Morgunblaðið - 12.01.1961, Síða 16

16
MORGVTSBT 4 fí 1 Ð
Fimmtudagur 12. jan. 1961
mr? r?n nmw
w
|%/// /T>
færfc ílcturaf Qcrold Trank
Þarna gat verið ný framtíð. í
fyrstu sýninguna bauð ég tveim
vinum mínum, sem ég mundi
vera ófeimin við: Earl Wilson
blaðamanni, og Ninu Fooh, leik-
konu. Ég valdi einhver ósköp af
ekóm hjá Ansonia, sat fyrir
fjölda auglýsingamynda, og svo
hófust sýningarnar.
Þrem dögum áður en þær
ekyldu hefjast fór ég að athuga
hlutverkið mitt. Það var nú
ekki nema sex blaðsíður, en
samt fór að fara um mi-g, eftir
|>ví sem ég las lengra. Ég hafði
lært fimm sinnum lengri hlut-
verk, en þetta var svolítið
öðruvísi. Ég átti sem sé að
skálda inn í á mörgum stöðum.
Þetta var alls ekki leikur, held-
ur óundirbúinn skáldskapur og
fyndni í tilsvörum.
Ég athugaði hlutverkið og
lagði það frá mér, athugaði það
aftur og lagði það aftur frá mér.
Jæja þá, Diana, hugsaði ég. Þú
hefur fengið erfið hlutverk fyrr.
Þarna reynir á snarræðið/- En þú
hefur nú komizt í hann krappan
fyrr, fyrir framan myndavélina
é Hollywood. Já, svaraði ég
ejálfri mér, en þar er hægt að
ieiðrétta vitleysurnar, sem mað-
Ur gerir, en sjónvarpsvélin bíður
ekki eftir manni. Heimskaðu þig
bara, kelli mín, og lofaðu öllum
að sjá það. Hér eru atriðin ekki
tekin uipp aftux og aftur.
Daginn sem sýningin átti fram
að fara, var Bob hjá mér til
klukkan fjögur. Ég sat í heljar-
miklum grænum stól, við glugg-
ann og fór yfir hlutverkið mitt.
Ég hefði eins vel getað verið að
lesa eitthvert framandi tungu-
má'l. Freiberg hafði sagt: — Þú
átt eiginlega ekki að læra það,
Diana. Skáldaðu inn í sjálf.
Þetta gerði mig ennþá tauga-
óstyrkari. Eins og hver önnur
leikkona gat ég lært hlutverk og
ég gat svo sem láka skáldað ó-
undirbúið, en þetta var sín ögn-
in af hvoru, og þeð ruglaði mig,
svo að ég gat aldrei ráðið það
það við mig, hvað ég ætti að
læra utanbókar og hvað að
skálda.
Bob vissi vel, hvað ég var
taugaóstyrk. — Elskan mín,
sagði hann — ég ætla að fara út
og láta þig vera í friði. Lærðu
bara þetta hlutverk og í guðs
bænum, farðu ekki að drekka.
Ég lofaði því. — Einbeittu þér
bara að því. Ég kem aftur eftir
tvo tíma. Ég veit, að þú verður
ágæt.
Ég sat kyrr í stólnum. Ég var
að tryllast. Úti fyrir tók að;
dimma. Mínúturnar þutu fram
hjá. Bráðum þurfti ég að fara
af stað til sjónvarpsstöðvarinn-
ar. Ég leit á klukkuna og sá mér
til skelfingar, að hún var orðin
sjö! En ég átti ekki að koma
fram fyrr en ellefu. Fjórir
klukkutímar. Ó, Diana, í kvöld
er tækifærið þitt. Hertu þig nú.
Fjórir tímar er kappnóg.
Mér varð hugsað um daginn
áður, þegar ég kom til CBS.
Lyftudrenginn yppti hattinum.
— Jæja, ungfrú Barrymore, það
gleður mig að þér skuluð vera
að koma til okkar. Það verður
gaman að fá yður í fjölskyld-
una.
— Þakka þér fyrir, vinur,
sagði ég. — Afsakaðu, en hvað
heitirðu nú aftur — Tom, svar-
aði hann. — Þakka þér fyrir,
Tom, við eigum að hittast í
hverri viku.
Ég var í góðu skapi þegar ég
fór upp. Ég bugsaði sem svo, að
fólkið þekkir mig og vill fá mig
og er vel til mín.
Ég horfði á myrkrið. Fyrst
ljósrautt, svo grátt, þarnæst blá-
svart og loksins svart. Einkenni-
leg skelfing greip mig. Ég
þurfti eitthvað að fá til að róa
taugarnar. Varla gæti ofurlítill
dropi af konjaki gert mér neitt.
Ekki klukkan sjö, þegar ég átti
ekki að vinna fyrr en eliefu.
Hinumegin í stofunni stóð lít-
ið borð með vínflöskum og glös-
um. Ég gekk þangað, hellti kon-
jaki í glas og hvolfdi því í mig.
Það gekk vel niður, snarheitt og
— Og svo á hann að hver
him, him.
hressandi. Ég fann hitann leggja
um hnútinn sem var í maganum
á mér, og leysa hann upp. Vitan-
lega, Diana. Þetta var alit og
sumt, sem þú þurftir. Ég sneri
mér við til þess að fara í stólinn
minn aftur. Mér datt í hug að
réttast væri að hella í glasið aft-
ur og taka það með mér í stólinn
og lesa svo áfram. Og þegar í
stólinn kom, var ég með vatns-
glas, sem tók sex sinnum meira
en hitt.
Ég setist niður að lesa með
glasið í vinstri hendinni, en
handritið í hægri. Ég las í hand-
ritinu og hálflokaði augunum,
til þess að .festa auga á linunum,
og dreypti í konjakið. Ég las og
lærði utanbókar, og dreypti á
fallega glasinu. Ekki man ég hve
oft ég gerði ferð að borðinu.
Loksins var klukkan orðin
þrjú kortér í níu. Ég varð að
leggja af stað, og fór í kápuna
mína. Bob kom inn í sama bili
og ég var að fá mér einn undir
ferðina. Hann þaut til mín og
ætlaði að reyna að hrifsa af mér
glasið, en ég hélt á móti. — Ég
verð að hafa þetta vegna taug-
anna, sagði ég og skellti því í
mig.
— Diana, sagði hann. — Þú
ert drukkin. Þú mátt alls ekki
fara. Ég varð vond. — Hvað áttu
við — drukkin?
— Þú ert loðmælt, sagði hann.
— Loðmælt sagði ég og rétti
úr mér. — Það er eins og hver
önnur vitleysa.
— Sjáðu nú til, Muzzy, sagði
hann, biðjandi. — Hringdu til
þeirra og segðu, að þú sért lasin,
en í guðs bænum farðu ekki í
upptökuna í kvöld.
Ég þaut upp. — Ef þú vilt
ekki fara með mér, get ég farið
ein.
Síminn hringdi. Með annað
augað á mér, tók Bob hann. —
Er hún ekki komin? spurði hann
eins og hann væri steinhissa. —
Hún fór fyrir minnst tuttugu
mínútum. Hann lagði símann.
— Jæja þá, við skulum koma.
Þú þarft víst að flýta þér; þetta
var ritarinn hans Freiberg. Það
er beðið eftir þér.
Þegar við komum að CBS-hús
inu, sagði ég. — Þú skalt ekki
koma upp með mér, Bob. Þú
gerir mig bara ennþá órólegri.
Hann kyssti mig og óskaði mér
góðrar ferðar. — Ég ætla að
finna einhvem bar, sem hefur
sjónvarp og horfa á þig þar,
sagði hann. — Gangi þér vel,
Muzzy.
Ég þaut fram hjá Tom, sem
brosti til mín, og inn í lyftuna
og upp í sjónvarpssalinn. Ég ýtti
upp hurðinni. Einhver sagði:
Halló, ungfrú Barrymore, og ég
svaraði: —• Hæ! Andartaki
seinna var Freiberg allt í einu
kominn þangað, eins og honum
hefði skotið upp úr jörðinni.
— Seztu niðúr, elskan, gerðu
það. Einhver kom mér niður í
stól. Svo sat ég þar og horfði
kring um mig. Mér fannst fólkið
vera að hvíslast á í einhverju
horni.
Alveg óvænt varð ég þess var,
að leikstjórinn, ungur ljóshærð-
ur og laglegur maður, sat við
hliðina á mér og var að tala við
mig. — Er ég ekki alltof sein?
spurði ég í áhyggjuróm. Hann
róaði mig. — Fáizt þér ekki um
það, ungfrú Barrymore. Við
höfum stjórn á þessu öllu.
Ég starði kring um mig.
— Hvar er Earl? Og Nina? Þau
eru þó ekki orðin of sein? Svona
fyrsta kvöldið?
Enginn svaraði þessu. En svo
kom Freiberg inn um einhverjar
dyr og hélt á bláa kjólnum, sem
ég átti að vera í. — Hérna er
kjóllinn þinn, góða mín, sagði
hann.
Hann ætlast þó vonandi ekki
til, að ég fari í hann hérna hugs-
aði ég. En þá datt mér allt í
einu rétta svarið í hug: Hann
var að skila mér honum aftur,
og það þýðir líklega, að ég verð
alls ekki með. Ætli hann haldi,
að ég sé fuil? Já, en svei mér ef
ég held það ekki líka. Svo sagði
ég upphátt: — Á ég ekki að
koma fram?
Hann tók mig undir arminn.
— Því miður, góða mín. Ég held
það væri ekki heppilegt. Þú
ættir að fara heim.
Kjóllinn var á herðatré. Ég
leit á hann.
— En næstu viku? spurði ég,
og reyndi að tala eins skýrt og
ég gat. — Ég lofa að láta þetta
ekki koma fyrir aftur.
— Við sjáum nú til, elskan.
— Nú ferðu heim og sefur og
svo tölum við betur um þetta
á morgun.
Svo var ég komin inn í lyft-
una og síðan snögglega niður í
forsalinn, og sá brosandi andlit-
ið á Tom fyrir framan mig, en
brosið var eitthvað þvingað. Það
hljóta allir að vera búnir að
frétta af þessu, hugsaði ég. Tom
sagði: — Góða nótt, ungfrú
Barrymore. Á ég ekki að ná í
bíl handa yður?
Ég svaraði með virðuileik:
— Ér hér ekki dyravörður?
— Ekki svona seint. Svo kall-
aði hann á bíl og hjálpaði mér
inn í hann. Ég ók svo heim til
mín, en það var rétt fyrir næsta
horn, svo að ég hefði eins vel
getað gengið.
Seinna heyrði ég, að meðan ég
beið, hefði Éreiberg ráðgazt við
Earl og Ninu. Hann sagði þeim,
að ég væri alls ekki í standi til
að leika. Atriðinu var því af-
lýst. Hann bað Earl að láta ekki
blöðin komast í þetta, og Ear>l
var það sannur vinur, að hann
lét ekkert uppi við blaðamenn.
Ég sat í stólnum við gluggann
í myrkrinu, þegar Bob kom
heim. í barnum, sem hann fór
inn í, hafði verið skrúfað frá
12000 vinningar á ári!
30 krónur miðinn

a
r
Á
ú
á
— Eg hef ekki áhuga á að selja
hundinn minn McClune . . . Það
iem ég . . . >
— Svo þú heitir Markús. Hvað
vilt þú hingað?
— Eg skrifa greinar fyrir nátt
úru-tímarit. Eg er á leið til Leyni
vatna til aó taka myndir og
skrifa um veiðar!
þessu mjög auglýsta atriði með
Diönu Barrymore. Þulurinn kom
fram: — Herrar mínir og frúr!
Af ófyrirsjáanlegum ástæðum
verður að aflýsa atriðinu, sem
átti fram að fara á þessum tíma.
En nú koma fréttirnar.
SHUtvarpiö
Fimmtudagur 12. janúar
8.00 Morgunútvarp. — Bæn (Séra
Jón Auðuns dómprófastur). —
8.05 Morgunleikfimi. — 8.15 Tón-
leikar. — 8.30 Fréttir. — 8.35 Tón
leikar. — 9.10 Veðurfregnir. —
9.20 Tónleikar. —
12.00 Hádegisútvarp.
(12.25 Fréttir og tilkynningar).
12.50 „Á frívaktinni", Sjómannaþátt-
ur í umsjá Kristínar Önnu J>ór-
arinsdóttur.
14.40 ,,Við sem heima sitjum". Svava
Jakosdóttir hefur umsjón með
höndum).
15.00 Miðdegisútvarp: Fréttir. — 15.05
Tónleikar. — 16.00 Fréttir og til-
kynningar — 16.05 Tónleikar.
18.00 Fyrir yngstu hlutendurna. Gyða
Ragnarsdóttir og Erna Aradóttir
sjá um tímann.
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Þjóðlög frá ýmsum löndi,~'v
19.00 Tilkynningar.
19.30 Fréttir.
20.00 „Fjölskylda hljóðfæranna". í»jóð-
lagaþættir frá UNESCO, menn-
ingar- og vísindastofnun Sam-
einuðu þjóðanna; IV. þáttur.
Fiðlur.
20.30 Kvöldvaka:
a) Lestur fornrita: Lárentíusar
saga Kálfssonar; IX. lestur
(Andrés Björnsson).
b) íslenzk tónlist: Lög eftir Þór-
arin Jónsson.
c) Upplestuf úr sagnaþáttum
Þjóðólfs (Páll Bergþórsson
veðurfræðingur).
d) Samtalsþáttur: Ragnar Jó-
hannesson ræðir við Eyjóll
bónda í Sólheimum.
21.45 íslenzkt mál. (Dr. Jakob Bene-
diktsson.)
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Úr ýmsijm áttum. Ævar R. Kvar
an leikari tekur upp þráðinn að
nýju. <
22.30 Kammertónleikar:
Divertimento í Es-dúr fyrir
strengjatríó (K563) eftir Mozart
(Kehr-tríóið leikur).
23.10 Dagskrárlok.
Föstudagur 13. janúar
8.00 Morgunútvarp. — Bæn (Séra
Jón Auðuns dómprófastur). —
8.05 Morgunleikfimi. — 8.15 Tón-
leikar. — 8.30 Fréttir. — 8.35 Tón
leikar. — 9.10 Veðurfregnir. —
9.20 Tónleikar. —
12.00 Hádegisútvarp.
(12.25 Fréttir og tilkynningar).
13.15 Lesin dagskrá næstu viku.
13.25 „Við vinnuna": Tónleikar.
15.00 Miðdegisútvarp: Fréttir. — 15.05
Tónleikar. — 16.00 Fréttir og til-
kynningar — 16.05 Tónleikar.
18.00 Börnin heimsækja framandi
þjóðir: Guðmundur M. Þorláks-
son talar aftur um Lappa og
Sampó litla Lappadreng.
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Óperettulög.
19.00 Tilkynningar.
19.30 Fréttir.
20.00 Daglegt mál (Óskar Halldórsson
cand. mag).
20.05 Efst á baugi (Umsjónarmenns
Fréttastjórarnir Björgvin Guð-
Guðmundsson og Tómas Karls-
son).
20.35 Alþýðukórinn syngur þjóðlög og
ný íslenzk lög. Dr. Hallgrímur
Helgason stjórnar.
21.00 Upplestur: Bryndís Pétursdóttfr
leikkona les ljóð eftir Sigfú*
Daðason.
21.10 Tónleikar: Sinfónía nr. 3 í a-
moll (ófullgerð) eftir Borodin
Sinfóníuhljómsveit rússneska út-
varpsins leikur. Nebolsin stj.).
21.30 Útvarpssagan: „Læknirinn Lúk-
as“ etftir Taylor Caldwell. Ragn-
heiður Hafstein. XXVII. lestur.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 „Blástu — og ég birtist þér“; I.
þáttur. — Ólöf Árnadóttir ræðir
við konur frá ýmsum löndum.
22.30 í léttum tón:
a) Giorgio Semprini yngri leik-
ur á píanó.
b) Ames-bræður syngju.
23.00 Dagskrárlok.
Henn ffleymdi
eð endurnýjd!
HAPPDRÆTTI
HÁSKÓLANS