Morgunblaðið - 08.06.1961, Blaðsíða 10

10
MORGVNBLAÐIb
Fimmtudagur 8. júní 1961

Utg.: H.f. Arvakur Reykjavík.
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar: Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannesser.
Eyjólfur Konráð Jónsson
Lesbók: Arni Óla, sími 33045.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6. Sími 22480.
Askriftargjald kr. 45.00 á mánuði innanlands
1 lausasölu kr. 3.00 emtakið.
MILLILANDAFLUGINU BJARGAÐ
pLESTIR íslendingar eru®
áreiðanlega samþykkir
þeirri ráðstöfun ríkisstjórn-
arinnar að setja bráða-
birgðalög til þess að koma í
veg fyrir eyðileggingu milli-
landaflugsins og fjárhagslegt
niðurrif og uppgjöf íslenzku
flugfélaganna. Hin ungu ís-
lenzku flugfélög, Loftleiðir
og Flugfélag íslands, hafa á
undanförnum árum, allt frá
lokum síðustu heimsstyrjald-
ar unnið merkilegt braut-
ryðjendastarf. Forystumenn
þeirra og fjöldi ungra flug-
manna hafa unnið af óvenju
legum ötulleik og framsýni
að því að rjúfa einangrun
íslands í samgöngumálum
og hagnýta tæknina í þágu
viðskipta og samgangna.
Sumarið er aðalannatími
flugfélaganna. Þá sækja
flestir erlendir ferðamenn
ísland heim og þá þurfa
flestir íslendingar einnig á
flugfarkosti að halda. Loft-
leiðir, sem annast farþega-
flutninga milli Ameríku og
Evrópu, hafa þá einnig lang-
samlega mest að gera. —
Stöðvun flugferðanna um
hásumarið hefði því valdið
íslenzku flugfélögunum ó-
bætanlegu tjóni, og ef til
vill riðið fjárhag þeirra að
fullu. Það hefð>i vissulega
sýnt mikla skammsýni af
hálfu íslendinga að horfa
upp á það aðgerðalausir að
slíkt henti. Sem betur fer
kom ríkisstjómin í veg fyr-
ir það með setningu fyrr-
greindra bráðabirgðalaga,
sem allur almeningur fagn-
ar og telur sjálfsögð og eðli-
leg.
Það sýnir svo ofstopa og
frekju kommúnista að þeir
skuli kalla þessa nauðsyn-
legu löggjöf „ofbeldislög“ og
fara um þau hinum verstu
orðum. Aðeins örfáir þeirra
manna, sem nú eru í verk-
falli, starfa hjá flugfélögun-
um. Ráðstöfun ríkisstjómar-
innar til þess að koma í veg
fyrir fjárhagslegt hrun
þeirra er því verkfallinu svo
að segja óviðkomandi.
En það hefur enn einu
sinni sannazt að fyrirkomm-
únistum vakir ekki að bæta
kjör neinna, heldur að valda
sem mestu tjóni og truflun
í þjóðfélaginu.
A AÐ SLEPPA
ÓARGADÝRINU
LAUSU?
liTNSTRI stjórnin sleppti
* verðbólgunni lausbeizl-
aðri eins og óargadýri á ís-
lenzkan almenning. Gífur-
legar skatta- og tollahækk-
anir og sífellt kapphlaup
milli kaupgjalds og verð-
lags sköpuðu í tíð hennar
dýrtíð og upplausn, sem
lamaði allt efnahagslíf lands
manna. Vinstri stjórnin varð
að lokum sjálf undir verð-
bólguskriðunni. Hún sagði af
sér og gafst upp eftir 2%
árs valdaskeið.
Það kom í hlut núverandi
stjórnarflokka að snúa við á
þessari ógæfubraut, hefjast
handa um viðreisn og sköp-
un jafnvægis í íslenzkum
efnahagsmálum. — Þegar
kommúnistum og Framsókn
armönnum þótti sýnt að
stjórninni væri að takast hið
vandasama viðreisnarstarf,
biðu þeir ekki lengur boð-
anna. Póitísk verkföll eru
hafin undir forystu þeirra.
Hver einasti launþegi veit,
að takmark þessara verk-
falla er ekki raunverulegar
kjarabætur fólksins, heldur
að koma í veg fyrir að við-
reisnarstefnan nái takmarki
sínu. Alþjóð skilur að nýtt
kapphlaup milli kaupgjalds
og verðlags hefur í för með
sér nýja verðbólguskriðu.
★
En vill þjóðin að óarga-
dýri verðbólgunnar sé sleppt
lausu á hana að nýju? Er
ekki reynsla undanfarinna
ára nægilega beizk? Telja
launþegar sér hag í nýrri
skerðingu íslenzkrar krónu?
Nei, mikill meiri hluti ís-
lenzku þjóðarinar vill þetta
áreiðanlega ekki. En Fram-
sóknarflokkurinn og komm-
únistar hafa svarizt í fóst-
bræðralag um að skapa nýja
dýrtíðar- og verðbólguöldu.
Þessum flokkum nægir ekki
að hafa leitt hrun yfir þjóð
sína meðan þeir sjálfir fóru
með völd. Þeir vilja um-
fram allt koma í veg fyrir
að aðrir leggi grundvöll að
viðreisn og áframhaldandi
uppbyggingu og framförum í
þjóðfélaginu. Slík er skamm-
Hin forna og fagra borg, Heidelberg, á bakka Neckar-fljótsins. — Yfir borgina gnæfir hinn
fornfrægi kastali Ffalzgreifanna. . , •
Heidefberg-háskóli
575 ára
—og slúdentar gerðu sér eftir-
minnilega glaðan dag...

STÚDENTARNIR
við hinn fornfræga há-
skóla í Heidelberg í
Þýzkalandi eru gleðinnar
menn, margir hverjir,
eins og stúdentar hafa yf-
irleitt orð fyrir að vera,
— gera sér stundum veru
legan dagamun og hafa
þá oft í heiðri gamlar
erfðavenjur, sem tíðkazt
hafa um áratugi og aldir.
En þótt margt geti orðið,
til hátíðabrigða meðal'
stúdenta og tilefnið til
ærlegs gleðskapar þurfi'
ekki ævinlega að veral
mikið, munu Heidelberg-
stúdentar vafalaust lengi
minnast síðustu daga maí-,
mánaðar 1961, því að þá'
var alveg óvenjumikið umi
dýrðir í háskólanum og'
raunar bænum öllum.
í friði og njóta frelsis síns
og sjálfstæðis. Hins sama
óskar hún einnig öðrum
þjóðum. Aldrei hefur sú
staðreynd orðið ljósari en
einmitt nú að mannkynið
allt lifir í einum heimi. Það
er hægt að tala um baráttu
milli austurs og vesturs. En
fjarlægðirnar eru horfnar
kom' hingað til Islands í milli austurs og vesturs og
sýni og ábyrgðarleysi stjórn-
arandstöðunnar á íslandi í
dag.
HEIMSÓKN
FURTSEVU
'C'URTSEVA, menntamála-
* ráðherra Sovétríkjanna,
fyrradag og mun dveljast
hér um vikutíma í boði
Gylfa Þ. Gíslasonar, mennta
málaráðherra íslands. íslend
ingar bjóða þennan gest sinn
velkominn um leið og þeir
láta þá ósk og von í ljós að
hún muni fá sem bezt tæki-
færi til þess að kynnast
landi þeirra. Aukin kynni
milli þjóða eru frumskil-
yrði bættrar sambúðar
þeirra og friðar og öryggis í
heiminum. Hin örfámenna
íslenzka þjóð á enga ósk
heitari en þá að mega lifa
norðurs og suðurs. Öll ein-
angrun hefpr verið rofin.
Þjóðir heimsins búa í raun
og veru allar saman á ör-
litlum bletti. Þess vegna
verða þær að geta komið
sér saman um lausn ágrein-
ingsmála sinna og búið sam-
an í friði og eindrægni.
íslendingar hafa átt mikil
og margvísleg viðskipti við
Sovétríkin. Það er ósk okk-
ar að þau haldist og að góð
sambúð megi ríkja milli
landanna.
— ★ —
Þarna gafst sjaldgæft tilefni1
til að gera sér rækilega daga-
mun — slíkt tækifæri, sem'
,ekki gefst aftur fyrr en eftir
25 ár. Þessi elzti háskóli j
|Þýzkalands átti sem sé 575
lára afmæli, og var haldið]
rækilega upp á það — ekki að
eins af stúdentum, heldur og
öllum bæjarbúum, sem eru
istoltir af hinni frægu mennta-
stofnun.
— ★ —
Hin gamla borg á bökkum
hins fagra Neckar-fljóts
klæddist hátíðabúningi. Heid-i
elberg-kastalinn, þar sem há-
skólinn yar fyrst til húsa, en
hann er byggður inn í fjalls- |
hlíðina, sem rís upp frá bæn-
jum, var upplýstur fagurlega
með flóðljósum og flugeldum
og stúdentar fóru í skrúð-
göngu um hinar þröngu mið
laldagötur, haldandi blysum
'hátt á loft Og syngjandi;
Isöngva sína. Og svo var dans-
að og drukkið — og nóttinni
vikið burt úr sólarhringn-
um . . .
— ★ —
Það er Ruprecht (Rupert)
kjörfursti af Pfalz (1352—
1410), sem talinn er stofnandi
háskólans (1386). Var skólinn'
til að byrja með í fjórum deild'
lUin, en klerkar og munkar
Frh. á bls. 19