Morgunblaðið - 21.06.1961, Blaðsíða 16

16
MORGUNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 21. júní 1961
i
í
í
í
i
í
í
Skyndibrúðkaup
Renée Sbann:
5
í
í
í
i
í
í
í
i
Hún hristi höfuðið þreytulega.
•— Ég er of þreytt til að rífast í
kvöld.
Þau óku áfram þegjandi.
Skömmu áður en þau voru kom-
in að húsinu, stöðvaði hann bíl-
inn við stéttarbrúnina, tók hana
í faðm sér og kyssti hana. Sandra
svaraði kossum hans með ástríðu
henni fannst hún þurfa að bæta
honum upp tregðu sína við að
láta að vilja hans,
— Clive, ég vildi, að þú reynd
ir að skilja.... sagði hún loks,
er hann sleppti takinu á henni.
— Það er ekki af því að ég sé
ekki eins ástfangin og þú. Stund-
um finnst mér meira að segja, að
ég sé ennþá ástfangnari . . .
— Gott og vel elskan. Gerðu
þér ekki rellu út af því. Þú ert
bara dálítið gamaldags!
— Já, nú hlærðu að mér.
Clive kyssti hana aftur. — Nei,
ég skal taka þetta gamaldags aft
ur. Þú ert líklega bara of góð
handa mér.
Hún sá tilsýndar, að dyrnar
heima hjá henni opnuðust og
heyrði mannamál. Það var Júlía
að kveðja einhvern kunningja,
sem hafði komið í heimsókn, til
að kveðja hana.
— Ég verð að þjóta, Clive elsk
an. Við sjáumst aftur á mánu-
dag.
— Mánudag? Hversvegna ekki
á morgun?
— Það er seinasti dagurinn
hennar Júlíu heima. Ég verð að
vera hjá henni.
— Vitanlega. Því var ég alveg
búinn að gleyma. Ræktarsöm
dóttir og elskandi systir....
Hún gat hatað hann, þegar
hann var í þessum ham. Éða rétt
ara sagt, eftir því sem hún gat
og elskað hann jafnframt. En
henni var illa við þetta háð í
— Ég vona, að enginn finni það á súpunni, að eldabuskan
missi sápustykki í súpupottinn?
honum. Rétt eins og hún vaeri
einhver heimsk sveitastúlka.
Hann snerti kinn hennar létti-
lega.
—Vertu nú ekki svona móðg-
uð.
— Þú sérð mig alls ekki í
myrkrinu.
— Þess þarf ég ekki. Ég finn
alltaf í hvaða skapi þú ert..
Hún brosti ofurlítið. — Ég hef
nú lesið það í þessum ágætu ráð
leggingargreinum í kvennablöð-
unum að bezta ráðið fyrir kon-
ur til að halda í mann, sé að
vera nógu dularfull.
— Þú þarft engin sérstök ráð
til að halda í xnig. Ég tilheyri
þér til eilífðar. Hann kyssti hana
og sleppti henni síðan.
Sandra flýtti sér til hússins og
rnáðf þangað í sama vettfangi og
Júlía var að loka dyrunum.
— Bíddu andartak, Júlía.
Júlía sneri sér snöggt við. —
Ég sá þig ekki, Sandra, en ég var
að vona, að þú færir bráðum að
koma.
— Ég tafðist lengur en ég ætl-
aði.
— Hvar hefurðu verið?
— Ég var úti með Clive. Við
fórum í bíó og borðuðum svo á
eftir.
Júlí horfði á hana með athygli
og sá fljótt, að eitthvað var að.
Hún tók undir arm systur sinn-
ar og þær fóru báðar inn. Frú
Fairburn sem var á leiðinn í
háttinn, kallaði til Júlíu og skip
aði henni að læsa almennilega.
— Er John kominn heim?
spurði Sandra.
— Já, hann er háttaður og er
að hlusta á útvarpið. Heyrirðu
það ekki?
Ómur af danstóniist heyrðist
úr svefnherberginu uppi á loft-
inu. John var ákafur útvarps-
hlustandi, ef efnið var af léttara
taginu. Þegar hann kom snemma
heim, vildi hann heldur hátta og
hlusta á útvarp en sitja niðri og
tala við fjölskyldu sína.
— Ég fékk skeyti í kvöld, sagði
Júlía og sýndi Söndru það. —
Var það ekki indælt?
Sandra las skeytið og tárin
komu fram í augu hennar. Tár
yfir allri þessari hamingju, sem
systur hennar var að hlotnast og
hú-n sjálf varð — líklega — að
vera án. •
„Góða ferð! Þrái að sjá þig
elskan! Tek á móti þér við skip-
ið. Ástarkveðjur. Robin.“
III.
Júlía vaknaði næsta morgun
og ló kyrr í rúminu stundarkorn,
og naut tilhlökkunar sinnar.
Loksins var þessi dagur kominn
sem hún hafði beðið eftir allt
síðan hún kvaddi Robin seinast.
Út um gluggann gat að líta heið-
an og bláan himinin. Henni
fannst það táknrænt. Jæja, auð-
vitað yrðu bæði skin og skúrir
verða í öllum hjónaböndum, en
hins var hún viss, að hjónaband
þeirra Robins yrði að öllu saman
lögðu hamingjusamt.
— Ertu vöknuð? Sandra var
sejtzt upp í rúminu og horfði á úr
ið sitf. — Góða mín klukkan er
ekkert ennþá.
— Ég veit það. En ég er svo
óskaplega spennt. Hvemig get-
urðu búizt við, að ég geti sofið
lengur?
Sandra hló. Sjálf hafði hún sof
ið illa og hana hafði dreymt, að
Margot Brasfed væri komin
heim og þverneitaði að skilja
við Clive. Hún var fegin að vera
vöknuð. Og hvað sem öðru liði
skyldi hún ekki láta sínar eigin
tlfinningar spilla síðasta degin-
um, sem Júlía var heima. Hún
seildist eftir sloppnum sínum og
stökk fram úr rúminu.
— Ég ætla að fara niður og
sefja upp ketilinn.
Frú Fairburn, sem var í næsta
herbergi hugsaði sér, að úr því
að önnur systranna væri komin
á fætur, gæti hún sjálf lúrt ofur
lítið lengur. Hún sneri sér í rúm
inu og breiddi ofan á sig aftur
og óskaði þess heitast, að þessi
komandi dagur væri ekki annað
en vondur draumur, sem hún
mundi vakna af bráðlega. Hún
var lengi búin að kvíða fyrir
honum og hafði vonað í vonleysi
sínu, að eitthvað það kæmi fyrir,
sem gæti hindrað brottför Júlíu
og komið því til leiðar að 'hún
hætti við að giftast Robin. Ekki
svo að skilja, að henni væri neitt >
í nöp vð hann, nema þá helzt
það, að hann mætti gjarna vera
svolítið efnaðri. Og sérstaklega
óáEaði hún þess, að hann þyrfti
ekki.að leysa af hendi herþjóustu
sína erlendis. Það var þetta, sem
henni þótti allra verst. Þó að hún
hefði aldrei haft orð á því þótti
henni það við Júlíu að hún
skyldi vilja vera að fara utan og
yfirgefa fjölskyldu sína fyriir
fullt og allt. Auðvitað kæmi
hún einstöku sinnum heim,
þegar Robin fengi leyfi, en
hvað voru nokkrar vikur móti
því að hafa Júlíu stöðugt í land-
inu, og þá helzt í London, þar
sem hún gæti alltaf hitt hana.
Frú Fairbum fann tárin koma
fram í augu sín. Henni fannst
unga fólkið vera eigingjamt.
Jafnvel blessunin hún Júlía
hafði enga hugmynd um, hvílíka
sorg hún var að gera móður
sinni, og hve einmana hún yrði
þegar Júlía væri farin. Ekki var
hvort sem var líklegt, að Sandra
yrð henni til mikillar huggunar
eða afþreyingar. Að vísu þótfi
h'enni svo sem vænt um eldri
dóttur. sína„ en það var nú samt
sú yngri, sem var uppáhaldið
hennar. I rauninni kom þeim
Söndru alls ekki vel saman,
enda hafði hún altaf verið frek-
ar erfið frá því hún var krakki.
Einþykk og sjálfráð var hún og
vildi alltaf fara sínu fram, velja
sjálf vini sína og láta engan
segja sér fyrir verkum.
Frú Fairburn varð hálf óróleg,
er hún lét hugann dvelja við
eldri dóttur sína. Hún hafði
meiri áhyggjur af henni nú en
hún hafði lengi haft. Hún átti
áreiðanlega í einhverju ástar-
ævintýri þóttist frú Fairburn al-
veg viss um, og reyndi að halda
því leyndu fyrir henni. Hún
hafði grun um, að Sandra væri
ástfangin af húsbónda sínum, og
það var nú svo sem ekki óal-
gengt, en yrði þá bara nokkuð
úr því? Og hversvegna kom hún
aldrei heim með Clive Brasted,
úr því að hún var alltaf að
flandra úti með honum á kvöld-.
in?
r
á
ó
HE WAS TIEEP AFTER A
long night and he said
THE CANDV PICKED
~ HIM UP/ J
THIS AAORNING BEFORE SUNUP S
I WAS WALKING IN CENTRAL PARK
AND RAN ACROSS A COP EATING
A CANDV BAR... >
EVERVBODV
KNOWS
THAT,
TRAIL /
t’M NOT AN V. ^
ADVERTISING MAN,
COLTER, t’M AN OUTDOOR \
MAN, BUT I THINK l’VE *
GOT WHAT VOU CALL A
GIMMICK WHICH MAVHELP
MR6. WOODALL / _
— Ég var á gangi í morgun
fyrir sólarupprás í Central skrúð
garðinum og rakst þar á lögreglu
þjón sem var að borða sælgæti.
— Oe hvað?I
— Hann var þreyttur eftir erf-
iða nótt og sagði að sælgætið
hressti sig!
— Það vita allir Markús! | útilíf. En ég held að ég viti um
— Ég er enginn auglýsinga- það sem þú nefnir brellu, sem
maður Colter, heldur gefinn fyrir ] gæti hjálpað frú Woodall!
Hún heyrði, að Sandra kom
upp stigann og næsta augnabliki
kom hún inn með tebolla handa
móður sinni.
— Ertu vöknuð?
— Já, auðvitað. Er Júlía vökn
uð?
— Ég hefði nú haldið það. Nóg
er hún spennt.
— Mér finnst það nú ekki nær
gætnislegt af henni að hlakka
svona mikið til að yfirgefa okk-
ur.
— Svona máttu ekki tala,
mamma. Hún er nú að fara að
heiman til að gifta sig.
— Ég veit það. Og ég vildi
óska, að hún væri ekki að fara.
Ég vildi heldur, að hún væri að
giftast einhverjum hérna heima.
— Það vildi ég líka, en annað
mál er, að ég vil ekki hafa orð
á því. Og það vil ég ráðleggja
þér að gera ekki heldur.
— Ég ætla nú að selja það, sera
mér sýnist.
— Þú skalt að minnsta kosti
ekki angra hana.
— Finnst þér ég líkleg til þess?
Já, víst var hún líkleg til þess,
hugsaði Sandra gremjulega, um
leið og hún yfirgaf móður sína
og fór inn til Júlíu.
gHUtvarpiö
Miðvikudagur 21. júní.
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05
Tónleikar. — 8:30 Fréttir. —•
8:35 Tónleikar. — 10:10 Veðurfr.)
10:30 Synodusmessa í Dómkirkjunni
(Dr. theol Bjarni Jónsson vígslu
biskup messar; með honum þjón
ar fyrir altari biskup Islands.
Organleikari: Dr. Páll ísólfsson).
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar.
12:25 Fréttir og tilkynningar).
12:55 ,,Við vinnuna": Tónleikar.
14:00 Útvarp frá kapellu og hátíðasal
Háskólans: Biskup islands setur
prestastefnuna, flytur ávarp og
yfirlitsskýrslu um störf og hag
íslenzku þjóðkirkjunnar á syn-
odusárinu.
15:30 Miðdegisútvarp. — (Fréttir kl.
16:00) — 16:30 Veðurfr..
18:30 Tónleikar: Öperettulög.
18:55 Tilkynningar. ■*— 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 islenzk tónlist:
a) Forleikur í Es-dúr eftir Sig-
urð Þórðarson (Sinfóníuhljóm
sveit islands leikur. Stjórn-
andi: Þórarinn Guðmunds-
son).
b) Þrjú sálmalög eftir Karl O.
Runólfsson (Hljómsveit Ríkis
útvarpsins leikur; Hans-
Joachim Wunderlich stj.).
20:20 Synoduserindi: Þáttur söngsina
í kirkju Lúthers (Dr. Robert A.
Ottóson söngmálastjóri þjóð-
kirkjunnar).
20:50 Tónleeikar: Sinfónía nr. 6 fyrir
blásarasveit eftir Vincent Persi-
chetti (Eastmann-blásarasveitin
leikur; Frederick Fennell stj.K
21:10 Af vettvangi dómsmálanna (Há-
kon Guðmundsson hæstaréttar-
ritari).
21:30 Léttir kvöldtónleikar:
a<) „Marinella, forleikur op. 213
eftir Julius Mucik (Sinfóníu
hljómsveitin i Prag leikur; dr.
Vaclav Smetacek stj.).
b) Eugene Conley syngur vin-
sæl lög.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
23:10 Kvöldsagan: „Þríhyrndi hattur-
inn“ eftir Antonio de Alarcón;
VI. (Eyvindur Erlendsson).
22:30 Djassþáttur (Jón Múli Árnason).
23:00 Dagskrárlok.
Fimmtudagur 22. júní.
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05
Tónleikar. — 8:30 Fréttir. —
8:35 Tónleikar. — 10:10 Veðurfr.)
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar. --
12:25 Fréttir og tilkynningar).
12:55 „A frívaktinni“, sjómannaþátt-
ur (Kristín Anna Þórarinsdóttir)
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:05
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og
tilkynningar. — 16:05 Tónleikar.
— 16:30 Veðurfregnir).
18:30 Tónleikar: Lög úr óperum.
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Samleikur á fiðlu og píanó: —
Vaiman og Karandshova leika
sónötu í G-dúr feftir Ravel.
20:20 Synoduserindi: „Far þú og gjör
slíkt hið sama“ (Séra Örn
Friðriksson á Skútustöðum).
20:50 Einsöngur: Mario del Monaco
syngur.
21:15 Erlend rödd: — Leikritaskáldið
Eugéne Ionesco talar um til-
raunaleikhús — (Guðmundur
Steinsson rithöfundur).
21:45 Organtónleikur: Dr. Páll ísólfs-
son leikur á orgel Kristkirkju í
Landakoti.
a) Tokkata í a-moll eftir Jan
Sweelinck.
b) Benediktus eftir Max Reger.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: „Þríhyrndi hatturw
inn“ eftir Antonio de Alarcón;
VII. (Eyvindur Erlendsson).
22:30 Sinfónískir tónleikar: Sinfónía
nr. 6 í F-dúr op. 68 (Pastoral)
eftir Beethoven (Sinfóníuhljóm
sveit Vínarborgar leikur; Otto
Klemperer stjórnar).
23:10 Dagskrárlok.