Morgunblaðið - 14.03.1961, Blaðsíða 8
8
MORGVNBLAfílÐ
Þriðjudagur 14. marz 1961
Garðars Halldórsson-
ar minnzf á Alþingi
GAKÐAR Halldórsson, bóndi
og alþingismaður, lézt í sjúkra-
húsi hér í bæ sl. laugardags-
kvöld. Á fundi sameinaðs þings
í gærdag minntist forseti þings-
ins, Friðjón Skarphéðinsson,
hans svofelldum orðum:
í gær barst sú fregn, að Garð
ar Halldórsson, alþingismaður,
hefði andazt í sjúkrahúsi hér í
bæ að kvöldi síðastliðins laug-
ardags, 11. marz. Andlát hans
kom ekki með öllu á óvart
þeim, sem til þekktu, því að
hann hafði um nokkurt skeið
átt við vanheilsu að stríða og
legið síðustu mánuði þunga legu
í sjúkrahúsum.
Garðar Halldórsson varð sex-
tugur að aldri, fæddur 30. des-
ember árið 1900 á Sigtúnum í
Öngulsstaðahreppi í Eyjafjarð-
arsýslu. Foreldrar hans voru
Halldór bóndi þar Benjamíns-
son Flóventssonar og kona hans
Marselína Jónsdóttir frá Bringu
í sömu sveit. Þegar Garðar var
á sjöunda ári, fluttist hann með
foreldrum sínumm að Rifkels-
stöðum í Öngulsstaðahreppi, og
þar átti hann síðan heimili til
æviloka. Hann stundaði nám í
gagnfræðaskólanum á Akureyri
tvo vetur og lauk gagnfræða-
prófi vorið 1921. Að öðru leyti
vann hann jafnan á búi for-
eldra sinna, þar til hann reisti
sjálfur bú á Rifkelsstöðum árið
1927, og þar hefur hann búið
síðan.
Garðar Halldórsson var kom-
inn af eyfirzkum bændaættum,
og hann valdi sér búrekstur að
ævistarfi. Hann var búmaður að
uppruna og eðli, iðjusamur og
ötull, stórhuga og framkvæmd-
arsamur, en gætti þó forsjár í
hvívetna. Hagsýni hans og at-
orka duldist ekki til langframa
í sveit hans og héraði, og voru
honum falin trúnaðarstörf í
þeirra þágu. Hann var lengi
formaður Búnaðarfélags Önguls-
staðahrepps og oddviti sveitar
sinnar. Fulltrúi Eyfirðinga á
fundum Stéttarsambands bænda
var hann frá árinu 1949, og síð-
ustu fimm ár hefur hann átti
sæti á búnaðarþingi. Haustið
1959 var hann kjörinn þing-
maður Norðurlandskjördæmis
eystra. Hann átti sæti á tveim-
ur þingum, en varð á báðum
þingunum að hverfa frá störf-
um vegna sjúkleika.
Á Alþingi komu fram þeir
mannkostir Garðars Halldórs-
sonar, sem höfðu enzt honum
til að skila farsælu starfi í átt-
högum hans. Hann vann hér
störf sín af skyldurækni og
alúð og hlífði sér hvergi, þó að
hann gengi lengst af ekki heill
til skógar. Hann kynnti sér
rækilega þau mál, sem honum
bar að fjalla um, var íhugull
og reikningsglöggur og tók
sæti í fjárveitinganefnd, þeirri
nefnd þingsins, þar sem löng-
um er annasamast á þingtíma.
Að eðlilegum hætti voru hon-
um jafnan hugstæðust fram-
faramál íslenzks landbúnaðar.
Garðar Halldórsson var hrein-
skilinn alvörumaður. Hann
hafði ekki tamið sér látbragða-
list, en gekk að störfum með
festu og einurð. Á búi hans og
í heimasveit sjást þess merki,
að hann hafði lokið miklu og
--------------------------------------------------------- ÍHermenn SÞ gefast uþp. —-
Myndin var tekin í hafnar-'
borginni Matadi í Kongó. —k
Hermenn úr liði Mobutos |
halda vopnavörð. um súd-1
anska hermenn úr liði SÞ.J
sem þeir hafa handtekið.
giftudrjúgu ævistarfi. Á Alþingi
naut hans við aðeins skamma
stund, en þá var sýnt, að verka
hans mundi sjá þar stað í ýms-
um greinum, ef honum entist
líf og heilsa. Nú er hann fall-
inn frá fyrir aldur fram, og á
bændastétt lands vors þar á bak
að sjá traustum fulltrúa sínum.
Vér skulum, samþingsmenn
hans, votta honum virðingu og
ástvinum hans samhryggð . með
því að rísa úr sætum.
Vel heppnuð kirkjuvika
KIRKJUVIKU Lágaf ellskirk j u
í Mosfellssveit lauk í gærkvöldi
með föstumessu í kirkjunni og
kaffidrykkju í Hlégarði að henni
lokinni.
Kirkjuvikan var undirbúin af
sóknarpresti og sóknarnefnd með
þátttöku spurningabarna, skáta-
félagsins Mosverja, kirkjukórs-
m
'm,skrifar u,
KVIKMYNDIR
KVIKMYND OSVALDS
KNUDSEN í GAMLA BÍÓ
Ósvald Knudsen bauð blaða-
mönnum í Gamla Bíó í fyrradag
til þess að sjá þar kvikmynd,
sem hann hefur tekið hérlendis
og á Grænlandi. Hér er reyndar
um fimm sjálfstæðar myndir að
ræða. Fyrstu myndina nefnir
Ósvald Vorið er komið. Er þar
brugðið upp myndum af ís-
lenzkri náttúru að vorlagi, dýra
lífi og störfum sveitafólksins á
þessum skemmtilega annatíma
ársins. Við sjáum ærnar bera í
haganum, fuglana byggja hreið-
ur sín og liggja á eggjunum og
unga út. Er heillandi að sjá þar
hvarvetna hina undursamlegu
eðlishvöt allra lífvera til þess að
berjast fyrir tilveru sinni og því,
að halda við stofninum. Við sjá-
um þarna einnig falleg börn og
starfandi fólk í fögru landslagi,
og það, sem gefur þessari mynd
verulegt menningarsögulegt gildi
'eru hin gömlu vinnubrögð
bænda, með amboðum, sem nú
sjást varla til sveita, fráfærur
og fleira.
Næsta mynd var um líf og
starf séra Friðriks Friðrikssonar,
en þessi mikli æskulýðsleiðtogi
andaðist á heimili sínu hér í bæ
að kvöldi sama dags og myndin
var sýnd, nær níutíu og þriggja
ára gamall. Myndin er tekin hér
í Reykjavík, í Vatnaskógi og í
Kaldárseli. Sýnir myndin hversu
séra Friðrik hafði það heima
fyrir og þátttöku hans í starfi
unglinganna í félagsheimllum
þeirra á framangreindum stöð-
um. Er vissulega mikils virði að
eiga í þessari mynd skemmtilega
heimild um líf og starf séra Frið
riks, það sem hún nær.
Þá er mynd af Þorbergi Þórð-
arsyni, lífi hans og starfi á heim
ili hans hér í bæ og utan þess,
venjum hans og háttum, það j hefur
er gaman að vera áhorfandi að j sem
öllu því, enda er Þorbergur sér-
stæður persónuleiki og ólíkur
öllum öðrum. Við fylgjum hon-
um austur í Suðursveit þar sem
'hann er fæddur og uppalinn,
sjáum hann sjúga „prana“ að
sið indverskra jóka og einnig
sjáum við svipmyndir úr afmæl
ishófi er vinir hans héldu non-
um sjötugum. Margt var gott um
þessa mynd, en ómerkileg niður
lagsorð Þorbergs lýta hana veru-
lega.
Fjórða myndin sýnir refaveið-
ar á Reykjanesskaga, eru þar
sýnd vinnubrögð grenjaskytt.
anna og sú nákvæmni og þolin-
mæði sem með þarf til þess að
vinna á skolla, sem er flestum
■auk mikillar og stórbrotinnar
náttúrufegurðar, hversu stórhuga
og stórvirkir Grænlendingar til
forna hafa verið í húsagerð, og
staðið íslendingum framar í því
efni.
Þessar myndir Ósvalds eru
prýðisvel gerðar og atriðin, sem
þar eru sýnd valin af listrænum
smekk.
Þórhallur Vilmundarson,
menntaskólakennari skýrir
Grænlandsmyndina, en Kristján
Eldjárn þjóðminjavörður hinar.
Austurbæjarbíó:
FRÆNDI MINN
Hinn franúLi gamanleikari
Jaques Tati sem á síðari árum
unnið sér mikla frægð
kvikmyndaframleiðandi,
leikstjóri og leikari, hefur gert
þessa mynd og ieikur aðalhlut-
verkið. Það er erfitt að rekja
hér efnisþráð myndarinnar svo
að nokkru gagni komi, en mynd-
ifi er bráðsnjöll ádeila á hina
ófrjóu vélamenningu vorra
tíma. Eru hér sýndar á mjög
sannfærandi hátt andstæðurnar
í lífi og háttum manna. Annars-
vegar er glæsilegt hverfj í París,
þar sem auðugur plastverk-
smiðjueigandi býr í nýtízku villu
ásamt konu sinni og ungum
syni, og þar gengur allt fýrir raf
magni, nema fjölskyldan sjálf.
Hins vegar er fátækrahverfi borg
arinnar, þar sem lifað er litríku
og mannlegu lífi. Fólk ræðist við
,, , . . . á götum úti, torgsalarnir bjóða
dyrum tortryggnarr og varan *u s{na knsepulífið er í al.
um sig. 1
ins, auk margra ágætra gesta,
leikra og lærðra.
Aðsókn var prýðileg, bæðj á
messur og samkomur, en þeim
stjórnaði Lárus Halldórsson og
sönginn önnuðust kirkjukórar
Lágafells- og Reynivallasóknar
ásamt skátum undir stjórn
Hjalta Þórðarsonar og Odds
Andréssonar. Frú Guðrún Tómas
dóttir og Kristinn Hallsson óperu
söngvari sungu með undirleik
Ragnars Björnssonar og Páis
Halldórssonar.
Þá komu þarna fram eftirtald-
ir ræðumenn: Grétar Fells,
séra Árelíus Níelsson og séra
Gtarðar Þorsteinsson prófastur,
sóknarprestur, séra Bjarni Sig-
urðsson, og vígslubiskup, séra
Bjarni Jónsson. Tveir síðasttöldu
prédikuðu við messurnar.
Safnaðarlíf eflist mjög og
eykst við kirkjuvikur þessar,
enda sýnir aðsóknin að fólk kann
að meta þær. Allur undirbúning-
ur og framkvæmd kirkjuvikunn
ar var til fyrirmyndar. — J.G.
nýbyggða kirkju í Reykjavík.
— ★ —
Blaðið leitaði upplýsinga um
það hvaða kirkju hér gæti verið
um að ræða, bæði hjá biskups.
skrifstofunni og húsameistara, en
enginn vissi til a von væri á þess
um predikunarstól í kirkju í
Reykjavík, enda engin af kirkj.
unum, sem eru í byggingu, svo
langt komnar að kominn sé tími
til að ganga þar frá predikunar.
stól.
Dýriiidis
predikunarstóll í
ísl. kirkju?
í SKEYTI rá fréttaritara blaðs-
ins í Kaupmannahöfn segir að
Extrablaðið hafi í fyrri viku
sagt frá því að í næstu viku verði
óvenjulegt listaverk sent frá
Ringe á Fjóni til íslands. Sé hér
um að ræða predikunarstól úr
palisanderviði, sem skreyttur er
útskornum myndum úr biblíunni.
Og er sagt að hann eigi að fara í
I
/•«
Ovingjamíeg
rödd um hond-
ritnmdlið
Kaupmannahöfn, 9. marz.
Einkaskeyti
frá fréttaritara Mbl.
HIÐ vinstrisinnaða blað,
„Sorö Amtstidende“, Titar um
handritamálið, sem nú er
aftur allofarlega á baugi, og
segir m. a.:
— Menn héldu að þessi ó-
sanngjarna krafa (þ. e. krafa
íslenrdinga til handritanna)
hefði verið kveðin niður.
Vonandi er, að fslendingar
alí nú ekki með sér nýjar tál-
vonir, því að þá verða þeir
fyrir vonbrigðum. — Af-
hending arfs (arvegods) er
svo alvarlegt mál, að ekki er
unnt að láta stjórnmálamenn
irra eina fjalla um slíkt.
Hér þarf a. m. k. þjóðar-
atkvæðagreiðsla að koma til
— en jafnvel það virðist
okkur ekki nægilegt. Há.skól
inn getur ávallt vísað á bug
þessum kröfum, sem byggðar
eru á grunni misskilnings og
varða hvorki norræna vin-
áttu né réttlæti.
Leihfélag Sigiuf jarðnr sýnir Fjaíln-
Eyvind ú 10 úrn nfmæli sínu
Siglufirði, 8, marz
LEIKFÉLAG Siglufjarðar var
stofnað 24. apríl 1951 og verður
því 10 ára á þessu ári. Að-
alhvatamaður að stofnun þess
var Björn Dúason nú sveitar-
stjóri í Sandgerði.
í tilefni af áratugsafmæli fé-
lagsins fékk það norður hingað
gleymingi. Höfundur myndarinnj hinn þjóðkunna leikstjóra Gunn
Síðasta myndin er tekin í j ar hefur skemtilega glöggt auga ar Róbertsson Hansen. Hefur
Grænlandsför Islendinga í fyrrajfyrir smámunum daglegs lífs og hann stjórnað æfingum félags-
sumar til hinna fornu íslendinga! gefur það myndinni, sem erl ins á leikritinu Fjalla-Eyvindi ^
byggða í Eystribyggð .Er mynd j snilldarlega gerð, notalegan blæ eftir Jóhann Sigurjónsson og j son og Gísli Þorsteinsson.
þessi mjög athyglisverð, sýnir. og verulegt gildi. Ijafnframt gert leiktjöld. Verðurl — Stefán
leikritið frumsýnt hér n.k. föstu
dag.
í aðalhlutverkum eru Anna
Magnúsdóttir, Eiríkur Eiríkssoa
og Júlíus Júlíusson. Gefin verð-
ur út vönduð leikskrá í tilefní
leiksýningarinnar og félagsaf.
mælisins, sem í rita m. a. Jóhann
Hannesson og Gunnar Hansen.
Núverandi stjórn félagsin*
skipa: Steindór Hannesson, for-
maður, Júlíus Júlíusson, Hall-
dór Jónssdóttir, Haraldur Árna-