Morgunblaðið - 07.01.1961, Blaðsíða 18
18
MORGUNBLAÐIÐ
Laugardagur 7. janúar 1961
- Kmverjar
Framh. af bls. 6.
„Og kristindómur er á undan-
haldi, þó mönnum sé frjálst að
vera kristnir, ef þeir vilja“.
Þegar hér var komið sögu, var
minnzt á heilbrigðismál og sögðu
læknarnir að ungbarnadauði í
Kína væri 30 af 1000 og er átt
við börn innan eins árs. Til sam-
anburðar má geta þess að ung-
barnadauði er lægri á íslandi en
í nokkru öðru landi, eða 17 af
þúsundi 1959. Fólksfjölgunin í
Kína er 12 millj. á ári hverju,
en ekki kváðust læknarnir
óttast þessa fjölgun á nokkurn
máta, því matvælaskortur væri
enginn í landinu og þar væri
mikið olnbogarúm, svo auðvelt
væri að auka til muna ræktun
og framleiðslu. England væri t.
d. miklu verr statt en Kína, því
það væri þéttbýlla land. Lögðu
þeir áherzlu á í þessu sambandi,
að unnt væri að fá fleiri upp-
akerur en nú er gert.
Þess má geta, að fólksfjölgun-
in er tiltölulega heldur minni í
Kína en hér á landi eða tæp 2%,
(hér rúm 2%).
Þá minntist fréttamaður Morg
unblaðsins á Asíu-inflúensuna,
talið væri að hún hefði komið
upp í Kína nokkrum mánuðum
áður en hún barst til Singapore
og þaðan út um allan heim, en
um það væri ekki vitað vegna
þess að Kínverjar ættu ekki að-
ild að alþjóðaheilbrigðismála-
stofnuninni og því látið undir
höfuð leggjast að tilkynna um
veikina.
Þessi athugasemd þótti Kín-
verjunum hin fáránlegasta og
var ekki annað að sjá en þeir
litu á það sem heilaga skyldu
sína að berja niður jafn-þjóð-
hættulega skoðun og þá, að jafn-
vafasamur sjúkdómur og Asíu-
inflúensan hefði átt upptök sín
í Kína:
„Hlægilegt', sögðu þeir, sem
útleggst:
„Auðvaldsáróður. Samkvæmt
því sem siðar kom fram, er ekki
ósennilegt að þeir sexmenningar
telji Asíu-inflúensuna hafa átt
upptök sín í Bandaríkjunum.
Nálar gegn botnlanga
Og enn var rætt um læknis-
fræði, nú um forna kínverska
lækningalist. Auðvitað byggðist
hún að sumu leyti á hjátrú og
hindurvitnum eins og þegar vín
var sett á tígrisdýra- eða bjarn-
dýrabein og notað sem lyf við
ýmsum kvillum, en þó var fjöl-
margt í þessari gömlu list, sem
enn lifir góðu lífi. Fer nú fram
athugun á gömlum jurtum og
læknisbrögðum og er það skoð-
un kínversku vísindamannanna
að hin forna lækningalist megi
enn koma að gagni, að rannsókn
þessari lokinni. — Prófessor Lan
Hsi-chun, prófessor í skurðlækn-
ingum í Shanghai, skaut því inn
í þessar bollaleggingár um gömlu
lækningalistina, að hann hefði
læknað fjölda manns af bráðri
botnlangabólgu með taugastung-
um einum, árangurinn væri um
85%. Síðan sýndi hann viðstödd
um nálarnar, sem hann notaði,
og eru þær mun injórri en títu-
prjónar. Arinbjörn Kolbeinsson
lýsti þessari aðferð á þann hátt,
að prjónunum sé stungið í vissa
taug í fæti, við það myndaðist
reflex, sem hefði þau áhrif á
botnlangann að hann herptist
saman og tæmdist inn í görnina.
Segist Kínverjinn hafa sannað
þetta með röngtenmyndum. Ef
sjúklingurinn fær . ekki bata á
næsta sólarhring eftir þessa frum
stæðu aðgerð, þykir nauðsynlegt
að skera hann upp.
Samtal um pólitík
Á þessu stigi málsins var ekki j
talið að fréttamaður Morgun-
blaðsins mundi ofbjóða kínversk
um kurteisisvenjum, þó hann
spyrði nokkurra pólitískra
spurninga. Hann sagði þ'ú:
„Þið hafið lítið samband við
Bandaríkin?"
„Já“, sagði dr. Chu Shou-ho,
barnasjúkdómalæknir í Peking,
sem nú varð fyrir svörum.
„Er mikil andstaða í Kína
gegn Bandaríkjunum?"
„Já, gegn bandarísku ríkis-
stjórninni“.
„Þér vitið að sömu sögu er að
segja frá Bandaríkjunum. banda
ríska þjóðin er mjög and-
stæð kinversku ríkisstjórninni".
„Jæja, en það er allt annað,
Bandaríska ríkisstjórnin segir
fólkinu ekki rétt til um þróun-
ina í Kína og hún er á móti
kínversku þjóðinni. En kín-
verska stjórnin er ekki á móti
bandarísku þjóðinni".
MuUersmótið á morgun
SKÍÐAMÓT það, sem kennt
er við brautryðjanda skíða-
íþróttarinnar, L. H. Miiller,
og er svigmót, fer fram á
vegum Skíðafélags Reykja-
víkur nk. sunnudag við
Skíðafélags Reykjavíkur, fyrir
tæpum tveimur árum.
Þegar fé'.ag hefir unnið bik-
ar þennan fimm sinnuin fær
það hann til eignar.
Þátttakendur í fyrstu sveit-
inni fá aukaverðlaun.
Ennfremur stendur til að sá
keppandi sem fær bezta saman-
lagðan brautartíma, fái sérstök
verðlaun sem gefin verða í til-
efni þessa fyrsta „Múllersmóts“.
Sl. tvo vetur varð eigi af
keppni þessari vegna snjóleysis
Múllers-bikarinn.
f
Skíðaskálann í Hveradölum
og hefst kl. 2 e. h. — Mótið
mun standa yfir í rúmlega
2 tíma.
Keppt verður í fjögra manna
jsveitum og munu tvær sveitir
vérða frá hverju félaganna, Ár-
tnanni, Í.R. og K.R.
Samtals verða því 24 kepp-
endur sem fara tvær ferðir
hver.
1 Sú sveit sem ber sigur úr být-
um fær afhentan farandbikar
þann, „Múllersbikarinn", sem
gefinn var af fjö'lskyldu L. H.
Múliers 1 tilefni 45 ára afmælis
við Skíðaskálann þegar mótið
skyldi fram fara.
Búast má við harðri keppni
þar sem allir eða flestir beztu
svigmenn Reykvíkinga leiða hér
saman hesta sína.
í slíkri sveitakeppni þarf
keppandi sérstaklega að gæta
öryggis til þess að sveitin verði
eigi úr leik auk þess sem hver
einstakur verður að leitast við
að ná sem beztum brautartíma.
jr
I stuttu
máli
SVIÞJOÐ og Rússland léku lands
leik í íshokkí í dag. Svíar unnu
með 6 mörkum gegn 4 (3:2 — 2:0 j
—1:2). Þetta er fyrri leikurinn j
af þeim landsleikum, sem lönd-
in hafa samið um í þessari grein.
Sigur Svía var verðskuldaður
og byggðist á traustu og jákvæðu
spili Svíanna. Rússarnir voru;
daufir og kraftminni en þau
landslið sem Rússar hafa áður
sent út af örkinni.
FINNINN Kalevin Kærkinen
sigraði í stökkkeppni er fram fór j
í Insbruck í dag. Stökk hann í
síðara stökki 84 metra á góðum ’
stíl og setti brautarmet. Með
þessu stökki tryggði hann sigur
sinn yfir Olympíumeistaranum
Helmuth Recknagel og munaði
1 Vi sligi á þeim (228 stig á móti
226%) Norðmaðurinn Olaf Solli
Varð fjórði með 220 stig.
Aðalfundur
Víkings
AÐALFUNDUR Víkings var
haldinn sl. sunnud. í félagsheim-
ilinu við Hæðargarð. Fjölmennt
Var á fundinum og var forseti
Í.S.Í. meðal fundarmanna.
Félaginu hefur nú verið skipt
í deildir og höfðu þær áður hald
ið sína stofnfundi og kosið sér
stjórn. Form. knattspyrnudeildar
er Ólafur P. Erlendsson, form.
Handknattleiksd. Hjörleifur Þórð
arson og form. Skíðadeildar
Jónas Þórarinsson.
Afgreidd voru mörg mál á
fundinum og fluttar skýrslur frá
3 nefndum sem séð hafa um heim
sóknir og utanfarir á vegum fé-
lagsins. Skýrsla stjórnarinnar
var sérstaklega góð og ber vott
um góðan hag félagsins.
Aðalstjórn félagsins fyrir
næsta starfsár var kosin: Ólafur
Jónsson, form.; Gunnar Már Pét
ursson, varaform.; Gunnlaugur
Lárusson, ritari; Haukur Eyjólfs-
son, gjaldkeri Pétur Bjarnason,
spj aldskrárritari.
í varastjórn eru: Haukur Óskars
son, Árni Árnason, Ólafur Jóns-
son rafvirki
Við teborðið
„Teljið þér ekki að ástandið
geti batnað?"
„Ekki nema Bandarikjastjórn
breyti um stefnu".
„En Bandaríkjamenn mundu
kannski svara spurningunni
öðruvísi, þeir mundu segja:
Ekki nema kínverska stjórnin
breyti um stefnu. Hvað segið
þér við því?“
„Hví skyldum við breyta okk-
ar stefnu, okkar stjórn gerir allt
rétt. Hún þarf ekki að breyta
um stefnu."
„Margir segja nú samt, að
ykkar stjórn hafi ekki farið rétt
að, til dæmis í Tíbet“.
„Það er ekki okkar skoðun.
Tíbet er aðeins hérað úr Kína,
en ekki ríki. Það er hlægilegt
að tala um innanríkismál Tí-
bet“.
„Dalai Lama er ekki á sömu
skoðun, þér vitið það“.
„Það er ekkert að marka
Dalai Lama. Heimsvaldasinnarn
ir standa á bak við hann. Hann
er ekki frjáls maður. Þess vegna
varð hann að flýja Tíbet“.
„En Kínverjar gerðu hernað-
arárás á fólkið í Tíbet, er það
ekki rétt?“
„Nei, það var fólkið í Tíbet
sem byrjaði. Við höfum ekki
gert neina árás. Tíbet var frels-
að 1950 úr höndum Shang Kai
Shek, án hernaðaríhlutunar."
„Þetta er skoðun stjórnar
ykkar“.
„í Kína er skoðun fólksins og
stjórnarinnar alltaf hin sama.
Við höfum nefnilega alþýðu-
stjórn".
„Hver er þá skoðun ykkar og
stjórnarinnar á Shang Kai
Shek?„
„Hann er múmía“.
Nú skaut prófessor Jóhann
inn í:
„En það voru Bandaríkja-
menn, sem hjáipuðu ykkur til
að frelsa land ykkar undan
Japönum‘.
„Við erum ekki þeirrar skoð-
unar“.
„Þið vitið að þeir sem þið
kallið heimsvaldasinna, tala
einnig um ykkur sem heims-
valdasinna, þið hafið of lítið
landrými og ykkar stefna sé út-
þenslustefna, eins og komið hef-
ur fram í Tíbet. Þegar árin líða
verður orðið svo margt fólk í
Kína að þið verðið að hefja
landvinninga“.
Kínverjarnir hristu höfuð-
ið. Fréttamaður Morgunblaðsins
hélt þá áfram:
„Ef fólksfjölgunin í Kína
verður áfram eins og hún hefur
verið, verða Kínverjar 10 þús-
und mililjónir eftir nokkrar ald-
ir, hvar ætlið þið að hafa allt
þetta fólk?“
„Fólksfjölgunin verður minna
vandamál í Kína en til dæmis
í Bretlandi. Við leggjum aldrei
undir okkur önnur lönd“.
„Er Mao gott skáld?“
„Hann skrifar stórkostleg
ljóð“.
. „Um konur?“
„Nei, fólk“.
„Eru allir KínVerjar hrifnir af
Mao?“.
„Auðvitað, við elskum hann
Ö14“.
,,Eruð þið hrifnari af honum en
til dæmis Lao Tse?“
„Já, Lao Tse og Konfúsíus
voru góðir heimspekingar á sín-
um tíma en eiga lítið erindi við
okkur í dag“.
Prófessor Jóhann Hannesson
tók lítinn þátt í þessum viðræð-
um, þó að hann væri vís til að
skjóta inn í einu og einu orðL
Aftur á móti talaði hann við
formann nefndarinnar um barna
uppeldi í Kína. Allt í einu sagði
hann hátt upp úr eins manns
hljóði:
„Þegar ég ber saman unglinga
skemmtanir hér og í Kina, sé ég
að það er dansinn og kvikmynda
húsin, sem eru að eyðileggja
unglingana á íslandi. Kínverj-
ar telja hvorttveggja fordjörfan-
legt. Þeir standa á mjög gömlum
merg í þessum efnum og dettur
ekki í hug að hafa dansleiki".
„En kommúnurnar“, spurði
fréttamaður Morgunblaðsins,
„hafa þær ekki slæm áhrif á
barhauppeldið? Losna börnin
ekki úr tengslum við foreldra
sína“.
„Nei, nei,“ svöruðu Kínverj-
arnir einum rómi. Börnin eru
með foreldrum sínum og komm-
únurnar hafa engin áhrif á upp-
eldi þeirra. Kommúnurnar eru
einungis til þess að auka ræktun
og framleiðslu, því við höfum
ekki nóg af vélum og verðum að
safna saman öllum kröftum í
kommúnunum. Kommúnurnar
eiga að koma í staðinn fyrir
j vélar, okkur skortir nefnilega
j vélar. í kommúnunum búa
menn fjölskyldulífi og eiga
sjálfir nokkrar hænur og eitt
eða tvö svín. En framleiðslan er
eign kommúnunnar, eða ríkis-
ins, eins og vera ber.“
„Það er mikil vinátta með
ykkur og Rússum, er það ekki?“
„Jú, auðvitað".
„Þeir eru þá ekki álitnir sömu
erlendu djöflarnir og til dæmis
Bandaríkj arnenn?"
„Nei, nei.“
,,En þeir líta eins út“, skaut
próf. Jóhann inn í.
„Já, en þeir hafa farið öðru
vísi að okkur“.
,Og þið teljið að miklar fram-
farir hafi orðið í Rauða-Kína?“
„Já, það hafa orðið miklar
framfarir. Nú er enginn drykkju
skapur þar lengur og við höfum
algerlega útrýmt vændiskonum
úr hafnarborgunum".
„Og samt segið þið að allir
séu hamingjusamir í landi ykk-
ar.“
Nú var teið búið og staðið
upp frá borðum. Kurteisi Kín-
verjanna leyndi sér ekki, þegar
þeir þökkuðu fyrir .sig og
kvöddu. En vegna siðustu at-
hugasemdar blaðamannsins sagði
prófessor Jóhann um leið og við
gengum út, að blaðamaðurinn
hlyti að vera rotinn kapitalisti,
þó ekki væri hann heimsvalda-
sinni.
Af þessum ummælum höfðu
Kínverjarnir hina beztu skemmt
an og hlógu dátt. Þeir fundu að
þeir áttu sterkan bandamann i
guðsmanninum, þegar mórallinn
var annarsvegar.