Morgunblaðið - 09.03.1961, Blaðsíða 3
Fimmtudagur 9. marz 1961
MORGVNBLAÐIÐ
3
*n ekki jafn hrein og hress-
andi í nösum okkar og lung-
um; útsýnið til fjallanna ekki
eins fagurt og áður í augum
okkar. Hvað veldur. Staður-
inn, sem við stöndum á, hefur
verið svívirtur. Það blasir við
augum, hvert sem við lítum:
Sýnishorn af járnaruslinu í Örfirisey. Byrjað er að safna í annan haug á austurbakka eyjar-
innar. Það hefur löngum verið rómað af innlendum og erlendum, hve innsiglingin til höfuð-
borgarinnar sé fögur. Er hún of fögur? (Ljósmyndir; Sveinn Þormóðsson).
Hvað veldur?
sundurgrafnir hólar og balar,
kofarústir og virkjarústir, eins
og eftir loftárás. Það hljóba
allir að hafa farizt í þeirri
loftárás; enginn til að græða
jarðveginn aftur, hreinsa rúst
Ilúsgrindln tii vinstri á myndinni er eitt af minnismerkjum í Örfirisey eftir Bretana. Seinna
var það notað sem apabúr, en nú er það fullt af skreið. Þetta er ekki lystugt umhverfi og
reykurinn frá sorpinu, sem flutt er út í eyna og brennt, bætir varla bragðið.
irnar, hvað þá reisa minnis-
merki; nema þessir kolbikuðu
olíutankar .séu ,minnismerki
Eða eru þetta minnismerki
Ijótleikans í brjóstum okkar,
sem viljum aðeins eiga fegurð
ina upp í öræfum, eins og hjá
konu. Já, haldið fegurðinni í
hæflilegri fljarlægð. Hún er
hættuleg. Hún er eins konar
gengisfelling, t. d. á járnarusl-
inu, sem einhver Binni blanki
og Runki í ruslinu hafa hrúg-
að saman á eyjunni. Hver var
að tala um baðstað. Já, baðið
ykkur í olíubrákinni, þá fáið
þið kannski dökka húð; það
gæti komizt í tízku: olíubrún
húð; fallegt orð. Það væri gott
að liggja í sólinni á álfaklett-
unum og anda að sér ódaunin-
um frá úrganginum, sem dag-
lega er ekið í hauga, þótt sorp
eyðingarstöðin eigi einkarétt-
inn. Það var að vísu bannað
með auglýsingu að losa rusl
þarna, en við virðum aðeins
auglýsingar, sem hægt er að
græða á peninga. Ef við græð-
um nógu mikið, þá getum við
látið breyta síldarverksmiðj-
unni í hótel fyrir útlendinga,
sem þykir góð Hvalfjarðar-
síld. — i. e. s.
Kofar, spýtnabrak,
drasl og rusl.
Grunniínubreytingin er
mikið tjón fyrir Breta
Sfuft samfal við skipstjórann á Dinas
Seyöisfiröi, 8. marz.
í DAG heimsótti ég í sjúkra-
húsið hér, brezka togaraskip-
stjórann Ernest G. Shipley,
sem var skipstjóri á togar-
anum Dinas. Hann kvaðst
hafa veikzt er togarinn var
að veiðum úti af Húnaflóa.
Hann fer héðan á morgun,
fimmtudag, áleiðis til Keykja
víkur.
★ Snertlr þá gömlu
Shipiey skipstjóri sem er 32 ára
kvað 12 mílna fiskveiðilögsögu
við ísland snerta sig persónulega
lítið. Hann kvaðst hafa verið hér
við land síðastl. þrjú ár. Ég
þekki ekki grunnslóðina, því ég
hefi öðlazt mína reynzlu við veið
ar á djúpmiðanum. En víst er um
það, sagði Shipley skipstjóri, að
þessi ráðstöfun kemur harðast
niður á hinum gömlu togaraskip-
stjórum brezka flotans, sem
hafa áralanga reynslu að baki
við veiðar á grunnmiðum, nú
verður hún þeim einskis virði.
★ 70 ai 100 á öffrum miðum
Það eru fyrst og fremst skip-
stjórar á Gríawsby-togurum sem
ég á hér við, sagði'skipstjórinn.
Það eru smærri togarar, sem
stundað hafa grunnmiðin hér við
land. Þessi mið hefur allur þorri
Grimsby-togara stundað. Það er
af þessum ástæðum m. a. sem
Dennis Welsh, kemur svo mjög
við sögu.
Varðandi brezka togaraflot-
ann í heild, þá mun það vera
^vo nú, að um 70 prósent skip-
anna stunda önnur mið, einkum
þá í Hvíta hafinu og eins við
Bjarnareyjar.
★ Ekbert val
Shipley skipstjóri, sem er mjög
viðkunnanlegur maður, sagðist
telja fyrir sitt leyti einn helzta
ókostinn við útfærzluna vera
að togararnir fá lítið skjól af
landinu, þeir verða fyrir miklu
meiri frátöfum og verða iðulega
að hætta veiðum.
★ Nýja grunnlínan
Um hinar nýju útfæszlur
grunnlínurnar sagði hann, að
hann teldi það til hins mesta
tjóns fyrir brezka togaraút-
gerð, að missa Eldeyjarbanka
og svæðið út af Húnaflóa.
Kvaðst skipstjórinn einmitt
hafa verið á þessu svæði, sem
nú lenti innan hinnar nýju
grunnlínu, en þar voru um 40
togarar að veiðum sagði
Shipley skipstjóri. — Fréttar.
Fylgt til
Reykjavíkur
í ROKI og foráttubrimi austur
í Þorlákshöfn í fyrrakvöld,
laskaðist vélbáturinn Þorlákur.
Ekki var hægt að framkvæma við
gerðina þar og var því ákveðið
að sigla til Reykjavíkur. Sæbjörg
fylgdisf með bátnum og var til
taks ef með þyrfti.
Slysið í Öræfum
I FRÁSÖGN blaðsins af slys-
inu að Hofi í Öræfum, 27. febr.,
þar sem tíu ára gamall drengur,
Yngvi Ómar, beið bana, var það
mishermi að annar drengur,
eldri hefði ekið dráttarvélinni,
sem lenti ofan á Yngva. Yngvi
Ómar ók henni sjálfur.
STAkSTEÍMAR
Ótrúlegt en satt
Það er vissulega ótrúlegt ea
engu að síður satt, að Ieiðtoga*
kommúnista skuli hreinlega lýs»
því yfir á Alþingi í umræðunum
um Iausn fiskveiðideilunnar, al
þeir vilji semja við Breta um
það að þeir haldi áfram að veiða
'undir herskipavemd innan 12
mílnanna í nokkur ár við strend
ur íslands!
Þannig er sú „tfriðun", semt
kommúnistar hafa á’nuga fyrir
á íslandsmiðum.
Það geta ekki verið islenzkir
hagsmunir sem slíkir menn, er
þannig hugsa, bera fyrir brjósti.
Yfirgnæfandi meirihluti ís-
lenzkra sjómanna hefur haft á-
huga fyrir útfærslu fiskveiðitak-
markanna til þess að geta hindr.
að hina skefjaiausu rányrkju
erlendra togara á miðumim. ts-
lendingar hafa viljað vernda
[fiskistofnana á landgrunni ís-
lands til þess að þjóðin geti lifað
af þeim arði, sem hún dregur úr
skauti hafsins.
En um þetta varðar kommún.
ista ekki neitt. Þeir hafa fryst
og fremst áhuga fyrir áfram-
haldandi striði við Breta. Ef
þeir geta spillt sambúð íslend-
inga við vestrænar lýðræðis-
þjóðir, þá er kommúnistum al-
veg sama um þótt þeir tefli lífi
og hagsmunum íslenzkra sjó-
manna í hættu.
flafa fellt grímuna
Kommúnistar hafa nú endan-
lega fellt grímuna í sambandi
við umræður um landhelgismál-
ið. Enginn viti borinn íslending-
ur getur iengur gengið þess dul-
)inn, hvað fyrir kommúnistum
vakir. Þeir höfnuðu öllum ráð-
leggingum sérfræðinga vinstri
stjórnarinnar í landhelgismálinu
um framkvæmd útfærslunnar ár
ið 1958. Þeir létu sér jafnvel í
léttu rúmi liggja, þótt stjórnin
klofnaði, ef þeir aðeins gátu
komið af stað illindum milli ís-
lendinga og samherja þeirra í
Atlantshafsbandalaginu. Nú játa
þeir það hreiniega að þeir vilji
heldur semja við Breta um á-
framhaldandi ofbeldisaðgerðir
þeirra á íslandsmiðum en frið-
samlega lausn deiluimar, sem
tryggir hagsmuni íslendinga um
alla framtíð.
Heródes og Pílatus vinir
Framsóknarmenn og kommún-
istar haida nú uppi málþófi dag
og nótt á Alþingi í umræðunum
um lausn fiskveiðideilunnar.
Hver þingmaður þeirra á fætur
öðrum gengur upp í ræðustóliim
með langa skrifaða ræðu. f raun
og veru er þetta allt sama ræð-
an. Þar er stagiazt á sömu brigsl-
yrðum um „þjóðsvik" og „land-
ráð“, „undanhaid" og svikum
við hinn „íslenzka málstað“. Það
er eins og Framsóknarmenn og
kommúnistar séu í einum og
sama flokki. Ekki verður á milli
séð, hver gengur Ieirgra í öfg-
unum og vitleysunni.
Nú eru þeir Heródes og Píla-
tus vinir. Nú standa Framsókn-
armenn og kommúnistar saman
í órofa fylkingu í afstöðunni
gegn hagsmunum íslands. Vor-
ið 1958 rifust þeir eins og grimm-
ir kettir um stærsta velferðarmál
þjóðarinnar og gátu aðeins skrið
ið saman vegna óttans við að
velta úr valdastólum. Það voru
þessir menn sem með lánlausri
forystu sinni sköpuðu algert öng-
þveiti í landhelgismálinu. Þe.gar
út í óefirið var komið, hlupust
þeir síðan frá völdum, án þess
að geta Ieyst nokkurt vandamál,
Þetta er ljót saga en hún er
sönn, og þjóðin þekkir þessa sögu
og man hana.