Morgunblaðið - 07.01.1961, Blaðsíða 3

Laugardagttr 7. janúar 1961
MORGVNBLAÐIÐ

„Paradísar-
heimt” varö
súluhæst
stTksTé IS a fT
endur Morgunblaðsins, sem
þátt tóku í getrauninni, voru
ekki aiiir jafnvissir og Ragnar,
enda ekki von. Hvorki meira
né minna en 55 bækur voru
tilnefndar og fimm þeirra
hlutu fleiri atkvæði en „Para-
dísarheimt“.
* ♦ *
„Skyggna konan“ hlaut flest
atkvæði, liðlega 200. Þessi
bók seldist upp nokkrum dög-
um fyrir jól og hefur það e.
t. v. ráðið miklu um það hve
atkvæðahá hún varð. Bó'* al-
ar sögðu líka, að þeir hefðu
getað selt mun meira, ef upp-
lagið hefði verið stærra. Samt
var bókin prentuð tvisvar.
raunar44 IHarg-
tinblaðsins
Á ANNAÐ þúsund lesendur
Morgunblaðsins spreyttu sig á
„Jólagetrauninni“. Nú eru úr-
slitin ljós. Bókin, sem mest
seldist á síðasta ári, var Para-
dísarheimt Halldórs Kiljans
Laxness — og hæsti vinning-
urinn í getrauninni hlaut 18
ára blómarós úr Kópavogi,
Sigríður Guðmundsdóttir.
Það voru bóksalarnir, sem
dæmdu. Eftir vörutalninguna
fyrstu daga ársins komust
ílestir að þeirri niðurstöðu, að
Parardísarheimt hefði selzt í
flestum eintökum — og eftir
nánari athugun var ekki um
að villast.
Við hringdum í Laxness og
sögðum honum tiðindin:
— Þetta kemur mér mjög ínlnnal.
á óvart, sagði hann. Eg hef
ekki heyrt um þetta fyrr, hef
ekki fengið neina statistik yfir
bókasölu. Ég bjóst ekki við
þessu, því bókina gaf ég út um
hásláttinn, í júlí. Sá tími
er ekki líklegur til mikillar
bókasölu. Mjög ánægjuleg
frétt.
— Nei, það er mjög ólíklegt,
að ég gefi út nýja bók á þessu
ári. Ég er ekki svo fljótur að
vinna, sagði Laxness.
♦ * *
Dómur bóksalanna var sá,
að ljóðabók Davíðs Stefáns-
sonar, ,,1 dögun“, annað bindi
sjálfsævisögu Kristmanns,
„Dægrin blá-‘, „Skyggna
konan“ — bókin um Margréti
frá Öxnafelli, „Ast á rauðu
ljósi“, eftir Hönnu Kristjáns-
dóttur og „Fagra land“ Birgis
Kjaran hefðu selzt mjög vel.
Af barna og unglingabókum
virtist „Geimstöðin", þýdd
bók í útgáfu Snæfells, hafa
selzt einna bezt. Einnig nýja
bókin hans Armanns Kr. Ein-
arssonar. „Og fjörkálfur stóð
fyrir sínu“.
* * *
Sá bókaútgefandi, sem að
líkindum gleðst mest yfir þess
ari niðurstöðu, er Ragnar Jóns
son. Frá bókaútgáfu hans,
Helgafelli, komu bæði „Para-
dísarheimt“ og „1 dögun“.
Svar hans varð hins vegar
allt annað en Kiljans:
— Ég vissi þetta fyrir sagði
Ragnar. Mér kemur það ekki
á óvart. Þetta eru bækur, sem
alltaf seljast. Það þarf enga
jólaös til.
En þeir liðlega þúsund les-
Kiljan
— Alsír
Frh. af bls i
• Milliliðalaust
,,Eg sný mér til yðar allra,"
•agði de Gaulle, „milliliðalaust".
Hann fullyrti að ef Frakkar
reyndust ekki einhuga um Alsír-
vandamálið, væri sú hætta yfir-
▼ofandi, að allt færi í bál og
brand og „óreiðu og niðurlæg-
ingu“. Skoraði hann á alla
franska þegna að greiða stefnu
•inni í Alsírmálinu atkvæði —
en við þessa þjóðaratkvæða-
greiðslu eru menn beðnir að
•egja já eða nei við tveim spurn-
ingum: — Hvort Alsírbúar skuli
hafa sjálfsákvörðunarrétt um
framtiðarstjórnskipulag sitt —
og í öðru lagi, hvort frönsk yf-
irvöld skuli veita Alsír meiri
heimastjórn en áður, á meðan
beðið er eftir því að skilyrði fyr-
ir atkvæðagreiðslu þar í landi
um framtíðarstjórnskipulag,
verði fullgilt. En de Gaulle hef-
ir krafizt þess, að friður verði
saminn milli uppreisnarmanna
og Frakka í Alsír, áður en slík
atkvæðagreiðsla fer fram.
9 tlrsiit e. t. v. ljós á sunnudag
Almennt er gert ráð fýrir, að
þjóðaratkvæðagreiðslan, sem
fram fer í dag, á morgun og
sunnudag í Alsír og Frakklandi
(aðeins á sunnudag í heimaland-
Örn, gjaldkeri Mbl., afhendir Sigríði verðlaunin.
Heildarupplagið var þó hvergi
nærri jafnmikið og af bókum
Kiljans, Daviðs og annarra
þeirra stærstu. „t dögun“,
ljóðabók Davíðs, mun t. d.
hafa verið gefin út í sex þús-
und eintökum, en „Ast á
rauðu ljósi“, sem líka seldist
upp fyrir jól og hlaut næst-
flest atkvæði í getrauninni,
var hins vegar 1 liðlega tvö
þúsund eintökum.
„Ast á rauðu ljósi“ hlaut
tæplega 200 atkvæði, enda var
eftirspurnin slík, að pantan-
ir um ein 500 eintök voru óaf-
greiddar, þegar upplagið var
þrotið hjá forlaginu og allt
uppselt í bókabuðum.
* * *
Næst í röðinni að atkvæða-
tölu var bók Kristmanns,
„Dægrin blá.“ Hún mun hafa
selzt mjög vel samkvæmt því
sem bóksalar sögðu. Liðlega
60 atkvæði fengu „1 dögun“
og „Fagra land“. Næst kom þá
„Parardísarheimt“ með 45
atkvæði og „í heimahögum",
eftir Guðrúnu frá Lundi, 44
atkvæði.
♦ * ♦
Þegar búið var að flokka
svörin gátum við farið að
draga og sem fyrr segir var
það ung stúlka úr Kópavogi,
Sigríður Guðmundsdóttir, af-
greiðslustúlka í blómabúðinni
Flóru, sem hlaut fyrstu verð-
laun, þrjú þúsund krónur.
Hún er til heimilis að Hlé-
gerði 27. — önnur verðlaun,
tvö þúsund kr., hlaut Magnea
J. Magnúsdóttir Bergþóru-
götu 6, Reykjavik og þriðju
verðlaun, þúsund krónur,
hlaut Valborg Soffía Böðvars-
dóttir, Borgarholtsbraut 44,
Kópavogi. Við verðum að á-
líta, að kvenfólkið sé bæði
getspakara og heppnara en
karlmennirnir.
* * *
Við höfðum samband við
Sigríði og hún kom beint úr
blómabúðinni, með rósrauðar
kinnar, til þess að veita verð-
laununum viðtöku.
— Nei, ég var alls ekki viss
um að „Paradísarheimt“ yrði
söluhæst. Var lengi að hugsa
um að hafa það „Skyggnu
konuna“, en hætti svo við, því
mamma sendi líka getrauna-
seðil og hafði þá Skyggnu.
— Mikil bókakona? Já, ég
veit ekki hvað ég á að segja.
Jú, ég les mikið, mjög mikið.
Eg ligg yfirleitt í bókum í tóm
stundum mínum og uppáhalds
höfundarnir eru Kiljan, Sigrid
Undset og Kristmann.
— Hvað ég ætla að gera við
verðlaunin? Nei, ekki í nælon-
sokka. Þau fara í ferðasjóð.
Eg hef einu sinni farið út
fyrir landsteinana, fór til
Bandaríkjanna og var þar eitt
ár — og mig langar aftur þang
að, ætla helzt að fá mér ein-
hverja vinnu þar. Fyrst reyni
ég kannski að komast til Norð
inu), verði sigur fyrir de Gaulle
og stefnu hans. Sennilega verða
úrslit ljós í aðalatriðum aðfara-
nótt mánudags, en lokaúrslit
verða tæpast kunngerð fyrr en
13. eða 14. janúar. — Ef þátttaka
verður almenn og afstaða kjós-
enda eindregin, má vænta þess,
að úrslit verði fyrirsjáanleg þeg-
ar á sunnudag.
urlanda.
— Já, auðvitað langar mig
til þess að verða flugfreyja.
Eg held að þær vilji allar
verða flugfreyjur. Það er auð-
vitað ágætt að selja falleg ...
blóm, stundum mjög skemmti- J*
legt — en ekki um alla fram- --
tíð.
— Jú, mig langar til að eign
ast margar bækur — og þessa
stundina langar mig mest í
„Ast á rauðu ljósi“. Vinkona
mín er búin að lesa hana og
segir, að hún sé ægilega spenn
andi.
Þarna er þá skýringin á
þessari miklu sölu á „Ast á
rauðu ljósi“. En hvort sem
þeim Magneu J. Magnúsdótt-
ur og Valborgu Soffíu Böðvars
dóttur finnst hún „ægilega
spennandi“, þá eru þær vin-
samlega beðnar að vitja verð-
launa sinnar til gjaldkera
Morgunblaðsins.
* + *
$
ANKARA, Tyrklandi, 6. jan. —
í dag kom hið nýja þjóðþing í
Tyrklandi, sem Gursel hershöfð-
ingi hefur skipað, saman til
fundar — en höfuðverkefni
þess er að búa landinu nýja
stjórnarskrár. Gursel sjálfur var
fjarverandi vegna veikinda.
En við eigum enn eftir að
minnast á nokkrar bækur, því
sauntals voru 55 tilnefndar,
eins og fyrr sagði. Fimm bæk-
ur hlutu 10—20 atkvæði þar á
meðal bókin hans Armanns ■§*
Kr. Einarssonar og varð hún
því hæst unglingabóka. Hinar
voru: öldin átjánda, Þrjú
vegabréf, María og I Vestur-
víking.
Sautján bækur fengu 2—10
atkvæði og þar kenndi margra
grasa. Meðal þeirra voru
Virkisvetur, Doktor Han,
Læknir segir frá, Ævisaga
Sigurðar búnaðarmálastjóra
og Fimm á ferðalagi.
* ♦ *
Og svo koma þær, sem eitt
atkvæði fengu, en þær voru 26
talsins. Þar voru íslenzkar
bækur og erlendar, ævisögur,
ferðasögur og skáldsögur —
svo og nokkrar barnabækur.
Einn nefndi „Mannlega nátt-
úru“, annar „Sendibréf frá
Sandströnd", þriðji „Rómverj
ann“, „Tyrkjaránið“, „Frá
Thule til Rio”, „Geimstöðin"
o. fl., sem bera vott um mjög
sundurleitan bókasmekk og
ágizkunarhæfíleika lesenda
Mbl. Aftast í þessari halarófu
koma „Eiríkur gerist íþrótta-
maður“, Konni og Baldur gera
galdur“ og Ferðabók Vigfús-
ar veitingamanns.
Aðalfundur
Sjálfstæðisfélags
Akureyrar
ABALFUNDUR verður haldinn
í Sjálfstæðisfélagi Akureyrar n.k
mánudagskvöld kl. 8,30 í Lands-
bankasalnum.
Auk venjulegra aðalfundar-
starfa mun Jónas G. Rafnar alþm.
gera grein fyrir afgreiðslu fjár-
laga fyrir árið 1961 og næða
stjórnmálaviðhorfið í dag.
Þeir hafa fun« íð rökin
Eins og menn minnast frá
ræðum um landhelgismálið á AW
þingi í nóvembermánuði, fóm
Framsóknarmenn þar einhverjar
mestu málefnalegar hrakfarir,
sem um getur í þingsögunni. Þá
skorti gjörsamlega rök fyrir því,
að óverjandj væri að semja vi9
Breta nú um miklu minna em
það, sem Hermann Jónasson
bauð þeim 1958. Nú hefur Tím-
inn hins vegar fundið röksniUé
ing, Magnús nokkurn Þorgeirs-
son, og segir hann í blaðinu i
gær:
„Stjórnin heldur því fram, af
viðræður við Breta nú um málið
séu jafn eðlilegar af hendi ís-
lands og í upphafi þess 1958 . . .
En hér er ólíku saman aM
jafna . . . ‘
1958 neituðu Bretar með þótta
umræðum á samningsgrundvelli,
sem Hermann spurðist fyrir um,
hvort þeir gætu fallizt á.
Nú bjóða þeir viðræður á sama
ingsgrundvelli (svo).
1958 sýnast þeir hafa trúað á
áhrifamátt sinn á aðrar þjóðir —
um hernaðarmátt sinn hafa þeir
alltaf verið sér meðvitandi.
Nú hefur áhrifavaldið brostið
og hernaðarmættinum beitt til
vanza“.
Bretinn þarf að
komast burt
Röksnillingurinn segir selli
sagt: Það á að semja við þann,
sem neitar samningum með þótta,
en alls ekki við þann sem er við-
ræðuhæfur. Hann segir auk þess:
Það á að semja við þann sem
trúir á áhrifamátt sinn og er
öruggur með sjálfan sig, en alls
ekki við þann, sem er veikur
fyrir og þarf sjálfur að ná ein-
hverjum samningum. Og hann
bætir við:
„Nú er hann (þ. e. Bretinn)
kominn í þá klípu, að hans er
vandinn mestur að smeygja af
sér eigin herfjötri sem hljóðleg-
ast og á minnst áberandi hátt“.
Og niðurstaðan, sem dregin er
af þessum hugleiðingum: Það má
ekki undir neinum kringum-
stæðum leyfa Bretanum að kom-
ast burt úr íslenzkri landhelgi
„sem hljóðlegast og á minnst
áberandi hátt“. Og í niðurlagi
þessarar skringilegu greinar seg-
ir svo:
„En ef ekki er samið, má
búast við sama framferði af
Bretanum, þrátt fyrir bitra
reynslu frá Súes og víðar“.
Maður fortíðarinnar
Stöku sinnum skrifar Einar
Olgeirsson ritstjórnargreinar í
Þjóðviljann. Er það helzt þegar
honum þykir mikið við liggja og
ritstjóramir vera deigir. Þessar
greinar eru auðþekktar á tvennu,
annarsvegar gerast þær í for-
tíðinni og hinsvegar er nafn
Einars Olgeirssonar þetta frá
fjórum til tíu sinnum í hverri
grein. f gær birtist ein slík og
er hún á miöjum aldri Einars-
greinanna, þ. e. a. s. tæpra 30
ára frá 1932, í nóvembermánuði.
Hinsvegar er óvenjulegt yfirlætis
leysi yfir greininni, því að nafn
Einars Olgeirssonar er aðeins
nefnt þar fjórum sinnum.
Átti V3 af 26 tonnum
í grein i Alþýðublaðinu segir
Ólafur Björnsson, formaður Sjó-
mannadeildarinnar í Keflavik:
„Já, Þjóðviljinn hefur gert
mikið úr því að kalla mig út-
geröarmann. Af einhverjum á-
stæðum hefur blaðið ekki rætt
eins mikið um útgerðarmennsku
Tryggva Helgasonar, sem einnig
hefur verið í samninganefnd sjó-
manna, en hefur hann þó feng-
izt mun meira við útgerð en ég.
Gerði Tryggvi út 100 tonna bát,
er hann átti einn á sama tíma
I og ég átti Ví í 26 tonna bát“.