Morgunblaðið - 15.03.1961, Side 14

14
MORCVNBLÁÐIÐ
Miðvikudagur 15. marz 1961
Nýr rauðmagi á morgun?
HANN Björn Guðjónsson var
að steina rauðmaganetin sín í
gæi er við renndum vestur á
Ægissíðu. Ef veður lofar í dag
búast þeir hrognkelsakarlarn-
ir við að leggja fyrstu lögn-
ina á þessu vori.
Rauðmagaveiðarnar byrja
venjulega um miðjan marz en
í fyrra lögðu þeir í fyrsta sinn
7 mánaðarins.
— Það hefir verið stanzlaus
hafátt síðan þeir sömdu í Vest
mannaeyjum, sagði Björn og
glotti við. — Brimið er enn svo
mikið að ég veit ekki hvemig
gengur að leggja á morgun,
en við ætlum að reyna það ef
veður verður gott.
— Það verður þá hægt að
fá nýjan rauðmaga hjá ykkur
á fimmtudaginn? spyrjum við.
— Það skulum við vona.
Annars veit maður þetta
aldrei.
— Hvað Ieggið þið nú venju
lega mörg net í róðri?
— Þetta um 30 net. Annars
er það svo misjafnt. Fer mik-
ið eftir veðri.
— Er fólk ekki farið að
langa í nýjan rauðmaga?
— Jú, blessaður vertu. Sím
inn stoppar ekki hjá mér þessa
dagana. Það er auglýstur nýr
rauðmagi og allir halda þá að
maður sé byrjaður, enn þetta
er allt léttsaltað að norðan,
sem menn fá ennþá.
Við skulum vona að rauð-
magakörlunum gangi vel að
leggja í dag þá fáum við glæ-
nýjan rauðmaga á morgun.
Myndina tók ljósm. Mbl.:
Ól. K. M.
Norrœn ráðsfefna í
amerískum frœðum
FYRIR rúmum tveimur árum var
stofnaður í Uppsölum félagsskap-
ur, er hlaut nafnið Nordic Associ-
ation for American Studies.
Stofnendur voru háskólakennar-
ár frá Norðurlöndunum fimm.
Svo sem nafn félagsins ber með
sér, er tilgangur þess að auka
og efla amerísk fræði á Norður-
löndum og stuðla að gagnkvæm-
um kynnum þeirra. sem að þeim
efnum vinna, bæði einstaklinga
og stofnana. Svipuð félög hafa
verið stofnuð víðar í Evrópu, í
Þýzkalandi, Bretlandi og á ftalíu,
og hafa þau siðan samvinnu sín
á milli í European Association
for American Studies, er stofnað
var 1954 í Salzburg.
Tilgangi sínum hyggst félagið
ná á svipaðan hátt og systur-
félög þess, þ. e. einkum með því
að efla þau bókasöfn, sem til eru
á Norðurlöndum, í amerískum
fræðum, og með gagnkvæmum
upplýsingum milli landanna um
bókakost í amerískum fræðum
og útgáfu samnorrænna bóka-
skráa og upplýsingarita í þeirri
grein; í öðru lagi með gagn-
kvæmum upplýsingum um rann-
sóknarverkefni í amerískum
fræðum, sem unnið er að á Norð-
urlöndum, samræmingu þeirra og
með útvgun námsstyrkja til
slíkra verkefna; og í þriðja lagi
með því að halda öðru hvérju
fundi eSa fræðirláðstefnur um
amerísk fræði með þátttöku frá
Norðurlöndunum öllum.
Formaður félagsins er dr. Lars
Áhnebrink, dósent í ensku við
Uppsalaháskóla, en af íslands
hálfu á sæti í stjórninni próf.
Hreinn Benediktsson. Félagið
hefur í starfi sínu notið ómet-
anlegs stuðnings og fyrirgreiðslu
Upplýsingaþjónustu Bandaríkj- j
anna á Norðurlöndum og ýmissa
annarra aðilja.
Á sumri komanda mun félagið
gangast fyrir samnorrænni ráð-
stefnu um amerísk fræði, í
Sigtuna x Svíþjóð hinn 1.—6. ág.
Aðalefni ráðstefnunnar verður
„Ameríka og Norðurlönd", og
verða fyrirlestrar og umræður
um ýmis efni, er snerta menn-
ingarsamband Norðurlanda og
Vesturheims. Meðal fyrirlesara
verða prófessorarnir Sigmund
Skard frá Noregi, Tauno Mu-
stanoja frá Finnlandi, Gustav
Ahlbeck frá Danmörku og Her-
bert Tingsten frá Svíþjóð. Þátt-
takendur verða háskóla- og
menntaskólakennarar í ensku,
sagnfræði, lögfræði, félagsfræði,
og fleiri greinum hugvísinda,
háskólakandídatar i sömu grein-
um, svo og aðrir áhugamenn um
þessi mál, t. d. blaðamenn o. fl.
Af íslands hálfu er þess vænzt,
að nokkrir þátttakendur geti sótt
ráðstefnuna, og verða fyrir hendi
nokkrir ferðastyrkir í því skyni.
Þeir sem kynnu að hafa hug á að
taka þátt í þessari ráðstefnu,
snúi sér til próf. Hreins Bene-
diktssonar, Aragötu sími
10361, er gefur allar nánari upp-
lýsingar.
Gísli J. Johnsen
heiðraður
í TILEFNI af áttræðisafmæli
Gísla J. Johnsen, stórkaupmanns
þ. 10. þ.m. ákvað stjórn Félags ísl.
stórkaupmanna að gera hann að
heiðursfélaga sínum, fyrir vel
unnin störf í þágu félagsins.
Áður hefir félagið útnefnt sem
heiðursfélaga stórkaupmennina:
Arent Claessen, Ólaf Johnson,
Garðar Gíslason, Hallgrím Bene-
diktsson, Carl Olsen og Eggert
Kristjánsson, sem allir hafa unn-
ið félaginu mikið gagn frá stofn-
un þess 1928.
Unglinga
vantar til oð bera út blaðið við
Fossvogsblett
Lindargötu
JllortttstiÞIafrife
— Kommúnistar
Framh. af bls. 13
svitnaði mikið og bar önnur ein
kenni sjúkdóms. Því næst var ég
fluttur í sjúkrahús bæjarins,
vegna þess að fangelsissjúkra-
húsið var fullt. Ég sagði einum
af laSknum sjúkrahússins (ég
nefni ekki nafn hans, því hann
gæti verið enn á lífi) hvað am-
aði að mér og gaf hann mér þá
stólpípu og gerði aðrar viðeig-
andi ráðstafanir. Sagði hann mér
svo að flýja. Ég komst til skóg-
ar.
Hér er að finna ástæðu þess,
að ég er nú einn lifandi af 250
kollegum mínum, sem Rússar
myrtu ásamt fjölda annarra Eist-
lendinga. — Ásamt félögum mín-
um skipulagði ég andspyrnuhreyf
ingu gegn kommúnistum og get
vel skilið, að sú starfsemi sé ekki
eftir höfði Þjóðviljamanna né
starfsmanna rússneska sendiráðs
ins hér. Ég tek það því ekki eins
nærri mér og þeir ætlast til,
þegar þeir nú hundelta mig og
reyna að eyðileggja líf mitt. Og
þeir þurftu 20 ár til að safna öllu
þessu „púðri“.
6) Ég er einn þeirra fáu Eist-
lendinga sem kynntust náið hin-
um ógeðslegu vinnubrögðum
kommúnista við valdaránið í Eist
landi, og enn eru á lífi. Og í starfi
mínu kynntist ég því, hvernig
Rússar fara að því að sölsa und-
ir sig smáþjóðir, með aðstoð inn
lendra kommúnista og hættulegs
njósnakerfis. Þessa vitneskju
óttast kommúnistar. Hún er
kannski undirróti níðherferðar
á hendur mér og fjölskyldu
minni:
„öðru hvoru birti hann grein-
ar gegn hinu sovézka Eistlandi í
hægri blöðum staðarins. (þ. e.
Reykjavík)
Þarna lá hundurinn grafinn.
Og Þjóðviljinn segir, að hend-
ur mínar séu „blóði ataðar“. Ég
þekki íslendinga nógu vel til
þess að vita, að kommúnistum
mun ekki haldast uppi að flytja
blóðið af sínum höndum yfir á
mínar.
7) f níðgreininni segir Þjóðvilj-
inn, að í réttarhöldum í Svíþjóð
hafi mér verið bjargað með fölsk-
um vitnisburði. „Samt var Mik-
son sviftur landvistarleyfi í Sví-
þjóð“, segir Þjóðviljinn. Sannleik
urinn er sá, að þegar Rússar her
námu Eistland öðru sinni og
komu til Tallin 28. september
1944, eða rúmum þremur mán-
uðum eftir að Eistland fékk sjálf
stæði, tókst mér fyrir einskæra
heppni að flýja ásamt 8 eistnesk-
um frelsisvinum — til Svíþjóð-
ar, í litlum mótorbát. f Svíþjóð
reyndu kommúnistar að klekkja
á mér með svipuðum aðferðum
og Þjóðviljinn nú.. í réttarhöld-
um voru 30 Eistlendingar leiddir
fram sem vitni og báru 27 þeirra
vitni um það, að ég væri saklaus
af áburði kommúnista en 3 sögð-
ust hafa heyrt talað um að ég
væri sekur, en vissu þó ekkerfc
sjálfir. Ég var sýknaður af ákær-
um kommúnista og það eru hin
herfilegustu ósannindi að ég hafi
verið sviptur landvistarleyfi í
Svíþjóð.
8) f níðgreininni segir svo á
einum stað:
„Að lokum leystu fasistar hinn
dygga þjón sinn Mikson úr
haldi“. (Leturbreyt. Mbl.)
Þessi setning sýnir svo ekki
þarf um að villast mótsetningarn-
ar í árásum kommúnista á mig.
Um leið og ég þakka Morgun-
blaðinu birtingu þessarar yfirlýs-
ingar, vil ég benda sérstaklega á
þessa setningu, því hún sýnir,
svo ekki verður um að villast,
hvernig kommúnistar standa að
vígi í málinu. Árás þeirra nú á
að gera mig tortryggilegan og
koma í veg fyrir að fólk leggi
trúnað á orð mín. Þess vegna
minnast þeir óvart á blaðagrein-
ar mínar um ástandið í Eistlandi.
Ég hef skrifað þær eins og þetta
greinarkorn, sem nú birtist, í því
skyni að leggja mitt litla lóð á
þá vogarskál, sem ein getur kom-
ið í veg fyrir, að konu minnar
og barna bíði það böl og sú ó-
endanlega ógæfa, sem kommún-
isminn hefur fært föðurlandi
mínu, Eistlandi.
Þjóðviljinn gengur svo langt
að hafa það eftir yfirboðurum
sínum í Moskvu og Tallin, að ég
búi að Bogahlíð 15. Þetta sýnir
að njósnakerfi kommúnista er í
góðu lagi. En til frekari upplýs-
ingar vil ég segja þeim, áð ég er
nú fluttur og lýk við þetta grein-
arkorn að heimili mínu
Freyjugötu 28
Reykjavík.
Virðingarfyllst,
Eðvald Hinriksson
Þessa myndi lánaði Eðvald Hinriksson Morgunblaðinu. Hún
var tekin í fangabúðum í Tartu og sýnir viðskilnað Rússa
þar. Myrtu þeir þar árið 1941 204 lögreglu- og menntamenn.
Eðvald var einn þeirra sem kom að og sá þessa hryUilegu
sjón, skömmu eftir að Rússar hurfu á brott.