Morgunblaðið - 22.02.1961, Blaðsíða 3
Miðvik'udagUr 22. febr. 1961
MORGUNBLAÐIÐ
3
VIÐ sáum hann í Kirkju-
stræti og okkur fannst
hann tilvalinn til þess aS
mynda hann þar sem
hann mokaði snjófölið af
gangstéttinni. Hann snýtti
sér hraustlega milli vísi-
fingurs og þumalfingurs
hægri handar og þurrkaði
sér á snjónum.
— Og þið eruð að moka
snjófölið af gangstéttunum,
segjum við til að segja eitt-
hvað.
Gamli maðurinn lítur upp
frá verkinu, strýkur skeggið
og kímir með augunum.
★
— Já, þetta er of lítið tii
þess að hægt sé að vinna vís-
indalega að því.
— í>ú átt við með vélskófl-
um burtu fölið og höggvum ||||
upp svellið. »
— Hvað heitirðu?
— Þetta er þá létt verk.
— Eg heiti Magnú^ Jakobs- §§§
son.
— Og hvað ertu gamall?
— 64 ára.
— Eruð þið margir svona
gamlir í þessari vinnu.
— Já, já. Sumir eldri, en
þeir eru nú að gefast upp og
týna tölunni sumir. Já, já.
★
— Það hefir annars verið
rólegt hjá ykkur í vetur við
snjómoksturinn?
— Já, það hefir það verið.
Áðeins 4 dagar í vetur. Þeg-
ar mest hefir verið að gera
á undanförnum árum hefir
oft þurft að taka aukalið.
— Vinnurðu við göturnar á
sumrin líka?
Magnús Jakobsson: Maður vinnur sér þetta ekki um megn. —
Sumir eru eldri
en þeir eru a ð gefast upp
um og þessháttar tækjum \
— Já, einmitt.
— Já, frekar það. Við klór.
Óe/rðir
í Angola
NEW YORK, 21. febr. (Reuter)
Fulltrúi Líberíu í öryggisráði SÞ
skoraði í dag á ráðið að ræða á-
standið í portúgölsku nýlendunni
Angola í Vestur Afríku eins fljótt
og auðið er.
í bréfi sem Líberíufulltrúinn
George Padmore sendi forseta
ráðsins sir Patrick Dean í dag
lætur hann í Ijós áhyggjur sinar
varðandi ’ástandið í Angola. Fer
hann þess á leit að málið verði
tekið fyrir hið fyrsta til að fyrir
byggja enn meiri hörmungar í
landinu. í bréfinu segir fulltrú-
inn að fjöldi manns hafi verið
drepinn í óeirðum undanfarið.
Þoka
RÓM og Ósló, 21, febr. (NTB-
Repter). — Loka varð hinum
nýja alþjóðaflugvelli Rómar á
Fiuminicino við Miðjarðarhafs-
ströndina í gærkvöldi vegna
þoku. EEr þetta fimmta kvöldið
í röð sem flugvöllurinn er lok-
aður.
Einnig urðu umferðatruflanir j
hjá flugvélum í Hollandi og Dan
mörku. I Hollandi var skyggni
tæpir 200 metrar og stöðvaðist
allt flug um tíma.
Kastrup-flugvelli við Kaup-
mannahöfn var lokað á miðnætti
í nótt og urðu margir flugfar-
þegar að taka sér ferð með jám-
brautarlestum til Frankfurt,
Dusseldorf eða Stokkhólms áður
en flugferð þeirra gat hafizt.
I Ósló var þoka í dag og er
það sjötti þokudagurinn í röð
þar. Olli þokan miklum umferða
töfum og var Fornebuflugvöllur
lokaður. Siglingar skipa hafa
einnig tafizt mjög mikið.
— Já. Eg hef verið að
pjakka alls konar torf með-
fram stéttunum. Þeir skömm
uðu mig nú fyrir það.
— Og þetta er ekki mjög
erfitt?
— Nei, nei. Verkstjórarnir
segja að maður þurfi ekki að
leggja hart að sér. En maður
á nú víst ekki að segja frá
því. Eg fór mér líka hægt
fyrst. Fótbrotnaði fyrir
nokkru og lá lengi á spítala.
Nei. Maður vinnur sér þetta
ekki um megn.
Ólafur snýst í kringum okk
'ur og smellir , af nokkrum
myndum. Gamli maðurinn
hallar sér fram á rekuna með
an hann rabbar við okkur.
Hann hefir ekki hirt um að
þurrka tóbakið af nefinu.
Við þökkum hor.um fyrir
og höldum út í kófið. Magnús
gamli bograr yfir rekunni
sinni og pjakkar upp snjóinn.
vig.
Handritin heim?
Gamli mað'urinn bograr yfir rek-
unni sinni og pjakkar upp
snjóinn.
(Ljósm. Mbl. Ól.K.M.). .
Flugferð
féll niður
KEFLAVÍKURFLUGVELLI 21.
febr. — Áætlunarflug Pan
American til Norðurlanda um
Keflavík féll niður í gær, mánu
dag, vegna verkfalls vélamanna
á bandarískum flugvélum.
Raupmannahöfn, 21. fébrúar.
Einkaskeyti frá Páli Jónssyni.
DAGBLAÐIÐ Politiken í
Kaupmannahöfn segir í dag
að góðir möguleikar séu á
því, að nú sé loks að fást
lausn á margra ára og oft
biturri deilu um íslenzku
handritin, lausn, sem bæði
íslenzk og dönsk yfirvöld geti
sætt sig við.
Talið er eðlilegt að íslenzkir
og danskir ráðherrar á þingi
Norðurlandaráðs ræði um fyrir-
komulag á afhendingu handrit-
anna. Ef þau eiga nú að af-
hendast Islendingum, verður að
sjálfsögðu fyrst að ljúka við að
ljósmynda þau öll, svo unnt
verði að halda áfram vísinda-
legum rannsóknum í sambandi
við handritin í Kaupmanna-
höfn.
Sennilegt þykir að íslending-
ar leggi fram tillögu í málinu
næstu daga. Menn muna það
að Starcke var eini ráðherrann
í síðustu ríkisstjórn, sem veru-
lega var mótfallinn afhendingu
handritanna, en aðrir meðlimir
stjórnarinnar voru málinu vin-
veittir.
í sambandi við þessa frétt frá
Kaupmannahöfn má geta þess að
fréttastofa útvarpsins hér sneri
sér í gær til Gylfa Þ. Gíslason-
ar menntamálaráðherra og
spurði hann fregna af málinu.
Var það haft eftir ráðherranum
í hádegisútvarpinu að engar við-
ræður hefðu farið fram milli ís-
lendinga og Dana um handrita-
málið að undanförnu og að eng-
ar viðræður væru ráðgerðar.
Varö fyrir
bifreið
tékk heilahristing
LAUST FYRIR kl. 7 í gærkvöldi
ók bifreið á grænu ljósi niður
Bankastræti og yfirgatnamót þess
og Austurstrætis. í sama mund
fór kona af Lækjartorgi suður
yfir Austurstræti. Er bíllinn kom
hikaði konan og lenti á bifreið
inn með þeim afleiðingum að
hún féll og hlaut af heilahrist
ing. Var hún þegar flutt á Slysa
varðstofuna.
Konan heitir Ingibjörg Tómas-
dóttir til heimilis að Grettisgötu
79 og er 73 ára að aldri.
Lögreglan óskar eftir að hafa
samband við sjónarvotta að slysi
'þessu.
STAKSTEINAR
Kallar Vestmanneyinga
skríl
Það hefur vakið eigi litla at-
hygli, að forseti Alþýðusambanda
íslands, Hannibal Valdimarsson
komst þannig að orði á fundi meS
verkfallsmönnum í Vestmanna-
eyjum, að hann „vildi æskja þess
að enginn skríll færi að vaða hér
uppi“. Tilefni þessara ummæla
forseta Alþýðusambandsins var
það, að nokkur kurr varð á fyrr-
greindum fundi vegna þess,
hvernig bornar voru upp til at-
kvæða tillögur, sem lagðar höfðn
verið fram á fundinum. Virðist
virðing forseta Alþýðusambands-
ins fyrir verkalýðnum í Vest-
mannaeyjum ekki vera ýkja rót-
gróinn. Vegna þess að Pundar-
menn eru ekki allir ánægðir meS
fundarstjórn á fyrrgreindum
fundi þá fer Hannibal Valdi-
marsson strax að tala um skrils-
Iæti!
Nei, kommúnistunum í forystu-
liði Alþýðusambandsins þykir á-
reiðanlega ekki sérstaklega vænt
um fólkið í Vestmannaeyjum, eða
bera fyrir því mikla virðingu.
Þeim finnst hinsvegar gott að
nota það sem tilraunakanínur í
hinum pólitísku verkfölhim, sem
þeir hafa hafið gegn viðreisnar-
stefnunni.
V estmannaey ingar
skilja þetta
Fólkið í Vestmannaeyjum, sem
staðið hefur í verkföllum síðan i
byrjun janúar og misst hefur af
stórum hluta vetrarvertíðar sinn-
ar, að nú farið að skilja þetta. Það
finnu að kommúnistaleiðtogun-
um í Reykjavík er alveg ósárt
um, þó að vélbátaflotinn í Eyjum
liggi þar bundinn í höfn mánuð-
um saman og fólkið gangi um at-
vinnulaust og tekjulaust. Það eru
ekki bætt kjör almennings í Vest
mannaeyjum, sem þessir herrar
hafa fyrst og fremst álhuga fyrir.
Takmark þeirra er allt annað.
Hið pólitíska tilraunaverkfall í
Eyjum stefnir að því einu að
ryðja kommúnistum og fram-
sóknarmönnum braut til póli-
tískra áhrifa og valda að nýju.
Sporin hræða
En sporin hræða. Kommúnist-
ar og framsóknarmenn bcittu sér
fyrir pólitískum verkföllum vet-
urinn 1955. Afleiðing þeirra varð
ný verðbólgualda. En kommún-
istum og framsóknarmönnum
tókst að mynda vinstri stjórn á
faldi hennar. Sú stjórn lét það
vera sitt fyrsta verk að taka veru
legan hluta kauphækkunarinnar
frá 1955 af launþegum aftur. Þá
var ekki lengur kjarabót að kaup
hækkuninni. Og þá skoruðu þess-
ir herrar á verkalýðinn að heimta
ekki hækkað kaup.
Vinstri stjórnin hrökklaðist frá
völdum eftir 2*4 ár. Verðbólgu-
aldan skolaði henni burtu. Nú
þykjast þeir kumpánar, fram-
sóknarmenn og kommúnistar, að
nýju vera þess umkomnir að
bjarga þjóðinni. Nú segja þeir að
hækkað kaup skapi kjarabætur.
En eru þessir menn ekki nákvæm
lega jafn ófærir um það nú og
þeir voru, þegar vinstri stjórnin
hrökklaðist frá völdum á miðju
kjörtímabili að Ieysa vandamál
þjóðfélagsins?
Niðurrifsbandalag
Áreiðanlega. Hvergi örlar á já-
kvæðri tillögu til lausnar nokkr-
um vanda í málgögnum niðurrifs
bandalags framsóknar og komm-
únista. Niðurrifsbandalagið
heimtar aðeins nýtt kapphlaup
milli kaupgjalðs og verðlags,
nýja verðbólguöldu yfir þjóðina.
Það er eina „bjargráðið“, sem
þessir herrar eygja. En er það
nokkurt bjargráð?