Morgunblaðið - 07.04.1961, Side 1

Ræour Sjálfstæðismanna í útvarpsumræðunum á Alþingi |
Ræða BJarna Benedlktssonar, dómsmalaráðlierra blrtist 29. marz s.l.
Þjdðin hefur fengið athafnamikla
og framfarasinnaða rikisstiúm
Herra forsetl.
t*að hefur mjög þótt loða við
fiina svokölluðu vinstri flokka,
að þeim og þeirra mönnum vaeri
tarnt að teygja lopann við um-
ræður mála með stóryrðum,
eleggjudómuim og offorsi í mál-
flutningi. Mörg eru þar dæmin
á hinum ýmsu málþingum.
Ekki hefur Alþingi það, sem
nú situr, farið varhluta af þess-
um séreinkenmum kommúnista
©g fylgifiska þeirra. Hafa
ikommúnistar og félagar þeirra
svo sem alþjóð er kunnugt, hald-
ið hér á þingi uppi einu því
tferlegasta málþófi, sem um get-
ur. I>eir hafa keppt hver við
annan og slegið met, jatfnvel hafa
þeir keppt við sín eigin met,
eins og háttv. 4. landskj. þing-
maður, Hannibal Valdemarsson,
gerði hér aðfararnótt s. 1. laug-
ardags, og honum tókst að slá
sitt fyrra met. Hann talaði í
fjórar og há.lfa klukkustund.
Er nú svo komið, að ekki ein
ungis þeir, sem fyrirfram vegna
þekkingar siranar og reynslu af
þessum og þvílíkum vinnubrögð-
um kommúnista, hafa haft á
þeim skömm og fyrirliitningu,
Iheldur fjölda þeirra eigin fylg-
ismanna er farið að blöskra ó-
isvífnin' og lítilsvirðingin fyrir
tfjármunum almennings, sem
þinghaldið verður að greiða.
Engan skal þó undra þessar
málþófsaðgerðir háttv. stjómar-
andstæðinga. begar betur er að
gáð má öllum vera Ijóst og auð
sætt, hver ti'lgangurinn er.
Kommúnistadekur
framsóknarmanna
Ein sú baráttuaðferð, sem
kommúnistar víða um heim nota
með góðum árangri fyrir upp-
lausnarstefnu sína er, . að skapa
stjórnmálaþreytu og þar atf leið-
endi afskiptaleysi almennings af
stjórnmáten. í þeim efnum hafa
þeir m. a. notað málþófstækni
sína, samfara vísindalegxun sál-
fræðibrögðarh og hefur þeim orð
ið furðu ágengt, svo sem heims
(kortið ber sannarlega með sér í
dag. Það er því alla staði rétt
©g s'kylt, að aðvörun sé borin
tfram í áheyrn alþjóSar.
Vissulega er mál'frelsi og
prentfrelsi einn af hyrningar-
steinum lýðræðisins og ekki
1000010 við, stuðningsmenn nú-
verandi ríkisstjórnar, biðjast
undan gagrarýni né óttast þá
gagnrýni, sem háttv. stjórnar-
andstaða hefur fram að bera,
svo burðug, sem hún er.
Eigi að síður skal þjóðin að-
vöruð. Barátta kommúnista, eðli
þeirra og innræti er alls staðar
!hið sama. Aðferðirnar aðeins
dálítið mismunandi eftir aðstæð
um.
Þjóð ofekaæ er því nauðsyn að
halda vöku sinni. Andvaraleysi
©g áhugaleysi um framvindu
þjóðmála, stjórnmálaþreyta allt
er þetta vatn á myllu hins al-
þjóðlega kommúnisma.
Lengi hafði því verið trúað og
verið von margra, að Fram-
sóknarmenn og flok'kur þeirra
gæfist ekki upp fyrir hinni and-
legu kúgunaröldu að austan,
enda þótt þeir lentu utan ríkis-
stjórnar.
Raunin hefur nú orðið önnur
og mun það mörgum Framsókn
armönnum raunarefni.
Víst er um það, að heillum
horfnir eru þeir forystumenn
Framsóknar hér á Alþingi, ef
þeir láta sér efeki segjast við
hinar sívaxandi óánægjuraddir
flökksmanna þeirra víðsvegar um
landið yfir kommúnistadekri
þeirra og þjónustulund.
Dýrkeypt ævintýri
Það hefur vakið furðu allra
landsmanna á hvern hátt háttv.
stjórnarandstaða hefur hagað
sínum málflutningi hér á Al-
þingi eftir fall vinstri stjómar-
innar, og þeir sýnast ætla að
halda í horfinu hér í kvöld.
Vissuiega var það ævintýri
mikil vonbrigði fyrir alla vinstri
flokkana, en það sem verra var,
það var dýrkeypt fyrir þjóðina
og þjóðarbúið.
Þegar núverandi ríkisstjóm
var setzt að völdum og takin að
leysa þau miklu vandræði, sem
steðjuðu að eftir setu vinstri
stjómarinnar, virtist eins og
háttv. stjómariandstteðingar
ætluðu algjörlega að ærast. Stór-
yrðin voru ekki spöruð.
Menn, sem skildu við völdin
samkvæmt þeirra eigin orðum
þannig, að óðaverðbólga væri
framundan og engin samstaða
um úrræði innan vinstri stjóm-
ariranar, kalla nú raunhæfar að-
gerðir í efnahags og peninga-
málunum „ósvífnustu árás á lífs
kjör aknennings“.
Mexmimir, sem á 2M> árs valda
tímabili lögðu yfir 1100 millj.
nýjar álögur á almenning, auk
stóreignaskattsins eða fer. 2.200
hverja mínútu, sem vinstri stjórn
in sat að völdum, katla nú —
stórlaaikkun tekjuskatts og al-
gjöra niðurfellingu tekjuskatts
á almennum launatekjum ,,ægi-
legustu lífökjaraskerðingu, sem
átt hafi sér stað“.
Ég nefni hér örfá dæmi, en
ótal margt fleira væri hægt að
tína til, ef tíminn leyfði, til þess
að sýna fram á, 'hversu gjörsam-
lega hv. stjórnarandstæðingar
hafa misst fótanna.
Reyna að stofna
til illinda
Óskammfeilni stjórnarandstæð-
inga náði þó hámarki sínu, þeg
ar hæstv. ríkisstjórn tókst að fá
lausn á þeirri mjög svo við-
kvæmu deilu, sem við höfum átt
Ræða Matthíasar Á. IHathlesen
í við Breta, vegna útfærslu á
landhelginni.
Það var öllum Ijóst, sem til
þekktu, að vinnubrögð þau, sem
viðhöfð voru af hálfu fyrrv.
sjávarútvegsmálaráðherxa, Lúð-
víks Jósefssonar, við útfærslu
landhelginnar 1958, voru ná-
'kvæmlega eftir þeim kokkabók
um, sem kommúnistar starfa eft
ir, — að reka á einhvern hátt
fleyg í samstarf vestrænna
þjóða.
Þegar þeir ráðherrar Alþýðu-
bandalagsins í vinstri stjórninni
sáu, að seta þeirra í ríkisstjórn-
Matthías Á. Mathieseu
inni dugði ekki til þess að-reka
varnarlið NATO úr landi, þá var
sjálfsagt að nota það mál, sem
lífshagsmunir íslenzku þjóðarinn
ar eru hvað mest tengdir við,
landhelgismálið, til þess að koma
af stað deilum meðal vestrænna
þjóða.
Landhelgismálið hafði áður
verið undir forystu manna, sem
kunnu skil á þeim starfsaðferð-
um, sem nota þurfti, þeim hæstv.
forsætisráðherra og hæstv. dóms
málaráðherra, enda hafði þeim
tekizt að ryðja úr vegi þeim tálm
unum, sem þessu mikla hags-
munamáli gátu orðið til skaða.
Þegar svo málið á ný er komið
í hendur þeirra manna, sem bezt
til þekkja, og raynsluna hafa og
setja hagsmuni íslenzku þjóðar-
innar öllu ofar, og þeim hefur
tekizt að leysa vandann, þannig
að hagsmunum okkar er nú enn
betur borgið en áður, m.a. með
stækkun landhelginnar um 5065
ferkm., þar af 3060 fyrir Faxa-
flóa og suður á Selvogsbanka
sunnan Reykjaness og að í fram
tíðinni verði ekki beitt vopna-
valdi gegn okkur, þá tryllast þeir
algjörlega og lýsa því yfir, eins
og háttv. 4. þm. Austurlands,
Lúðvík Jósefsson, að hann hafi
helzt kosið að semja við Breta
um framhaldandi valdbeitingu.
Þær fjarstæður, sem heyrðust
hér í sölum Alþingis, er landhelg
ismálið var til umræðu, voru
slíkar, að furðu gegnir.
Afstaða kommúnista var og er
skiljanleg, en afstaða Framsókn-
arflokksins óskiljanleg, nema ef
vera skyldi að þeir væru orðnir
umboðsmenn kommúnista.
Furðulegar fullyrðingar
Fullyrðingar eins og þær, að
alþjóðadómstóllinn sé algjörlega
máttlaus stofnun og ekkert skjól
fyrir smáþjóðirnar, eins og hátt-
virtur 2. þm. Vestfjarða, Her-
mann Jónasson, og háttv. 7. þm.
Reykjavíkur, Þórarinn Þórarins
son, lýsfu ytfir eru furðulegar.
Það var annað hljóð í Fram-
sóknarmönnum, þegar byrjunar
aðgerðirnar í lahdhelgismálinu
voru hafnar. Þá sagði Tíminn í
leiðara 20. desember 1951, með
leyfi hæstv. forseta:
„Þegar að um þessi mál — land
helgismálin — var rætt síðast-
liðið haust, var meðal annars
minnst á það í þessu blaði —
Tímanum — hve mikilvægt það
væri fyrir smáþjóð, að til væri
alþjóðadómstóll, þar sem smá-
þjóðimar gætu leitað réttar síns.
Annars væru þær oðurseld-
ar yfirdrottnun stórvelda".
Síðar segir:
„Á þetta var bent vegna þess
tilefnis, að málgagn kommúnista
hafði farið svívirðilegum orðum
um dómstólinn í Haag og hald-
ið því fram, að smáþjóðir ættu
að einskisvirða hann“.
Svo segir og í Tímanum, og
bið ég hlustendur að taka vel
eftir:
„Úrskurður hans þ. e. alþjóða
dómstólsins í landhelgisdeilu
Norðmanna og Breta hefur nú
sýnt hver ávinningur það er fyr-
ir smáþjóð, að slíkur dómstóll
er til“.
Þetta var sannarlega rétt 1951
og þetta er eins rétt í dag, 1961.
En nú hefur bara forysta Fram
sóknar, með ritstjóra Tímans í
fararbroddi, snúið dæminu við.
í dag er Alþjóðadómstóllinn, að
áliti forystu Framsóknar, ég und
irstrika aðeins forystu Fram-
sóknar, ekki hins almenna flokks
manns, óalandi og óferjandi.
Það er málflutningur að tarna.
Ég hetfi nú reynt í stórum
dráttum að draga upp mynd af
háttv. stjórnarandstöðu hér á Al-
þingi og myndin er ófögur. Ég
hefi dregið upp þessa mynd, til
þess að mönnum geti verið full-
komlega Ijós þau vinnubrögð,
sem hér eru viðhöfg og sá tilgang
ur, sem hér liggur að baki.
Erfið vandamál leyst
Síðan núverandi hæstv. rikis-
stjórn tók við völdum, er aðeins
liðið eitt ár og fjórir mánuðir.
Á þessum stutta tíma hefur
ríkisstjórninni og stuðningsflokk
um hennar tekizt að leysa ótrú-
lega erfið vandamál, sem vIC
blöstu, eftir valdafíma vinstri
stjórnarinnar.
Stöðvun verðbólgunnar var að
sjálfsögðu fyrsta verkefnið. j
Lögfest var hér á Alþingi íyp-
ir rúmu ári síðan umfangsmika
efnahagslöggjöf, sem fól í sér at-
gjöra kerfisbreytingu frá því sem
áður hafði verið um langan tím'a.
Samhliða samþykkti Alþingi
hliðarráðstafanir, m.a. tál þess að
láta þær byrðar, sem óumflýj-
anlega borgararnir urðu að bera.
‘koma sem léttast niður á þeim,
sem sízt voru aflögufærir, eins
og barnafjölskyldum, öldnum og
sjúkum, m.a. með lagfæringu
tekjuskatts og auknum almanna
tryggingum.
Þá voru fjárlög fyrir bæði ár-
in 1960 og 1961 afgreidd greiðslu
hallalaus.
Fjölmargar breytingar á stjóm
einstakra þátta hins opinbera
hafa verið gerðfir, til þess að
tryggja einfaldari og auðveldari
starfs- og stjómarháttu en áður
var.
Þá vil ég mega benda á, a5
ríkisstjórnin hefur í undirbún-
ingi mjög mikilvæga fram-
kvæmdaáætlun.
Lögfest hefur verið á þessu
þingi, ný skipan jarðborana og
jarðhita leitun. Stofnaður jarð-
hitasjóður.
Þá hefur rrkisstjórnin eftir
þingsályktun frá 1958 látið hefj-
ast handa um, að steinsteypa
fjölförnustu vegi landsins. Hef-
ur undirbúningsvinna verið haf-
in til þess að steinsteypa veginn
suður með sjó. Hér er ekki að-
eins um mikið hagsmunamál
byggðarlaganna suður á Reykja-
nesskaga að ræða, heldur þjóðar-
innar allrar, enda eru þar stað-
settar margar beztu verstöðvar
landsins. Og minna má á, að
Keflavíkurhöfn er ein stærsta út-
flutnimgshöfn sjávarafurða á
landinu.
Með bráðabirgðalögum frá I
janúar var sjávarútveginum gert
kleift að breyta stuttum lánum
í löng. Var það höfuðnauðsyn
fyrir sjávarútveginn.
Á sama hátt hefur því verið
lýst að ríkisstjórnin muni beifa
sér fyrir því, að hluta víxil-
skulda bænda verði breytt í föst
lán.
Hér hefur aðeins verið stiklað
á stóru.
Jafnvægi í þjóðarbúskapnum
Hvernig hafa svo öll þessi úr-
ræði reynzt, sem ríkisstjórnin og
stuðningsflokkar hennar hafa
beitt sér fyrir, sér í lagi í efna-
hagsmálum?
Jú, þróun efnahags- og fjár-
mólanna hefur verið hagstæð ár-
ið 1960.
Ef innflutningur skipa og flug-
véla er dreginn frá, er vöruskipta
jöfnuðurinn óhagstæður 1960 að-
Frh. á bls. 2