Morgunblaðið - 16.02.1961, Qupperneq 20

20
MORCVNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 16. febr. 1961
Myrkraverk
, eftir BeverEey Cross
í þýðsngu Bjarna Arngrímssonar
ættair eða einungis fábjáni. Eng
in leið var að gizka á aldur hans
og hann sagði ekki neitt. Hann
var kynntur sem Moumou og
hann missti glasið, þegar ég
ætlaði að taka í hönd hans. Það
brotnaði á gólfinu og Francoise
beygði sig niður til að taka upp
glerbrotin. Moumou gerði enga
tilraun til að hjálpa henni og
Dédé hló aftur. Þremenningarn-
ir voru furðulegir en hinir tveir
voru' ósköp venjulegir, og að því
er virtist, siðmenntaðir menn.
Annar þeirra var kallaður
Chollet og hinn Sandon, og þeir
voru báðir klæddir í venjuleg
jakkaföt. Þetta var undarlegur
gleðskapur og það varð aftur
vandræðaleg þögn, áður en við
ssettumst niður, og Lucien byrj
aði að spyrja mig í þaula um
hversu vinna mín gengi. Ohollet
og Sandon komu með viðeigandi
tilsvör, hinir undarle'gu þremenn
ingar stóðu á bak við og sögðu
ekkert, en Francoise var önnum
kafin við að fylla glös þeirra og
gefa þeim kokkteil og brauð,
sem þeir átu eins og hungraðir
úlfar allir þrír. Moumou var sér
staklega dýrslegur.
Samræðurnar hættu og ég var
beðinn um að syngja. Á meðan ég
• stemmdi banjóið bað Lucien um
eönginn um konunginn, mark-
greifafrúna og hinn eitraða blóm
Vönd. Aftur var ég orðinn mið
punkturinn í forvitnum hálf-
hring. Ohollet og Sandon sátu á
Stólbrúnunum, teinréttir og ákaf
ir og hinir þrír horfðu á þung
búnir yfir höfuð þeirra, er sátu.
Dédé brosti, en Moumou tuggði
græðgislega og Eenoit lagaði á
sér gleraugun. Mér fannst sem
verið væri að reyna mig á svið
inu, en ekki að ég væri að
skemmta kunningjum.
Þeir klöppuðu, þegar ég hæfrti,
frekar af kurteisi en af hrifningu.
og mér sýndist Chollet kinka
kolli til Lucien. Sandon hallaði
sér áfram, svo ég hélt, að hann
mundi detta af stólbrúninni.
,,Kanntu ekki eitthvað vin-
sælt?“ spurði hann.
Lucien tók fram í: „Eitthvað
fjörugra, eitthvað sem til er á
plöturn?"
Þeir virtiust afskaplega á-
hyggjufullir.
„Franskt eða enskt?“ spurði
ég.
,,Franskt“, sagði Lucien strax
og barði á banjó mitt. Eg var
eiginlega frekar reiður. Þeir
hegðuðu sér dónalega, meira að
segja ruddalega. Þetta var alveg
eins og verið væri að reyna mig
á sviði.
Þá spurði Francoise: „Kanntu
nokkuð af þessum?“ og hún tók
hlaða af nótnablöðum af skrif-
borðinu og rétti mér hann. Þetta
voru allt ný lög og pappírinn
stinnur. Eg sá að þau höfðu ver
ið keypt nýlega og sennilega ein
göngu fyrir þetta tækifæri, því
að þarna var saman dregið full
komið safn af öllum vinsælustu
söngvum þessa vors. Eg blaðaði
hratt í gegnum hrúguna og fann
söng eftir Montand, nefndan ,Le
Galérien", gerviþjóðlag samið í
stíl Villons og um galeiðuþræl.
Eg kunni lagið og barði mig í
gegnum það með blaðið á gólf-
inu. Það var mikið klapp og
Lucien stökk á fætur. ,*Hvað
sagði ég þér?“ kallaði hann til
Chollets.
„Hann hefur hæfileika. Hann
gæti komið fram sem atvinnu-
maður hvar sem væri, hvar sem
væri, skal ég segja þér“.
„Ágætt lag fyrir þá þarna
inni‘,‘ sagði Dédé. Lucien bölv
aði honum og litli maðurinn varð
hræddur. Síðan sneri Lucien sér
að mér og svipur hans breyttist
um leið.
,,Afsakaðu alla þessa laun-
ung“, sagði hann, „en ég held
þú verðir ánægður“.
Eg sat kyrr, banjóið hvíldi á
hnjám métr. Eg sagði ekki neitt.
hálfhringurinn virtist koma nær
og ég gat heyrt hljóðan andar-
drátt Francoise við öxl mína.
„Sannleikurinn er, rosbif“
sagði hann, ,,að ég fékk mikinn
áhuga fyirir því sem þú varst að
segja hérna um kvöldið um
vinnu þína. Eg vildi gjarna hjálpa
þér“.
„Hjálpa mér?“ Eg skil ekki.
„Kennari þinn gat ekki fengið
leyfi fyrir þig til að fara inn í
Belleau-kastala? “
„Já“.
„Þig langar mjög til að skoða
hann?“
„Já“.
Hann brosti, og eftir svolitla
þögn, sagði hann: ,.Eg held, að
ég geti komið þér inn“.
Eg stóð upp, banjóið datt á
gólfið og það var Dédé, sem
beygði sig niður til að taka það
upp.
„Chollet er umboðsmaður"
sagði Lucien. „Eitt af því sem
hann gerir er að sjá um hljóm-
leika fyrir setuliðið þar. Hann
álítur að þú sért nógu góður til
að koma fram“.
Eg sagði ekki neitt, ég var ekki
þakklátur, einungis grunsemdar
fullur.
,En hvers vegna?“ spurði ég.
„Því í ósköpunum ertu að hafa
fyrir þessu öllu, til að ég komist
þar inn?“
„Af því að þú getur hjálpað
okkur. Þú getur útvegað okkur
ýmsar upplýsingar. Láttu þér
ekki bregða, það fylgir því
hvorki áhætta né óheiðarleiki.
Okkur vantar aðeins smáupplýs
ingar“.
Eg settist aftur. ,,Allt í lagi“
sagði ég lágt, „ég trúi þér, en ég
vill fá að vita hvað er á seyði“
Lucien kinkaði kolli og bað
um meira í glösin.
„Þú mannst, að héma um nótt
ina vorum við að tala um Henri
Tisson?“
„Jáa“.
„Eg sagði þér þá að ég þekkti
hann. Sannleikurinn er, að ég
þekki hann mjög vel. Hann var
vinur minn, mjög góður vinui
minn. Hann var vinur allra þeirra
sem hér eru inni“. Hann benti í
kringum sig og hinir fimm muldr
uðu játandi. Benoit setti undir
sig hausinn og Dédé litli varð
næstum eins og engill á svipinn
af meðaumkvun.
„Síðustu tíu mánuði“ hélt
Lucien áfram, „hefur hann verið
í Belleau-kastala. Við höfum
hvorki heyrt né séð neitt af
honum.
í tíu mánuði: Ekkert. Chollet
hefur reynt að fá upplýsingar, en
hefur ekki tekizt það, þó að hann
sjái um hljómleika mánaðarlega.
Hann er alltaf með foringjunum,
og þar að auki er hann dauð-
áræddur“.
Chollet virtist ætla að mót-
mæla, en fyrirlitning Luciens var
of bitur til að hann gæti mót-
mælt.
„Við höfum verið að leita að
einhverjum, sem getur komizt
á sviðið, einhverjum sem væri
hluti af sýningunni. Nokkrir
fanganna hjálpa til á bak við og
þótt verðirnir vilji ekki tala, er
stundum,hægt að fá eitthvað út
úr föngunum. Við viljum vita
hvar Tisson er. Þér verður ekk-
ert borgað nema launin fyrir
hljómleikana, en þú færð að sjá
þinn ástkæra kastala og koma
fram í sama leikhúsinu og
Moliere forðum. Og auk þess
muntu styðja gott málefni“.
„Og hvað ætlið þið að gera
með upplýsingarnar?“ spurði ég.
.,Eg vinn fyrir blað. Ef allt er
í lagí með Tisson, þá skeður ekki
neitt. En ef svo er ekki, þá mun
um við segja eitthvað“.
Hann var stórkostlegur þar
sem hann stóð, jafn grimmdar-
legur og í mynd Francoise, jafn
grimmdarlegur og í götubardag-
’anum. Og enn á ný dáðist ég að
hversu reiðubúinn hann var að
berjast fyrir málefni, sem var
bæði ópersónulegt og hversdags
legt: blaðamann, sem hafði ekki
gert annað en að finna fréttir.
Eg var viss um að Tisson var
ekki svona mikill vinur hans. Á
sama hátt og Lucien hafði ekki
þekkt drenginn í Rue du Bac
var það óréttlætið sem æsti
hann upp, frekar en örlög þess
sem fyrir Því hafði orðið.
Chollet sagði: „Auðvitað verð
ur þú að æfa nokkur atriði, og
ég verð að hlusta á þig, ef til
vill leiðbeina þér“.
„Má ég taka þessar með mér?“
spurði ég og benti á nóturnar, og
þeir vissu að ég hafði samþykkt.
„Taktu þær með þér,“ sagði
Lucien. „Við gerum þér boð, þeg
ar við vitum hvenær og hvemig
þetta fer fram. Og ég mundi
syngja þennan söng um Belleau.
Ofurstanum mun geðjast að hon
um. Hann fæst sjálfur við sögu“.
Það var ekki meira að segja.
Eg hafði samþykkt að syngja
við fangelsishljómleika og ég átti
að reyna að fá upplýsingar um
blaðamann að nafni Henri Tis-
son. Það átti að greiða mér hin
venjulegu laun fyrir 10 mínútna
söng og ég átti að fá að skoða
Belleau-kastala.
Samkvæmið hélt áfram eins
og ekkert óvenjulegt hefði verið
gert, og hinir þrír siðmenntuðu
menn töluðu um allt og ekkert
eins og siður er. Eg fór inn í
eldhúsið til að tala við Francoise,
sem var föl og skjálfandi eins og
hún væri nýkomin af sviðinu. Og
þegar ég kom aftur inn í aðal-
herbergið með bakka með brauði
og osti, ávöxtum og kökum, þá
voru hinir þrír annarlegu menn
farnir.
Kvöldið varð nú ósköp venju-
legt, — f.rekar leiðinlegt, og ég
ailltvarpiö
Fimmtudagur 16. febrúar
8.00 Morgunútvarp. — Bæn
8.05 Morgunleikfimi. — 8.15 Tón*
leikar. — 8.30 Fréttir. — 8.35 Tón
leikar. — 9.10 Veðurfregnir. —
9.20 Tónleikar. —
12.00 Hádegisútvarp. *
(12.25 Fréttir og tilkynningar).
12.50 ,,A frívaktinni“: Sjómannaþáttup
í umsjá Kristínar Önnu t>órarins
dóttur.
14.40 ,,Við, sem heima sitjum" (Svava
Jakobsdóttir).
15.00 MiðdegisútvarpvW(Fréttir. — 15.05
Tónleikar. — 16.00 Fréttir, veð«
urfr. og tilk. — 16.05 Tónleikar).
18.00 Fyrir yngstu hlustendurna (Gyða
Ragnarsdóttir og Erna Aradóttir).
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Þingfréttir. — Tónleikar.
19.00 Tilkynningar.
1930 Fréttir.
20.00 Tónleikar: Ballettmúsik úr óper-
unni „Idomeneo" eftir Mozart
(Mozarteum-hljómsveitin í Salz-
burg leikur; Bernhard Paum-
gartner stjórnar).
20.30 Kvöldvaka:
a) Lestur fornrita: Lárentíusar
saga Kálfssonar; XIII. (Andrés
Björnsson).
b) Lög eftir Karl O. Runólfsson.
c) A fjallvegi um vetrarnótt, frá-
söguþáttur eftir Hjört Hjálm-
arsson (Emil Hjartarson flytur)
d) Bólstaðaskipti, frásaga (Guðm.
L. Friðfinnsson rith.).
21.45 íslenzkt mál (Jón Aðalsteinn
Jónsson cand. mag.).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Passíusálmar (16).
22.20 IJr ýmsum áttum (Ævar R. Kvar-
an leikari).
22.40 Nútímatónlist:
a) Sex þættir fyrir stóra hljóm-
sveit eftir Anton Webern (Fíl-
harmoníusveitin í Berlín leik-
ur; Herbert von Karajan stj.).
b) T8ilbrigði fyrir hljómsveit op.
31 eftir Arnold Schönberg. —
(Sama hljómsv.; Dimitri Mitro-
poulos stj.).
23.10 Dagskrárlok.
Föstudagur 17. febrúar
8.00 Morgunútvarp (Bæn — 8.05 Morg
unleikfimi — 8.15 Tónleikar —
8.30 Fréttir — 8.35 Tónleikar —.
9.10 Veðurfregnir — 9.20 Tónleik-
ar — 10.00 Veðurfregnir.
12.00 Hádegisútvarp (Tónleikar.
12.25 Fréttir og tilkynningar).
13.15 Lesin dagskrá næstu viku.
13.25 ,,Við vinnuna": Tónleikar.
15.00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15.05
Tónleikar. — 16.00 Fréttir, veð-
urfr. og tilk. — 16.05 Tónleikar).
18.00 Börnin heimsækja framandi þjóð
ir: Guðmundur M. Þorláksson
lýsir ferð til fjarl'öegra eyja.
18.25 Veðurfregnir.
18.30 Þingfréttir. — Tónleikar.
19.00 Tilkynningar.
19.30 Fréttir.
20.00 Daglegt mál (Öskar Halldórsson
cand. mag.).
20.05 Efst á baugi (Tómas Karlsson og
Björgvin Guðmundsson). v
20.35 Tónleikar: Tvær rúmenskar
rapsódíur op. 11 eftir George
Enescu (Leopold Stokowsky stj.
sinfóníuhljómsveitinni, sem leik-
ur).
21.00 Upplestur: Ingólfur Guðbrands-
Skáldið og mamma litla
1) Já, það er rétt. Bíllinn er fal-
legur. En hann er óskaplega dýr....
2) Þú ættir frekar að hafa áhuga
á þeim bílum sem við gætum
. ef við værum efnaðri en við
keypt—.
HE'S PASSED OUT...THOSE
WOLVES ALMOST FINISHED HIM...
VLL HAVE TO STOP HIS BLEEDING
OR HE'LL DIE f .
HE'S ABOUT GONE,
ANDV...BUT
KEEP AWAV/
THESE HANDKERCHIEFS
M/ILL DO FOR
BANDAGES, BUT... ‘
HOUY MACKEREL /
Li
á
— Hann er að
cn ekki nálgast
hníga niðuf . . .
hóaii! Hann er
fallinn í dá . . . Það munaði I Ég verð að láta honum hætta | sem umbúðir, en
minnstu að úlfarnir dræpu hann að blæða svona, því annars deyr minn!
I hann! Þessir vasaklútar duga
Drottinn
son les kvæði eftir Stein Steinarr.
21.10 Kórsöngur: Karlakór Akureyrar
syngur. Söngstjóri: Áskell Jóns-
son. Við píanóið: Soffía Guð-
mundsdóttir. (Hljóðritað nyrðra
fyrr í vetur).
a) ,,Seiður“ eftir McGill.
b) ,,Kvöldljóð“ eftir Árna Björns
son.
c) ,,Negravísa“ eftir Clutsam.
d) ,,Þú hljóða nótt“ eftir Brahms.
e) ,,Næturóður“ eftir Schubert.
21.30 Útvarpssagan: „Blítt lætur ver-
öldin“ eftir Guðmund G. Haga-
lín; III (Höfundur les).
22.00 Fréttir og veðurfregnir. 4
22.10 Passíusálmar (17).
22.20 ..Blástu — og ég birtist þér“; VI,
þáttur: Ölöf Árnadóttir kynnir
konur frá fjarlægum löndum.
22.40 A léttum strengjum.
a) Harry Arnold og danshljóm-
sveit sænska útvarpsins leika
sænskan djass ásamt Arno
b) Danshljómsv. Berlínarútvarps-
Domnérus og hljómsveit hans.
ins leikur; Roland Kovac stj.
23.10 Dagskrárlok.