Morgunblaðið - 25.04.1961, Síða 20

20
MORGVNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 25. aprfl 1961
í DÆTURNAR VITA BETUR
SKALDSAGA EFTIR RENÉE SHANN \
l---------------37-----------------i
—Ég er ekki viss, sagði hann.
— Við verðum fyrst að gera út
um þetta með Janet. Og svo fá
að vita hjá þessum lækni, sem
þú hefur verið að leita til, hvort
þetta er nokkuð alvarlegt, sem
að þér gengur.
Margot svaraði gremjulega: —
Ég er ekki viss um, að þáð sé
neitt alyarlegt, sem að mér geng
ur. Ekki líkamlega, á ég við. En
ég er sjúk sálarlega og það er
eízt betra.
— Því vil ég vel trúa. Og nú
fór þessi ásetningur hans um að
stilla sig, hvernig sem hún léti
og hamaðist, alveg út um þúfur.
Hvernig gat nokkur maður sætt
sig við svona konu? Hvernig var
hægt að ætlast til þess af hon-
um? — Svo að þú hefur þá fund
ið upp söguna um þessi veikindi,
eingöngu til þess að halda Janet
í landinu?
Hún svaraði engu. Rétt í bili
ga-t hún ekki hugsað skýrt. En
henn fannst þetta líklega mundu
vera satt — að vissu leyti. Þó
hafði henni ekki fundizt það þá,
enda hafði Weingartner sagzt
ætla að taka hana til meðferðar.
Og ekki færi hann til þess, ef
hann hefði talið hana heilbrgða,
og þá ekki getað haft gagn af
því.
Hún var næstum búin að segja
Philip allan sannleikann, en stolt
hennar — sem hún var næstum
hissa á, að skyldi vera til —
leyfði henni það ekki. Til hvers
átti hann að fá að vita orsökina
til heimsóknar hennar til Wein-
gartners var falsvon um að hann
gæti bætt eitthvað samkomulag
þeirra hjónanna. Philip mundi
bara hlæja að henni og fræða
hana um það, að eftir fáeinar
vikur hefði hún bara engan eig-
inmann til að koma sér saman
við.
— l>ú ættir að skammast þín,
sagði Philip gremjulega. Hvað
sem þú kannt að ætla að gera,
áttu strax í fyrramálið að segja
— Ég er sammála þér pabbi,
og Markús er það einnig ....
Sólskinsfossar í Silfurfljóti eru
i mínum augum fremri öllum
Janet, að hún þurfi engar áhyggj
ur að hafa vegna heilsunnar
þinnar, og að ekkert gangi að
þér likamlega.
— Gott og vel, og þá ætla ég
að segja henni um leið, að hann
faðir hennar sé í þann veginn að
yfirgefa mig vegna þessarar dá-
samlegu imgfrú Langland. Það
kynni að vera, að þegar hún heyr
ir það, finnist henni þið tvö ekki
alveg jafn dásamleg og áður.
Philip fann snögga viðbjóðstil
finningu. Hann þorði varla að
hugsa um mögulegar afleiðingar
fyrir Janet, ef móðir hennar
stæði við þessa hótun sína.
— Ég hef aldrei sagt, að ég sé
neitt í þann veginn að yfirgefa
þig vegna Cynthiu Langland.
— Þú sagðist hafa beðið hana
að hlaupast á brott með þér.
Margot glennti upp augun. —
Farðu ekki að segja mér, að hún
hafi ekki verið til í það.
Philp svaraði engu. Maxgot
rak upp ofurlítinn hæðnishlátur,
sem kom meira við taugar hans
en nokkurt annað hljóð, sem
hann hafði heyrt árum saman.
Hann sneri sér að henni náfölur
af reiði.
— Æ, farðu í rúmmið í Herr-
ans nafni! hreytti hann út úr
sér í vonzku. — Jafnvel þótt hún
hefði neitað mér, gerir það eng-
an mismun. Hjá okkur tveimur
er allt búið að vera, hvað sem
öllu öðru líður. Þér væri betra
að gera þér það ljóst. Og það er
Xíka hugsanlegt að þegar fram
líða stundir, verðir þú engu síð-
ur fegin en ég!
Margot sneri sér og gekk hægt
upp stigann og til herbergis síns.
Hún var eitthvað einkennilega
dofin. Ef hún gæti verið það á-
fram var hugsanlegt, að hún
gæti þolað þetta. En hún vissi
vel, að svo mundi ekki verða.
Þetta var bara eins og hvert ann
að taugaáfall. Það var einkenni-
legt, að þótt hún væri búin að
kvíða fyrir þessari sennu við
öðrum fallegum stöðum!
Á meðan.
— Ætlarðu nú að vera eitt-
hvað um kyrrt heima Markús?
Philip. árum saman, þá gat hún
samt varla trúað því þegar það
var fram komið.
Og samt hafði hún vitað, að
það var ekki nema tímaspurn-
ing, hvenær hann yfirgæfi hana.
Það var ekki eins og hún væri
hamingjusöm eiginkona, sem
kæmist allt í einu að því, að mað
urinn væri henni ótrúr. Upp til
þessa dags hafði meira að segja
helzt litið svo út sem hann væri
það alls ekki! En það yrði nú
ekki nema tímaspurning héðan
af. Hann var allt of áli-tlegur og
ungur til þess að lifa lengi ein-
lífi, jafnvel þótt Cynthia Lang-
land vildi hann ekki — sem ó-
trúlegt væri.
Guð, hvað hún hataði hana!
Hún hefði getað gert sér að góðu
að keppa við hjákonu — svo
lengi sem það kæmist ekki í há-
mæli! Það voru víst ekki nema
fáir eiginmenn saklausir á því
sviði, þóttist hún viss. um. Jafn-
vel Priscilla, sem var svo ham-
ingjusöm með Henry sínum,
hafði komizt í vandræði með
hann fyrir nokkrum árum. En
það hafði allt jafnað sig á fáum
mánuðum og nú var allt í himna
lagi hjá þeim.
Sýnilega hafði Henry aldrei
verið neitt alvarlega ástfanginn
af hinni konunni. Hann hafði
bara þurft að hlaupa ofurlítið út
undan sér, eins ©g svo margir
miðaldra menn. Og Priscilla
hafði verið svo skynsöm að láta
það bara gott heita.
En með Philip og Cynthiu var
allt öðru máli að gegna. Cynthia
var hættulegri en nokkur önnur
kona, sem henni gat dottið í
hug. Hún var fyrsta og eina ást
Philips. í gremju sinni fór Mar-
got að óska þess, að hún hefði
gifzt honum strax, og furðaði sig
á því, að hún skyldi ekki hafa
gert það. Hvað átti Philip við,
þegar hann sagði við hana í sím-
ann, að hann hefði sleppt henni
einu sinni fyrir mörgum árum?
Hversvegna? Og hverjum var
það að kenna?
Hún óskaði þess nú, að hún
hefði spurt hann dálítið betur
spjörunum úr. Til þess hafði hún
fullan rétt. En hún liafði verið
of utan við sig og úrvinda til
þess að geta rætt nokkurt mál
af nokkurr skynsemi.
En nú er hún tók að átta sig
betur á hlutunum, í næði í svefn
herberginu, varð henni ljóst, að
hún var miklu verr á vegi stödd
en hún hafði áður vitað.
Hún fór að velta því fyrir sér,
hvað dr. Weingartner mundi
segja, ef hann heyrði þessa síð-
ustu þætti málsins — þegar hún
færi að segja við hann: „Það var
rangt hjá mér, þegar ég svaraði
yður um daginn, að enginn
þriðja persóna væri í spilinu hjá
okkur Phlip. Nú er það komið á
daginn, að það er það, hvað Phil-
ip snertir. Ég hef nú komizt að
því, að hann er að sækjast eftir
annarri konu, sem hann hefur
elskað á laun, árum saman, og
öll hjúskaparár okkar út í gegn.
— Já Hank .... Ég þarf að
skrifa nokkrar smásögur og
framkalla og vinna myndir!
— Jæja, þá erum við komnir
Getur yður þá furðað á því þó
að ég hafi ekki verið hamingju-
söm í hjónabandinu?"
Hún gekk yfir að snyrtiborð-
inu og skoðaði sjálfa sig í
spegli. Var það í gærkvöldi, sem
hún hafði staðið í nákvæmlega
sömu sporunum og sagt við sjálfa
sig, að ef það væri útlitið, sem
Philip gengist fyrr, þá væri hún
ennþá álitleg kona og sérlega ung
leg eftir aldri. En í kvöld var
hún beinlínis orðin gömul og
tuskuleg. Tvöfaldar hrukkur sitt
hvorum megin við munninn og
munnvikin sigin. Smáhrukkur
allf kring um daufleg augun Hún
hafði hreinsað af sér alla máln-
ingu áður en hún fór í rúmið og
síðan smurt andlitið með
smyrsli, ef ske kynni, að það
gæti eitthvað bjargað þurrkin-
um, sem var sífellt í andlitinu á
henni.
Þegar siminn hringdi, hafði
hún eins og áður er sagt, farið
fram á stigagatið og þá alveg
gleymt hvernig hún hlaut að líta
út. Vitlaus gat hún verið að láta
Philip sjá sig svona útlítandi!
Cynthia Langland myndi aldrei
sýna sig svona, hversu óviðbúin
sem hún væri, heldur líta út
eins og fegurðardís. Hún var á-
reiðanlega ein þessara kvenna,
sem sofa ekki einusinni með hár
net.
En það var nú sama, hugsaði
Margot í gremju sinni, hversu
falleg hún sjálf hefði verið;
Það hefði engin áhrif haft. Hún
hefði ekkert gagn haft af að
jafnast við Helenu fögru, ef
maðurinn hennar var hættur að
vera hrifinn af henni á annað
borð. Hjá þeim var allt búið
að vera, eins og hann hafði
sagt í lokasennunni milli þeirra
í kvöld. Skyldi það geta komið
til mála, sem hann var að segja,
að sá tími gæti komið, að hún
yrði fegin skilnaðinum engu
síður en hann?
Sá tími gæti komið — hún
velti orðunum fyrir sér í hug-
anum og braut heilann um,
hvort hún mimdi nú nokkuð
kæra sig um, að sá tími kæmi.
Hafði hún ekki sagt lækninum,
að ef hún kæmist að því, að
Philip væri á eftir einhverri
annarri, myndi hún drepa sig?
Honum hafði nú sjálfsagt fund-
izt það óhemjuhjal, sem ekki
væri alvarlega takandi. Hann
hafði sagt henni, að það færi
hún aldrei að taka til bragðs
— að minnsta kosti skyldi hann
vera búinn að breyta hugarfari
hennar áður en svo langt væri
komið. Auk þess kæmi það nú
yfirleitt alls ekki til greina.
Litla hugmynd hafði hann
haft um raunveruleikann, og
hún sjálf ekki meiri. Til þess
að geta haft eitthvert gagn af
lækninum, hefði hún þurft að
fara til hans mörgum mánuðum
fyrr, jafnvel mörgum árum. Nú
var allt orðið um seinan. Hvaða
félagi .... Og ég get sagt þér
það að það er lítil stúlka þama
inni, sem verður ákaflega fegin
að sjá þig!
gagn væri nú í að taka hana
til meðferðar og skapa henni
nýja afstöðu gegn eiginmannin-
um? Eftir nokkra daga væri
engum eiginmanni til að dreifa.
Hún gekk að rúminu og opn-
aði þar lítinn skáp, þar sem
hún geymdi meðölin sín. Hún
leitaði að og fann glas með
svefntöflum sem Lenigan læknir
hafði gefið henni. Hve margar
mundi hún þurfa? Hafði hún
nógu margar? Þyrði hún að
taka þær, þegar til kæmi?
Hún fék kákafan hjartslátt við
tilhugsunina. Jú, víst hefði hún,
hugrekki til þess! En hitt var
hún líka viss um ,að hún ætti
ekki nógu margar töflur. og ekki
vildi hún fara að taka ónógan
skammt, sem ekki gerði annað
en valda henni kvölum. Nei, hún
yrði að fá sér viðbót, og það
ætti hún ekki að verða í neinum
vandræðum með. Ef hún hringdi
til Lenigans, heimilislæknisins
síns, mundi hann gefa henni lyf
seðil. Hún vissi, að Sally Winston
notaði þetta sama meðal. Báðar
höfðu þjáðzt af svefnleysi árum
saman. Sally geymdi sínar í Xitl
um skáp í baðherberginu hjá sér.
Það yrði auðvelt að heimsækja
Sally, fara svo inn í baðherberg
ið, til að þvo sér um hendurnar
og ná í töfluglasið án þess að
hún yrði þess vör.
SHÍItvarpiö
1
I»riðjudagur 25. apríl.
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — Morgun
leikfimi. — 8:15 Tónleikar. — 8:30
Féttir. — 8:35 Tónleikar. — 10:10
Veðurfregnir).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12:25 Fréttir og tilkynningarL
13:15 Um starfsfræðslu (Ölafur Gunn
arsson sálfræðingur).
13:30 „Við vinnuna** Tónleikar.
15:00 Miðdegisútvarp. (Fréttir. — 15:05
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og til«
kynningar. — 16:05 Tónleikar,
16:30 Veðurfregnir).
18:30 Tónleikar: I>jóðlög frá ýmsum
löndum.
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir \
20:00 Erindi: Saga íslenzkra banka-
mála; I. (Haraldur Hannesson
hagfræðingur).
20:25 íslenzkt tónlistarkvöld: Jónag
Tómasson áttræður 13. þ.m. Tón
verk eftir Jónas flytja dr. Páll
Isólfsson, Ingvar Jónasson,
kirkjukór, Páll Halldórsson, GuS
munda Elíasdóttir, Guðmundur
Jónsson og Fritz Weisshappel. —
Dr. Hallgrímur Helgason flytur
inngangsorð.
21:00 Raddir skálda: Úr verkum Grét
ars Fells. — Flytjendur: Guð-
björg Þorþjarnardóttir, Ævar R.
Kvaran og höfundurinn.
21:45 „Einu sinni var“ tónævintýrl
eftir Delius (Konungl. fílharm-
óníusveitin í Lundúnum leikur;
Sir Thomas Beechham stj.). ,
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Af vettvangi dómsmála (Hákon
Guðmundsson hæstaréttarritari)*
22:30 Lög unga fólksins (Guðrún Svav-
arsdóttir og Kristrún Eymundsd.)
23:20 Dagskrárlok.
Miðvikudagur 26. apríl.
8:00 Morgunútvai(p (Bæn. • — 81T»5
Morgunleikfimi. — 8:15 Tónleik-
ar — 8:30 Fréttir. — 8:35 Tón-
leikar. — 10:10 Veðurfr.).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar —
12:25 Fréttir og tilk.).
12:55 ,,Við vinnuna": Tónleikar.
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. —
15:05 Tónleikar. — 16:00 FréttiP.
og tilk. — 16:05 Tónleikar. —-
16:30 Veðurfr.).
18:30 Tónleikar: Öperettulög.
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Framhaldsleikrit: „Úr sögu
Forsyteættarinnar'* eftir John
Glasworthy; útvarpsgerð eftii?
Muriel Levy. Þriðja bók: „Til
Þýðandi: Andrés Björnsson,
leigu"; XI. og síðasti kafli
Leikstjóri Indriði Waage. Leilc
endur Þorsteinn Ö. Stephensen,
Guðbjörg Þorbjamardóttir, Mai?
grét Guðmundsdóttir, Helgf
Skúlason, Inga Þórðardóttir, Rúp
ik Haraldsson, Anna Guðmunds*
dóttir, Hildur Kalman, Herdí*
Þorvaldsdóttir, Klemens Jóns«
son, Jóhanna Norðfjörð, Valuf
Gíslason og Jón Aðils.
20:40 Frá samsöng Pólýfónkórsins f
Kristkirkju í LandaRoti 14. þ.m.t
„Dauðadans'* eftir Hugo Distler,
Söngstjóri: Ingólfur Guðbrands«
son. Framsögn: Lárus Pálsson,
söngvarar kórsins og söngstj.
21:30 „Saga mín", ævinminningap
Paderewskys; XI. og síðasti lest
ur (Árni Gunnarsson fil. kand.
þýðir og les).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Vettvangur raunvísindanna: Öm
ólfur Thorlacius fil. kand. kynn
ir starfsemi landbúnaðardeildap
Atvinnudeildar háskólans.
22:30 Harmonikuþáttur ( Henry J. Eyw
land og Högni Jónsson).
23:00 Dagskrárlok.
KELVINATOR
- * WM
kœliskápsins
mí'jshibim
jsér afcl(aupú l(JisU
..•þa& bcr a§ vanda val l|ans ||
yfgisi^
• Austurs
m
i Aus^urstræti 14 §j^i 11687^^
gliskáÐiirinn j^r arang^r