Morgunblaðið - 04.03.1961, Blaðsíða 8

8
MORCVNRT4fílO
Laugardagur 4. marz 1961
PÓL8KUR RArTÆKJAIDNADUR
hefir á bobsfólum
I _
1 -
Þrífasa A.C. og D.C. vélar
Orkuspenna, greinispenna, stillispenna og logsuðuspenna
Há- og lágspennta rafgíra
Raforkubúnað fyrir námur
Rafbræðsluofna af ýmsum gerðum og þurrkofna
Rafhlöðu-vöruvagna og vagna með gaffallyftum
Rafmagns- og rafeinda mælitæki og kWh-mæla
Fjarskifta- og útvarpsbúnað
Ljósatæki allskonar fyrir verksmiðjur og heimili
Jarðstrengi og leiðsluvír
Rafhlöður allskonar
Raf- og eimorkuver fyrir verksmiðjur og orkustöðvar
Miðstöðvarkatla
Vandaðar vörur — hóflegt verð — fljót afgreiðsla
CléktfhK
Einkaútflytjendur :
POLISH FOREIGN TRADE AGENCY
For Electrical Equipment
Warszawa 2, Czackiego 15—17 Pólland
Símskeyti: ELEKTKIM, WARSZAWA
Sími: 6-62-71, Telex: 10415 — P O. Box 254
MYNDAMÖT »
- viðskiptin
Grein Hauks Eggertssonar
HÉR í blaðinu birtist í fyrra-
dag grein eftir Hauk Eggerts-
son, sem nefnist „Má ekki
segja sannleikann um austur-
viðskiptin?“ Því miður spillti
línubrengl nokkrum hluta
hennar, og þar sem Mbl.
hefur orðið þess áskynja, að
greinin vakti mikla athygli,
þykir því rétt að bæta úr.
Verður hér rakið meginefni
greinarinmar, og sá hluti henn
ar, sem brenglaðist, prentað-
ur orðréttur.
Haukur hefur mál sitt á þvi
að ræða um vöruskiptaverzl-
un almennt og telur, að um-
ræður um þau mál hafi oft
fremur mótazt af tilfinninga-
eða trúarsjónarmiði en rök_
vísi. Rekur hann síðan einn
þátt vöruskiptaverzlunarinn-
ar, sem honum er persónu-
lega kunnugur, en það er syk
urkaup fslendinga.
Hingað til hefur meginhluti
sykurinnflutnings okkar kom
ið frá Kúbu, því að þótt flutn
ingskostnaður þaðan sé hár,
þá höfum við stundum selt
þangað fisk með eigin skip-
um, sem fermd hafa verið
sykri til baka' og heimsmark-
aðsverð hefur verið á honum.
Ella hefur hann komið hing-
að um New York. Á síðari
árum hafa sykurkaup okkar
orðið í æ ríkari mæli í Aust-
ur-Evrópu, en verð á sykri
þaðan er 10—15% hærra á
markaði hér heima en á
Kúbu-sykrinum, þrátt fyrir
i Morgunblaasháslð
7. hæí
^<^$X$«$>^k£<£<$X^<$X$X$xSx$X$X$X$X^<$<3x®K$X$X^<$>^xS«$X$*$X^$k^$xS>K$X^<^<£<&<®k£<Sx®kSx£<^$X$K$x£<$xSX^<§*®*$X$X$>$X$x£<»<$X$X$*$X$>9Í
Sannleikurinn um austuri
það, að farmgjöldin frá
Kúbu, þegar sykurinn fer
um New York, eins og oft er,
eru þrisvar sinnum hærri en
frá Evrópu. Þetta hefur verið
varið þannig, að í Austur-
Evrópu væri greitt 10—15%
meira fyrir fiskinn. Síðan er
rakið, að á sama tíma og is-
lenzkum innflytjendum var
skipað að kaupa sykur frá
A-Þýzkalandi á £42-15-0
tonnið, á sama tíma og hægt
var að kaupa hann frá V-
þýzkalandi á £29-5-0 tonnið.
Pólverjar vildu. selja okkur
sykur í október á £ 40-0-0
tonnið, en lækkuðu sig að lok
um niður 35-0-0. Þess vegna
mun sykurinn hafa lækkað
hér um 15%, og þykir fólki
verðið nú tiltölulega lágt,
þótt önnur lönd selji hann
mun ódýrari. Þá er ekki síður
athyglisvert, að á sama tíma
og A-Þjóðverjar selja okkur
tonnið á £42-15-0 og Pólverj.
ar vildu selja okkur á £40,
þá seldu þessar sömu þjóðir
öðrum sykurinn á £27 og
£29. Nú selja Pólverjar til
Ceylon tonnið á tæp £24 og
það í vöruskiptum, eins og
okkur. Frakkar kaupa tonnið
af Tyrkjum á £23-0-0. —
Verðmunurinn getur því num
ið 78%, eftir því hvaða þjóð
Austur-Evrópuríkin selja. —
Neytandinn hér greiðir e. t. v.
um 50% meira, en þörf er á,
ef verzla mætti við þau lönd,
þar sem sykurinn er seldur á
heimsmarkaðsverði.
Kúba selur okkur nú á veru
lega hærra verði en heims-
markaðsverðið er, en þar er
líka komin ríkisverzlun á
sykri.
í grein Hauks er ýtarlega
rakið hver hætta getur
fylgt vöruskiptasamningum,
og að slíkir viðskiptasamn.
ingar hljóti að skyggja á gleð
ina yfir ímyndaðri „góðri“
sölu á fiski. „Sú sala má vera
nokkuð góð ef tilvinnandi er
að kaupa aðra vöru fyrir
50—60% hærra verð en hægt
er að fá fyrir hana á frjáls-
um markaði“. Sé miðað við
ársneyzlu fslendinga, eyðum
við 7,5 millj. kr. meira en
þörf er á á hverju ári í er-
lendum gjaldeyri fyrir þessa
einu vörutegund.
Hér hefur verið rakið laus-
lega ýmislegt úr grein Hauks,
og verður nú endurprentaður
sá kafli, sem brenglaðist í
meðförum blaðsins, þótt hann
snerti ekki höfuðuppistöðu
greinarinnar nema að al-
mennu leyti:
„Ég var einu sinni svo ó-
hamingjusamur að kaupa
Austur-Þýzkan bíl. Sögu hans
ætla ég ekki að segja hér, en
þá stóð ekki á leyfi, en al-
gjörlega var vonlaust að fá
leyfi fyrir almennilegum bíl.
Svo undrast skattayfirvöldin
viðhaldskostnað vörubíla hjá
atvinnufyrirtækjum. Þrátt
fyrir þessa reynslu er enn
lagt allt kapp á að flytja inn
bíla að austan. Ég veit ekki
annað, en að það sé satt sem
sagt er, að hér liggi bílar í
röðum meðfram einni helztu
Frh. á bls. 19