Morgunblaðið - 07.03.1961, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 7. marz 1961
MORCUNbLAÐlÐ
11
Þórunn Jörgensen
írd Siglufirði
FFtÚ Þórunn Jörgensen frá Siglu
firði verður jarðsett í dag. Hún
lézt í Landsspítalannum 1. þ.m.
eftir langa vanheilsu og margra
mánaða þungbæra sjúkdómslegu.
Fædd var hún 10. júlí árið 1900 í
Mýrarhúsaskóla á Seltjarnarnesi.
Foreldrar hennar voru hjónin
Þórður Jónsson, sjómaður og
bátasmiður, ættaður af Snæfells-
nesi og Halldóra Ólafía Jónsdótt-
ir, fædd og uppalin á Seltjarnar-
nesi. Var hún ein hinna glæsilegu
Mýrarhúsasyskina en yngstur
þeirra var Jón Aðils sagnfræðing-
ur, sem einnig var kunnur fyrir
framúrskarandi söngrödd.
Halldóra var mikil fríðleiks-
kcna, tíguleg í framgöngu og
Bvipmót hennar fannst mér mót-
ast af sálarró og festu. Hög var
hún, og bar öll handavinna henn-
ar vott um ótvíræðan listasmekk.
Faðir hennar Jón 1 Mýrarhúsum,
var hagleiksmaður og í frásögur
var fært hvílíkur listaskrifari
hann hefði verið. I ættinni virð-
ist listgáfa og fróðleiksfýsn hafa
verið mjög ríkjandi, en nafn-
kenndastir hafa þar orðið, þeir
Jón Aðils og Brynjólfur listmál-
ari ,en hann var elzta barn þeirra
Halldóru og Þórðar, aðeins 4 ára
þegar faðir hans dó. Næsta barn-
ið, Ingunn kona Jóns Gunnlaugs-
sonar stjórnarráðsfulltrúa var þá
tveggja ára og Þórunn, yngsta
barnið á fyrsta ári. Var hún heit-
inn eftir Þórunni móðursystur
sinni konu Jóns útvegsbónda í
Ráðagerði; hún lézt rétt áður en
yngri Þórunn fæddist. Ráðagerðis
heimilið var stórt og mannmargt
og elzta heimasætan uppkomin,
svo litlu Þórunni var strax boðið
þar til fósturs, þegar faðir henn-
ar lézt, en eldri börnin fylgdu
móður sinni. Fám árum síðar
giftust þau Halldóra og Þórður í
Ráðagerði. Voru þær því allt í
senn Þórunn Jörgensen og Ólafía
Hansson, sem lézt mónuði fyrr:
systradætur, uppeldissystur og
stjúpsystur. Gott er að hugsa til
þess, að hún hafi nú væntanlega
tekið á móti frænku sinni í ann-
að sinn.
Snemma sumars 1921 var póst-
og símstjóraembættið í Siglufirði
veitt Ottó Jörgensen. Hann var
þá 25 ára og ekki var laust við,
að ýmsa furðaði á að svo ungum
mann skyldi vera veitt jafn á-
byrgðarmikið starf. En starfsfer-
ill hans við símann var jafn gam-
all símanum sjálfum hér á landi.
Jörgensen hafði unnið sér óskor-
að traust yfirboðara sinna og það
flýtti auðvitað fyrir framanum.
Um haustið sótti hann brúði sína
til Reykjavíkur. Aðkoman var
ekki að öllu leyti ákjósanleg.
Snjóa lagði snemma að í Siglu-
firði þetta haust. Húsnæðið sem
þau áttu að fá var ekki tilbúið
og engir vandamenn né vinir til
aý táka á móti þeim. Ég held að
Þórunn hafi ekki þekkt einn ein-
asta Siglfirðing í sjón. Þegar hún
kom þangað fyrst. En öllum leist
vel á ungu fallegu konuna, með
djúpbláu augun, bjarta yfirlitið
og gullna hárið. Ekki býst ég við
að henni hafi verið það sársauka-
laust, að skilja við vini sína í
Reykjavík og ættingjana, sem
hún var alla tíð tengd mjög
traustum böndum. Snjóþyngslin
og einangrun, sem óneitanlega
var nokkuð mikil í Siglufirði, áð-
ur en bílvegur var lagður yfir
Skarðið, hafa vafalaust líka lagzt
á með nokkrum þunga. Ekki
kvartaði hún samt, enda var nógu
eð sinna fyrsta sprettinn að
koma heimilinu í lag og það lét
henni einmitt svo vel. Listhneigð,
lagvirkni og fegurðarsmekkur
eettarinnar var henni í blóð bor-
inn. — Lífið virtist brosa við þess
um ungu hjónum. Þau höfðu ör-
ugga fjárhagsafkomu, fallegt
heimili, og eignuðust á næstu ár-
um tvö efnileg börn: dreng og
stúlku. Löngum dvaldi líka móð-
Ir Þórunnar hjá henni, en góð
imma hefir ætíð verið ein dýr-
mætasta stoð barnaheimdlis. Jafn-
vel á bjartasta só.lskinsdegi má
búast við dimmum skýjabólstr-
um. Og svo fór hér. Heilsa hús-
móðurinnar hafði reyndar aldrei
verið sterk og stundum var við
þungbær veikindi að stríða, en
þyngsta áfallið var þó, þegar
Halldóra litla, yndislega 7 ára
dóttirin, lézt af slysförum —
varð fyrir bíl að móður hennar
ásjáandi, án þess hún fengi nokk
uð aðgert. — Mér fannst frú Þór-
unn aldrei verða fyllilega söm
eftir það, þó margvíslegar sára-
bætur fengi hún smám saman.
Systurdætur hennar stóðu hjarta
hennar mjög nærri. Gunnar son-
ur hennar, búsettur í Siglufirði
og fulltrúi hjá föður sínum,
kvæntist ágætri konu, sem var
henni svo vel að skapi, að á betra
varð ekki kosið. Og sonarbörnin
elskuðu ömmu sína og minning-
in um hana, verður þeim vafa-
laust dýrmæt og kær alla ævina.
Margra ánægjustunda hefi ég
að minnast frá kynningu og ná-
innar vináttu okkar Þórunnar í
nær fjóra áratugi. Bezt þótti mér
að vera ein með henni í ró og
næði og láta hana miðla mér af
öllum þeim mikla fróðleik, sem
hún hafði að sér viðað. Hún var
ákaflega bókhneigð og víðlesin,
mundi vel það sem hún las, sagði
frá af fjöri og hafði glöggt auga
fyrir perlum íslenzkra bók-
mennta.
Hátíðastundir á heimili Jörg-
enshjónanna voru afbragðs
skemmtilegar. Bæði voru hjónin
samhent um gestrisni og glað-
værð. Veitingar voru frábærar.
Kom lagvirkni og smekkvísi hús-
móðurinnar engu síður fram í
matargerðinni, en í hirðingu
heimilisins, enda var ungum
stúlkum talinn það góður skóli,
að vinna hjá henni, og við sumar
þeirra, sem komu til hennar ung-
ar, batt hún tryggð, sem enzt hef-
ir alla tíð. Veit ég þær, sem nú
eru löngu búnar að eignast sín
eigin heimili, minnast hennar
með einlægu þakklæti fyrir allt,
sem þær hafi af henni lært, og
engu síður fyrir órofa vináttu,
enda var tryggð og vinfesti einn
af sterkustu eðlisþáttum hennar.
Fyrir vini sína sparaði hún
hvorki fé né fyrirhöfn ef þeim lá
á. Og engu skeytti hún eigin van-
heilsu þegar sjúk vinkona þarfn-
aðist hjúkrunar.
Gott þótti okkur líka fjórum
vinkonum sem lengsta samleið átt
um, að skemmta okkur saman við
spil og samræður. Lengi höfðum
við það fyrir fasta reglu að hitt-
ast hver hjá annarri til skiptis
einu sinni í viku.
Nú sit ég ein eftir með söknuð
— en þakklæti í huga — þakk-
læti fyrir allar góðu minning-
arnar, og þá ekki sízt fyrir þá
síðustu, sem ætíð mun vera mér
ógleymanleg. — Kvöldstund fyr-
ir rúmum hálfum mánuði, sat ég
við sjúkrabeð Þórunnar ásamt
manni hennar, tengdadóttur, syst
ur o gsysturdætrum. Veikinda-
stríðið hafði verið strangt und-
anfarna daga og hún oftast verið
meðvitundarlítil, en nú var hugs-
unin þó alveg skír. Og þó hún
væri ekki þjáningalaus, talaði
hún glaðlega við okkur. — Hún
minntist þess, hve vel sér hefði
verið hjúkrað á Landsspítalanum,
mælti ástúðarorð til manns síns
og systur, lofaði umhyggjuogkær
leika tengdadóttur og systurdætr
anna. Lét hugann reika norður
til sonarins og sonarbarnanna og
þá varð svipurinn óendanlega
bjartur. Hún taldi það mikla
gæfu fyrir sig, hve góða vini hún
hefði eignast í Siglufirði og bein-
línis skemmti sér og okkur, við
að rifja upp skrýtlur og ýmsa
skemmtilega viðburði þaðan. Á
sjónarhimni hennar vottaði ekki
fyrir nokkrum skýhnoðra. Hún
taldi einungis sólskinsstundirnar
og ég held að við höfum öll fund-
ið, að hún óskaði þess, að við
gerðum það líka.
Guðrún Björnsdóttir frá Kornsá.
UTBOÐ
Tilboð óskast í múrvinnu á, húsi II. byggingaflokks
Framtaks að Sólheimum 25. Útboðslýsingá og teikn-
inga má vitja á skrifstofu félagsins, Sólheimum 32 í
dag, þriðjudag, miðvikudag og fimmtudag kl. 20,30
til 22. gegn 300 króna skilatryggingu.
Stjórnin
Framtíöarstarf
Stórt innflutningsfyrirtæki óskar að ráða sem fyrst
starfsmann, sem annast getur sölu og aðstoðað við
innkaup. — Starfið er f jölbreytt og krefst vöruþekk-
ingar, árvekni og dugnaðar. — Tilboð merkt:
„Framtíð — 1811“, sendist á afgr. Mbl. fyrir mið-
vikudag 8. þ.m.
Annað kvöld verSur 30. sýning á leikritinu „Engill horfðu
heim“ í Þjóðleikhúsinu, og eru nú eftir aðeins þrjár sýningar
á leiknum, sem hefur verið sýndur í allan vetur
við ágæta aðsókn. — Myndin er af „Gant“ fjölskyldunni, en
leikurinn fjallar um líf þessa fólks. Róbert og Guðbjörg leika
foreldranna, en börn þeirra eru leikin af Gunnari Eyjólfssyni,
Jóni Sigurbjörnssyni, Herdísi Þorvaldsdóttur og Klemenzi
Jónssyni.
dœsileg hálf húseign
á hitaveitusvæði til sölu.
Málflutningsskrifstofan
EGGERT CLAESSEN
GÚSTAF A. SVEINSSON
Hæstaréttarlögmenn
Þórshamri.
Tilboð óskast
í eftirtalin tæki: — 1 skurðgrafa Priestman Cub. —
1 skurðgrafa P og H 150. — 1 vörubifreið Vz tonns
Dodge Pick-up. — 2 Hercules benzínvélar 150 hö
ásamt varahlutum. — Tækin verða til sýnis á verk-
stæði voru, Kársnesbraut 68, þriðjudaginn 7. marz
kl. 1 til 4. — Tilboðin verða opnuð þar á staðnum
kl. 4,30 sama dag.
Vélasjóður ríkisins
WD
Allt er fskt
á götum Parísarborgar, — en þér
fáið aðeins hinar alveg réttu
fegrunarvörur frá
LANCÖME
le parfumeur de Paris
Það er áríðandi að málverk og listmunir á næsta málverkauppboð
berist í þessari viku. — Skoðað, virt og sótt heim til þeirra, sem hafa
ákveðið að selja listaverk.
Listmunauppboð Sigurðar Benediktssonar, Austurstræti 12, sími 13715