Morgunblaðið - 19.02.1961, Page 15

Sun?udagur 19. febr. 1961
▲
MORGIJNBLAÐIÐ
15
0
ÁRIÐ 1952 varð uppi fótur og
fit í varnarkerfi Washington-
borgar í Bandaríkjunum. All
margir starfsmenn þess sáu
ókennilega fljúgandi hluti
ssem geystust um himininn
með ótrúlegum hraða og í
furðulegum beygjum, sem alls
ekkert átti skylt við jarð-
neska hluti. Til þess að
tryggja öryggi borgarinnar
voru þrýstiloftsflugvélar send
ar upp til þess að elta hlut-
ina og berjast við þá, ef með
þyrfti. Þrýstiloftsvélarnar
komust þó aldrei í námunda
i við hina óþekktu fljúgandi
hluti, sem menn þóttust vi.ss
ir um, að væru fljúgandi disk
ar. Með ofsahraða hurfu þeir
út í bláinn. Þeir komu þó
aftur og sköpuðu sama æsing
inn, en síðan hurfu þeir alveg.
Eins og gefur að skilja, skap
aði þetta mikinn óróa í höfuð
borginni og til þess að reyna
að lægja hann eitthvað fór
USAF á stúfana.
Innan bandaríska flughers-
ins (USAF) er deild, sem hef
ur því hlutverki að gegna, að
rannsaka allar tilkynningar
um óþekkta hluti og kryfja fyr
irbærin til mergjar í þeim til
gangi að finna einhverjar
raunhæfar skýringar við
þeim.
Síðan 26. júní 1947, þegar
Kenneth Arnold „sá“ fyrsta
fljúgandi diskinn og setti þar
með skriðuna af stað, hafa til
kynningar um þá skipt þúsund
um og frá öllum hugsanlegum
sttöðum á jarðkringlunni.
Þeir sem eru vissir um það
að fljúgandi diskar séu veru
leiki, þ.e. „hinir trúuðu“, hafa
stofnað með sér félög, sem
hafa það fyrir markmið að út
breiða kenningar þeirra. Þeir
segja, að hinum fljúgandi
diskum stjórni verur frá öðr-
um hnöttum, sem óski eftir
sambandi við jarðarbúa. Til
eru menn, sem segjast hafa
náð sambandi við þessar ver
ur. Buck Nelson t.d. heim-
sótti Venus og Marz um borð
á fljúgandi diski.
Til þess að sanna kenning
a-r sínar geta „hinir trúuðu“
bent á ýmsa atburði og fyrir-
bæri, sem ekki er hægt að út-
skýra nema á yfirnáttúrleg
an hátt, og það hefur orðið
eitt höfuðverkefni USAF að
afsanna staðhæfingar þessara
manna.
Þeim hefur líka orðið vel
ágengt, því 98% af öllum til-
kynningum um fljúgandi
diska hefur þeim tekizt að
rekja til eðlilegra orsaka.
Þegar þeir hófu að rann-
saka „árásina á Washington"
hringdu þeir til veðurstofu
borgarinnar og báðu um upp-
lýsingar um lofið fyrir ofan
borgina, á þeim tíma, þegar
hlutirnir sáust. Var þeim þá
sagt það, að loftið hefði verið
í sérstæðu ástandi. Venjuleg-
ast þegar stillt er veður, þá
raða loftlögin sér þannig, að
heitu lögin eru neðst, en síð
an koma kaldari lög ofan á
Þó kemur það stundum fyrir,
að þetta verður öfugt, og þá
Buck Nelson „heimsótti“
Venus og Marz um borð
í fljúgandi diski.
getur ljós, sem kemur neðan
frá, endurkastast á skilfletin
um milli laga. Bílar sem t.d.
eru að aka upp brekku og
hafa kastljós, lýsa upp í him
ininn, og ljósin frá þeim endur
kastast þaðan. Virðast þá
ljósin hanga þar í lausu lofti
og geysast fram og aftur með
ógnarhraða. Þessi ljósfyrir-
bæri er ekki óskyld hilling-
um og sem sagt, hinir fljúg-
andi diskar sem höfðu skotið
Washingtonbúum svo mikinn
skelk í bringu, voru ekkert
annað en ljósblekkingar.
Allflestar tilkynningar um
fljúgandi diska útskýrast á
þennan hátt, en þó verða fyr
irbærin einnig til af mörgum
öðrum orsökum. Til þess að
nefna fáein dæmi, þá hafa
menn tilkynnt um fljúgandi
diska sem síðan reyndust vera
veðurathugunarbelgur, sér-
stæð skýjamyndun, endurvarp
frá flugvélum, einhver af jarð
stjörnunum eða vígahnöttur.
Jafnvel hlutir frá geimflaug
unum, sem flutt hafa gervi
hnettina á brautir sínar, eru
orðnar að fljúgandi diskum.
Þekktur bandarískur sál-
fræðingur, Dr. Carl G. Jung
heldur því fram að fljúgandi
diskar séu draugar nútímans.
Á svipaðan hátt og menn
trúðu á allskonar goðsagnir
og afturgöngur fyrr á tímum,
þá trúa nútímamenn á fljúg
andi diska. Undir niðri vona
menn, að í diskunum séu ver
ur, sem geti leitt heiminn á
betri veg, sérstaklega á hin-
,um óvissu tímum kalda stríðs
ins.
Eins og komið hefur í ljós,
þá eru vísindamenn mjög tor
^tryggnir á fyrirbærið fljúg-
andi diska, en þó eru til
dæmi um fljúgandi diska, sem
þeir geta ekki útskýrt á raun
hæfan hátt. Þótt USAF geti
útskýrt 98% af öllum fyrir-
bærunum, þá eru samt 2%
eftir, sem þeir geta ekki skil
Framh. á bls. 23
1

Minningarorö:
GuBmundur Birgir Þóröarson
Fæddur 29. maí 1942. Dáinn 9. febrúar 1961
og Þórarinn Sigurgeirsson
Fæddur 12. maí
V í D A G fer fram minningar-
athöfn í Hólskirkju eftir þá
Guðmund Birgi Þórðarson og
Þórarinn Sigurgeirsson, sem
fórust af mb. Kristjáni Hálfdáns
frá Bolungarvík, fimmtudaginn
9. febrúar sl.
Mér dettur oft í hug þegar
slíkir atburðir gerast sem þessi:
Hver er tilgangur æðri máttar-
valda með því að burtkalla unga
menn á bezta aldursskeiði, en
aðrir, sem hafa lokið lífsstarfi
Guðmundur Birgir
1939. Dáinn 9. febrú
sínu, fá að lifa, þeir, sem ef til
vill þrá að deyja.
Fyrir mörgum árum var ég
við jarðarför hér við Hólskirkju
er verið var að jarðsyngja ung-
an mann, sem var burtkallaður
á bezta aldri. Hann hafði verið
stoð og stytta mjög aldurhnig-
inna fósturforeldra. En prestur-
inn lagði út frá þessum orðum:
„Þið vitið ekki hvað ég er að
gera“. Mér er margt minnis-
stætt úr þessari ræðu og það
rifjast einmitt upp fyrir mér nú.
En við dauðlegir menn vitum
ekki mikið um tilgang lífsins og
tilverunnar.
Þeir Guðmundur Þórðarson
og Þórarinn Sigurgeirsson, sem
nú hurfu sjónum okkar, voru
náfrændur og ólust báðir upp
hér í Bolungarvík í foreldrahús-
um á góðum heimilum og í stór-
um fjölskylduhópi. Báðir voru
þeir glæsileg ungmenni og áttu
allt það í fari sínu, sem góða
drengi má prýða og litu björtum
augum á lífið og framtíðina.
Guðmundur var sonur Krist-
ínar Guðmundsdóttur og Þórð-
ar Hjaltasonar, símstöðvarstjóra.
Hann var 18 ára gamall. For-
eldrar hans munu hafa óskað
honum annað ævistarf en sjó-
mennsku, en höfðu sætt sig við
þá ákveðnu ákvörðun hans að
verða sjómaður. Hann hóf störf
sín á sjónum 16 ára gamall og
ir 1961.
háfði begar verið á vélanámskeiði
var nú 2. vélstjóri og hugði sér
frekari frama á þeirri braut. ^
Þórarinn var sonur Margrét-
ar Guðfinnsdóttur og Sigurgeirs
Sigurðssonar, útgerðarmanns og
skipstjóra. Hann var 21 árs að
aldri. Hann var ekki starfandi
sjómaður, og hafði ekki hugsað
sér það lífsstarf. Þó hafði hann
nú í vetur farið nokkrar sjóferðl
ir í forföllum annara og svo var
umræddan dag. Hann hafði hins
vegar hugsað sér ákveðið starf
og hafði nýlega hafið undirbún-
ing þess í samvinnu við annan
ungan mann hér í byggðarlag-
inu.
En kallið var komið----------.
Og þegar varðskipið kom að landi
með mb. Kristján Hálfdáns hinn
9. þ. m. eftir erfiða sjóferð og
það hafði spurzt að tveir yngstu
menn skipshafnarinnar hefðu
drukknað, er óhætt að segja að
hver einasti Bolvíkingur hafi
verið gripinn mikilli sorg. Og
það voru þung spor fyrir mig að
tilkynna frændum mínum og
vinum hvað gerzt hafði.
Og vissulega er þess ekki að
dyljast að mannskaði er mikill,
sem foreldrar, systkini, frændur
og byggðarlagið okkar í heild,
hafa beðið við fráfall hinna
ungu sona. En í sárri sorg ætt-
ingja og vina hinna ungu manna
er það þeirra huggun að vita og
Þórarinn
mega trúa því að þessara góðu
drengja beið æðra hlutskipti á
öðru tilverustigi, þar sem þeim
líður vel og hiýtt er til þeirra
hugsað.
Ég votta skyldmennum hinna
látnu mína ynnilegustu samúð
og bið góðan guð að gefa þeim
styrk til að bera raunir sínar.
Þá bið ég skipshöfninni á mb.
Kristjáni Hálfdáns blessunar og
velfarnaðar. Sérstaka kveðju
sendi ég svo þér, kæri frændi
minn, Jón Eggert, sem varst
skipstjóri á bátnum. Ég bið af
heilum hug góðan guð að gefa
ykkur þrek og styrk til að rækja
störf ykkar áfram og ég trúi því
að þessi mikla reynslustund
verði til þess að gera ykkur að
enn meiri og sterkari mönnum.
Guð blessi störf ykkar.
Að lokum flyt ég ynnilega
hluttekningu frá konu minni,
börnum og tengdabörnum, til
allra sem eiga um sárt að binda
vegna þessa slyss.
Einar Guðfinnsson.
ALDA ríður yfir. Tveir ungir
menn hverfa * í hafið. Lítið skip
sveimar um ölduhryggina og
leitar. En ekkert finnst. Hið víða
haf er í senn milt og miskunnar-
laust. Það gefur og það tekur.
Það ræður örlögum manna og
skiptir gleði og sorg. Að þeSsu
sinni veldur það sorg, djúpri og
sárri.
Þeir deyja ungir, sem guðirnir
elska, sögðu hinir fornu Róm-
verjar. Það hrekkur skammt til
huggunar. Trúin á land lifenda
hinumegin við hina miklu móðu
er haldbetri. Hún mildar tregann
og ber smyrsl í sárin. —
Ég kom einu sinni í finnskan
kirkjugarð, þar sem grafnir voru
fallnir hermenn úr frelsisstrið-
um Finna. Mér var sagt aÓ hyer
einasta fjölskylda í Finnlandi
ætti þar ættingja eða venzla-
menn. Mér er næst að halda að
þær séu ekki margar fjölskyld-
urnar í Bolungarvík, sem ekki
eiga ættingja eða venzlamenn í
hinni votu gröf. Svo stórhöggur
hefur Ægir verið í garð vest-
firzkra sjómanna.
Fólkið í Bolungarvík safnast i
dag saman í -hinni fögruikirkju
sinni til þess að minnast þeirra
Þórarins Sigurgeirssonar og Guð
mundar Þórðarsonar, sem Jórijst
af Kristjáni Hálfdáns þ. 9. febr.
sl. Sorg ástvina þeirra er harmur
alls byggðarlagsins. Þeir voru
fulltrúar þeirrar æsku, sem pr
að taka við miklum arfi úr lhenidi
harðgerra og dugandi manria.
Við þá voru miklar vonir tengid-
ar. Ég man eftir þessum drengj-
um frá því að þeir voru; smá-
börn, sá þá í leik og starfi. Nú
eru þeir horfnir. Þeir féllú mitt
í önn dagsins. En þótt enginn
minnisvarði standi á gröf þeirta
úti af Kögri lifir minning þeirfa
áfram, björt og fögur, um vaska
drengi, sem unnu byggðarlagi
sínu og landi vel meðan dagur
entist.
Ég votta ástvinum Þórarins
Sigurgeirssonar og Guðmundár
Þórðarsonar innilega samúð.
S. Bj.