Morgunblaðið - 19.03.1961, Page 2

2
m o n c n ?v n i a ð i ð
Sunnudagur 19. marz 1961
-y
Sr. Bjarni Jónsson, vígslubiskup
kastar rekunum í Gamla kirkju-
garðinum.
— Sr. Friðrik
Frh. af bls. 1
sálmurinn „Þú andi Guðs lifandi,
lýstu vort hjarta", eftir séra
Friðrik Friðriksson. Dómkirkju-
kórinn og blandaður kór
KFUM piltar bera kistuna
Þú æskuskari’ á fslands strönd
Að lokinni ræðu séra Bjarna
var sunginn sálmurinn „f öllum
löndum lið sig býr“ eftir séra
Friðrik Friðriksson. En síðasta
vers hans er á þessa leið:
Þú æskuskari á íslands strönd
þú ert í flokkj þeim,
er sækir fram í sólar-lönd
með sigri’ að komast heim,
rís upp með fjöri, stíg á stokk
og streng þess heit
að rjúfa’ ei flokk
unz sigri er náð og sagan skráð,
er sýnir Guðs þíns ráð.
Jafnoki þeirra sem helgir voru
kallaðir
Þá flutti biskupinn yfir fslandi,
herra Sigurbjörn Einarsson,
kveðju íslenzku þjóðkirkjunnar.
Hann kvað séra Friðrik Friðriks-
son hafa haft slíka sjálfsstjórn,
að hann hefði verið hafinn yfir
sjálfan sig. Ræddi biskup hið
stórbrotna starf hans í þágu ís-
lenzkrar æsku og kristinnar
Prestar úr Prestafélagi íslands bera úr kirkju.
K.F.U.M. og K. sungu. Dr. Páll
ísólfsson lék á orgel.
Maður kom fram sendur af Guði
Séra Bjarni Jónsson, vígslu-
biskup, flutti því næst prédikun
og minningarræðu. Lagði hann
út af þessum orðum Jóhannesar-
guðspjallsins: Maður kom fram,
sendur af Guði. Þau orð hefðu
átt við guðspjallamanninn Jó-
hannes. „En nú segi ég í dag“,
sagði séra Bjarni:
„Maður kom fram, sendur af
Guði. Hann hét Friðrik Frið-
riksson.“
Séra Bjarni ræddi síðan hið
mikla starf séra Friðriks og þá
blessun, sem því hefði fylgt. Það
hefði náð til mikils fjölda manna,
utanlands og innan. Hann hefði
heyrt marga menn segja. Þetta á
ég séra Friðrik að þakka. Hann
kvað séra Priðrik aldrei hafa
sótt um embætti. En hann hefði
þó ávalt verið í embætti „því
höfum það hugfast," sagði séra
Bjarni, „að embætti er þjón-
usta.“ Séra Friðrik hefði verið
þjónn hins guðdómlega orðs.
Hjá honum bjó iðandi lífsfjör
fagnandi trúar. Ekkert mannlegt
var honum óviðkomandi. Hann
var ávalt glaður og þakklátur,
aldrei heyrði ég hann kvarta.
Séra Friðrik starfaði fyrir æsk-
una með þeirri sannfæringu, að
kristin æska skapaði þjóðinni
sanna farsæld. Hann kvað séra
Friðrik hafa verið ríkan af sæl-
um fögnuði síðustu daga ævi
sinnar.
kirkju. „Vér tökum enga í dýr
lingatölu í kirkju vorri,“. sagði
biskup. „En eigi mun samtíð vor
deila um það, að séra Friðrik
hafi verið jafnoki þeirra, er
helgir voru kajlaðir."
Að lokinni ræðu biskups var
sunginn sálmurinn „Son Guðs
ertu með sanni“, eftir séra Hall-
grím Pétursson.
Að lokum lék dr. Páll fsólfs-
son sorgargöngulag eftir Chbpin.
Úr kirkju báru hempuklæddir
prestar úr Prestafélagi íslands.
1 gamla kirkjugarðinum
Líkfylgdin hélt síðan áleiðis
til gamla kirkjugarðsins. Frá
Kirkjugarðsstíg báru félagar úr
Knattspyrnufélaginu Val að
sáluhliði. En þaðan báru að-
standendur og vinir hins látna
kistuna að gröfinni. Var séra
Friðrik Friðriksson lagður til
hinztu hvíldar við hlið Björns
Vilhjálmssonar, æskuvinar síns,
sem látizt hafði 19. marz árið
1893, eða fyrir réttum 68 árum.
Vakti séra Friðrik yfir honum
síðustu nóttina, sem hann lifði.
Séra Bjarni flutti stutta ræðu
við gröfina og kastaði rekun-
um. Karlakórinn Fóstbræður
söng. Mikill fjöldi fólks, þar á
meðal fjöldi unglinga, fylgdi í
kirkjugarð.
Öll fór útför séra Friðriks
Friðrikssonar virðulega fram og
bar greinilegan vott ástsældum
hans og fjölþættum áhrifum í
lífi hans og starfi.
Útförin var gerð á vegum rík-
isstjórnar fslands og var afhöfn-
inni útvarpað. Bæði salur KFUM
og Dómkirkjan voru fagurlega
skreytt með blómum.
Forsetahjónin voru viðstödd
athöfnina.
NA /5 hnúiar
SV SO hnútor
¥; SnjHoma Xi Skúrír V/MRtgn-
t úSi*m K Þrumur W//„aV
SV-land til Breiðafjarðar og
miðin: Vestan gola og síðar
SV kaldi, skýjað en úrkomu-
laust að mestu.
Vestfirðir til NA-lands og
miðin: Vestan átt, kaldi og
víðast bjart í innsveitum,
stinningskaldi og snjó- eða
slydduél á miðum og annesj-
um.
Austfirðir, SA-land og mið-
in: Norðan og síðar NV gola
léttskýjað.
Veðurhorfur um hádegi í gær:
NÚ um sinn leggja lægðirnar
leið sína niður með Nýfundna
landi og Labrador, vestan við
Grænland, og á meðan verður
veður stilltara hér við land.
En ekki er ólíklegt að þær fari
að halla sér nær íslandi upp
úr helginni.
Lægðin yfir Suður-Noregi
veldur versta stormi á Norður-
sjó. Er því sennilega talsvert
brim á vesturströnd Jótlands
og Hollandsströnd.
sem
Voði —
þeir nú boða
MORGUNBLAÐINU barzt í gær
eftirfarandi grein frá Hendrik
Berndsen:
Ég hefi venjulega Iesið blöðin,
eins og sagt er lesið á milli lín-
anna, og flest af þessum rógi
um menn í sambandi við póli-
tískar illdeilur hefi ég alltaf lát-
ið eins og vind um eyrun þjóta,
og þó ég lesi, að Hannibal sé
Rússadindill og lygari og Ólafur
Thors föðurlandssvikari með
meiru, þá hefi ég gleymt öllum
þessum stóryrðum fljótlega, enda
ekki tekið þau alvarlega.
En fyrir nokkrum dögum las
ég grein í Þjóðviljanum, þar sem
útlendur maður, en með íslenzk-
an ríkisbOrgarárétt, er borinn hin
um allra verstu sökum og sví-
virðingum. Þessi grein er ólík
öllu þvi, sem áður hefur verið
skrifað í íslenzkt blað. Þarna er
ltomið inn fyrir íslenzka land-
helgi að fyrirmynd útlendrar of-
sóknar, sem nú er látin bitna á
íslenzkum manni, og er öllum
vitanlegt, eftir skipun frá út-
lendu stórveldi.
Sýningar á kvikmyndum Osvalds Knudsens frá íslandi til Grænlands hafa staðið í eina
viku og verið vel sóttar. Síðasta sýning er í dag og því síðustu forvöð að sjá hana. Mynd-
in hér að ofan er úr kvikmyndunum 5. s
Ég er visis um, að marglr hafa
hugsað líkt og ég; er nú virkilega
komið að okkur íslendingum, er
nú ofsóknaræðið gegn alsaklaus.
um mönnum komið heim að okk-
ar bæjardyrum, og manni verður
á að spyrja; hver verður næst tele
inn fyrir? Það er í rauninni svo
ótrúlegt, að íslenzkt blað skuli
leyfa sér að bera slíkt á borð
fyrir íslenzka lesendur, þennan,
ófögnuð.
Ég er vlss um, að margir góðir
menn, sem fylgt hafa þessum
flokki, muni skoða huga sinn og
snúa frá villunni, menn hljóta að
athuga, hvað hér er að gerast. ís-
lenzkum stjómmálafloSrki er
skipað af útlendu stórveldi að
ráðast á þennan saklausa mann
af því hann vildi aldrei selja
sannfæringu sína, hvað sem I
boði var og aldrei beygja sig fyrir
kúgurum lands síns.
En fyrst nú er hafist handa um
ofsóknir á mann á íslenzkri
grund, gæti maður þá ekki hugs-
að sér, að næst kæmi skipun um
að ofsækja t. d. alla Gyðinga, sem
hér á landi eru, og gæti hugsað
að þá yrðu mörg þung spor stigin
af þeim, sem fylgja þessum
flokki. Við heyrum oft að þús-
undir manna hafi verið teknir
af lífi í Kongó, í Ungverjalandi
og í Austur-Þýzkalandi því er
undarlega fljótt gleymt. Ég er
viss um, að við mundum skelfast
mikið meira, þó ekki væri nema
einn í götunni okkar, væri sviftur
lifinu með ofsóknum. Við höfum
oft heyrt því fleygt, að talsverður
hluti af meiriháttar Reykvíking-
um mundi verða höfðinu styttri,
ef kommúnistar næðu völdum á
íslandi. Flest okkar hafa vafa-
laust ekki tekið það alvarlega,
en eftir þessi skrif í Þjóðviljan-
trúi ég þessum íslenzku kommist-
um vel til þess, ef þeim væri
skipað það af sama stórveldi.
Ég vona, að fleiri en ég, sem
hefi oft stutt þennan flokk, opni
augu sín fyrir þessum voða, sem
þeir nú boða.
Hendrik Berndseit
Erindi Páls Kolka
endurtekið
ERINDI Páls Kolka um daginn
og veginn, sem flutt var fyrir
skömm/u í útvarpinu, verður
endurtekið í dag kl. 16.20 vegna
fjölda áskorana. —I