Morgunblaðið - 30.10.1960, Blaðsíða 8

8
MORCUNBLAÐI&
Sunnudagur 30. okt. 1960
Söngskemmtun
notið tilsagnar hinna viðwr-
kenndustu söngkennara. — Söng
skemmtun þessi, sem var hin
fyrsta sjálfstæða söngskemmtun,
sem þær hafahaldið, var mjög
athyglisverð. Báðum hefur far-
ið geysimikið fram upp á síð-
kastið. Sigurveig hefur gullfall-
ega rödd og beitir henni af góðri
kunnáttu nú þegar. Snæbjörg er
gædd afbragðs sópranrödd, hárri
og tindrandi, og býr þess utan
yfir miklum dramatískum
mætti. Þar með er ekki sagt að
þær séu fullnuma í list sinni
ennþá, enda námstiminn ekki
langur.
A efnisskránni voru þrjú lög
eftir Bjarna Böðvarsson, sem
Sigurveig söng mjög smekklega,
og þrjú lög eftir undirritaðan,
sem Snæbjörg söng mjög fall-
ega. Þá söng Sigurveig „Vier
ernste Gesange'1 eftir Brahms,
og var þar í fullmikið ráðizt,
því hér eru gerðar geysimiklar
kröfur til söngs og túlkunar.
Líkt má segja um „Fjögur ljóð“
Wagners, sem Snæbjörg söng.
Enda þótt margt væri hér fall-
ega sungið tel ég þó að misráð-
ið hafi verið að flytja þessa
lagaflokka að svo stöddu.
Eftir hléið sungu þær aríur
og dúetta úr óperum með mikl-
um ágætum. Hin glæsilega sópr-
anrödd Snæbjargar naut sín hér
alveg prýðilega, og var söngur-
inn borinn uppi af dramatískum
krafti, sem gefur til kynna, að
hér er í uppsiglingu ágæt óperu
söngkona. Söngur Sigurveigar
tókst einnig hér með prýði. Húa
á lengra nám að baki og söng
af myndugleik og beitti sinni
fögru rödd smekklega. Að lok-
um sungu söngkonurnar dúett
úr „Aide“ eftir Verdi og fóru
raddir þeirra vel saman, og var
söngur þeirra hér ágætur, og
fögnuðu áheyrendur listakonun-
um ákaft, svo að þær urðu að
syngja aukalög og dúetta til við
bótar við efnisskrána, sem var
annars í lengsta lagi. Sinn skerf
af þakklætinu fékk einnig Ragn
ar Björnsson, sem var undir-
leikari og orkestur, allt í senn,
og báðum bezta stoð.
Þessi söngskemmtun spáir
mjög góðu um framtíðina og
vonandi gefst söngkonunni tæki
færi til að fullkomna sig enn
meir í listinni. Þá ætti öllu að
vera vel borgið. P. i.
Félagslíi
FrjáLsíþróttadeild K.R.
Aðalfundur Frjálsíþróttadeild-
ar K. R. verður haldinn fimmtud-
3. nóv. kl. 8,30 í félagsheimilinu.
Venjuleg aðalfundarstörf.
Stjórnin.
Kanttspyrnudeild Vals
4. og 5. flokkur. Kvikmyndasýn-
ing og bingó verður í félagsheim-
ilinu kl. 3 í dag. — Mætið allir.
Stjórnin.
an og þriðja hvern dag. Nokkuð
berst einnig af fiski til Söltun-
arstöðvar Egils Júlíussonar af
bátunum Júlíusi og Hannesi Haf
stein, sem nú stunda netaveiðar
á Skagafirði. Fiskvinnslustöðvarn
ar fá og fisk frá m.b. Bjarma,
sem einnig hefur stundað neta-
veiðar. Mun hann vera búinn að
fá um 300 skippund á hálfum
öðrum mánuði, og þykir það
mjög góður afli. '
Hafnarbætur
Enn er unnið hér við hafnar-
garðinn. Vinna við hann hefur
aldrei stöðvazt veðurs vegna
síðanhún hófst í september byrj-
un. Þessu verki mun senn lok-
ið, ef ekkert óvænt kemur fyrir.
— S. P. J.
Fréttabréí trá Dalvík
DALVÍK, 28. okt. — Enn er hér
sama veðurblíðan og verið hef-
ur undanfarna mánuði og fátt,
sem bendir til þess, að vetur
sé genginn í garð, annað en
nokkurt frost um nætur. 5—7
stig.
Vatnsskortur?
Lúast má við því, að vatn
þverri í ám og lækjum, ef þurr-
viðrið helzt, og eru þegar orðin
nokkur brögð að því. Vatnsskort-
ur er víða yfirvofandi, ef ekki
blotnar bráðlega.
Sjósókn
Sjór er sóttur hér dag hvern
bæði á stórum og litlum bátum.
Heita má, að ekki verði fisks vart
í innfirðinum ,hvorki á færi né
línu, en reytingsafli er hjá þeim,
sem sótt geta á djúpmið, en það
eru aðeins tveir línubátar. Einn
þeirra sem línuveiðar hefur
stundað í haust, Baldvin Þorvalds
son, er véibilaður og ekki gert
ráð fyrir því, að hann fari á
veiðar fyrir áramót. — Togveiði
er einnig mjög rýr. Togbátur-
inn Björgvin kom hér sl. föstu-
dag með 45 tunnur eftir 12 daga
útivist. Um sama leytj kom
Björgúlfur úr söluferð til Þýzka
lands og hefur ekki farið á veið-
ar síðan. Er helzt í ráði að leigja
hann til síldarflutninga ef tog-
veiði glæðist ekki.
Atvinna
Nokkur atvinna er hér enn,
þótt afli sé rýr. Frystihús KEA
tekur nú aftur á móti fiski, eftir
að slátrun lauk um miðjan þenn
an mánuð. en vegna hráefna-
skorts er ekki unnið nema ann-
TVÆR söngkonur, Snæbjörg
Snæbjörnsdóttir og Sigurveig
Hjaltested, efndu til söng-
skemmtunar í Gamla Bíó sl.
miðvikudagskvöld. Báðar hafa
þær komið fram áður á nem-
endatónleikum Demetz, en hjá
honum hafa þær iært hér heima.
Þá hefur Sigurveig einnig sung-
ið í óperum í Þjóðleikhúsinu og
tekizt það mjög vel. En nú eru
báðar söngkonurnar nýkomnar
frá námi í Salzburg, fæðingar-
borg Mozarts, þar sem þær hafa
Handavinnukennsia
Heimsókn
ÞAÐ VAR orðið áliðið dags,
er okkur bar að garðj á barna
heimilinu að Skálatúni. Ennþá
voru þó fjórar litlar telpur
úti að leika sér og svöruðu,
þegar við spurðum, hvort for
stöðukonan væri við — já,
hún Gréta er inni í stofu.
í sama mund opnaðist úti-
hurðin. Við gengum til móts
við forstöðukonuna, Grétu
Bachmann, og bárum upp er-
indið. Hvort við mættum fá
örlítið að kynnast því starfi,
sem unnið er á Skálatúni fyrir
vangæf böm og þá um leið
fyrir foreldra þeirra. Það var
auðsótt mál.
Þröngt mega sáttir sitja.
Gréta Bachmann hefur veitt
forstöðu barnaheimili van-
gæfra að Skálatúni í þrjú ár.
— Svona, stelpur — komið
ykkur saman um róluna,
segir forstöðukonan.
Bömin þar eru 27, á aldrinum
þriggja til sextán ára. Gréta
fylgir okkur inn í stærstu feik
stofu barnanna. Ekki verður
sagt, að athafnasvæðið sé mik
ið. Stofan er á stærð við með-
al stofu venjulegs heimilis,
en þar leika sér 10—15 börn.
Þau kasta boltum hvert í ann
að, sum togast á um leikföng
— en athyglin beinist greini
lega mest að stúlkunum, sem
reyna að hafa ofan af fyrir
börnunum með ýmsu móti.
— Þetta eru þau yngri, og
þau sem við höfum lítið getað
kennt enn sem komið er, ann
að en að leika sér, segir for-
stöðukonan, — en duglegustu
stúlkurnar okkar eru niðri í
handavinnu og föndurkennslu
ef þið viljið koma með mér
niður í borðstofuna.
Við leggjum í áttina til borð
stofunnar, en komum í leið-
inni við í svefnherbergjunum
og baði.
— Er þetta ekki nokkuð lít
ið svefnpláss fyrir svona mörg
mörn? spyrjum við.
— Jú, vitaskuld er það. Sum
sofa jafnvel í oflitlum rúmum.
En þetta stendur til bóta. Nú
er verið að reisa starfsmanna-
hús hér á lóðinni og þá fáum
við fyrir börnin herbergi uppi,
sem starfsfólkið hefur, þ.e.a.s.
það sem hér býr — sumar
stúlkurnar verða að búa á
Lágafelli.
Það er aftur verra með
hvað baðherbergið er lítið,
heldur forstöðukonan áfram
og opnar baðherbergisdyrnar.
Og það er orð að sönnu.
Minna getur það vart verið.
Baðker — stærðin á við hálft
venjulegt heimilisbaðker —
tveir vaskar — og þarna á
að þrífa 27 vangefin börn
„Við getum prjónað“
Við höldum til borðstofunn
ar. Þar sitja 6 telpur á aldr-
inum 10—16 ára. Þær sauma
í dúka, vinna úr basti, ein
prjónar, önnur býr til hús úr
S.Í.B.S.-kubbum og sú þriðja
raðar púsluspili á milli
þess, sem hún grípur í prjón-
ana sína.
— Sko, segja þær — við
getum prjónað — en ein sting-
ur vinnunni sinni undir borð
ið, hún kærir sig ekkert um
að láta ókunnugt fólk sjá sjá
sér.
Kennslukonan, Markúsína
G. Jónsdóttir, sem hefur starf
að á Skálatúni í 6 ár, sýnir
(Ljósm. Sveinn Þormóðsson)
okkur vinnu telpnanna, sem
ber hið prýðilegasta hand-
bragð. — Já, segir hún, þegar
þessi börn hafa einu sinni
lært að gera eitthvað, tekur
enginn þeim fram um vand-
virkni.
— Fer þeim dálítið fram að
vinna?
— Já, mikil ósköp, en hægt.
Við getum til dæmis treyst
þeim elztu fyrir ýmsum verk-
T.d. er nú verið að reisa —
auk starfsmannahússins hér
úti — starfsmannahús við hæl
ið í Kópavogi og leikskóla
í Safamýrinni. Þá hefur til-
koma félagsins ugglaust flýtt
fyrir því, að Kópavogshælið
nýja var tekið í notkun. Félag
ið hefur líka styrkt Skálatúns
heimilið á ýmsan hátt m.a.
keypt til þess heimilisvélar o.
fl. og síðast en ekki sízt hefur
það haft forgöngu um að
styrkja fólk til að læra um-
önnun og kennslu vangefinna,
en hörgull velmenntaðs starfs
fólks er hér mikill.
En verkefnin eru óþrjót-
andi. Víða um landið neyðast
foreldrar til að hafa vangæf
börn sín heima, án þess að
hafa til þess nokkrar aðstæð-
ur. Vangæft barn þarf mikla
Stulkurnar leika við börnin
í Skálatún
efnum á heimilinu og hinar
geta dálítið hjálpað til ef þeim
er vel stjórnað, en það krefst
mikillar þolinmæði.
En þær hafa ósköp gaman
af að sýna foreldrum sínum
vinnuna sína, þegar þeir koma
í heimsókn, segir Markúsína.
— Er góð samvinna við for-
ledra barnanna?
— Já, alveg prýðileg, — for
stöðukonan verður fyrir svör
um; — enda voru margir for
eldrar og aðstandendur þess-
ara barna, meðal þeirra, sem
stofnuðu Styrktarfélag Van-
gefinna fyrir nokkrum árum,
og síðan það varð, hefur tölu
verður skriður komizt á fram
kvæmdir í þágu vangefinna.
umönnun og umhirðu til þess
að því líði vel. Þess vegna er
brýn nauðsyn góðra dvalar-
heimila, þar sem börnin hafa
nægilegt athafnasvæði og skil
yrði til þroska, og þar sem að-
stæður til hreinlætis eru góð
ar.
Ennfremur er mikið nauð-
synjamál segir forstöðukonan
að lokum að unnt sé að skilja
í sundur aldursflokka og hin
ýmsu þroskastig.
Við þökkum forstöðukon-
unni góðar viðtökur og kveðj
um börnin. Hnáturnar fjórar
eru ennþá úti að leika sér.
Þær una vel hag sínum í ról-
unum — en rólurnar eru bara
alltof fáar.