Morgunblaðið - 11.05.1961, Side 17

Fimmtudagur 11. maí 1961
MORCVlSTtTAfílD
17
Jón Cuðbrandsson
Minning
Glaður og reifur '
skyli gumna hver
unz sinn bíður bana.
rf Þessi speki Hávamála ssekir
að mér, þegar ég minnist eins
ibezta og tryggasta vinar míns,
Jóns Guðbrandssonar, sem and-
aðist í Landakotsspítalanum þ.
13. apríl s. 1.
Af því kynnin voru bæði hug-
Ijúf og löng, tel ég ekki til of
mikils mælzt, að ég fari um hann
mokkrum orðum, þegar hann er
allur, þó að ég sé enginn rit-
snillingur og aðrir, sem til hans
[þekktu séu færari um að vanda
!betur til síðustu kveðjunnar.
Jón heitinn var fæddur 26. nóv.
árið 1900, og var þvi sextugur,
er hann lézt. Foreldrar hans voru
J>au hjónin Pálína Jónsdóttir og
Guðbrandur Hafliðason. Ólst Jón
heitinn upp á Rauðamel í Kol-
beinstaðahreppi, en þegar hann
var uppkominn settizt hann að
i Borgarnesi og bjó þar um
margra ára bil og lærði þar til
skósmíðar. Eftir að hann fluttist
til Reykjavikur, lágu leiðir okk-
ar saman vegna nákominar
tengsla konu hans og minnar.
Btrax eftir að hafa setzt hér
að, tók Jón heitinn til við skó-
smíðar og stundaði þar nærri
óslitið, eða þar til hann réð sig
sem húsvörð hjá O. Johnson &
Kaaber h. f. fyrir fáum árum.
— I Rússlandi
Framhald af bls. 13.
helzta umkvörtunarefni borgar-
Ibúa. Nýjar byggingar þjóta upp
í úthverfum borgarinnar. Þær eru
óneitanlega hálfleiðinlegar, en
jþó mikil bót frá gömlu timbur-
Ikumböldunum. Þrátt fyrir það er
Moskva borg hinna þéttsetnu
íbúa.
Ég kynntist verkfræðingi ein-
um og konu hans, sem höfðu á-
samt öðrum hjónum tveggja her-
ibergja íbúð. Hann sagði, að þau
Ihefðu nóg að borða, en æskilegt
væri að hafa ofurlítið viðara til
veggja. Prófessor kynntist ég,
sem býr með konu sinni og dótt-
ur í þriggja herbergja íbúð og
telur sig hinn mesta lukkunar
panfíi. Bandarískur maður segir
mér, að ekki sé hægt að búast
við að byggingar gangi betur,
því þörfin sé óhemju brýn enda
segja Rússarnir — við byggjum
og byggj um, en það er eins og
dropi í hafið.
* * *
Rússar hafa enn strangt eftir-
lit með ferðamönnum. Tvisvar
sinnum var ég stöðvaður þar sem
ég var að ljósmynda bændur á
aðalmarkaði borgarinnar og
spyrja um verð á afurðum þeirra.
Herlögreglan var kvödd í málið
en lét sér nægja að rannsaka
Vegabréfið mitt gaumgæfilega.
Maður fær þá hugmynd, að af-
staða margra Rússa til Banda-
ríkjanna sé nokkuð blandip. Einn
þeirra sem látið hafði í ljós mikla
hrifningu á bandarískum bifreið
um sagði: — Við höfum nú ekki
exm lært að framleiða slíkar bif-
xeiðar. En skyndilega skipti harm
um umræðuefni og fór að spyrja
um kynþáttavandamálið og at-
Vinnuleysið í Bandaríkjunum.
í sovézkum fréttamyndum af
Olympíuleikunum síðustu var af-
irekum einstakra Bandaríkja-
manna gerð prýðileg skil, en jafn
framt voru bandarísku íþrótta-
mennirnir sakaðir um að leggja
aneiri áherzlu á að vinna í Olymp
íuleikimum, en að taka þátt í al-
mennum félagsskap þátttakenda
í leikimum,
í glugga bókaverzlunar einnar
I Gorky-stræti getur að líta tvær
ibækur, serx vekja athygli manns.
Önnur heitir: „Að lifa í friði og
vináttu" og er safn frásagna af
ferð Krúsjeffs til Bandarikjanna.
Er mynd af þeim Krúsjeff og
Eisenhower, báðum brosandi á
Ikápusíðu. Hin bókin nefnist:
„Þjóðsagan um hið friðelskandi
eðli Bandaríkjamanna". ‘ .
Það kom fljótt í Ijós, að Jón
var eftirsóttur vegna vandvirkni
í iðn sinni, því að oftast er ég
leit inn í verkstæði lians, var
þar margt um manninn og alla
jafna þurfti að afgreiða við-
gerðir með hámarkshraða; því
var vinnutíminn ekki takmark-
aður við annað en úthaldið og
að gera öllum viðskiptavinxmum
til hæfis.
Það verður ekki um Jón heit-
inn sagt, að hann hafi efnazt
vel og höndlað margvísleg gæði
þessa jarðneska lífs, en hann
var þannig heimilisfaðir og hús-
bóndi, að þó af litlum efnum væri
að taka, var honum í blóð borið
að veita af þeirri rausn, að orð
var á haft, og geta fleiri vitnað
um það en ég.
Þegar nú er lokið samleið okk-
ar Jóns, er eins og eftir standi
fyrir hugskotssjónum mínum há
og vel hlaðinn varða við veginn,
sem fremur en annað verður til
að minna mig á hann. Á ég þar
við snilli hans og fjör í hvert
sinn, er tekið var til við hvers
konar spilamennsku, en það var
honum bezta upplyfting eftir
önn dagsins. Var hann sökum
þess mjög til þeirra skemmtunar
eftirsóttur, því ekki síður þá en
endranær var prúðmennska hans
ætíð til fyrirmyndar, svo að
aldrei brá hann skapi við með-
spilara sinn, eins og oft vill verða
og áhugasamir spilamenn gerst
þekkja.
Það kom mér sem fleirum að
óvörum, þegar upplýstist að Jón
var byrjaður fyrir rúmum tveim
árxun að berjast við þann sjúk-
dóm, sem varð honum að ald-
urtila, því svo skammt var frá
liðið, síðan vinir hans og vanda-
menn sóttu hann heim, þegar
hann varð sextugur á s. 1. ári,
en í gleðskap þeim, sem þá var
tiil stofnað, minnzt alliir þess,
hversu vel hann bar aldurinn og
hressilega hann tók undir sam-
söng þann, sem látinn var berg-
mála honum til heiðurs.
Hin síðustu sumur ævi sinnar
dvaldist Jón oft og tíðum hjá
þeim hjónunum Margréti Bene-
diktsdóttur og Albert Finnboga-
syni, kollega mínum, á heimili
þeirra Hallkelshólum austur í
Grímsnesi, sökum langs kunn-
ingsskapar við þau og brennandi
áhuga fyrir öllu, sem að sveita-
búskap laut. Var hann boðinn
og búinn til að létta undir, þeg-
ar annir voru hvað mestar þar,
og veit ég, að þau hjónin standa
við hann í mikilli þaikklætis-
skuld fyrir hjálpsemi hans og
vinarþel.
Ég hef aldrei þekkt aðra eins
karlmennsku og æðruleysi hjá
nokkrum manni og Jóni. Því til
sönnunar eru síðustu heimsóknir
mínar að sjúkrabeði hans á spít-
alanum. Þó hann væri helsjúk-
ur og vissi að ekkert biði hans
nema dauðinn, hafði hann meðal
annars þau gamanyrði uppi, að
brátt kæmi að því, að við gætum
tekið spil saman. Sú von okkar
rættist þó ekki, því maðurinn
með ljáinn lagði spilin á borðið
og hann sigraði í þetta sinn sem
oftar.
Síðustu nóttina, sem Jón lifði
vakti dóttir hans yfir honum
og annaðist hann með sinni ein-
stæðu blíðu og hjúkrunarkunn-
áttu. Hann kvaddi þennan heim
án nokkrar vitundar í svefni,
og kannske er það sársauka
minnst.
Jón Guðbrandsson kvæntist
árið 1930 eftirlifandi konu sinni,
Sigríði Arnfinnsdóttur, Jónssonar
og Ingibjargar Sigurlínadóttur
frá Dröngum í Dýrafirði. Eign-
uðust þau tvö börn, sem eru
uppkomin, Arnfinn kennara, sem
er kvæntur og býr á Akranesi
og Auði hjúkrunarkonu, er býr
með móður sinni.
Ég vil færa konu Jóns, börn-
um og öllu skyldmenni innilega
samúð mína, en þeim verður
huggun harmi gegn, að fagrar
minningar um góðan dreng fyrn-
ast aldrei.
Kristinn Magnússon.
Verð og fjöl-
breytni við
allra hæfi!
SHODH
Q-* t 4*
1 A
Octavia-1961 kr. 99.850,—. Octavia-1960 (h-h-stýri)
aðeins kr. 89.900,—. Super-1960 (h-h-stýri) kr.
90.800,— sérlega góð kaup. Felicia 53-h.a. sportbíll,
mjög glæsilegur. Skoda-1201 sendibifreið kr.
90.850,—, 1201-station kr. 113.900,—.
Afgreiðsla: Octavia-1961 upp úr miðjum maí, aðrar
gerðir í lok maí. Af 1960-gerð eru aðeins f,ájr bílar
eftir.
SKODA býður hið samkeppnishæfasta um verð og
gæði á markaðnum.
TÉKKNESKA BIFRED9AUMBOÐH) H.F.
xugavegi 176, sími 37881.
Bílstjóri
óskast á sendiferðabíl.
Talið við Guðgeir Ólafsson.
ísafoldarprentsmiðja h.f.
N auðungaruppboð
verður haldið eftir kröfu Gústafs A. Sveinssonar hrl.
í húsakynnum flugm.ájastjómarinnar á Reykjavíkur
flugvelli, föstudaginn 12. maí n.k. kl. 2 e.h.
Seld verða tvö flugvélamódel og fjórir flugvéla-
mótorar tilheyrandi Einari Einarssyni.
Greiðsla fari fram við hamarshögg.
Borgarfógetinn í Reykjavík, 2. maí 1961.
Nýtt Nýtt
IHiners snyrtivörur
Fyrstir með undraefnið P X T Lanolium í snyrti-
vörum. MINER’S eru lang ódýrustu snyrtivörurnar á
markaðinum miðað við gæði.
varalitur 6 tízkulitir kr. 31.55
naglalakk 6 tízkulitir, sanserað kr. 30.25
naglalakk 6 tízkulitir, venjulegt kr. 21.90
creme puff, make up, 6 litir kr. 38.00
augnabrúnablýantar, skrúfaðir kr. 25.55
augnabrúnalitur 3 litir kr. 25.55
augnahárarúllur (auto brush) kr. 57.95
sheer zeauty, make up í túpum kr. 34,15
sheer bliss, foundation cream kr. 24.15
MINER’S í nýjum umbúðum.
Einkaumboð:
Heildverzlun Péturs Péturssonar
Hafnarstræti 4 — Símar 1-12-19, 1-90-62.