Morgunblaðið - 30.04.1961, Blaðsíða 1

36 síður og Lesbók
WffmMdfo^
18. árgangur
96. tbl. — Sunnudagur 30. apríl 1961
Frentsmiðja Morgunblaðsins
1. maí ávarp Fulltrúaráðs verkalýðs-
félaganna
í Reykjavík
EINS OG kunnugt er náðist ekki samkomulag milli lýð-
ræðissinna og kommúnista í 1. maí-nefnd verkalýðs-
félaganna um ávarp dagsins. Fulltrúaráð verkalýðsfélag-
anna í Keykjavík ákvað því að gefa út sérstakt ávarp í
tilefni 1. maí og birtist það hér á eftir:
„Á hinum alþjóðlega baráttu- og hátíðisdegi verkalýðsins, 1.
maí, fylkir alþýða hins frjálsa heims liði og ber fram kröfur
eínar um frið, frelsi og bræðralag allra þjóða um leið og hún
mótmælir hvers konar kúgun og frelsisskerðingu.
íslenzk alþýða tekur heilshuga undir þessar kröfur stéttar-
eystkina um víða veröld og sendir alþýðu allra landa baráttu-
kveðjur. Sérstakar heillaóskir sendir íslenzk alþýða á þessum
degi.þeim þjóðum, sem nú að undanförnu hafa öðlazt sjálfstæði,
um leið og hún vonar, að alþýða allra landa fái sem fyrst óskert
frelsi og krefst þess, að hver einstök þjóð fái að lifa. frjáls í
landi sínu og neitar því, að nokkur þjóð hafi rétt til þess að
undiroka aðra.
/ Islenzk alþýða lætur í Ijós þá von, að forustumönnum stór-
veldanna megi takast að finna raunhæfa lausn ágreiningsmál-
anna, þannig að allar þjóðir geti lifað saman í friði, án tillits til
þjóðfélagshátta, litarháttar eða trúarskoðana.
1. maí fagnar íslenzk alþýða því, sem áunnizt hefur í áratuga
baráttu og minnist um leið margra merkra áfanga í kjarabarátt-
unni og baráttunni fyrir félagslegu öryggi. Jafnframt heitstrengir
alþýðan að standa einhuga vörð um hag sínn og réttindi og að
sækja fram til nýrra áfanga, unz fullu félagslegu réttlæti er náð.
Alþýðan fagnar því, að réttur Islendinga til 12 mílna fisk-
veiðilögsögu hefur nú endanlega verið viðurkenndur, og pakkar
íslenzkum stjórnvöldum giftudrjúga forustu í þessu lífsbjargar-
ináli íslenzku þjóðarinnar. Um leið lýsir alþýðan því yfir, að hún
mun halda áfram baráttunni þar til óskoraður réttur íslendinga
til yfirráða yfir öllu landgrunninu, umhverfis strendur landsins,
er að fullu viðurkenndur.
Islenzk alþýða fagnar endurheimt handritanna og þakkar
þann skilning og velvilja sem Danir sýna íslendingum með af-
hendingu þeirra.
Alþýða Reykjavíkur!
Kommúnistar hafa að þessu sinni eins og oft áður metið
annarleg sjónarmið meira en samstöðu reykvísks verkalýðs 1. maí
og með óbilgirni sinni komið í veg fyrir einingu um hátíðahöld
dagsins. Alþýðan mun þó ekki láta skemmdarstarfsemi þeirra
hkidra áframhaldandi sókn sína fyrir bættu þjóðfélagi í landi
Frh. á bls. 2
Vinna "við Reykjavíkurhöfn. Verið er að skipa út hraðfrystri síld fyrir Þýzkalandsmarkað.
Sjá bls. 10. — Ljósm.: vig.
Hlutur launþega í
þjóðartekjunum
hefur ekki ryrnað
Blekkingar Þjóðviljans hraktar. Bent
á leið til betri lífskjara
ÞJÓÐVILJINN hefur síð-
ustu daga gert sér mikinn
mat úr að rangtúlka tölur,
sem Framkvæmdabankinn
hefur birt um þjóðartekjurn
Oviðeigandi ummæli
rðmenn
Þjóðviljans um IMo
Samtol við Ölaf Thors forsætisráðherra
Á ÚTSÍÐU Þjóðviljans í gær
•r fjögurra dálka fyrirsögn,
»em hljóðar svo: „Ríkisstjórn
In ræður hingað þrjá norska
viðreisnar-sérfræðinga! —
Hver þeirra á að fá í kaup
20—25 þús. kr. á mánuði,
lúxusíbúð og einkabíl til af-
liota".
í tilefni af þessarl „frétt"
¦nert Mbl. sér til Ólafs Thors,
forsætisráðherra og spurði hann
í stuttu símtali hvað hæft væri
í þessu. Forsætisráðherra svar-
aði:
— Þetta á sennilega að vera
einskonar 1. maí-sönnun fyrir
því hvað „féndur alþýðunnar",
ríkisstjórnin, hafa mikin áhuga
á að þóknast þeim ríku og sér-
staklega ef þeir eru útlendingar,
þó ríkisstjórnin sé „hirðulaus"
um hagsmuni íslenzkra verka-
manna.
Norskir sérfræðingar valdir
En hér er sannleikanum mjög
misþyrmt því hann er sá að rík-
isstjórninni var frá öndverðu
ljóst að þeir fslendingar, sem
hún hefur í sinni þjónustu, eru
svo önnum kafnir að þeir gætu
ekki tekið að sér að gera fram-
kvæmdaáætlun ríkisins. Þess
vegna var leitað út fyrir lands-
steinana og af ýmsum möguleik-
um var sá að lokum valinn að
freista þess að fá þá norsku sér-
fræðinga, sem eru að ljúka við
svipaða fjögurra ára áætlun
norsku stjórnarinnar, til að
vinna þetta verk. Og þá einnig
vegna þess hve margt er líkt
í atvinnulífi Norðmanna og ís-
lendinga.
Greiða sjálfir kaup
Norska stjórnin sýndi okkur
þegar í stað þann einstaka góð-
Frh. á bls. 2
ar en þær eru í ritgerð eftir
Árna Vilhjálmsson hagfræð-
ing. Hefur Þjóðviljinn reynt
að sýna fram á, að tekjur
Dagsbrúnarverkamanna séu
óeðlilega lágar miðað við
heildarneyzlu þjóðarinnar. Er
öll meðferð Þjóðviljans á
þessum tölum til þess eins
ætluð að snúa við staðreynd
um og villa mönnum sýn.
Þjöðviljinn reiknar það út eft-
ir tölum Árna, að meðalneyzla í
fjölskyldu sé 100 þús. kr. árið
1958 og ber þá tölu saman við
kaup verkamanns, án allrar yfir
vinnu og í lægsta taxta en það
var þá 51 þús. Þessi samanburð-
ur er hrein blekking, þar sem
fjöldi vinnandi fólks er miklu
meiri en tala fjölskyldna, þar
sem pft eru fleiri vinnandi í
hverri fjölskyldu. Sé tölu vinn-
andi fólks deilt upp í heildar-
neyzluna fæst, að meðalneyzla
á vinnandi mann er 60 þúg. kr.
en ekki 100 þús. kr.
Meðaltekjur 75 þús. kr. skv. at-
hugunum Framkvæmdabankans.
Við þetta bætist svo, að það
er fjarri lagi að miða þennan
samanburð við lægsta taxta
verkamanna án nokkurrar yfir-
vinnu, því að yfirvinna hefur
verið almenn og fjöldi verka-
manna á sérstökum töxtum, sem
allir eru hærri en almenni taxt-
inn. Framkvæmdabankinn sem
Þjóðviljinn vitnar svo mjög til,
hefur gert athuganir um meðal-
tekjur verkamanna sjómanna
og iðnaðarmanna ár hvert en
samkvæmt þeim voru meðaltekj
ur kvæntra manna 75 þús. kr.
árið 1959, en við það bætast að
sjálfsögðu tekjur annarra fjöl-
skyldumeðlima svo og fjölskyldu
bætur, tryggingabætur o.s.frv.
Verður því varla neinn teljandi
munur á tekjum þessara og með-
alneyzla á fjölskyldu samkvæmt
útreikningum Þjóðviljans.
Vaxandi hlutur þjóðartekna í
/
fjárfestingu og
félaga þjónustu.
Lengst kemst þá Þjóðviljinn
frá réttu máli, þegar hann heldur
því fram að þjóðartekjurnar
hafi aukizt nær helmingi meira
en laun verkamanna. Við þennan
útreikning lætur hann sig ekki
muna um að sleppa með öllu að
nefna, að stórkostlega vaxandi
hluti þjóðarteknanna hefur farið
í fjárfestingar svo og í aukningu
margskonar þjónustu hins opin-
bera við þegnana, svo sem trygg
ingabóta, ellilífeyris, kennara-
mála o.s.frv. Einnig hefur ekkert
tillit verið tekið til fyrningar,
sem hefur mjög vaxið á þessu
tímabili. Loks dettur Þjóðviljan-
um ekki einu sinni í hug að taka
hina miklu aukningu fólksfjöld-
Framh. á bls. 23.