Morgunblaðið - 20.06.1961, Blaðsíða 20

20
MORGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 20. júní 1961
Skyndibmökaup
Renée Shann:
Clive dokaði með svarið. Sann-
ast að segja gat hann ekki svar-
að spurningunni með neinni
vissu. Þegar hann leit á hjóna-
band þeirra, gat hann varla
trúað því, að þau hefðu eiginlega
nokkurn tíma verið hamingju-
söm. En líklega hefði það nú
samt verið í fyrstunni, fannst
honum.
-— Æ, ég veit það bara ekki.
— Þetta er ljótt að segja. Hugs
um okkur nú, að þú hefðir verið
giftur mér, og svona hefði farið
fyrir okkur.
— Það hefði það aldri getað.
Ég hef aldrei elskað Margot neitt
líkt því, sem ég elska þig.
Sandra fór að hugleiða, hvort
þetta væri nú satt. Auðvitað
vildi hún óska. að svo væri. Hún
var svo ástfangin af Clive, að
hún gat varla þolað tilhugsunina
um það, að hann hefði nokkurn-
tíma elskað nokkra aðra konu.
En sjálfsagt hafði hann elskað
margar. auk sinnar eigin konu.
Clive var eitthvað fimmtán árum
eldri en hún, óneitanlega aðlað-
andi, laglegur útlits velefnaður
og með mikínn smekk fyrir kon-
um. Hann hlaut að hafa lent í
mörgum ástarævintýrum. Og
hvað skyldi hann hafa verið
búinn að vera lengi giftur,
þegar þau ævintýri hófust?
Hún hafði séð konuna hans
einu sinni eða tvisvar, þegar
hún var að byrja að vinna
þarna, og fundizt hún vera fríð-
leikskona en heldur kuldaleg í
fasi. Það hafði verið meðan Clive
og Margot bjuggu enn saman í
íbúðinni sinni og áður en hún fór
til Ástralíu Og nú var von á
henni þaðan aftur eftir fáar vik
ur. Þetta frí hjá Margot hafði
svipt hana manninum, vissi
Sandra. Þegar hún væri komin
heim og farin að búa með
manni sínum aftur, myndi hún
sjálf —Sandra — vonandi verða
ðirim
1
kæliskópsins
+lvmu ojl ýpífslei})
etliS bér abkaupa litelisiidpjf
* 1
• þa<5 bcr aS vanda vaí W; I
^ - Austurstræh 14 Sjmi 11687$$®$
*§>;,. ^jiirÍpC-isV'... jRfeS&i
-jSíSRíS ■
É* Kelyinator
— Eigum við að veðja um að ég slái ekki á þumalfing-
urinn núna?
svo skynsöm að slíta öllu sam-
bandi við hann og ekki láta á-
netjast frekar en orðið var.
En sem grasekkjumaður, hafði
Clive haft nægan tíma til að
skemmta sér og jafnan verið
reiðubúin að koma sjálfum sér
í einhver vandræði Til að byrja
með hafði þetta nú verið ósköp
meinlaust — þau höfðu haldizt í
hendur og stolið nokkrum koss-
um og Sandra hafði sagt við
sjálfa sig, að þetta væri kjána-
skapur og kannske jafnvel rangt,
en því miður fannst henni Clive
bara ómótstæðilegur.
En svo, áður en hún vissi að
nokkur hætta væri á ferðum,
hafði hún orðið þess vör, að
þetta var annað og meira en
flangsið eintómt; það var að
verða full alvara Þegar hún fyrst
varð þessa vör, reyndi hún að
draga sig í hlé. Hún gekk meira
að segja svo langt að segja upp
stöðunni og segjast vilja komast
í aðra vinnu. En einmitt þetta
varð til þess, að Clive lét til skar
ar skríða og sagði henni að hann
væri alvarlega ástfanginn og ósk-
aði þess heitast, að konan sín
kæmi alls ekki heim aftur, en
gæfi honum hinsvegar eftir skiln
að. — Mundirðu giftast mér ef
ég væri laus og liðugur, Sandra?
hafði hann spurt hana.
Sandra átti ekki til nema eitt
svar við þessu. Hún var ávallt
sannsögul, hreinskilin, og auk
þess alvarlega ástfangin, og sagði
því blátt áfram, að hún gæti
einskis óskað sér fremur En það
var ekki fyrr en seinna, að henni
datt í hug, að kannske færf þetta
nú ekki allt eins og þau Clive
óskuðu. Clive hafði verið eitt-
hvað grunsamlega þögull um það
hvort Margot mundi gefa eftir
skilnað. En annars hlyti það nú
bráðlega að sjást svart á hvítu,
þar eð Mangot var að koma heim.
Og þá kæmi til kasta Clives að
tjá henni, vilja sinn og óskir.
Sandra óskað þess heitast, að hún
gæti verið viss um, að hann gerði
alvöru úr því, þegar til kastanna
kæmi.
En þangað til yrði þetta stöð-
uga stríð milli þeirra, því að
Clive var ekki ánægður með
framvindu ástarævintýris síns.
Hann vildi að þau færu burt um
helgar. Hann vildi fá hana heim í
íbúðina sína. Hann reyndi að fá
hana ofan af því að fara heim til
sín, eins og til dæmis núna. Og
henni fyrir sitt leyti, fannst það
æ erfiðara að standa gegn vilja
hans. Eins og hún hafði sagt við
Júlíu, var hún komin á fremsta
hlunn að láta til skarar skríða.
Og eins og hún hafði líka sagt,
þótti henni verst að hafa ekki
Júlíu lengur til þess að halda aft
ur af sér
Hún fór nú í kápuna sína og
Clive borgaði reikninginn. Þau
gengu út í svalt kvöldloftið. Bíll-
inn hans stóð úti fyrir veitinga-
húsinu og dyravörðurinn opnaði
dyrnar fyrir hann.
Clive horfði á hana, er hún
settist við hlið honum.
— Beint heim?
— Já, þakka þér fyrir.
— Miskunnarlausa kona!
— Þú verður að athuga, Clive,
að Júlía er rétt að fara.
Clive smáskríkti. — Hver veit
nema þessi burtför systur þinnar
geti orðið mér til gagns. Elskan
mín, ég veit alveg, að þú þolir
aldrei við heima, þegar hún er
farin. Þú hefur að minnsta kosti
sagt mér hundrað sinnum, að þú
getir ekki þolað hana mömmu
þína.
— Ég verð nú víst að reyna
það samt, þegar Júlía er farin.
— Æ, góða mín, ef tveimur
manneskjum getur á annað borð
ekki komið saman, er ekkert við
því að gera. Það er nú einmitt
meinið hjá okkur Margot..........
Eins og þú veizt, rífumst við eins
og hundur og köttur, ef við er-
um ein saman í fimm mínútur.
— Hafið þið alltaf gert það?
— Nei, kannske höfum við
haldið út í tíu mínútur, fyrstu ár
in.
— Mér er óskiljanlegt, hvers-
vegna þú fórst að giftast henni.
— Nei, það er vel skiljanegt.
Þar var um líkamlegt aðdráttar-
afl að ræða, en það nægir ekki
til þess að fólki geti komi vel
saman.
Sandra kreppti hnefana í kjöltu
sinni Hún vissi, að það var ekki
nema vitleysa að láta þetta særa
sig. Þetta var löngu liðið.. eld-
gamalt. En setjum nú svo, að þeg
ar Margot kæmi heim, fyndi
Clive þetta sama aðdráttarafl aft
ur? Annað eins gat nú skeð.
Hann sleppti annarri hendi af
stýrinu og tók í hennar hönd.
— Má ég ekki segja þetta?
— Jú. En er það ekki vitleysa?
— Jú, í hæsta máta. En þetta
er nú svo langt um liðið.
— Ó, Clive.. þú og ég.. gæti
það ekki farið eins?
— Nei, þáð er allt annað með
okkur.
Sandra horfði beint fram fyrir
sig og á stóru ijóskeilurnar frá
bílnum, sem kviknuðu, þegar
þau sveigðu inn í Regents Park.
Af því það var „allt annað“. Var
það ekki það sem allir elskendur
héldu áður en blákaldur raun-
veruleikinn kom til sögunnar?
Hún óskaði þess heitast, að þessi
örvænting væri ekki alveg svona
alisráðandi hjá henni í kvöld.
Það var svo heimskulegt. Nóg var
hún viss um, að allt færi vel hjá
Júlíu og að hún yrði hamingju-
söm, enda mætti það vera auma
sálarástandið hjá Júlíu, ef henni
liði núna eins og Söndru sjálfri
leið.
Clive sagði: — Geymdu því
ekki, að auk þess sem við erum
elskendur, erum við líka vinir.
— Við erum nú ekki elskendur
enn.
5 eða 6 herb. íbúð
á hitaveitusvæðinu óskast til leigu nú þegar, helzt
nálægt Vesturgötu. Sími 15808.
a
r
L
LÍ
— Hverjum er það að kenna?
— Ég get það ekki, Clive. Það
er svo mikill ábyrgðarhluti..
— Þáð á það líka að vera.
— .Það er nú fyrst og fremst
hún mamma....
— Góða Sandra mín, þú ætlar
þó ekki að fara að fórna öllu lífí.
þínu fyrir hana mömmu þína. .
— Það er heldur ekki ætlun
min
— Nei en ég á við það, að þeg
ar þú ert orðin laus og liðug get
um við gifzt.
— Já,.. þegar ég er laus....
Sandra fékk fyrir hjartað. —•
Heldurðu kannske, að Margot
verði eitthvað erfið?
— Nei, vitanlega held ég það
ekki. Meira segja yrði ég hissa,
ef hún hefur ekki þegar augastað
á einhverjum öðrum.
— Hvað er þá í veginum?
— Hjónaskiinaður tekur lang*
an tíma.
—Þá skulum við bara vera þol
inmóð.
— Til hvers skollans ættum við
að vera það. Eins og við elskurn
hvort annað!
Sandra andvarpaðí. Nú voru
þau komin í stælur aftur, eins
og hún þó hafði hugsað sér að
forðast þær í kvöld.
— Það getur nú sennilega ver
ið álitamál sagði hún. — Að
minnsta kosti er nokkuð til, sem
heitir sjöunda boðorðið.
Clive sveigði bílnum út úr garð
inum. — Þú ert einkennilega sam
sett, verð ég að segja.
— Vissulega. Ég narta alltaf í
hnetur eða sælgæti mér til hress
ingar eftir að hafa þrammað um
gangstéttimar í heila nótt!!
— Og er það hressandi?
— Sannarlega .... Ég þekki
fjölmarga náunga, er vinna erfið-
isvinnu, sem gera þetta einnig!
Kl. 10 næsta morgun.
—Colter, þetta er Markús ....
Mig langar til að koma yfir til
þín og ræða við þig .... Það er
áríðandi .... Allt í lagi, ég kem
strax!
ailltvarpiö
I»riðjudagur 20. júnf
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:03
Tónleikar. — 8:30 Fréttir. —
8:35 Tónleikar. — 10:10 Veðurfr.)
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar. ^
12:25 Fréttir og tilkynningar).
12:55 ,,Við vinnuna": Tónleikar.
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:05
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og
tilkynningar. — 16:05 Tónleikar,
— 16:30 Veðurfregnir).
18:30 Tónleikar: Þjóðlög frá ýmsum
löndum.
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Tónleikar: „Furutrén í Róm“, sin
fóniskt ljóð eftir Respighi (NBC
sinfóníuhljómsveitin leikur;
Arturo Toscanini stjórnar).
20:20 Erindi: Kennslu- og félagsmál
(Bjarni Bjarnason á Laugar*
vatni).
20:55 Píanótónleikar: Artur Rubinstein
leikur tvö skersí eftir Chopin,
nr. 3 í cis-moll op. 39 og nr,
4 í E-dúr op. 54.
21:10 XJr ýmsum áttum (Ævar R. Kvar
an leikari).
21:30 Júgóslavnesk þjóðlög: Slóvenskl
oktettinn syngur.
21:45 íþróttir (Sigurður Sigurðsson).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Lög unga fólksins (Jakob Möller>
23:00 Dagskrárlok.
9 f
Miðvikudagur 21. Júní.
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:W
Tónleikar. — 8:30 Fréttir. —
8:35 Tónleikar. — 10:10 Veðurfr.)
10:30 Synodusmessa I Dómkirkjunnl
(Dr. theol Bjarni Jónsson vígslu
biskup messar; með honum þjóu
ar fyrir altari biskup íslands.
Organleikari: Dr. Páll isólfsson).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —■
12:25 Fréttir og tilkynningar).
12:55 „Við vinnuna**: Tónleikar.
14:00 Útvarp frá kapellu og hátíðasal
Háskólans: Biskup islands setur
prestastefnuna, flytur ávarp og
yfirlitsskýrslu um störf og hag
íslenzku þjóðkirkjunnar á syn-
odusárinu.
15:30 Miðdegisútvarp. — (Fréttir kl,
16:00) — 16:30 Veðurfr..
18:30 Tónleikar: Óperettulög.
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr,
19:30 Fréttir.
20:00 islenzk tónlist:
a) Forleikur í Es-dúr eftlr Sig-
urð Þórðarson (Sinfóníuhljóm
sveit islands leikur. Stjórn-
andi: Þórarinn Guðmunds#
son).
b) Þrjú sálmalög eftir Karl O.
Runólfsson (Hljómsveit Ríkia
útvarpsins leikur; Hans*
Joachim Wunderlich stj.).
20:20 Synoduserindi: Þáttur söngsing
í kirkju Lúthers (Dr. Robert A.
Ottóson söngmálastjóri þjóð-
kirkjunnar).
20:50 Tónleeikar: Sinfónía nr. 6 fyrir
i blásarasveit eftir Vincent Persi-
chetti (Eastmann-blásarasveitin
leikur; Frederick Fennell stj.),
21:10 Af vettvangi dómsmálanna (Há-
kon Guðmundsson hæstaréttar-
ritari).
21:30 Léttir kvöldtónleikar:
a) „Marinella, forleikur op. 215
eftír Julius Mucik (Sinfóníu
hljómsveitin I Prag leikur; dr.
Vaclav Smetacek stj.).
b) Eugene Conley syngur vin-
sæl lög.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: „Þríhyrndi hattur-
inn“ eftir Antonio de Alarcón;
VI. (Eyvindur Erlendsson).
30 Djassþáttur (Jón Múli Árnason),
23:00 Dagskrárlok.
22:li
I 22:3
^ 23:0