Morgunblaðið - 30.03.1961, Blaðsíða 3

Fimmíudagur 30. marz 1961
MORWISBIAÐIÐ T
3
Sr. Jon Anðuns, ddmprófastur:
r
ÞAÐ er ótrúlegt en satt,
að á síðasta ári komu
hvorki meira né minna en
466,114 börn á barnaleik-
vellina í Reykjavík, sem
um síðustu áramót voru
19 talsins. Og þar að auki
er bæjarbúum séð fyrir
31 leiksvæði fyrir börn og
unglinga.
arar „húshjálpar" njóta reyk-
vískar mæður ókeypis.
□ □ □
Smábamagæzlan nær til
allra barna á aldrinum 2—6
ára og við þessa gæzlu starfa
nú 35 stúlkur ‘hjá Reykjavík-
urbæ. Þetta er erfitt starf,
því oft er barnahópurinn æði
stór og erillinn mikill.
Fjölsóttasti leikvöllurinn er
við Rauðalæk. Þangað komu
39.682 börn á síðasta ári
(samkv. fyrrgreindri talning-
araðferð). Og litlu ,,gestirn-
ir“ voru þar fleiri í maímán-
uði en nokkum öðrum mán-
uði, eða 4.650 talsins. — Leik
völlurinn við Stakkahlíð var
næstur í röðinni. Hann fékk
35.063 heimsóknir á síðasta
ári — og þar næst kom völl-
urinn við Skúlagötu með
32.881 barn. Fjórði í röðinni
var sá við Ljósheima með
31.269 börn.
Með sorgina að bakgrunni verð
ur gleðin björtust. Með minning-
ar langafrjádags í huga snertir
fögnuður páskanna sálina dýpst.
Yfir hugfallna, vonsvikna
menn rann páskamorgunn með
táknum og stórmerkjum, sem
ekki var unnt að rengja. Hér var
ekki teflt á hið tæpa vað vafa-
samra bollalegginga. Vissa þess-
ara manna, vottanna fyrstu, var
'byggð á bjargi staðreynda, sem
þeir fengu að sjá og heyra og
jafnvel þreifa á. Þeir sáu hið
gersamlega óvænta og urðu að
trúa. Og sannfæringuna færði
þeim sjálfur hinn upprisni,' lif-
andi lausnari.
Á þessum grundvelli stendur
kristin kirkja enn, stendur eða
fellur ella. Og grundvöllurinn
var lagður af rnanni, sem horfið
hafði yfir dauðans djúp og kom
sjálfur aftur til að sanna, að
hann lifði þótt látinn væri.
í>ar sem efasemdirnar grafa
undan þessari staðreynd, er krist
inni kirkju hætt. Á þessu bjargi
staðreyndanna byggðu postularn
ir hús, sem hrundi ekki, hvernig
Nær hálf milljón heimsókna
á barnaleikvellina sl. ár
já, en börnin eru ekki svo
mörg í Reykjavík, hugsar þú
e. t. v. lesandi góður. Það er
líka alveg rétt. En barnfóstr-
urnar telja börnin tvisvar á
dag, bæði fyrir og eftir hádeg
ið. Börnin una sér vel á leik-
völlunum, þar eru þau undir
öruggu eftirliti barngóðra, en
stjórnsamra stúlkna — og
þess vegna er alltaf sægur
bama á leikvöllunum.
Sérstök smábarnagæzla er
á 13 leikvallana og þeir eru
á víð og dreif um allan bæ.
Á þesum völlum annast tvær
stúlkur börnin að jafnaði, frá
9—12 og 14—17 á sumrin, en
tveimur tímum skemur í
mesta skammdeginu. Og þess
„Dömurnar" virðast þyngri en herramir.
Grettisgötu-völlurinn er
elztur þeirra allra, eða um
það bil 45 ára gamall. Ljós-
heima- og Kambsvellir eru
nýjastir, fullgerðir 1959. Og
enn stækkar bærinn og börn
unum fjölgar stöðugt svo að
enn eru nýir vellir 1 uppsigl-
ingu.
□ □ □
Fréttamaður Mbl, heim-
sótti einn leil^vallanna á dög-
unum — í fylgd með Jens
Guðbjörnssyni, sem hefur
yfirumsjón með öllum leik-
völlunum fyrir hönd fræðslu
stjóra Reykjavíkurbæjar. —
Á leikvöllunum eru vistleg
skýli þar sem gæzlukonurnar
hafa aðsetur. Að vísu hafa
þær ekki tíma til að setjast
niður, þegar hvað mest er að
gera, en nauðsynlegt er að
hafa eitthvert afdrep, t. d.
þegar hlúa þarf að börnun-
um. Þetta eru myndarleg
skýli, enda mjög nýleg á
mörgum vallanna. Þar eru •
salerni og oft er þar töluverð
þröng, þegar kalt er í veðri,
börnin mikið dúðuð — og
seinlegt að hjálpa þeim.
í föstruherberginu eru nauð
synlegustu hjúkrunargögn,
plástur til að líma á hrufluð
nef og annað því um líkt.
Þama er líka áhaldaherbergi,
því Reykjavíkurbær hefur
látið smíða geysimikið af
leik-áhöldum fyrir leikvell-
ina. Þar róla börnin sér, vega
salt, fara í rennibrautir — og
þau yngstu una sér vel í
sandkössunum.
□ □ □
Og þama er farið eftir sett-
um reglum eins og alls staðar
annars staðar: Foreldrar
veða að sjá um fylgd fyrir
böm sín til og frá leikvöll-
urium — og sækja börnin á
réttum tíma. Bömin verða að
vera vel klædd. Það má held
ur ekki ofbjóða litlu börnun-
um með of langri dvöl á
leikvelli, þegar veður er ekki
upp á það bezta. Er foreldr-
um skylt að fam eftir ábend-
ingu gæzlukvenna hvað það
snertir. Bömin hafa ekki með
sér nesti og gæzlukonurnar
ráða hvaða leikföng börnin
mega hafa með sér inn á
leikvöll. — Ef foreldrar
fylgja ekki settum reglum
og láta ekki skipast við að-
varanir, geta gæzlukonur
neitað að taka böm þeirra.
En það kemur sjaldan eða
aldrei fyrir, að grípa verði til
slíkra ráðstafana, því sam-
vinna foreldra og gæzlu-
kvenna er yfirleitt mjög góð.
□ □ □
Framh. á bls. 22
paa er gaman að renna ser a rassmum.
sem stormar renginganna og
steypiflóð ofsóknanna dundi á
því. Þeir boðuðu aðeins það, seno
þeir höfðu heyrt og séð. Foring-
inn var kominn til þeirra aftur,
var aftur með þeim, og uppris-
inn fór hann fyrir þeim á sigur-
för, sem á engan sinn líka í mann
kynssögunni. •
Vér horfum á þéssa menn, sem
áður höfðu verið veikastir veikra
en voru skyndilega orðnir að hétj
um. Hvað hafði gerzt? Hér voru
menn, sem komnir voru úr þröng
um, dimmum dal, þar sem fjöll-
in banna útsýn alla, og upp á
tind, þar sem víðsýnið er enda-
laust til allra átta. Nú sáu þeir
hversu óendanlega dýrðlegri t»L
veran er, en þá hafði áður grun-
að, hversu víðlendari Guðs ver-
öld. Upprisuundrin höfðu opnað
þeim sýn yfir víðfeðmi veralda
á bak við gröf og dauða.
Nú varð þeim ljóst, að þrátt
fyrir alla sína dýrð, er jörðin
ekki annað en drungalegt, lítið
dalverpi á hinu mikla megin-
landi alheimsins. Lausnari þeirra
var ekki dáinn, hann lifði í sama
landi og þeir, aðeins hinum meg
in fjallsins, sem lokaði dalverp-
inu þeirra, og hann gat komið tM
þeirra, nær sem þeir þyrftu ná-
vistar hans við.
Hvílíkt víðsýni þeim, sem áður
höfðu naumast annað vitað en
litla, þrönga dalinn.
Þetta lifðu vottarnir fyrstu,
þannig voru þeirra páskar. En
hvað blasir við þér á þessum
páskadegi, ef þú kemst á þenn-
an sjónarhól, stígur upp á þenn-
an tind?
Vissulega ekki allar ráðgátur
þínar í einu vetfangi leystar-
Þess muntu þurfa að bíða lengi
og leita lengi. En dásamlegt víð-
sýni blasir þér við augum. Ver-
öld, sem geymir vini þína, þá
sem þú tregar og unnir mest. Fyr
ir 100 árum var ungur sýslumað
ur vestur á ísafirði. Hann missti
konu, sem hann unni svo, að hún
var honum óbætanleg. í ljóði,
i sem hann kvað eftir hana látna,
I eru þessi vísuorð:
„Síðan Drottinn tók þig trúa,
tvöfalt elska ég himininn".
Hann stóð á sjónarhóli pásk-
| anna, þessi maður, og nú átt þú,
J á þessari hátíð, að sjá sömu sýn-
j ir og hann, finna sama fögnuð
og hann, sama sálarfrið.
Og þessi nýja veröld, verður
síðar heimkynni þitt. Þegar þú
horfir yfir hana, færðu margar
rúnir ráðnar um örlög þín, margt
sem þú getur ekki skilið og ald-
rei sætt þig við, meðan þú veizt
ekki annað en dalverpið litla,
sem nú er heimkyni þitt. Á þess
um sjónarhóli fá nýja merking
ýms þau rök þíns eigin lífs, sem
áður voru þér hulin. Gleði þína
og sorgir, sigra þína og ósigra,
ljósa daga jafnt og dimmar næt-
ur ævi þinnar sér þú í nýju ljósi.
Og þegar þú ert kominn upp á
þennan tind, sættir þú þig aldrei
aftur við dalverpið eitt, hið
þrönga, og þig undrar, að þú
skyldir nokkurn tíma hafa unað
við það eitt.
„En dýpstu rökin þó eru ó-
sögð enn“, í þeirri voldugu, víðu
tilveru, sem við þér blasir af
sjónarhóli páskanna, er Kristur
hinn lifandi veruleiki, sem gefur
ódáinsheimunum þeirra dýrð-
lega gildi. Lausnari þinn, sem f
litla dalverpinu lifir, og lausn-
ari allra þeirra, sem fóru þá Bif-
i röst, sem páskarnir brúa milli
himins og jarðar.
Láttu hann upprisinn leiða þig
upp á tindinn og þar muntu sjá,
hve miklu dásamlegri tilveran
er en þú hefir annars hugmynd
um, hversu víðari Guðs veröld,
j dýpri speki hans, voldugri hans
mikla miskunn.