Morgunblaðið - 23.06.1961, Blaðsíða 16

16
MORGVNBLAÐIÐ
Fðstudagur 23. jóní 1961
Skyndibrúðkaup
Renée Shann:
7
i
I
í
I
í
i
í
a
Ung stúlka kom skondrandi og
stanzaði skammt frá henni og
horfði á mjóu vatnsræmuna, sem
nú skildi þær frá landi.
— f>að er gaman að eiga bráð-
um von á að vera í sólskini, sagði
hún.
— Það er það sannarlega.
— Hvað ætlar þú langt?
— Til Port Said. En þú?
■— Til Colombo. Ég ætla að fara
að gifta mig.
— Ég líka. Unnusti minn er í
hernum.
•— Minn er við terækt. Stúlkan
brosti. — Finnst þér þetta ekki
spennandi?
— Jú, sannarlega.
Þær horfðu svo á þegar síðustu
landgöngubrýrnar voru teknar
upp og skipið tók að hreyfast.
Fólkið þyrptist fram á hafnar-
bakkann eftir því sem skipið
mjakaðist frá honum. Það voru
óp og köll og höndum var veifað.
Júlía horfði á mannþröngina,
sem tók brátt að óskýrast, og
henni varð órótt er hún hugsaði
til þess, að þetta væri það síð-
asta, sem hún sæi af Englandi,
svo að hún sneri sér frá og tók
að athuga skipið ásamt þessari
nýfundnu stallsystur sinni, sem
hafði, eins og hún sjálf, aldrei
farið neina langa sjóferð áður.
— Þetta er alveg eins og stórt
hótel, sagði stúlkan sem hafði
sagzt 'heita Mary Marshwood.
— Já, og fínt hóteL Ekki eins
og þau, sem ég er vönust að gista
í.
— Sama segi ég.
Þær gengu nú saman um far-
þegaþilfarið — einn yfirmaður-
inn hafði sagt þeim, að sex hring-
ir væri ein míla — síðan fóru
þær upp á íþróttaþilíarið og skoð
uðu sundlaugina. Loks gægðust
þær inn 1 matsalinn og sömdu
við þjóninn um að vera saman
við borð. Þær fóru og inn í bóka
safnið *g framhjá bókhaldsskrif-
stofunni, og út á þilfarið aftur og
horfðu upp í brúna og hugsuðu
um það með sjálfum sér, hvort
þeim yrði nokkurntima boðið inn
inn í það allrahelgasta. Þær
fengu sér svo te og athuguðu
meðfarþega sína. Júlía reyndi að
finna út, hverjar kvennanna ætl
uðu til sömu hafnar og hún sjálf.
Þær mundu vera einar síns liðs,
og þær sem voru á leið til að
giftast mundu vera með eftir-
væntingarsvip eins og hún var
sjálfsagt sjálf. Og þær mundu
vera í nýjum fötum — eins og
hún sjálf.
— Ég er viss um, að þessi
þarna yfirfrá ætlar að fara að
gifta sig, sagði Mary Marsh-
wood. — Hún lítur þannig út.
Þær töluðu svo um hana
seinna, er þær sátu í setustof-
unni, eftir kvöldverð. Hún var
ein síns liðs og þær stungu upp
á, að hún drykki kaffið sitt með
þeim. Jú, það stóð heima, hún
ætlaði að fara að gifta sig, og
unnustinn hennar var líka í hern
um. Hún sagðist þegar vera búin
að tala við tvær, sem eins var
ástatt fyrir.
Þær báru nú saman bækur sín
ar, og sögðu hver annari það,
sem þær vissu um lífsskilyrðin á
staðnum þar sem þær áttu að
eiga heima. Sú nýkomna — sem
hét Joan Ingram — sagði, að
þær mundu verða í eilífum sam-
kvæmum, eða svo hafði unnusti
hennar sagt henni. Þarna yrðu
samkvæmi og dansleikir og allir
væru í yfirmannaklúbbnum.
— Við ættum að geta skemmt
ókkur vel!
— Þetta lítur nógu vel út,
svona á pappírnum, sagði Mary
Marshwood. En ég auminginn
verð að fara til Colombo og eiga
þar heima á teræktarstöð.
Júlía fékk sér í bollann aftur
og bros lék um varir hennar.
— Ég hef nú ekki áhuga á öðru
en að komast leiðar minnar. Mér
finnst þessir tíu dagar heil eilífð.
En tíu dagarnir liðu dásamlega
fljótt. Þarna var svo mikið um
að vera á skipinu. Leikir uppi á
þilfari á daginn og dansleikir á
kvöldin. Loksins kom síðasti dag
urinn og þá voru ræður haldnar
og fólk lofaði hvort öðru að hitt-
ast, þegar tækifæri gæfist. Marg
ir farþegar höfðu stofnað til vin-
áttu innbyrðis, og svo var piskur
og leynifundir á kvöldin og Júlíu
fannst sumar brúðirnar tilvon-
andi ekki vera orðnar neitt sér-
lega æstar í að komast á áfanga
stað, móts við það, sem þær voru
þegar lagt var af stað frá Eng-
landi.
En Júlíu var ekki þannig far-
ið. Ungu mennirnir sem höfðu
látið í ljós óskir að kynnast
henni betur, höfðu ekki fengið
neina uppörvun af hennar hendi,
því að hún hafði strax sagt þeim,
að hún væri trúlofuð og á leið-
inni til að giftast, og hún hafði
með augnaráði sínu gefið þeim
ótvírætt í skyn, að það væri ekki
nema tímatöf fyrir þá að vera
neitt að draga sig eftir henni, og
það fannst þeim leiðinlegt, því
að hún var án alls vafa lagleg-
asta stúlkan, sem þarna var á
skipinu. En þeir urðu að gera
sér það að góðu, að hún var ekki
til í nein ástarævintýri.
Og svo kom morguninn, þegar
hún vssi, að nú var sjóferðn brátt
á enda. Hún þaut fram úr rúm-
inu og leit út um gluggann, og
sá þá rofa fyrir ströndinni. Hjart
að í henni tók viðbragð. Hvernig
skyldi nú Robin líða? Var hann
eins óþreyjufullur og hún?
Hafði hann lika verið að telja
dagana —• klukkustundirnar?
Fundist tíminn vera lengi að
líða? Sex mánuðir, þrjár vkur og
fjórir dagar voru liðnir síðan hún
hafði kvatt hann. Hún minntist
síðasta kvöldsins, sem þau voru
saman. Þau höfðu borðað kvöld-
verð í Soho og reynt að leyna
kvíðanum og söknuðinum, sem
þau báru bæði í brjósti vegna
komandi skilnaðar.
— Ég verð að kynna mér,
verði ekki mjög lengi, Júlía.
— Þú þarft ekki annað en gera
mér orð. Ég kem undir eins og
þú segir til.
— Ég vergð að kynna mér,
hvernig lífsskilyrðin eru þarna.
Ég vil að konunni minni geti lið
ið sæmilega. Og ég verð að
finna okkur húsnæði, svo að ég
þurfi ekki að búa í hermanna-
skálum.
Þernan kom inn með morgun-
te.
— Við lendum eftir klukku-
stund, ungfrú, sagði hún.
— Dásamlegt!
Þernan leit á hana með sam-
úðarfullum áhuga. Henni hafði
geðjazt vel að Júlíu jafnskjótt
sem hún sá hana. Og hún hafði
alltaf samúð með ungum stúlk-
um, sem voru á leiðinni til að
gifta sig. Voru þær ekki flestar
órólegar. Ef út í það var farið,
fóru svo mörg hjónabönd út um
þúfur. En það skyldi ekki verða
núna. Hjónaband þeirra Robins
skyldi verða fullkomið. Hún
hafði aldrei verið jafnviss um
nokkurn hlut.
Mary var líka komin upp á
þilfar og kom nú til þeirra.
— Halló, þið tvær! Klukkan
hvað á hjónavígslan að fara
fram?
— Ég held, að mín eigi að
verða klukkan tólf, svaraði Júl-
ía. — Auðvitað varð Robin að sjá
um allan undirbúning. Ég býst
við hanii sæki mig hingað og fari
svo með mig í eitthvert gistihús,
þar sem enhverjir kunningjar
hans búa, og þar eigi ég að búa
mig, og svo höfum við eitthvert
smá-samkvæmi á eftir.
— Og svo?
— Svo verður hálfsmánaðar
brúðkaupsferð á Níl.
Joan hló. — Hver veit nema
við rekumst þá hvor á aðra. Hjá
mér er dagskráin hér um bil
eins, nema hvað við höfum ekk-
ert boð. Við John ætlum að gifta
okkur strax þegar ég kem í land,
og það verða ekki aðrir við en
tveir kunningjar sem svaramenn.
— Jæja, ég skal hugsa til þín,
sagði Mary.
Skipið var nú alveg að lenda.
Júlía hallaði sér út á borðstokk-
inn og leitaði í mannþyrping-
unni, sem var komin til að taka
móti vinum og kunningjum. Hún
heyrði, að Joan rak upp óp og
tók síðan að veifa í mesta ákafa.
Júlíu varð órótt. Hvar var Rob-
in? Gat nokkuð hafa orðið að,
svo að hann gæti ekki komið og
tekið á móti henni? Nei.. það
gat ekki verið..
En þá kom hún auga á hann.
a
r
L
ú
ó
— Ég væri reiðubúinn að taka
árhættuna af nýrri auglýsingaher-
ferð vegna Jessie Woodall, en við
yrðum að firaia eitthvert óvenju
legt nafn á sælgætið .... Eitt-
hvað sem vekti athygli þeirra,
sem stunda erfiða útivinnu!
— Þegar ég var drengur var
amma mín vön að vinna bragð-
efni úr birkitrjám til eð búa úr
sæigæti!
THAT MIGHT DO
THE TRICK/... AND
\NE COULD NAME IT
CHERRY BIRCH BAR/
— Það er ef til vill lausni
---- Og við gætum kallað þ
Birkibita!
Hjartað í henni hoppaði og hún
rak upp samskonar óp og Joan
áður og tók að veifa. Og þá kom
hann auga á hana og veifaði á
móti.
Mary sagði: — Jæja, nú er mér
Verið þið báðar blessaðar og sæl
ofaukið og ég ætla að hverfa.
ar og gangi ykkur vel. Ég vona
að við eigum einhverntíma eftir
að hittast.
— Það verðum við að gera,
sagði Júlía. Við skulum hafa sam
band hvor við aðra og skrifa.
Joan greip í handlegginn á
Júlíu og þær ruddust að næstu
landgöngubrúnni. — Ég vildi, að
mér væri ekki svona órótt!
— O, það eru bara taugamar.
— Þú ert nú alltaf svo róleg.
— Já, mig munar ekkert um
að gifta mig, sagði Júlía. — Það
er eins og hvert annað verk, sem
maður vinnur..
En hún var bara alls ekki eins
róleg og hún lét. Hún var ekki
viss um ,að hún fyndi ekki til
nokkurs óróa. En það var hjá
henni eins og Joan, líklega bara
taugarnar. Hún óskaði þess, að
næstu mínúturnar væm þegar
liðnar. Hún vildi finna arma Rob
ins um sig. Og heyra hann segja
Júlía ..Júlía..
Og svo skeði það, eins og hvert
annað kraftaverk. Já, og það með
alla þessa mannþröng krigg um
þau, en enginn virtist veita þeim
nokkra eftirtekt. Hún var ekki
annað en ein stúlkan í viðbót.
sem var komin til að ganga i
hjónaband með sínum útvalda.
Slikt skeði hvert einasta sinn
sem skipið kom. Þetta var höfn
þar sem fólk var sífellt að heils-
ast og kveðjast. Því að hér var
SHÍItvarpiö
Föstudagur 23. júní
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05
Tónleikar. — 8:30 Fréttir. —
8:35 Tónleikar. — 10:10 Veðurfr.)
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12:25 Fréttir og tilkynningar).
13:15 Lesin dagskrá næstu viku.
13:25 „Við vinnuna: Tónleikar.
15:00 Miðdegisútvarp (Fréttir. — 15:05
Tónleikar. — 16:00 Fréttir og
tilkynningar. — 16:05 Tónleikar.
— 16:30 Veðurfregnir).
18:30 Tónleikar: Harmonikulög.
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Einsöngur: Walter Anton Dotzer
syngur óperettulög eftir Johann
Strauss og Franz Lehár.
20:15 Efst á baugi (Björgvin Guð«
mundsson og Tómas Karlsson).
20:45 Tónleikar: Spænskir dansar eftir
Granados (Hljómsveit tónlistar
háskólans í París leikur; Enriqu#
Jorda stjórnar).
21:00 Upplestur: — Björn Danlelsson
skólastjóri á Sauðárkróki le«
frumort kvæði.
21:10 íslenzkir píanóleikarar kynn*
sónötur Mozarts; XIII: Guðmund
ur Jónsson leikur sónötu í B-dúr
(K333).
21:30 Utvarpssagan: „Vítahringur'* efl
ir Sigurd Hoel; XIII. (Arnheiður
Sigurðardóttir).
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Kvöldsagan: „I>ríhyrndi hattur*
inn“ eftir Antonio de Alarcón;
VIII. (Eyvindur Erlendsson).
22:30 I léttum tón: Islenzk dægurlög
leikin og sungin.
23:00 Dagskrárlok.
Laugardagur 24. Júní.
8:00 Morgunútvarp (Bæn. — 8:05
Tónleikar. — 8:30 Fréttlr. —
8:35 Tónleikar. — 10:10 Veðurfr.)
12:00 Hádegisútvarp (Tónleikar. —
12:25 Fréttir og tilkynningar).
12:55 Öskalög sjúklinga (Bryndís Sig-
urjónsdóttir).
14:30 Laugardagslögin. (Fréttir kl.
• 15:00 og 16:00).
16:30 Veðurfregnir.
18:30 Tómstundaþáttur barna og ungl
inga (Jón Pálsson).
18:55 Tilkynningar. — 19:20 Veðurfr.
19:30 Fréttir.
20:00 Bændavaka á Jónsmessu:
Dr. Broddi Jóhannesson safnar
efni til dagskrárinnar.
21:00 Frá þremur tónlistarhátíðum
vestanhafs:
a) Forleikur að óperunni „Brúð
kaup á laun“ eftir Cimarosa
(Aspen hátíðarhljómsveitin
leikur; Izler Solomon stj.).
b) „Söngur fuglanna'* eftir
Casals (Höf. íeikur á selló og
Rudolf Serkin á píanó).
c) Aría úr óperunni „Oberon'*
eftir Weber (Eileen Ferrell
syngur).
d) „Borg sólarinnar*' eftir Alan
Hovhaness (Sinfóníuhljómsv.
Utah-ríkis leikur; Maurice
Abravanel stjórnar).
21:30 Leikrit: „í torfmýrinni" eftir
Bjama Benediktsson frá Hofteigi
Leikstjóri: Lórus Pálsson.
22:00 Fréttir og veðurfregnir.
22:10 Jénsmessudans útvarpsins, þ.á.m.
leikur hljómsveit Björns R. Ein
arssonar.
01:00 DaískrárloV
\