Morgunblaðið - 06.04.1961, Blaðsíða 10

10
MORGVTSBIAÐIÐ
Fimmtudagur 6. aprfl 1961
i.
I.'«r. \i
% -* >*

Tvær máltíöir
HVERNIG væri Reykja-
vík án Tjarnarinnar? Já,
við erum víst öll sam-
mála: Reykjavík og
Tjörnin kæmust ekki af
án hvors annars. Höfuð-
borgin missti „persónu-
Ieika“ sinn, ef Tjörnin
hyrfi. Hún gefur höfuð-
staðnum þann hlýleiks-
blæ, sem einkennir hann,
hún er eitt af því, sem
öllum Reykvíkingum
finnst þeir eiga og það
hvarflar ekki að þeim, að
Reykjavík verði nokkru
sinni "" 'r-Iaus, því að
Tjö. aígast að vera
borginni það, sem fjöllin
eru dalnum.
komiS við sögu allra, sem hér
hafa búið, eða gist hafa stað-
inn.
Við gerum mikið til að fegra
og prýða bæinn — og Tjörn-
im fær vitanlega sinn skerf,
bæði af fé og fyrirhöfn. Þeir
dr. Finnur Guðmundsson og
garðyrkjustjóri bæjarins, Haf-
liði Jónsson, skipta þar með
sér verkum. Gr. Finnur ann-
ast fuglana, en Hafliði allan
gróður, fegrun og snyrtingu.
Fjöldi fuglanna á Tjörninni
er mjög breytilegur, fer eftir
tíðarfarinu, segir Dr. Finnur.
,,Ég treysti mér ekki til þess
að gizka á fjöida þeirra með
Þótt gamla Reykjavik hverfi
smám saman, gömlu lágreistu
húsin þoki fyrir nýtízkuleg-
lun, hnarreistum háhýsum, þá
er Tjörnin á sínum stað, hin
sama og áður — og horfir
þögul á allar breytingarnar
eins og hún hefur gert frá því
landnámsmaðurinn reisti bú
sitt hér. Þess vegna tengir
Tjörnin okkur fortíðinni, sögu
höfuðborgarinnar, fremur en
» flest annað. Og hún hefur
neinni nákvæmni. Þegar mest
er gæti ég ímyndað mér, að
þeir væru töluvert yfir þús-
und, jafnvel hátt í þrjú þús-
und. f sannleika sagt, þá eru
þeir orðnir of margir. Þeim
fjölgar svo ört.“
Og það vita ekki allir, að
fuglunum er gefið reglulega.
Þeir fá tvær máltíðir á dag,
finnst það alveg nóg — og
kæra sig hvorki um morgun-
né kvöldkaffi. Þeim er alltaf
gefið á syðri Tjörninni og
misjafnlega mikið, það fer
eftir fjöldanum í hvert sinn.
* * *
Samkvæmt því sem Hafliði
segir okkur er meðalskammt-
ur í mál 2—3 fötur af fisk-
hakki. Þar að auki fá fugl-
amir einn sekk af brauðmuln
ingi og hálfan sekk af korni
á dag, að meðaltali. Þá fá þeir
krækling einu sinni á dag og
er hann sóttur upp í Hval-
fjörð. Aiuk þess verður að
hrúga möl og skeljasandi
til fugianna öðru hvoru.
Það er stundum erfitt að
gæta fuglanna að vetrinum.
Oft á tíðum standa menn
Hafliða næturlangt yfir fugla
hópnum til þess að halda vök-
unum hreinum. í snjókomu og
frosti myndast fljótlega krap
í vökunum — og sé það ekki
hreinsað jafnóðum ,,lokast“
ísinn, fuglar frjósa oft fastir
— og svo yrði að brjóta þeim
vakir. Þess vegna er talið
öruggara að vaka, þegar veð-
ur er einna verst.
* * *
Síðustu tvö árin hefur all-
ur vestur-bakki Tjarnarinnar
verið hlaðinn með fjörugrjóti
og þar hafa verið gróðursett
ýmis blóm. Mikiil vinna hefur
og verið lögð í Hljómskála-
garðinn, reyndar allt um-
hverfis syðri Tjörnina.
Tjarnarhólmanum hefur og
verið sinnt. „Við erum að
reyna að halda hvönninni og
njólanum þar í skef jum“, sagði
Hafliði. ,,Ekkert þýðir að
reyna að gróðursetja tré þar,
því skautafólkið mundi
„klippa“ nýgræðinginn í sund
ur með skautunum að vetr- -
inum. í vetur höfum við hins
vegar flutt mikinn jarveg út
í Tjarnarhólmann og ætlum*
að hlaða upp bakkann og
enluirbyggja hólmann að
nokkru leyti.“
* <= *
Já, það er ýmsu að sinna
við Tjörnina. Starfsmenn
Reykjavíkurbæjar láta ekki
sitt eftir liggja. Sama er að
segja um Dr. Finn — og ekki
ber á öðru en bæði endurnar
og álftimar lifi góðu lífi.
Gróðurblettirnir umhverfis
Tjörnina eru bæjarbúum líka
til yndis á góðviðrisdögum að
sumarlagi svo ekki sé minnzt
á ungu elskendurna, sem
ganga hljóðlega um Hljóm-
skálagarðinn í hálfrökkrinu.

Sigurður Nsels Stelnsson
IVfiinni/igarorð
ÞANN 14. þ. m. fór fram frá
Vatnsfirði jarðarför Sigurðar
Steinssonar, að viðstöddu fjöl-
menni sveitarmanna. Sigurður
andaðist í Landsspítalanum í
Beykjavík 6. marz og voru!
jarðneskar leifar hans fluttar
Vestur til heimasveitar hans, í
•kauti heimahaganna þótti sjálf-
sagt að búa honum síðustu hvíl-
una. Þar hafði hann starfað alla
aevi, og byggðarlagið í heima-
•veitinni notið starfa hans, hann
fylti þar jafnan með sæmd, fá-
mennan, samstilltan hóp, fólks-
ins, sem jafnan hafði efst í hug
velferð sveitarinnar og samfé-
lagsins.
Mér duttu oft 1 hug í samskipt
*un vð Sigurð, þessi orð: „alúð-
is ein leiðir skilninginn á rétýa
götu.“ Hann skoðaði jafnan
hvert mál, út frá því, sem rétt-
ast og bezt átti við hverju sinni
en var fjarri öllum hleypidóm-
um og litt athuguðum fram-
setningum, þessir eiginleikar
aköpuðu honum jafnan virðu-
iegan sess meðal samferða-
Hianna, og allir báru óskorað
traust til hans, og vinsældir hans
voru mjög almennar.
Sigurður var fæddur á Hóls-
húsum í Vatnsfjarðarsveit 9.
febr. 1892, og ólst þar upp sín
ungdómsár, með foreldrum sín-
um; Ingibjörgu Þorvaldsdóttur
og Steini Bjarnasyni í fjölmenn
«m systkina hóp, og naut þar
hollra uppeldisáhrifa.
Fljótlega, eftir að hann náði
þroska, hóf hann sjálfstæðan
latvinnurekstur, sem altaf var
tengdur við landbúnað. Fljótt
kom í ljós við störf hans sérstök
alúð og vandvirkni að hverju,
sem hann gekk, öll störf fóru
fóru honum vel úr hendi sér-
stök lagvirkni og snyrtimennska
einkenndu allt er hann lagði
hönd að. Hann átti jafnan gott
og snoturt fjárbú. er hann gætti
af sérstakri alúð, og uppskar af
góðan arð og árvissan, sem eftir
var jafnan tekið. Fjölmörg störf
önnur lét hann sig jafnan nokk-
uð skifta. Var hann jafnan einn
áhugasamasti félagsmaður ung-
mennafélags sveitarinnar og var
í ára tugi í stjórn þess félags,
og átti frumkvæði að ýmsum,
þeim málum er til framfara
horfðu, og í góðar þarfir komu
oft, og sýndi sérstakan áhuga
um framkvæmd þeirra, og fylgdi
þar fast eftir. Skógræktarmál
lét félagið til sín taka að fyrir
lagi h-ans.
Þá var hann lengi vel og um
áratugi grenjaskytta sveitar-
innar, og var jafnan heppinn
og farsæll við þau störf, sem
erfið eru oft og ill viðureignar.
Kom þar jafnan fram skyldu-
rækni hans og alúð.
Þegar hann fór úr foreldra
húsum var hann á ýmsu.n bæj-
um í sveitinni fyrst á Eyri á
ísafirði, síðar á Bjarnastöðum og
um mörg ár í Reykjarfirði
ræktaði þar upp fallegt tún og
! byggði góð fénaðarhús, en síð-
ustu 2 árin, tæp dvaldist hann
á Keldu hjá Ólafi bróður sínum
og Guðrún Ólafsdóttur konu
hans, en mörg síðari ár átti hann
við mikið heilsuleysi og sjúk-
dóma að búa, se.n sífellt ágerð-
ist, síðari árin
Sigurður, var prýðilega greind
ur, og vel hagmæltur, og hafði
gaman af að bregða því fyrir
sig. En lítt hélt hann því á lofti,
en þó lifðu margar af vísum
hans á meðal kunningja. Sveitar
rímur orti hann og lét prenta.
Hann ritaði prýðilega rithönd,
og var allt þess háttar er hann
lét frá sér fara, með sérstökum
ágætum.
Ríkt var í fari hans, hjálp-
semi við nágranna og aðra ef
‘hann mátti því við koma, um
ýms störf, sem leysa þurfti, og
fjármunalegs aðstoð lét hann oft
í té til skyldmenna, ef á lá, og
hann sá þörf fyrir.
í öllu er hann lét sig skipta
og kom að var hann hinn mesti
nytjamaður. Fyrir alla fram-
komu sína naut hann trausts og
vinsælda, allra er til þekktu.
Við sveitarmenn og aðrir, er
hann hafði kynni af þökkum
Nýr báfur til Keflavíkur
UM páskana kom nýr bátur,
Árni Þorkelsson til Keflavíkur.
Er það stálskip, 101 smálest að
stærð, smíðað eftir teikningu
Hjálmars Bárðarsonar í Þýzk-a-
landi.
Allt smíði og útbúnaður er mjög
vandað. Fullkomnustu og nýj-
ustu siglingatæki eru í bátnum
og öll tæki til fiskileitar. Raf-
kerfi er tvöfalt og eldvarnarkerfi
um allan bát. Mannaílbúðir eru
rúmgóðar, rafhitaðar og vandað-
ar að frágangi, gerðar af eik og
hörðum plastplötum.
Aðalaflvél er 400 hestafla
Mannheim-dísilvél. Reynslu-gang
hraði var 11 og % míla en meðal
ganghraði á heimsiglingu um 10
mílur. Á heimleið hreppti bát-
urinn vont veður en reyndist í
hvívetna hinn bezti. Lest er sér-
staklega útbúin til flutnings á
ísvörðum fiski en allur útbún-
■aður þó miðaður við, að hvers
konar veiðar verði hægt að
stunda, m. a. er báturinn útbúin
kraftblökk til síldveiða, en mun
nú hefja netaveiðar.
Eigendur þessa báts eru bræð-
urnir Helgi og Ketill Eyjólfs-
synir, Eyjólfur Árnason og Ingv-
ar Guðmundsson. Eyjólfur er skip
stjóri bátsins, en hann er þekktur
afla- og dugnaðarmaður. Bátur-
inn er heitinn eftir föður hans,
Árna Þorkelssyni, sem var á sín-
um tíma þekktur sjósóknari og
aflamaður á Suðurnesjum.
Eigendur vildu lítið láta uppi
um kostnaðarverð skipsins, en
sögðu að svo vandað skip kostaði
mikið — og þyrfti að fiska mikið.
Árni Þorkelsson er eitt af glæsi-
legustu skipum Keflavíkurflot-
ans og er boðið velkomið til
starfa og árnað heilla um alla
i framtíð. — hsj.
honum samfylgdina. Hann rerðl
sér fagrar maiindygðir að lífs-
stefnu, og lifði eftir þeirn, sem
greiða mun honum götuna td.
meiri starfa Guðs um geim.
Blessuð veri minning hans.
— Páll Pálsson.
Fegurðarsam-
keppnin
Það er okkur til mikiHari
anægju að hafa fengið einn<
agætan fulltrúa fyrir Siglu-
jörð og um leið Norðurland, <
og vonandi eiga fleiri eftir að<
>ætast í hópinn þaðan.
Sigurrós er átján ára gömul<
og á heima á Túngötu 10 á^
Siglufirði. Hún er fædd >ar<
og uppalin, dóttir hjónanna<
Stefaníu Guðmundsdóttur úrj
Skagafirði og Arthúrs Sum-
arliðasonar, verkstjóra á£
Siglufirði.
Þar á Siglufirði hefur Sig-<
urrós unnið öll hugsanleg<
störf, sem fyrir koma, en;
mest að verzlunarstörfum.
Hún tók gagnfræðapróf frá<
Gagnfræðaskólanum á Siglu-<
irði, og þar að auki nam hún}
við Húsmæðraskóla Reykja-
víkur og útskrifaðist þaðan.
Hún er bláeyg og ljóshærð,<
52 kg að þyngd og 168 cm á<
hæð. Önnur mál í cm.: brjóstl
91, mittf 55, mjaðmir 92, háls<
10, ökli 21 cm.
— Úr nýjasta tbl. Vikunnar.