Morgunblaðið - 11.05.1961, Síða 6

6
MORGUN BL AÐIÐ
Fimmtudagur 11. maí 1961

\
Ofbeldið gegn börn-
unum aðdragandi
grjótkastsins
Hróliur Sigurðsson listmálari Sýnir um þessar mundir mál-
verk á vegum listkynningar Morgunblaðsins. Er myndin hér
að ofan af einu málverka hans. Heitir hún: Hús við hafið.
ÞJÓÐVILJINN birti í gær
J>á „leiðréttingu“ við frásögn
sína af atburðunum við Mið-
bæjarskólann sl. sunnudags-
kvöld, að átt hafi verið við
„Hörð Einarsson formann
Vöku, félags íhaldsstúdenta“,
þar sem þeir Þjóðviljamenn
höfðu verið svo seinheppnir
daginn áður að bera það á
mann, er dvelst erlendis um
þessar mundir að hafa „haft
sig mjög í frammi" við að
„skipuleggja og æsa ungl-
inga til óspekta“. „Leiðrétt-
ir“ blaðið þannig fyrri ósann-
indi sín með nýjum ósann-
indum.
Hið rétta í máli þessu er hins
vegar það, að Hörður Einarsson
sótti útifund kommúnista sem
fréttamaður Morgunblaðsins og
fylgdist með eftirmálum hans
sem slíkur. En það þarf raunar
engan að undra, sem les Þjóðvilj-
ann að staðaldri, að blaðamönn-
um hans skuli finast það nýstár-
legt og tortryggilegt að sjá frétta-
menn „á þönum“ og liggi þeim
á hálsi fyrir að halda sig nærri
þeim stöðum, þar sem fréttnæm-
ir atburðir eru að gerast. Hirðir
Morgunblaðið ekki að svara frek
ar áburði Þjóðviljans á frétta-
mann þess, enda mundu næg
vitni til að hnekkja ósannind-
um Þjóðviljans, ef á þyrfti að
halda, og fréttamaður Morgun-
blaðsins getur einnig borið um
það, að Þjóðviljinn nafngreinir
aðra unga menn sem þátttakend-
ur í róstunum, er þar komu
hvergi nærri.
Eins og flestir þeirra, sem sóttu
útifund kommúnista gera sér
ljóst, var aðdragandi óeirðanna
við Tjarnargötu 20 og rússneska
sendiherrabústaðinn sá, að ung-
kommúnistahópur réðist að fyrra
bragði á barnahóp, sem bar
spjöld með áletrununum „Lifi
NATO“, „Munum Ungverjaland“,
„Gleymum ekki Tíbet“, o. s. frv.
niðri við barnaskólann. Hafði hóp
urinn gengið á undan kommún-
istagöngunni niður allan Lauga-
veg, og gátu göngumenn auð-
vitað ekkert aðhafzt gegn börn-
unum meðan á göngunni stóð, en
létu hendur þess betur standa
fram úr ermum, þegar að barna-
skólanum kom. Umhverfðust hin
ir örþreyttu göngumenn þá í
tryllta stríðsmenn og réðust að
strákunum með misþyrmingum
og fúkyrðum, ruddu þeim upp
sundið norðan skólans, rifu spjöld
þeirra og tröðkuðu niður í jörðina
sem óðir væru. Tróðst lítið barn
m.a. undir í átökunum.
Þjóðviljinn orðar þetta hátt-
erni manna sinna svo að „ungir
hernámsandstæðingar hafi sópað
þessum piltum upp í sundið við
Laufásveg“, og er ekki laust við,
að aðdáunar kenni í frásögninni.
Meðal þeirra, sem þekktust í
þessu sóparaliði „ungra hernáms
andstæðinga“ má nefna Úlf Hjör-
var sendisvein á skrifstofu sam-
taka hernámsandstæðinga, Gunn-
ar Guttörmsson, iðnnema; örn
Erlendsson, fyrrv. formann ÆFR;
Jón Hannibalsson (Valdimarsson
ar) og Ólaf Einarsson, son Ein-
ars Olgeirssonar. Tengdasonur
Einars varð hins vegar að láta
sér nægja að standa hjá, reiða
staf sinn og æpa „nazistar, naz-
istar" að börnunum, þar sem
hann mátti sig vart hræra vegna
helti eftir gönguna! Og Einar
sjálfur mælti framferði útsend-
ara sinna bót með þeim orðum,
að það „þyrfti að ala krakkana
upp“. Virtist hann láta sér upp-
eldisaðferðir manna sinna vel
líka. Var það hin mesta
mildi, að ekki skyldi verða
stórslys á börnum, og má
sjálfsagt þakka það vask-
legri framgöngu lögreglumanna,
sem reyndu hvað þeir gátu til
þess að hafa hemil á ofstopa-
mönnum kómmúnista.
Þessar aðfarir ungkommúnist-
anna hleyptu svo illu blóði í
barnahópinn, að eftir fundinn
flykktist hann að flokksskrifstof-
um kommúnista í Tjarnargötu og
þakkaði húsráðendum fyrir
„trakteringarnar" á útifundinum.
með grjótkasti og niðrandi hróp-
um um kommúnista. Og þó að
fæstir verði sjálfsagt til þess að
mæla slíku framferði bót og jafn
vel ofstopi kommúnista við Mið-
bæjarskólann réttlæti það ekki,
verður þó að skoða það í ljósi
þess, sem á undan var gengið
og ha'fa í huga, að þarna áttu börn
í hlut, sem naumast er hægt að
gera þá kröfu til, að gerðu sér
grein fyrir því, með tilliti til
aðdragandans, að skipti þeirra
við kommúnista urðu ekki út-
kljáð með grjótkasti á húsa-
kynni þeirra. <
Fullyrðingar Þjóðviljans um,
að Heimdallur, félag ungra Sjálf
stæðismanna, eða einstakir stjórn
armenn í þeim félagsskap, hafi
„skipulagt" rósturnar við Mið-
bæjarskólann og grjótkastið á
skrifstofur kommúnista og rúss-
neska sendiherrabústaðinn, eru
auðvitað út í bláinn. Kemur
naumast nokkrum manni til hug-
ar, að jafnvel kommúnistar sjálf-
ir leggi trúnað á þessa óra sína.
Á róstunum við Miðbæjarskól-
ann áttu þeir alla sök sjálfir, og
segja má, að með framferði sínu
þar, hafi þeir sjálfir beinlínis
„skipulagt" grjótkastið á Tjarn-
argötu 20 og heimsóknina til
vina sinna við Túngötu.
U M hvítasunnuna efnir Sam-
band ungra Sjálfstæðismanna og
Heimdallur, FUS, til ferðar til
Vestmannaeyja. Farið verður frá
Reykjavík kl. 2,30 laugardaginn
20. mai og ekið til Þorlákshafn-
ar. Þaðan verður farið með bát-
um til Eyja. 1 Eyjum verður
dvalið til mánudags. Á sunnu-
dag og mánudag verður dvalið
í Eyjum og verður þá, margt til
skemmtunarí m.a. bjargsig, sem
ætla má, að Reykvíkingum og
öðrum Iandsmönnum þyki for-
vitnilegt og nýstárlegt. Margt
annað verður til skemmtunar.
Farseðillinn kostar kr. 675
(615 frá Þorlákshöfn).
Þátttaka tilkynnist félögum
nngra Sjálfstæðismanna, í Rvík,
Heimdalli, Valhöll við Suður-
götu, sími 17102 (opið kl. 4 til
7). —
• Einn er ekki nóg
,,ÞAÐ er mifkið rætt um trú
mál, presta og kirkjuna í
Eyjum um þessar mundir, því
hér standa prestskiosiningar
fyrir dyrum“ segir húsmóðir
í Vesttm an na eyj um í bréfi til
Velvakanda.
„Við höfum alitaf haldið. að
Vestmannaeyjar væru gott
brauð- og ef svo er, þá vakn-
ar sú spurning, hvort svo fátt
sé uim klenka í landinu, —
og allir í það góðu brauði,
að eimtngis einn láti í Ijós
áhuga á Eyjum. Það hefur
aðeins einn sótt. Hann er ef-
laust ágætis maður. En ein-
hvern veginn finnst okkur
áhugi blessaðna prestanna á'
Vestma nnaeyj um furðu lítill."
* Finnst kosningarnar
daufar
mmmmmmmmm
ÞAÐ leynir sér ekki á bréf.
inu, sem er allmiklu lengra,
að húsmóðurinni finnst harla
lítið varið í kosningar, þegar
frambjóðandinn er aðeins
einn. Það er skiljanlegt út af
fyrir sig. — Hins vegar vek-
ur þetta enn spurningunta um
prestskosningarnar. Hún hef-
ur mikið verið rædd. Því mið
ur hefur það komið fyrir oft
ar en einu sinni, að prests-
kosningar hafa verið háðar af
slíku kappi, að likast er bar-
áttunni á stjórnmálasviðinu.
Þó eru sjálfsagt allir sammála
um það, að prestskosningar
ættu að vera hafnar upp yfir
allan persónuríg og þann orða
flaum, sem honum fylgir.
Sennilega þarf e)kki að óttasit
slíkt, ef fleiri sækja ekki um
brauðið í Eyjum.
* Það, sem kommum
finnst eftir-
sóknarvert
EN HVERNIG litist húsmóð
urinni á, ef aðeins einum væri
leyft að sækja. Og ekki nóg
með það: Ef aðeins einn fram-
bjóðandi væri við allar kosn-
inigar, til hánra sem lálgra
embætta. Og allir frambjóð-
endur yrðu að vera úr sama
flofcknum, eina flokknum,
sem leyfður væri. Þetta kal’la
kommunistar kosningar, þann-
ig eru kosningarnar í komm-
unistaríkjunum. Furðulegt, að
til séu fslendingar, sem telja
slíkt ,,kosningafyrirkomulag“
efitirsóknarvert.
• Vill friða Helgafell
í LOK bréfisins ræðir hús-
frúin um flugvallargerðina í
Eyjuim. Henni finnst óhæfa
að taka uppfyllingu í flug-
bnautir úr Helgafelli, sem
prýðir Eyjarnar svo mjög. Er
ekki hægt að nota uppgröft
úr höfninni? spyr hún. —
Sennilega yrði það töluvert
dýrara að flytja uppfylling-
una af hafi og viðbúið er,
að framkvæmdum miðaði þá
ver. Vonandi tafca þeir efcki
Helga'fellið allt?
* Hann var klökkur
KVIKMYNDALEIKARINN
heimsfrægi Gary Cooper ligg
ur nú fyrir dauðanum, orð-
inn rænulaus og samfcvæmit
blaðafregnum þjáist hann af
krabbameini. Hann veit það
sjálfur, en hefur tefcið því
með hugprýði. — Fyrir nokkr
um vikum var OsciarJkvifc-
myndaverðlaunum úthlutað
vesltur í Bandaríkjunum og
Gary Cooper var einn þeirra,
sem verðlaun hlaut og þau
voru veitt honum fyrir lang
am listamammsferil og þann
stóna skerf, sem hamn hafðl
lagt kvifcmyndunum.
En Cooper veitt verðlaun-
unurn ekki viðtöfcu. J amea
Stewart gefck fram, tók við
þeim og þalkfcaði fyrir hönd
hims fjarstadda. Öllu vair
þessu sjónvarpað og milljón-
ir manna í Bondarfikjumuim
fylgdust með hátíðinni. —■
James Stewart snérl sér að
áheyrendum, hann sagði:
„Ég veit, að þú situr heima
við sjómvarpið þitt. Ég ætla
að segja þér, að við þöktoum.
þötokum þér af öllu hjarta fyr-
ir liðnu árin. Þú áttir þessi
verðlaum vissulega skilið. Við
höfum alltaf notið að starfa
með þér, þú hefur verið stór-
brotinm.“
James Stewart var klökkur
og stamaði síðustu orðin. Marg
ir voru dálítið hissa á þessu,
Fáir vissu þá, að Gary Coop-
er lá fyrir dauðanum og þetta
var síðasti stóri heiðwinin,
sem hann hiaut.