp konungs sjávarins. flöskuskeyti bjórfirmans allsérstætt — með tilliti til barþjonanna tveggja. Þjónarnir tveir — Baldur Gunnarsson og Sigurjón Vig- fússon — litu niður á Morg' unblað að lokinni veiðiferð- inni — ásamt útstillingarstúlk unni, Sigríði Guðmundsdóttur — og höfðu meðferðis hina ó- venjulegu „veiði“ — bjór- flösku, sem inniheldur virðu- leg „dokument“ frá einu kunnasta bjórfyrirtæki Bret- lands, „Guiness Export LTD., Liverpool, England", en fyrir- tækið áttj 200 ára afmæli í júlímánuði 1959. Eitt „dokumentanna“ er — Svo gekk Sigurjón á reka, segir Sigríður, og fann bæði kuðunga og skeljar. — — Og flöskuskeytið, grípur Sigurjón fram í. Ég sá strax, að þetta var merkileg flaska, innsigluð og þrír bréfastrang- ar inn í henni, og flýtti mér aftur í tjaldið. — Það var nú meiri spenn- ingurinn, segir Sigríður. — Og ekkj mikið um svefn, þegar við áttuðum okkur á innihaldi flöskunnar, segir Baldur, þá fór okkur að langa í bjór. — Við fengum okkur bara kaffi, segir Sigríður. — Svo fórum við upp að hótelinu, en þar var allt lok- að, segir Baldur. Þá fórum við á Lóranstöðina, þvi hún er al- þjóðleg, og vöktum Guðmund Sigfússon upp, en hann var svo syNaður, að hann hafði engan áhuga fyrir flöskuskeyt- inu. Hann benci okkur hins vegar á Heiðarvatn, og þar veiddum við yfir daginn — allt upp í 4 punda silung, en vorum samt alltaí með hugann við bjórflöskuna. — Þekkið þið þennan bjór? — Já, segir Sigurjón, við erum ekki barþjónar fyrir ekki neitt. Þetta er mjög dökk ur og þykkur bjór, læknar gáfu resept út á hann í stríð- inu — hann er svo heilsusam- legur. — — Og góður, gripur Bald- ur fram í. Kannski fær Sig- urjón einkaleyfi á honum, og Róðull verður fyrsti skemm.ti- Afmælismiði. staðurinn, sem veitir bjór. Þetta hlýtur að vera tákn þess — að einmitt við skyldum finna skeytið. — Eruð þið ekki bara svona lyktnæmir vegna stöðu ykkar? — Við erum auðvitað sér- fræðingar, en þó — — Já, það eru sjálfsagt ein- hver dulin öfl á bak við þett< segir Sigríður. — Hvað haldið þið, að þið fáið fyrir fundinn? — Það er ekki gott að segja — eitthvað, sem á að koma á óvart. — Kannski fáum við 200 kassa af bjór, einn fyrir hvert ár fyrirtækisins, segir Baldur. — Eða okkur verður boðið út til Englands, segir Sigur- jón. — Já, það er alveg ins hægt að drekka bjórinn þar, segir Baldur. — Við skiptum öllu bróður- lega á milli okkar, segir Sig- urjón. — Og líka systurlega, segir Sigríður. Baldur, Sigríður með flösku skeytið og Sigurjón. ^■0 0 0-0M0.0 # # * * 000000 , Viðunanleg ir sættir I Þjóðviljanum í gær er birt forystugrein um njósnir. Niður- staða greinarinnar er þessi: „Öll þessi viðbrögð sýna gíöggt að bandarisk stjórnarvöld ímynda sér enn að þau geti kom- ið fram sem hinn sterkari aðili í skiptum við Sovétríkin. Meðan ráðamenn vestra eru haldnir þeirri blindu takast e.kki við- unanlegar sættir milli ríkja og mikil hætta vofir yfir öllu mann- kyninu“. Mönnum er nú sjálfsagt spurn, hverjar þessar „viðunanlegu sættir“, sem Þjóðviljinn talar um, séu. Þeim, sem hlustuðu á Hend- rik Ottoson, erindreka alþjóða- kommúnismans í útvarpinu á dögunum, skilst sjálfsagt hvað við er átt. Hendrik taldi allar varnir hinna vestrænu þjóða ógnun við Sovétríkin og nægi- legt tilefni til þess að þau gerðu árásir. Niðurstaðan er þá þessi: Þegar Vesturveldin eru orðin veikari en Ráðstjórnarrík- in, skapast grundvöllur fyrir sáttum og þær sættir eru í því fólgnar, að Ráðstjórnin eyðir herstöðvum lýðræðisþjóðanna og undirokar heimsbyggðina. Þang- að til er tilgangslaust að tala um sættir og friðsamlega sambúð. Með Rússum — móti íslendingum f Morgunblaðinu í gær var á það bent, að eftirtektarvert mundi verða að sjá viðbrögð Þjóð viljans við njósnum Rússa í ís- lenzkri landhelgi. Eins og kunn- ugt er ætluðu kommúnistar að rifna úr vandlætingu, er Bapda- ríkjamenn sendu flugvél til njósna inn í lofthelgi Sovétríkj- anna. En Þjóðviljinn í gær tel- ur njósnir Rússa hér nauða- ómerkilegar. Fljótt á litið sýnist því lítils samræmis gæta í afstöðu Þjóð- viljans til sambærilegra njósna- mála. En þegar betur er að gáð, sést einmitt að fulls samræmis gætir við alla afstöðu þess biaðs fyrr og síðar. Stefnan er þar skýr og einföld og hljóðar svo: Ef gengið er á hlut Rúðstjórnar- ríkjanna, stöndum við með þeim. Ef gengið er á okkar hlut, styðj- um við hinn íslenzka málstað, svo fremi að hann sé ekki í and- stöðu við málstað Rússa, en ef íslenzkur og rússneskur málstað- ur stangast á, þá styðjum við þann rússneska. f aðra röndina er svo látið að því liggja, að líklega hafi þetta engar njósnir verið. Er því ekki úr vegi að spyrja: Hvað var togárinn að gera? Ættu Þjóð- viljamenn að geta fengið um það greinargóðar upplýsingar hjá vinum sínum í Garðastræti. Tíminn gerir grín að Hermanni f forystugrein í Tímanum fyf- ir skömmu segir svo: „Hermann Jónasson hefur um 30 ára skeið staðið í fylkingar- brjósti þeirra manna, sem hafa hafa forystu um þær mikiu fé- lagslegu og verklegu fram- farir, sem hafa orðið í landinu á þessum tíma .... Árangurinn hefur orðið sá, að um seinustu áramót voru tvímælalaust tiltölu lega fleiri efnalega sjálfbjarga einstaklingar á íslandi en í flest- um eða öllum löndum öðrum“. Þessa afrekaskrá Hermanns Jónassonar þekkja íslendingar ekki og váeri fróðlegt að fá hana birta í Timanum. Menn kann- ast heldur ekki við það, að marg- ir einstaklingar hafi orðið efna- iega sjálfstæðir fyrir aðgerðir Hermanns Jónassonar, en hitt mun rétt vera, að einn hafi orðið sæmiiega bjargálna. STAKSIEIIHAR *00*000»*000»* 0 **0»»#0***»*»»**-\ Barþjónar fundu

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.