Morgunblaðið - 22.06.1960, Blaðsíða 11

Miðvikudagur 22. júní 1960
MORGUNBLAÐIÐ
II
iS1 SKÁK 111
ÚRSLIT á skákþingi Norður-
lands höfðu verið lítillega raedd
hérna, en engar tölur verið birt-
ar. Freysteinn Þorbergsson reit
mér bréf fyrir skömmu, og lét
mér í té eftirfarandi röð ásamt
tveim stuttum og snotrum leik-
fléttuskákum: 1. Freysteinn 9%
v. enga tapaða. 2.—3. Jóhann
Snorrason og Jónás Halldórsson
9. 4. Margeir Steingrímsson 8V2.
5. Júlíus Bogason 8. 6.—7. Krist-
inn Jónsson og Jón Ingimarsson
6%. 8. Steingrímur Bemharðs-
son 6. Fleiri úrslit sendi Frey-
steinn ekki. Sérstaka athygli
Freysteins vakti hin ágæta
frammistaða Jónasar, sem er ung
ur og lítt reyndur skákmaður,
enda verður hann þar að auki að
stunda búskap, en sú atvinnu-
grein hefur aldrei þótt heilla-
vænleg fyrir skákmeistara. (Það
væri mjög æskilegt, ef Jónasi
tækist að hreppa Norðurlands-
titilinn, að skáksambahdið hlut-
aðist til um að Jónasi yrði gert
kleift að koma hingað til Reykja-
víkur um páskana og taka þátt
í Landsliðsflokknum).
Freysteinn, sagði að æfingar-
leysi hafi háð sér og mörgum
keppenda, og hafi flestir verið
farnir að þreytast undir lokin.
Hvítt: Freysteinn Þorbergsson
Svart: Haraldur Ólafsson
Tvöföld indversk vörn
1. Rf3, RfG; 2. c4, g6; 3. g3, b6;
4. Bb2, Bh7; 5. d4, d6; 6. 0-0, Bg7;
7. Rc3, 0-0? Hér er nauðsynlegt
að leika 7. — Re4 eins og í venju-
legri drottningarindverskri vörn.
Sá leikur er gerður til þess að
halda niðri e-peði hvíts í lengstu
lög, auk þess sem hann miðar að
því að halda skáklínunni a8—hl
opinni. 8. Dc2, c5; 9. d5, Ba6; í
anda stöðunnar er hér 9. — e5;
10. e4, Ra6; 11. Rel, Rc7; 12. Rd3,
a6; ásamt b5 og Rd7, þó ekki
beri að draga það í efa að hvíta
staðan er betri. 10. b3, Re4; Svart
ur kostar kapps um að leika b5,
og er vel hægt að skilja það, en
að skipta upp á Bg7 og Bcl án
þess að hvítur fari þess á leit,
það er óskiljanlegt. 11. Bb2, Rxc3
12. Bxc3, Bxc3; 13. Dxc3, b5;
14. h4! h5? Svartur sker sig bók-
staflega á háls. Sjálfsagt var hér
Rd7, en hvítur leikur þá senni-
lega bezt 15. Rd2, bxc4; 16. bxc4,
Hb8; 17. e4, Db6; 18. Habl, Dc7;
19. Hbel! ásamt e5. 15. Rg5, b4?
Fjarstæða. Auðvitað að reyna
bxc4. 16. Dc2, Bc8; 17. Re6!
Svartur gafst upp.
Hvítt: Jóhann Helgason
Svart:. Jón Ingimarsson
Drottningarbragð
(máttur biskupaparsins á mið-
borði
1. d4, d5; 2. c4, e6; 3. Rc3, Rf6;
4. Rf3, Be7; Jón er af gamla
skólanum og skeytir því ekki um
nákvæmni í skákbyrjunum. Ná-
kvæmara er 4. — Rbd7 og geyma
að leika biskupnum, þar til séð
verður hvort hann á að fara til
d6, eða e7. 5. e3, 0-0; 6. Dc2, b6;
7. cxd5? Gefur frá sér frum-
ABCDEFGH
ABCDEFGH
Staðan eftir 19. bxc5
kvæðið. Sjálfsagt er 7. b3 ásamt
Bb2 og Be2, 0-0 og hvítur heldur
örlitlu frumkvæði. 7. — exd5; 8.
Bd3, Bb7; 9. a3 Hvað er hvítur
að hindra? 9-c5; 10. b3, Rbd7;
Sigríður Sigurjónsdóttir
Kópareykjum — minning
/
F. 29. 9. 1925. — Dáin 26. 2. 1960.
Fáein kveðjuorð.
★
— — „Spruttu laukar
í sporum þínum.
Ilmuðu blóm
á ásýn þinni
útsprungin undir
ennissólum".
Hinn 5. marz sl. var gerð frá
Reykholtskirkju útför frænku
minnar, Sigríðar Sigurjónsdótt-
ur húsfreyju á Kópareykjum í
Reykholtsdal.
í blóma lifsins var hún kvödd
burtu frá eiginmanni og sjö ung-
um bömum. Enn þá saimaðist,
hve stundum er átakanlega'stutt
é milli ljóss og skugga. Það er
ekki ætlun mín að rita hér neina
minningargrein , heldur aðeins
fáein kveðjuorð til þessarar
frænku minnar, sem var mér svo
einstaklega góð, þegar ég var
lítill drengur. Enn þá á ég bréf-
in, sem hún skrifaði mér, ein-
þykkum ömmudrengnum, og ég
man glöggt, hve gaman var að
fá hana í heimsókn — hana, sem
alltaf var svo kát og skemmti-
leg og full af lífsgleði og lífs-
þrótti. En nú er hún horfin —
hvarmar hennar luktir og létti
hláturinn hennar hljóðnaður. —
Okkur.sem fylgdumst með dauða
stríði hennar á spítalanum í hart
nær tvo mánuði, kom fráfall
hennar mjög á óvart. Allan tím-
ann var hún svo vongóð og svo
létt yfir henni, að dauðinn virt-
ist fjarlægur veruleiki. En
kannske hefur hið létta yfirbragð
aðeins verið til að dylja sára kvöl
og veika vón. Það var svo erfitt
að sjá, hvenær henni leið illa.
Hún var svo dul kona — kona, er
bar ekki tilfinningar sínar utan
á sér, en átti harm sinn ein og
gafst ekki upp, fyrr en í fulla
hnefana.
Sigríður heitin var fædd á
Kópareykjum í Reykholtsdal 29.
september 1925 og átti þar heima
til dauðadags. Ung að árum
stundaði hún nám í Húsmæðra-
skólanum á Löngumýri. Þá heit-
batzt hún eftirlifandi eiginmanni
sínum, Benedikt Egilssyni frá
Sveinsstöðum í ’Skagafirði. —
Nokkru síðar hófu þau búskap
á Kópareykjum, fyrst í sambýli
Þessi skemmtilega mynd var tekin á íþróttavell inum á Melunum 17. júní. Sýnir hún fimleika-
menn KR í áhaldaleikfimi.
11. 0-0, Hc8; 12. Bb2, Bd6; 13.
Ddl, He8; 14. Hcl, Re4; 15. dxc5
Hvíta staðan er nú miklu þrengri
orðin, og það bezta sem hvítur
gat gert að svo komnu máli var
15. Re2, en leikurinn er aðallega
hugsaður sem varnarleikur, ef
svartur reyndi 15. — He6, þá 16.
Rf4. Það yrði því bezt fyrir
svartan að leika f5 og fylgja eftir
með He6—h6 og De8. 15. —
Rdxc5; 16. Bb5, He6; 17. Rxd5?
Þetta er tapleikurinn, eins og Jón
sýnir fram á með skemmtilegum
leikfléttum sem hver og einn
reykvískur meistari getur verið
full sæmdur af. 17. — Bxd5; 18.
b4, llg6!; 19. bxc5
19. — Rd2!! Fallega leikið Jón!
20. Dxd2. Engu betra er 20. cxd6,
Hxcl; 21. Dxcl (Bxcl er ekk-
ert.) 21. — Rxf3t; 22. Khl, Hxg2!
23. Kxg2, Dg5f og mátar. 20. —
Hxg2!t Hér lagði hvítur niður
vopnin því hann fann enga vörn
eftir 21. Kxg2, Dg5f og nú er
sama hvert K fer. Á h3 mátar
Be6 og hl mátar Bf3. IRJóh.
við foreldra hennar, en síðan
réðust þau í að reisa nýbýli í
landi Kópareykja. Þar höfðu þau
eignazt snoturt og hlýtt heimili,
svo að framundan virtist vera
rísandi dagur betra og bjart-
ara lífs. Djarfhuga og sterk
vann hún að því að byggja upp
heimili sitt og hlífði sér hvergi.
Auk þess að annast húsmóður-
störfin og sín mörgu börn, vann
hún mörgum og löngum stundum
utan húss .Þó að þrek hennar
væri mikið, munu ofmikil vinna
og langvarandi þreyta vafalaust
hafa lamað heilsu hennar.
Á veraldarvísu var Sigríður
heitin ekki rík kona, en alla ævi
vann hún þeirri hugsjón, að vera
heimili sínu trú. Og á þessari
eigingirninnar öld spurði hún
aldrei um „daglaun að kvöldum".
En þótt hún ætti ekki gull eða
silfur, átti hún annað og meira,
sem var óvenjulegt starfsþrek og
óbilandi vilji. Og það sem hún
átti, því fórnaði hún fyrir heim-
ili sitt, börn sín og eiginmann.
Hún gaf sjálfa sig fyrir þau.
Meira var ekki hægt að gefa.
Það er trú mín, að sá eldur,
sem hún tendraði á heimili sínu,
muni aldrei kulna, og að á kom-
andi dögum og árum muni mað-
ur hennar og börn orna sér við
þann eld og fá Ijós sitt frá hon-
í: bridce ti
HÉR kemur bridgeþraut, sem
gaman er að spreyta sig á. Suður
er sagnhafi og spilar 6 hjörtu.
Austur hafði einu sinni sagt
tígul. Vestur lætur út laufa gosa.
S: Á K 10 7 3
H: D 6
T: Á G 9 7
L: Á 4
S: D G 8 4 2
H: 3
T: 8 5
L: G 10 9 7 5
N
V A
S
S: 9 6
H: G 10 9 4
T: K D 10 6
4 2
L: D
S: 5
H: Á K 8 7 5 2
T: 3
L: K 8 6 3 2
Hér er lausnin á þrautinni:
Útspilið var laufa gosinn, sem
drepinn er með Ás í borði. Því
næst er spaða ás og konungur
tekinn og suður kastar tigli. Nú
er tígul gosi látinn út og austur
lætur konung eða drottningu á
og suður trompar með hjarta 5.
Hjarta 7 er nú látin út og drepin
með drottningu 1 borði og tígul 9
er síðan látin úr borði, austur
drepur með 10 og suður trompar
með hjarta 8. Nú eru hjarta ás og
konungur tekin og þriðja hjart-
anu (hjarta 2) spilað og austur
fer inn og verður að láta út tígul
upp í tígul ás og 7 í borði. Þá er
komin upp þessi staða.
S: 10
H. —
T: Á 7
L: 4
S: D
H:-----
T:------
L: 10 9 7
S: - - -
H: - - -
T:-----
L: K 8 6 3
Austur lætur nú út tígul 2
(sama hvaða spil látið er út) suð
ur kastar laufi og sama verður
vestur að gera. Norður drepur og
lætur aftur út tígul og þá er vest
ur kominn í vandræði. Ef hann
kastar spaða þá er tían í borði
góð og kastaði hann laufi þá
verða laufin hjá suðri góð.
3/o herb. rishœð
nýleg og rúmgóð við Sigluvög til sölu.
Sér inngangur.
STEINN JÓNSSON, HI)L„
Eögfræðistofa — Fasteignasala
Kirkjuhvoli — Símar 19090 —
14951.
Matreiðslukona
Vön matreiðslukona óskast strax, vaktaskipti.
Uppl. á staðnum frá 10—12 fyrir hádegi eða
í síma 17802 eða 19773.
MJÓLKURBARINN, Laugavegi 62.
Svo vona ég og bið, að al-
máttugur Guð megi styrkja og
leiða frænku mína í hennar nýju
heimkynnum, og að í þungum
harmi megi börn hennar, eigin-
maður, foreldrar, systkini og
ástvinir allir hljóta náð og misk-
unn hjá honum.
Jón Einarsson.
Vantar stnlkur í síld til Siglufjarðar og _
Raufarhafnar.
Gunnar Halidórsson hf.
Símí 34580.