Morgunblaðið - 14.06.1961, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikuáagur 14. júní 1961
Mary Howard:
Lygahúsiö

(Skdldsaga)
— Eins og þú veizt var ég
þj úkrunarkonan hans pabba þíns
í ófriðnum, sagði Ann Cameron.
— Þannig hittumst við fyrst.
Hún leit á Stephanie. — í>að er
eitt, sem þú þarft að vita strax:
Pabbi þinn er bundinn við hjóla-
stólinn ennþá.
— Já, ég heyrði, að hann hefði
særzt mikið, flýtti Stephaine sér
að svara.
— Hann getur unnið heima,
sagði Ann. — Við komumst furð-
anlega vel af með því móti.
— Ég vildi, að ég hefði skrifað
íyrr, sagði Stephanie.
— Já, það var nú enginn leik-
ur að taka þá ákvörðun að láta
l>ig í fóstur. En hann var svo
mikið veikur þessi fyrstu ár, og
frú Courtney hélt að það mundi
gera honum ofmikið ónæði að
bafa þig hjá sér, eða fyrir þig að
frétta af honum. Og hún sagði, að
þú kynnir svo vel við þig hjá sér.
Stephanie sagði: — Þú hefur
verið honum svo dásamlega góð.
Og hún sá, að hinni vöknaði um
augu.
— Það er hann sem er svo dá-
samlegur. Ég er svo fegin, að þú
skulir loksins vera komin til
okkar. Hann varð óskaplega hrif-
inn þegar hann fkkk bréfið frá
þér. Þú ert svo lík henni mömmu
þinni, og það veit ég gleður hann
meira en nokkuð ■ annað hefur
gert, öll þessi ár.
Stephanie var þögul. Þetta var
þá afbrýðissama stjúpan, sem
pabbi hennar hafði metið meira
en hana sjálfa! Þessi vingjarn-
lega og góða kona!
Þær staðnæmdust nú fyrir
framan húsið og Stephanie fann
til kvíða, er hún gekk á eftir
Ann inn í rúmgóða setustofuna.
Þar sat maður í hjólastól, lag-
legur, miðaldra maður, hvítur
fyrir hærum og leit upp úr bók-
inni sem hann var að lesa.
—- Hérna er hann, sagði Ann.
§j|KELVINATOR
kæliskápsins
+|vmu ojf^ífsleibinni |
stliÍ þér a<f|aupa keliskipM
•þa<5 tcr aS varjda vaí hans.$.
. Austursl
____ __
á> Kelvinator ksliskáourinn
Þegar Stephanie leit á föður
sinn sá hún gleðiglampann í aug-
um hans, og um leið vissi hún, að
lygahúsið, sem Karólína hafði
byggt upp af svo mikilli ikost-
gæfni, var hrunið fyrir fullt og
allt.
Nokkrum dögum síðar steig
Bill út úr flugvallarvagninum og
sá Stephanie brosa til sín gegn
um mannþröngina. Hann gekk til
hennar, en þá urðu bæði snögg-
lega feimin.
— Hvernig gaztu vitað með
hvaða flugvél ég kæmi?
— Claude símaði til mín frá
Nice. Hún hikaði. — Bill....ég
fékk ekki bréfið frá þér fyrr en
í gær. Það var....það var verst,
að ég skyldi ekki bíða....
Bill vafði hana örmum. — Ó,
Stevie, nú er öllum þessum raun-
um lokið. Tárin runnu niður
kinnar hennar, er hann kyssti
hana.
— Við getum ekki talað saman
í næði hér, sagði hann. — Við
skulum koma í íbúðina mína.
íbúð Bills var á efstu hæð í
háu, mjóu húsi f London. Bill
horfði á rykið og óreiðuna, sem
hann hafði skilið við fyrir sex
vikum, og sagði hálf-kindarlega:
— Finnst þér ekki dáindis snyrti-
legt hér inni?! En sem betur fer,
ætlum við að búa hérna þegar
við erum gift.
— Þegar við erum gift.... Allt
í einu setti grát að Stephanie
— Æ, elskan mín, vertu ekki
að gráta. Er þetta svona slæmt?
— Maðurinn minn hefur talað svo mikið um yður —
upp úr svefninum!
Hún lagði höfuðið á öxl hans.
— Það var það allt þangað til ég
fékk bréfið þitt innan í bréfinu
frá Claude. Og þá fannst mér það
verst af öllu, að ég skyldi hafa
látið Karólínu takast að spinna
þenna lygavef utan um okkur.
— Það bítur ekkert á kvendi
eins og Karólínu nema sannleik-
urinn einn, sagði Bill hóglega,
— og eins og á stóð gat ég ekki
sagt þér sannleikann. En ég skal
segja þér hann núna, ef þú vilt
lofa mér að gleyma honum. Því
að þetta er ennþá leyndarmál.
Hún horfði á hann með eftir-
tekt og forvitni, og hann greip
hendur hennar. — Þegar ég var
í New York, kom mér mjög vel
saman við Charles Jerome. Hann
var að vinna fyrir stjórnina, og
honum datt í hug, að ég gæti
tekið að mér vandasamt erindi
fyrir hann. Mikilsverðar upplýs-
ingar um málma, í sambandi við
eldflaugar voru að koma til A-
Berlínar í höndum stúlku, sem
var vísindamaður á þessu sviði,
og þessa stúlku þekkti ég. Ég
hafði kynnzt henni, þegar ég var
í hernum.
— Karólína sagði, að þú hefðir
farið að hitta einhverja þýzka
stelpu sagði Stephanie.
-— Já, en hún vissi bara ekki í
hvaða erindum, svaraði Bill
hörkulega. — Charles vissi, að,
ég gat hitt Gerdu án þess að
nokkurn grunaði neitt og enn-
fremur, að ég hafði nægilega vís-
indalega kunnáttu til þess að
geta lagt upplýsingar hennar á
minnið. Hann kynnti mig því
njósnurum stjórnarinnar. Jæja,
ég hafði ekkert annað sérstakt
að gera og þetta var vel.bborgað,
svo að ég sló til. Ég komst til
Berlínar, en þá var Gerda myrt.
Augnaráð Bills var kuldalegt.
— Það var ekið á hana vörubíl
beint fyrir augunum á mér. Það
var áreiðanlega viljaverk. En það
nægði til þess, að nú var ég ein-
beittari en nokkru sinni áður að
Ijúka erindi mínu, hvað sem það
kynni að kosta. Mér var skipað
að fara úr landinu og bíða frek-
ari fyrirskipana. Ég skildi svo
eftir símanúmerið í Villa Chryst-
ale í Suður-Frakklandi. Og þar
hitti ég þig, en því hafði ég
aldrei reiknað með!
Hann greip hendur hennar
föstu taki. — En ég var bundinn
eftlr sem áður og gat ekki snúið
við, enda þótt ég vissi vel, að
ferðin gæti kostað mig lífið.
Hinsvegar gat ég ekkert sagt þér.
Ég gat heídur ekki beðið þín. Ég
gat ekki annað en aðeins vonað
það bezta.
— Ó, Bill... .hefði ég aðeins
vitað það. Lofaðu mér, að ef þú
ferð aftur í svipaða sendiferð, að
segja mér það fyrirfram.
— Ég fer aldrei framar í svona
ferð sagði hann blíðlega. Og nú
skal ég segja þér, að Charles
Jerome hefur boðið mér stórt
verk, sem þarf að framkvæma í
Kanada. Af einhverjum ástæðum
er nú öllu lokið milli hans og
Karólínu, svo að það er ekkert
því til fyrirstöðu að ég taki til-
boðinu. Segðu nú, að þú viljir
giftast mér og koma með mér, og
þá lofa ég því, að öllum svona
leyndarmálum skal verða lokið.
— Ég er fegnust, að Jerome
skuli vera laus við hana. Og auð-
vitað vil ég koma með þér.
Hann kyssti hana og fann nú
til friðar, sem hann hafði ekki
áður haft af að segja, og sá friður
var ástríðulaus, enda þótt ástríð-
an væri þarna líka, en sem fal-
inn eldur.
Bill kyssti hana og sagði svo:
— Hvað eigum við að gera í
kvöld? Eigum við að borða ein-
hversstaðar saman? Eða vildirðu
byrja á því að kynnast fjölskyld-
unni minni? Við skulum hringja
mömmu upp og segja henni, að
við séum trúlofuð. Fauré sagðist
gjarna vilja lána okkur fjalla-
kofann sinn yfir hveitibrauðs-
Óskum eftir
Vélritunarstúlku
til starfa á skrifstofu vorri kl. 3—5 e.h.
* +
Iþróttasamband Íslands
Sími 14955
dagana. Heldurðu, að þú vildi*
fara þangað?
— Það vildi ég gjarna. En svo
er bara eitt. Ég er ekki ennþá
orðin tuttugu og eins árs, svo að
við verðum að fá samþykki hana
pabba míns.
— Hann neitar vonandi ekki
um það? spurði Bill og varð allti
í einu órólegur.
— Stephanie brosti. — Ég
hugsa, að það sé lítil hætta á því.
En við skulum fara og komast
eftir því. Hún hringdj síðan 1
númer föður sins.
— Ann? sagði hún í símann,
og brosti síðan til Bills. — Allt
er í frægasta lagi. Segðu pabba,
að ég ætli að koma með hann
Bill í kvöldmatinn.
(Sögulok).
ÍHÍItvarpiö
8:00
12:00
12:55
15:00
18:30
18:55
19:20
19:30
20:00
20:15
20:40
21:05
21:30
22:00
22:10
22:30
23:00
8:00
12:00
12:55
15:00
Miðvikudagur 14. júní
Morgunútvarp (Bæn: Séra Jóit
Þorvarðsson. — 8:05 Tónleikar.
— 8:30 Fréttir. — 8:35 Tónleikar.
— 10:10 Veðurfregnir).
Hádegisútvarp. (Tónleikar. —
12:25 Fréttir og tilk.).
„Við vinnuna": Tónleikar.
Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:05
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og
tilk. — 16:05 Tónleikar. — 16:30
Veðurfréttir).
Tónleikar: Operettulög.
Tilkynningar.
Veðurfregnir.
Fréttir.
Frá Sibeliusarvikunni í Helsinkl
1960: „Aubade" hljómsveitarverlc
eftir Erik Bergman (Borgar^
hljómsveitin 1 Helsinki leikur;
Jussi Jalas stjórnar).
„Fjölskylda Orra", framhalds«
þættir eftir Jónas Jónasson. Att*
undi og síðasti þáttur: „Tengda*
sonurinn". — Leikendur: Ævaf
H. Kvaran, Guðbjörg Þorbjarn-
ardóttir, Kristín Anna Þórarins*
dóttir, Steindór Hjörleifsson og
Ríkarður Sigurbaldursson. Höf«
undurinn stjórnar flutningi.
Einsöngur: Licia Albanese syng«
ur við undirleik hljómsveitar
Leopolds Stokowskis.
a) „Bréfsöngur Tatjönu'* úr óper
unni „Eugene Onegin“ eftir
Tjaikovsky.
b) „Bachianas Brasileiras" nr. 5
fyrir sópran og átta knéfiðl*
ur eftir Villa-Lobos.
Tækni og vísindi; I. þáttur*
Beizlun kjarnorkunnar (Páll
Theódórsson eðlisfræðingur).
Tónleikar: Fiðlukonsert í a-moll
op. 53 eftir Dvorák (Nathan Mil-
stein og sinfóníuhljómsveitin I
Pittsburgh leika; William Stein-
berg stjórnar).
Fréttir og veðurfregnir.
Kvöldsagan: „Þríhyrndi hattur*
inn" eftir Antonio de Alarcón;
III. (Eyvindur Erlendsson).
Úr djassheiminum:
a) Art Tatum leikur á píanö.
b) Pete Hugolo og hljómsveit
hans leika.
Dagskrárlok.
— Eg vona að þér trúið því
frú Woodall að ég hafði alls ekki
í hyggju að eyðileggja sælgætis-
sölu yðar. Það eina sem fyrir mér
vakti var að koma auglýsinga-
spjöldunum burt úr náttúrufeg-
urðinni!
— Afsakið, Markús . . . Það
er einhver að hringja dyrabjöll-
unni! Ó, Alex, komdu inn fyrir
. . . Þú kemur alveg mátulega í
kaffið!
— Sæl, Jessie . . . Eg vissi
ekki að það væru gestir hjá þér!
18:30
18:55
19:20
19:30
20:00
20:30
20:50
21:15
21:40
22:00
22:10
22:30
23:10
Fimmtudagur 15. júní
Morgunútvarp (Bæn. — 8:05 Tói%
leikar. —• 8:30 Fréttir. — 8:35
Tónleikar. — 10:10 Veðurfregnir)*
Hádegisútvarp (Tónleikar.
12:25 Fréttir og tilk.).
„A frívaktinni", sjómannaþáttuf
(Kristín Anna Þórarinsdóttir).
Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:01
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og
tilk. — 16:05 Tónleikar. — 16:30
Veðurfregnir).
Tónleikar: Lög úr óperum.
Tilkynningar.
Veðurfregnir.
Fréttir.
Kórsöngur: Karlakórinn Svanir
á Akranesi syngur. Söngstjórif
Haukur Guðlaugsson. Einsöngv*
arar: Jón Gunnlaugsson og Bal<|
ur Ölafsson. Við hljóðfæriðf
Fríða Lárusdóttir. (Hljóðritað á
tónleikum á Akranesi 14. f.m.)*
a) „Æskuóður", lag frá Vínar-
borg.
b) „Kvöldljóð", rússneskt lag,
c) „Siglingavísur" oftir Jóm
Leifs.
d) „Manúela" eftir Ernst FischeF.
e) „Smávinir fagrir" eftir Jón
Nordal.
f) „Nina“ eftir Pergolesi.
g) „Söngur prestanna" efttr
Mozart.
Erlend rödd: Danski rlthöfund-
urinn Tom Kristensen talar un%
Pár Lagarkvist (Sigurður A,
Magnússon blaðamaður).
Organsláttur: Martin Gunther
Förstemann leikur á orgel Hafn«
arfjarðarkirkju tvö verk etfif
Bach.
a) Partíta yflr sálmalagið „Sei
gegrusset, Jesu gútig".
b) Konsert í G-dúr um stef eftlf
Vivaldi.
Erindi: Sahara (Eiríkur Sigup*
bergsson viðskiptafræðingur).
Tónleikar: Caprice Italien of*,
45 eftir Tjaikovsky (Columbíu**
hljómsveitin leikur; Sir Thomaf
Beecham stjórnar).
Fréttir og veðurfregnlr.
Kvöldsagan: „Þríhymdi hattuFp
inn" eftir Antonio de Alarcóii|
IV. (Eyvindur Erlendsson).
Frá tónlistarhátfðinnl í Búdar
pest ieikur; János Ferencsill
stjórnar).
Dagskrárlok