Morgunblaðið - 14.04.1961, Blaðsíða 6
6
MORCVNBLÁÐJÐ
Föstudagur 14. aprfl 196i
Þau hafa kynnzt íslenzkri
náttúru ótrúlega vel
á 14 mánaða starfstíma hér
TYLER Tompson, sendiherra
Bandaríkjanna hér á landi, og
frá Ruth Thompson, kona hans,
eru á förum héðan, halda til
Washington á laugardag. f því til
efni hitti fréttamaður blaðsins
þau að máii í sendiherrabústaðn-
um í dag.
Thompson sendiherra og frú
hans hafa dvalizt í 14 mánuði,
en sennilega kynnzt landinu bet-
ur á þessum skamma tíma en
margir sem hér búa æfilangt. Þau
hafa gengið á Snæfellsjökul og
Tindafjallajökul, eytt páskum
við skíðaferðir á Akureyri, geng-
ið á Skarðsheiði og þrisvar sinn-
um á Esjuna, og gripið hverja
frístund að vetrinum til að
bregða sér á skíði hér upp í ná-
■dranríafjöllin og eru meðlimir
x skíðadeild ÍR. Sendiherrann hef
ur veitt í Miðjarðará og farið
veiðiferð austur að Kirkjubæj-
arklaustri og í sumar höfðu þau
hjónin ráðgert að fara með Esju
1 kringum land, til að kynnast
ströndinni.
— Nú á páskunum fóru kona
mín og dóttir á skíðavikuna á
ísafirði, en ég var of önnum kaf-
inn til að komast með þeim,
vegna undirbúnings fyrir brott-
förina, sagði sendiherrann. En
ég skrapp nú samt á skíði í
Jósepsdal, í Hveradali og á Skála
fell, af því veðrið var svo gott,
hælti hann við.
Dóttir sendiherrahjónanna er
við háskólanám í Bandaríkjun-
um. Hún skrapp hingað í tveggja
vikna páskaleyfi, og sonur þeirra
hefur einnig komið í heimsókn,
aila leið frá San Digo. f>á voru
bæði systkinin hér og öll fjöl-
skyldan fór í ferðalag upp í Kerl
ingafjöll. — Syni mínum fannst
svo spennandi að koma hingað
og fara á skíði í ágústmánuði, að
hann ætlaði varla að trúa því að
hann ætti kost á því, segir sendi-
herrafrúin.
Fiskaflinn 1400 lestum
minni í janúar en í fyrra
FISKAFLINN í janúarmánuði
var 22806 lestir eða 1392 lestum
minni en á sama tíma í fyrra, skv.
skýrslu Fiskifélagsins. Nú í jan
úar kemur rækja til viðbótar,
rúmar 44 lestir, en engin rækja
veiddist á þessum tíma í fyrra.
Af þessum afla eru 17592 lestir
bátafiskur, en 5213 lestir togara
fiskur.
í þessum aflatölum er talin síld
9702 lestir, sem er mun meira en
á sama tíma í fyrra, en þá var
síldaraflinn aðeins 843 lestir.
mest veiddist af þorski, 7383 lest
ir í fyrra 13142 lestir, og ýsu, nú
3148 lestir, í fyrra 5353 lestir. Af
karfa veiddust nú aðeins 777 lest
ir í janúarmánuði, en í fyrra 1923
lestir.
Eftir verkunaraðferðum sundur
liðast aflinn þannig: í frystingu
fóru 6150 lestir (í fyra 14215 lest
ir) ísfiskur var 2262 lestir, salt
aðar voru 2378 lestir, í herzlu
fóru 1569 lestir, mjölvinnslu 162
og til innanlandsneyzlu 5791. Af
síldaraflanum voru 3537 lestir
saltaðar, 2894 fóru í bræðslu og
2383 lestir í söltun. Af krabba
dýrum voru 13 lestir frystar, en
30 lestir fóru í niðursuðu.
Hefffi viljaff vera lengnr
— Af þessu tali mætti halda aff
viff höfum ekkert gert hér ann-
að en fara á fjöll, segir sendi-
herrann og hlær við.
— Hvernig hefur yður líkað
að starfa hér?
— Starfið hefur verið ákaflega
ánægjulegt. Það er alltaf gott að
starfa í vinsamlegu andrúmslofti
eins ©g hér er. Það hefur verið
einstaklega þægilegt að hafa sam
skipti við embættismennina í
stjórnarráði ykkar. Þeir eru ná-
kvæmir í störfum, liðlegir og
þægilegir.
— Og nú farið þér til starfa í
Washington?
— Já, verð það sem kallað er
Director General of the Foreign
Service. Mr. Solan gegnir sendi-
herrastörfum sem Charge d’Aff-
aires þangað til nýi sendiherrann
James Penfield kemur. Penfield-
hjónin eru vinafólk okkar, ég
tók við starfi hans í Prag, þeg-
ar hann var sendiráðunautur þar.
Okkur hjónunum þykir leitt að
'vena á förum héðan. Við hefðum
viljað dvelja ekki skemmri tíma
en Muccio sendiherra, sem var
hér á undan okkur. Hann var í
fimm ár, bætti hendiherrann við.
Sendiherrann þurfti nú að
gegna öðrum störfum. En áður
en hann fór fékk Ijósmyndarinn
að taka mynd af þeim hjónunum.
Frúnni fannst verst að málverkið
eftir Ásgrím, sem þau höfðu haft
að láni frá Ragnari Jónssyni,
skyldi ekki enn hanga á veggn-
um, svo það gæti verið í baksýn.
— Það er svo fallegt, ég er búin
að skila því, vildi vera viss um
að ekkert kæmi fyrir það áður
en ég færi,' sagði hún.
Man vinina lengst
Eftir að sendiherrann var far-
Frú Ruth og Tyler Thompson,
inn, spurðum við frúna um hvern
ig henni kæmi heimilishald á
íslandi fyrir sjónir. — Heimilislíf
vina minna hér er ákaflega svip
að því sem ég á að venjast, gott
og hlýlegt — og ekkert þjón-
ustufólk að hafa fremur en
heiroa, svaraði frúin. Hér eru
ágætar verzlanir og svo nálægt
heimilinu. Og flestir tala ensku.
Það er ákaflega þægilegt. En
við höfum enga æfingu getað
fengið í að tala málið, þó við höf-
imi verið að reyna að læra það.
Ég var að vona að áður en við
færum, yrði ég orðin nógu góð í
málinu til að lesa íslendingasög-
urn-ar. En nú er það úr sögunni.
— Hvað haldið þér að yður
verði minnisstæðast frá dvölinnl
hér? -j
— Vinir mínir hér og þær
stundir sem ég hefi átt með þeim,
verður það sem lengst geymist 1
minni, svaraði frúin. Ég mun
einnig lengi muna björtu sumar.
næturnar, þegar sólin gengur tili
viðar og kemur upp rétt um leið.
Ég hafði einmitt heyrt að þessl
elskulegu sendiherrahjón hafi
eignazt óvenju marga vini á ís-
landi þennan tiltölulega stutta
tíma sem þau dvöldu hér, og
eftir að hafa hitt þau, var ég
sannfærð um að vinirnir mundu
ekki síður lengi minnast við-
kynningar við þau. — E. Pá.
Formenn baiika-
ráða skipaði
SAMKVÆMT HINUM_ nýju lög-
um um Landsbanka Islands og
Útvegsbanka íslands hefur við-
skiptamálaráðherra skipað Bald
vin Jónsson, hæstaréttarlögmann,
formann bankaráðs Landsbanka
íslands og Guðmund f. Guðmunds
son, utanríkisráðherra, formann
bankaráðs Útvegsbanka íslands
frá 6. apríl 1961 að telja.
Gunnar Thoroddsen, fjármála
ráðherra, var frá sama tíma skip
aður varaformaður bankaráðs
Landsbanka fslands og Björn Ól-
afsson, fyrrv. ráðherra, varafor
maður bankaráðs Útvegsbanka ís
lands.
• Vakna við
eimpípublástur
MAÐUR í Skipholtinu
hringdi til blaðsins og kvart-
aði undan hávaða frá Mjólk-
urstöðinni, sem vekti íbúa
Holtanna upp af værum
blundi fyrir allar aldir. Kl.
6—7 á morgnana væri gufu
hleypt út um pípur stöðvar-
innar af fullum krafti, svo
að nístandi eimpípuflaut sker
í hlustirnar og smýgur í gegn
um merg og bein á öllum í
nágrenninu. Væri þetta engu
líkara en að heill gufuskipa-
floti væri að heilsa nýja árinu
með gufublæstri. Við þennan
dómadagshávaða vakna allir
í nágrenni Mjólkurstöðvar-
innar. Þessi blástur heldur svo
áfram með nokkrum hvíld-
um fram undir hádegi. Mað-
urinn vill koma þeirri spum
ingu á framfæri, hvort þessi
blástur sé nauðsynlegur, og
hve mikill kostnaður sé við
að sleppa allri þessari hita-
orku lausri, sem hann taldi
að myndi nægja til að hita
hvert hús í Holtunum. Þeirri
spurningu er hér með komið
áleiðis til réttra aðila.
• Öllu má venjast
Velvakandi skilur vel hvem
ig manninum í Skipholtinu
er innanbrjósts, síðan hann
gisti á Grand Hótel í Oslo,
og hrökk upp við geysihá-
væran slátt kirkjuklukkunnar
á hálftíma fresti. Síðan hef-
ur Velvakandi alltaf athugað
hvort nokkur stórkirkja er í
nánd, áður en hann sest að á
hóteli í erlendri stórborg.
Aftur á móti má öllu venj-
ast, ef þraukað er nógu lengi.
Þar talar Velvakandi enn af
reynzlu. Litli fuglinn í kúkú-
klukkunni hans þýtur út úr
klukkunni rétt við höfðalagið
hans á hverjum hálftíma alla
nóttina og rekur upp sín hljóð.
Og Velvakandi steinsefur
undir öllu saman.
• ^ðgangseyrir35kr.
Um þessar mundir eru ferm
ingarnar í fullum gangi. Kunn
ingi minn einn er ný fermd-
ur og var mikið um að vera
hjá honum þann dag, veizla
fyrir fjölskyldu og vini, ferm
ingargjafir og ekkert sparað
til að fermingardagurinn yrði
eins hátíðlegur og frekast var
unnt.
FERDIIMAMI*
Daginn eftir og næstu 20
daga hélt gamanið lika áfram.
Við hádegisverðarborðið
stundi fermingarbarnið þvl
jafnan upp að nú vantaði sig
35 kr. til að fara í ferming-
arveizlu til kunningja síns.
Fyrstu vikuna rétti pabbi
honum orðalaust peningana,
næstu viku var hann farinn
að nöldra og þegar aðgangs-
eyririnn að fermingarveizlum
samfermingarbarna sonarins
var kominn á sjöunda hundr-
að, hvæsti hann fokvondur:
— Þú færð ekki nema 25. Það
er nóg. Nei, 35 krónur þyrfti
það að vera. — Það er prísinn,
maður, sagði strákur. Enginn
getur farið í eftirfermingar-
veizlu nema gefa 35 kr. í ferm
ingargjöf. Og svo fæ ég alla
35 kallana, þegar þið bjóðið
hinum krökkunum fyrir mig.