Morgunblaðið - 30.04.1961, Síða 6

6
MORGVTSntAÐ 1Ð
Sunnudagur 30. aprö 1960
* Hvar er himnaríki
I GETURÐU sagt mér hvar
er himnaríki? Þessa spurningu
lagSi ung kona íyrir Velvak
■anda. Ef til vill segirðu mér
að spyrja prest, skrifar hún
ennfremur, en þannig má ekki
spyrja, því allir eiga að
„vita“ hvar himnaríki er.
Velvakandi vísaði þessari
spumingu áfram til séra
Bjarna Jónssonar, vígslubisk-
ups, sem svaraði:
• Þarsem Guð er
mmemmmmmm^mmmmmmmmmmmummm
I>ar sem Guð er, þar er
himnaríki. En hvar er Guð?
Hann ríkir hátt yfir hverf-
leikans straum. Guði verða
engin tákmörk sett í tíma eða
rúmi. Lofgjörð trúarinnar
segir: „Dýrð sé Guði í upp-
hæðum“. Hér er ekki verið
að ákveða staðsetningu sam-
kvæmt mannlegum útreikn-
ingi. Himininn og himnanna
himnar taka þig ekki, segir
heilög ritning. Guð er á himn
um, en þú á jörðu. Héðan lít-
um vér til Guðs, sem er í
upphæðum, og biðjum: Faðir
vor, þú sem ert á himnum."
Hann er á himnum, en um
leið er hann hjá oss. Þess-
vegna segir Matthías:
Hann heyrir stormsins
hörpuslátt,
hann heyrir barnsins
andardrátt,
hann heyrir sínum himni frá
hvert hjartaslag þitt jörð á.
Sálmaskáld biblíunnar lýsir
þessu með ógleymanlegum
orðum: „Hvert get ég farið
frá anda þínum og hvert flúið
frá augliti þínu? Þótt ég stigi
upp í himininn, þá ertu þar,
þótt ég gjörði undirheima að
hvílu minni, sjá, þú ert þar,
þótt ég lyfti mér á vængi morg
unroðans og setist við hið yzta
haf, einnig þar mundi hönd
þín leiða mig og hægri hönd
þín halda mér, og þótt ég
Sigurbjöri?
Þorbjörnsson
formaður N.V.Í.
AÐALFUNDUR Nemendasam-
bands Verzlunarskóla íslands
var haldinn 19. apríl. Fráfarandi
formaður, Guðjón Einarsson,
baðst eindregið undan endur-
kosningu. Stjórn sambandsins
skipa nú: Sigurbjörn Þorbjörns-
son formaður, Njáll Símonarson
varaformaður, Örn Valdimars-
son ritari, Kristinn Hallsson, Ól-
afur Briem, Bjarni Dagbjartsson,
Kjartan Reynir Ólafsson og Páll
Gunnar Sigurðsson.
Hið árlega nemendasambands-
mót, sem sambandið gengst fyr-
ir, verður haldið í Sjálfstæðis-
húsinu, laugardaginn 29. apríl,
og hefst það með borðhaldi kl.
6.30 sd. Koma þar saman eldri og
yngri nemendur Verzlunarskól-
ans og endurnýja gömul kynni.
Nemendasambandið beitir sér
nú fyrir fjársöfnun til styrktar
hinni nýju skólabyggingu Verzl-
unarskóla íslands, og mun verða
leitað til brautskráðra nemenda
með að leggja þessu máli lið.
segði: „Myrkrið hylji mig og
ljósið í kring um mig verði
nótt‘“, þá myndi þó myrkrið
eigi verða þér of myrkt og
nóttin lýsa eins og dagur;
myrkur og ljós eru jöfn fyrir
þér“ (Sálm 139 7—12).
Geymum einnig í huga vor-
um þessi orð postulans: „Guð
er eigi langt frá hverjum ein-
um af oss, því að í honum
lifum, hrærumst og erum
vér.“ (Post 17.28) Oft verður
mér hugsað til þessara orða:
Þú yztu takmörk eygir geims
og innstu lífsins parta;
þú telur ár og aldir heims
og æðarslög mína hjarta.
• Himnaríki er í dýrð-
JnniJhijá^Gu^ogJiér
ájjörðu^
Himnaríki er í dýrðinni hjá
Guði. En eins og Guð er hér
hjá oss, þannig er einnig
himnaríki hér meðal vor. Ef
vér lifum í samfélagi við Guð,
þá erum vér í himnaríki. Það
er hjá Guði í upphæðum, en
það er einnig hér. Það er oss
nálægt, og oss er boðið til
hátíðar í himnaríki. Jóhannes
skírari kallaði menn til iðr-
unar og sagði: „Himnaríki er
nálægt", og Jesús flutti fagn-
aðarboðskapinn: „Himnaríki
er nálægt.“
Eldur í norsku
síldarvinnsluskipi
UM miðjan þennan mánuð kom
eldur upp í norska síldarvinnslu-
skipinu Clubia, („Hæringur"
Norðmanna) og skemmdist
það illa af völdum eldsins, að
talið er að taka muni hálft ár
að gera við það. Clubia
var statt við V-Afríku, út af
Máritaníu, er eldurinn kom upp
í því, en þar átti það að vinna
síldar — og fiskimjöl og bræða
og frysta síld.
Hið sama skal sagt nú í
dag. Ef þú ert nú með Guði,
þá átt þú sælu himnaríkis.
Handgenginn Guði, í gleði,
í starfi, í baráttu og í sorg,
getur þú borið því vitni, að
í samfélagi við Drottin í
himnaríki, eignast þú fögnuð,
huggun og kraft. Þá þekkir
þú af eigin reynd sannleika
þessara orða: „Guðsríki er
réttlæti og friður og fögnuð-
ur í heilögum anda“. Jesús
v.ar spurður um himnaríki,
og hann sagði: „Guðsríki er
hið innra með yður“. Þannig
er oss bent á, hvar himnaríki
er að finna. Göngum Guði á
hönd, lifum honum, og vér
finnum, að himnaríki er hér.
Dyrnar eru opnar. Oss er boð-
ið að ganga inn. Það er tekið
fagnandi á móti oss, og vér
fáum hlutdeild í krafti hins
eilífa lífs.
Lesum dæmisögurnar um
guðsríki. Lesum 13. kapitula
Matteusarguðspjalls. Sjáum
vöxtinn og útbreiðsluna. „Líkt
er himnaríki mustarðskorni.
Vissulega er það hverju sáð
komi smærra, en þegar það
er sprottið, er það stærra en
jurtirnar og verður að tré,
svo að fuglar himinsins koma
og hreiðra um sig í greinum
þess“. Vér þekkjum sálminn
,,í fornöld á jörðu var fræ-
korni sáð.“ Syngjum hann og
biðjum: „Tilkomi þitt ríki“.
Göngum inn í hátíðarsal
himnaríkis. Þá þurfum vér
ekki að spyrja: „Hvar er
himnaríki?", því að nú eigum
vér þar heima.
Tökum á móti þessari bless-
un frá Guði, eins og böm-
in taka fagnandi á móti góð-
um gjöfum. Komum á fund
Drottins eins og lofsyngjandi
börn, og heyrum hann segja:
„Slíkra er guðsrikið." Þetta
hnoss er hægt að eignast nú.
Þetta er hin sæla nútíð. Það
skal sannast nú og hér, að
hin mesta sæmd og sælasta
gleði er í því fólgin að vera
lærisveinn himnaríkis.
* Ég á liegar
eilífajífið
Nú skil ég orðin, sem oft
eru sungin: ,,Ég á þegar eilífa
lífið". Eilífðin er lögð oss í
brjósti. Eilíft líf byrjar hér.
En hvernig er framtíðin?
Hvað tekur við? Ég hlusta og
heyri hin óviðjafnanlegu og
styrkjandi orð: „Hjarta yðar
skelfist ekki, trúið á Guð og
trúið á mig. f húsi föður míns
eru mörg híbýli, væri ekki
svo, mundi ég þá hafa sagt
yður, að ég færi burt að búa
yður stað? Og þegar ég er
farinn burt og hefi búið yður
stað, kem ég aftur og mun
taka yður til mín, til þess
að þér séuð og þar sem ég
er“. (Jóh. 14. 1—3).
Vér vitum, hver talar þann-
ig. Orðum hans má fullkom-
lega treysta. Ég spyr um eilífð
ina, og hlusta eftir þessum
orðum. Þau nægja mér. Við
mér blasir hið fegursta út-
sýni. Ég horfi til þeirrar stund
ar, er gleðin verður fullkom
in í himnaríki hjá Guði, er
tárin þorna fyrir geislum
kærleikans. Nú sjáum vér svo
sem í skuggsjá í óljósri mynd,
en þá augliti til auglitis. Trú-
in sér eilíft Ijós.
Verum samferða á leiðinni
til himinsala. Leitum guðs-
ríkis hér og þá mun spurn-
ingunum verða svarað af
Drottni sjállfum, sem gefur
oss hér og nú gleði himna-
ríkis og i hinum komandi
heimi eilíft líf. Þá verður leyst
út öllum spurningum.
í dag er oss boðið til hátíðar
í himnaríki, en hátíðin heldur
áfram og nær sinni fullkomn-
un í himnunum, í upphæðum
hjá Guði.
Oft nem ég staðar við þessi
orð og vil benda á þau nú
í dag: ,,Það sem auga sá ekki
og eyra heyrði ekki, og ekki
kom upp í hjarta nokkurs
manns, allt það sem Guð fyrir
bjó þeim, er elska hann“.
(lKor. 2.9.).
Sú kemur stund, að vér fá-
um fullkomið svar.
HlcuiAAflr:
jdnaband
NÝLEGA var sýnd kvikmynd í Frakklandi, eftir ung-
an höfund, sem olli löngum og all-heitum ritdeilum.
Efni myndarinnar var: „Girnd og hjónaband“ (Desire
and marriage). Ung hjón hafa verið gift í fjögur ár.
í upphafi hjónabandsins var ást, líkamleg ást, til
staðar. En eftir fjögur ár eru þau hætt að þrá líkama
hvors annars, sem í fyrstu hafði veitt þeim svo mik-
inn unað og ánægju. Þau ákveða því að slíta samvist-
um, enda þótt þau hafi raunverulega ekki yfir neinu
að kvarta.
Francoise Sagan, hin unga og þekkta skáldkona,
ritaði grein um fyrrnefnda kvikmynd. Skoðun skáld-
konunnar var í stuttu máli sú, að þegar líkamleg þrá
væri horfin, þá væri þó margt eftir til að sameina
hjónin: Vinátta, venjur, sameiginleg áhugamál, tilfinri-
ingar, sú ánægja að vakna saman, og þetta nægði til
að gera líf þeirra beggja bjart og hamingjuríkt.
Ég álít að hún hafi á réttu að standa. Hin líkam-
lega þrá hlýtur ávallt að dofna og ef hjón skildu jafn-
skjótt og mesti hiti líkamlegrar ástar dvínaði, þá yrðu
fá hjónabönd annað en tjaldbúð til einnar nætur.
Að sjálfsögðu er það mikilvæg ákvörðun fyrir
konuna, eigi síður en manninn, að bindast fyrir allt
lífið. í fyrstu álíta elskendurnir, að þeir hafi valið
þann einasta eina, þann eina rétia. Slíkt fer þó engan-
vegin staðizt. Þeir völdu þann, sem atvik og aðstæður
gerðu eftirsóknarverðan. Að velja þann bezta væri ó-
mögulegt með öllu. Á þeirri stundu sem valið fór
fram, þekkir maður ekki alla aðra. Vandinn er sá, að
breyta þannig að hinn kjörni verði sá bezti. Hjóna-
band er ekki fyrirfram tilbúin hamingja. Það er lista-
verk, sem báðir aðilar verða að helga allt sitt líf. —
Hjón skapa sín eigin örlög, eigin auðnu eða auðnu-
leysi. Það er óumflýjanlegt að á eftir fyrsta ástríðu-
eldinum komi þreyta, eða jafnvel afturkippur. Eng-
inn getur alltaf haldið líkamlegum girndum sínum
óskertum. Það væri losti, ekki ást.
En ef karl og kona hafa til þess vit og hyggindi,
að notfæra sér hamingju fyrstu samlífsáranna, til þess
að skapa varanlega ást, þá veita unaðssemdir æskuár-
anna þeim tækifæri og möguleika til að undirbúa un-
aðssemdir fullorðinsáranna, sem ekki eru síðri. Þau
venja sig sið stöðuga návist hvors annars; þau læra
að treysta hvort öðru, sem er önnur og betri ást, en
hin líkamlega. Þau læra að brosa að mismunandi
smekk og áhuga hvors annars, í stað þess að láta slíkt
valda deilum og ágreiningi.
Þannig koma þau smátt og smátt í hægu leiði af (
hinu úfna hafi girnda og afbrýðisemi, inn í kyrrsævi j
hjónabandshamingju og hjúskapargleði.... |
Ferming
Ferming í Árbæjarkirkju 30. apríl
(Séra Bjarni Sigurðsson)
Stúlkur:
Jóhanna Sveinbjörg Guðmundsdóttir,
Árbæjarbletti 46
Magnea Ingibjörg Gestsdóttir, Selás-
bletti 2
Sigurborg Kolbeinsdóttir, Selásbl. 22A
Sólveig Hannam, Árbæjarbletti 13
Steinunn Hjördís Sigurðardóttir, Ar-
bæjarbletti 47
Sædís Guðrún Geirmundsdóttir, Ar-
bæjarbletti 30
Drengir:
Gísli Guðmundsson, Selásbletti 6.
Logi Asgeirsson, Urðarbraut 2
Sigurjón Guðmundsson, A»*bæjarbl. 70
Sævar Guðmundsson, Nesjum v. Suð
urlandsbraut
A
^T,
FERDIIMAMP

JLl »1 V