Morgunblaðið - 08.07.1961, Page 11

Laugardagur 8. júlí 1961
MORCTJTSBLAÐIÐ
11
Ef menn nenna að vinna
þá hafa þeir möguleika
segir Sverrir Runólfsson sem rekur fyrirtæki á Langasandi
'ALI.MARGIR Islendingar hafa
á undanfömum áratugum flutzt
vestur um haf til Ameríku. —
Hafa margir þeirra setzt þar að
xneð fjölskyldur sínar, en geng-
ið misjafnlega vel að koma fót-
um undir sig í hinu nýja
heimalandi. Aðrir hafa ýmissa
©rsaka vegna ekki ílenzt þar,
tt>g snúið hingað heim aftur.
Einn þeirra Vestur-lslendinga,
eem hafa náð öruggri fótfestu
í hinu nýja landi, er Sverrir
Runólfsson. Hann er borinn og
barnfæddur Reykvíkingur, son-
lir Runólfs Kjartanssonar kaup-
xnanns, sem látinn er fyrir
xiokkrum vikum.
' Sverrir var ekki í þeirra
hópi sem endilega ætluðu sér
að flytjast af landi brott og
, Sverrir Runólfsson.
eetjast að f Ameríku. Sverrlr
hefur alltaf haft ánægju af
6Öng og hljómlist. Ungur að ár-
um ákvað hann að fara til
Bandaríkjanna og leggja þar
stund á söngnám, sem hann og
gerði. — En það fór fyrir hon-
um eins og mörgum öðrum, að
vestra tók Amor að skjóta örv-
um sínum að þessum unga
Reykvíkingi í hinu framandi
landi. Eftir að hafa dvalizt í
Bandaríkjunum í 3 ár, ákvað
hann að setjast þar að og
stofnaði heimili, er hann gekk
að eiga Janet Murphy, unga
heimasætu frá Langasandi í
Kaliforníu.
Þegar komið var að þessum
kapitula í lífi Sverris taldi
hann að ekki yrði hjá því
komizt fyrir sig að snúa sér að
veraldlegri hlutum en söngn-
um. Hann keypti sér stóran
vörubíl og tók að sér að flytja
vegagerðarefni um langan veg.
— 1 þessu starfi komst ég
brátt að þeirri staðreynd, sagði
Sverrir í stuttu samtali við
Mbl., — að ef maður nennir að
vinna — og vinna mikið, ef því
er að skipta — þá hafa menn
möguleika til þess að komast
áfram í Bandaríkjunum og það
vel áfram. Þó ég segi sjálfur
frá, og sé ekki kominn á karla-
grobbsaldurinn enn, þá hefur
mér tekizt að koma svo vel fót-
unum undir mig, með þrotlausri
vinnu myrkranna á milli, að ég
er í dag algjörlega fjárhagslega
sjálfstæður maður. Nú á ég t.d.
6 stóra flutningabíla, sem eru
allan sólarhringinn í stöðugum
akstri við flutning á bygginga-
efni í bílabrautir. Sjálfur hef
ég mitt verkstæði er annast
nauðsynlegt viðhald bílanna. —
Þar vestra verður maður að
vera vel á verði í öllu er að
atvinnurekstri lýtur, því hin
frjálsa samkeppni, og hún er
hörð þar, skal ég segja þér,
krefst þess að stöðugt sé verið
á verði, um að það sem maður
hefur tekið að sér, sé fram-
kvæmt árekstralaust og á óað-
finnanlegan hátt, og að ekki
komi á mann þveran undirtil-
boð frá einhverjum öðrum. Þá
er engin miskunn og manni
kastað á dyr, því bisness er
bisness, segja Ameríkumenn.
Sverrir kvaðst una hag sínum
vel þar vestra. Hann hefur
mikil afskipti af hverskonar fé-
lagsmálum í heimabæ sínum,
Long Beach, og hann er t.d. í
stjórn óperunnar í Long Beach.
Bindindisfélag kennara
AÐALFUNDUR félagsins var
haldinn í Hagagkóla í Reykja-
vík, mánudaginn 5. júní sl.
Félagið nýtur nokkurs styrks
frá Áfengisvarnaráði til starf-
eemi sinnar. Blað félagsins
„Magni“, kom út reglulega og
var sent öllum kennurum á
barna- og unglingastigi. — Önn
ur útgáfa af kennslubók félags-
ins, „Ungur nemur, gamall
temur“, sem notuð er við lög-
6kipaða bindindisfræðslu í barna
ekólum, kom út á sl. ári á
kostnað Áfengisvarnaráðs. —
Gefin var út nokkurra blaða
vinnubók, varðandi bindindis-
fræðslu, tekin saman og teikn-
uð af Marinó Stefánssyni. —
Loks gaf félagið út fræðslu-
bæklinginn „Unglingsárin“, og
var honum útbýtt til allra 12
ára telpna í skólum landsins.
Einn félagi, Eiríkur Sigurðs-
son, skólastjóri, var styrktur til
utanferðar til þáttttöku í nor-
ræna bindindisþinginu í Staf-
angri 1959, og flutti hann ýms-
ar fréttir og nýjungar heim.
Snorri Sigfússon, fyrrv. náms-
stjóri, flutti erindi í Kennara-
skóla íslands á vegum félagsins.
Á fundinum voru rædd ýms
framtíðarmál, sem bíða úr-
lausnar.
Hannes J. Magnússon, Jóhann
es Óli Sæmundsson og Eiríkur
Sigurðssön, allir búsettir á Ak-
ureyri, báðust undan endur-
kosningu. Voru þeim fluttar
beztu þakkir fyrir ágæt störf í
þágu félagsins frá upphafi.
Núverandi stjórn skipa: Sig-
urður Gunnarsson, formaður,
Helgi Tryggvason, ritari, Krist-
inn Gíslason, gjaldkeri, Ólafur
Þ. Kristjánsson og Marinó Stef-
ánsson.
Þá hefur hann verið formaður
í Islendingafélaginu í Los
Angeles. Kvað hann það hafa
gefizt vel að hafa formanna-
skipti í félaginu árlega og
væri mikill og góður félagsandi.
Hann hefur greitt götu íslend-
inga þar vestra á ýmsan hátt.
Sverrir kvað það hafa glatt
sig mjög að heimsækja Reykja-
vík, og hitta gamla vini og
kunningja, en harm er nú á
heimleið — flýgur héðan til
bílaborgarinnar Detroit á mið-
vikudaginn þar sem kona hans
og tengdaforeldrar taka á móti
honum. Þaðan ætlar Sverrir að
aka alla leið suður á Langa-
send í nýjum Cadillac.
Júníbréf frá G
JÚNÍ er ársins bjartasti mán-
uður með sumarsólstöðiMn og
þjóðhátíð og nýstúdentum og
lömbum sem leika sér í nótt-
lausri veraldarveröld. Þennan
bjarta mánuð setur vorhirð-
ing fjárins svip sinn á sveita-
störfin. Fyrst er smalað til að
marka lömbin og rýjla geldféð
— geldar ær og gemlinga —
um sauði er nú ekki að tala.
Svo þarf að smaila aftur til að
rýja ærnar. Þakkað veri réttri
gengisskráningu borgar sig nú
orðið að hirða uliina. Mér er
sagt að nú muni fást um 50
kr. fyrir vænt reifi. UUin verð
ur því aildrjúgur hluti af af-
urðum sauðfjárbændla — það
getur m. a. s. „borgað sig“ fyr
ir krakkana að fara að tína
’hagaiagða. Sú var tíðin að
upptíningurinn voru einu inn-
tektir sveitabama.
II.
Júní hefur verið kaildur að
þessu sinni. Hitinn komst aldr
ei hærra en 15 stig og það
þykir okkur ekki mikið hér á
Klaustri. Það hefur líka verið
næðingasamt. Aðeins stund og
stund, í góðu skjóli móti sól,
finnst mér júní hafa verið
með sínu rétta eðli. Annars
hefur þetta verið ágætt vor.
Gott hefði það þótt fyrir 300
árum. Um vorið 1661 skrifar
Espolín: „Gjörði þann vetur
harðan og langan ög var kialt,
og allt árferði miður en fyrri
hafði verið lengi.“ — Fram
að fardögum var tíðin óvenju-
lega góð allt frá sumiarmálum.
Nú kom sumar með sumri og
það skeður ekki oft, að sum-
arið í almanakinu og sumar-
ið í náttúrunni séu samferða
heim til ísliands. En nú var
þetta svo, það var kominn nóg
ur gróður handa fénu fyrir
sauðburð og óvenju snemma
var farið að beita kúm. Flestir
beita þeim á rækbað land a.
m. k. til að byrja með, og
sumir bera á úthagann handa
þeim. „Það eru áburðarkaup-
in, sem borga sig bezt“, sagði
bóndi einn í Rangárþingi við
mig fyirir fáum árum. Hann er
góður búmaður.
III.
Nú eru 2 ár síðan byrjað
var að flytja héðan mjólk út
í Flóabú og eru nú s. a. s.
allir bændur 'hér milli Sanda
byrjaðir á mjólkursölu. Telja
flestir þá framleiðslu borga
sig betur en sauðfjárrækt og
hafa hug á að fjölga kúm. Er
það eflaust rétt, að yfirleitt
nýtast gæði hverrar jarðar
bezt með því að hafa blönduð
bú, stunda bæði sauðfjárrækt
og mjólkurframileiðslu. Þrátt
fyrir aukinn tilkostnað, eru
flestir bændur með einihverja
nýrækt í vor, enda vérður
töðufengurinn að vaxia, ef
kúabúin eiga að stækka. Svo
eru fjósbyggingar á næstu
grösum, en búast má við, að
þær framkvæmdir verði mörg
um þungar í skauti. Hafinn er
undirbúningur að byggingu
fimm nýrra íbúðarhúsa hér —
milli Sanda. Er það á tveim
bæjum í Skaftártungu: Ljótar
stöðum og Snæbýli og þremur
á Síðu: Holti, Breiðabólstað
og Hörgslandi. Munu ekki í
annan tíma haifa verið meiri
framkvæmdir á þessu sviði
hér um slóðir.
IV.
Eins og allir vita, er vorið
mesti annatimi sveitafólksins.
VerkfaH sveitafólfcs að vori
til er eins og hver önnur
hlægileg fjarstæða. Enda þótt
verkfallsrétturinn sé sjálf-
sagður í frjálsu þjóðfélagi
verður það ávallt skaði fyrir
alla þegar honum er beitt. Og
vonandi þroskumst við svo
með tíð og tíma að félagslegu
réttlæti og skynsamlegum
sambúðarháttum, að verfcföll
verði með öllu óþörf. — Verk-
föllin verkia á efnahagsl'ífið
eins og blóðtappi í .æðakerf-
inu. Þegar þessar lánur fcoma
á prent, verður okkar verk-
fallssjúka þjóðfélagi byrjað
að rétta við eftir þau átök,
sem yfir hafa staðið undan-
farið. Hér var ekki mikið um
verktfallið rætt, en ég held að
afstaðan sé nokkuð almennt
þessi: Engan furðar á því að
kommúnistar reyni með öllum
ráðum að eyðileggja efnahags
kerfið og koma í veg fyrir að
viðreisnin takist. Hitt vekur
nokkra furðu, að Framsókn
skuli samfyllkja með þeim til
þessa óheillaverks. Um það
vilja gætnir flokksmenn lítið
tala, og er sú afstaða skiljan-
leg. Þeir sjá, sem aðrir, að
hér hefur flokksofstækið
hlaupið með flokkinn í gön-
ur. Sárindi flokksforustunnar
hljóta að vera mi'kiil yfir þvi,
að hún hefur ekki borið gæfu
til að vera með í því uppbygg
ingarstarfi, sem nú er unnið
til að reisa við efnahagslífið
eftir rústir og ráðleysi vinstri
stjórnarinnar. — Hvað, sem
þvi líður, réttlætir það ekki
þessa afstöðu flokksins. Það
er með öllu óréttlætanlegt
fyrir lýðræðisflokk, að grípa
til pólitískra verkflalla. Það
liggur við að það sé málefna-
leg uppgjötf. Með því viður-
kennir hann, að hann treystir
ekki málstað sínum frammi
fyrir dómi kjósendannia við
almennar kosningar að loknu
kjörtímabili.
Miklð um
ref í l\l-Ís.
ÞÚFUM, N-ís. 4. júní — Sláttur
er hafinn hér á stöku stað, en
grasspretta er mjög misjöfn, og
tún sumstaðar stórskemmd sök
um kals, sem óvenju mikið er
um. Spretta er ekki orðin góð
ennþá, en fer vel fram.
Smölun á sauðfé til rúnings
stendur nú yfir. Mikið er um
ref á þessu vori og hefur mikið
unnizt af dýrum, bæði grentóf
um og yrðlingum. Hans Valde-
marsson, bóndi í Miðhúsum, er
mikil refaskytta og hefur unnið
mörg greni að undanförnu.
Viðgerð á Vatnsfjarðarbryggju
er lokið og stóðu Geirmundur
Júlíusson, Hnífsdal og Halldór
sonur hans fyrir verkinu, sem
gekk ágætlega. Er mikil bót að
viðgerðinni. — Von er á brúar-
gerðarmönnum frá vegagerðinni'
bráðum, og er bygging tveggja
brúa áformuð í Reykjafjarðar-
hreppi, Gljúfurá í Mjóafirði og
Hópinu hjá Vatnsfirði. Allmikil
vegagerð hefur að undanförnu
staðið yfir í Laugardal í ögur-
hreppi, og er þar um að ræða
sýsluveg. — P.P,