Morgunblaðið - 15.07.1961, Blaðsíða 13

Laugardagur 15. júlí 1961
MORGVK'tL AÐIÐ
13

Krúsjeff og
Kunnum sérfræðingi í alþjóðamálum
þykir baráttuaðferðir þeirra líkar
í
!
BANDARÍSKA stór-
blaðið „New York Herald
Tribune“ birti á dögunum
grein eftir einn kunnasta sér-
fræðing sinn í alþjóðamálum,
Joseph Alsop, þar sem brugð-
ið er upp athyglisverðri mynd
af því, hve framkoma Krús-
jeffs í Berlínar-málinu að und
anförnu er sláandi lík hátta-
lagi Hitlers á áorunum fyrir
síðari heimsstyrjöldina. Verð-
ur hér á eftir getið nokkurra
atriða í grein hins bandaríska
blaðamanns.
★
Við hátíðlegt tækifæri í
Moskvu nýlega, dró Krúsjeff
brezka sendiherrann þar, Sir
Frank Roberts, með sér afsíð-
is, til þess að skrafa við hann
um stjórnmál. Og, eins og við
mátti búast-, vék hann að Berl-
ínar-vandamálinu. Lýsti hann
fyrst yfir því, mjúkur í máli,
að sér væri annt uim, að
friðsamleg lausn fengist — og
fyrir sér vekti hreint ekki að
þjarma nokkuð að Vestur-
veldunum í Berlín.
En síðan þyngdist brúnin á
kommúnistaleiðtöganuhi og
nýtt hljóð kom í strokkinn:
Það væri vita gagnslaust fyrir
Vesturveldin að reyna að
koma í veg fyrir að hann fengi
vilja sínum framgengt. Ef liði
Atlantshafsbandalagsins yrði
fjölgað um eina einustu her-
deild — mundi verða fjölgað
um 100 í Rauða hernum. Og
Krúsjeff lét ekki sitja við
þetta, heldur belgdi sig út yfir
því, að hann hefði alla Vestur-
Evrópu í greip sinni. Aðeins
6 sprengjur úr vetnissprengju
forða sínum dygðu til þess að
þurrka út Bretlandseyjar, og
níu mundu nægja til að gera
Frakklandi skil.
★
Það eina, sem ólíkt er við
þessa framsetningu Krúsjeffs
nú og Hitlers fyrr á árum, er
það, að sovézki forsætisráð-
herrann hvorki öskraði né
froðufelldi í samræðum sínum
við hinn brezka sendiherra. Að
öðru leyti var hér á ferðinni
algjör eftirmynd Adolfs Hitl-
Adolf Hitler
vöru baráttuaðferðir Hitlers.
Það hefur ekki farið fram hjá
Krúsjeff, að þær dugðu hon-
um vel árum saman.
Svo framarlega sem Krús-
jeff skiptir ekki enn um gervi,
mun á næstunni mega vænta
af honum vaxandi ógnana og
Ofsafenginna tilrauna til að
sundra einingu Vesturveld-
anna í Berlínarmálinu. Verði
sú reyndin, mun sú barátta,
sem í hönd fer, vissulega
reyna á jafnvel sterkustu taug
ar vestrænna leiðtoga. Meðan
því fer fram kann að reynast
erfitt að binda hugann við
þann mun, sem þrátt fyrir allt
er á Krúsjeff og Hitler. En ef
Krúsjeff er laus við ofsóknar-
brjálæði þess síðarnefnda, er
óhugsandi, að hann fýsi í vetn-
isstríð um Berlín. Og því er
von til, ef Vesturveidin sýna
þolgæði Og festu, að ógæfunni
verði afstýrt.

H mm
Frú Ágústa Thors tók alúðlega á móti gestunum
ers. Hann sló líka úr og í, eins
og Krúsjeff í samtalinu, og
hótanir lærisveinsins' um eyð-
ingu Bretlands og Frakklands
tóku jafnvel meistaranum
fram.
Slík framkoma af hálfu
Krúsjeffs er engan veginn
splúnkuný af nálinni. í hinni
frægu áramótaveizlu sinni í
Kreml 1959/1960, tveim mán-
uðum eftir að hann hafði fyrst
haft í frammi hótanir sínar
um að sölsa Berlín undir sig,
lék hann þennan sama leik
fyrir seniherra Frakklands og
Bandaríkjanna. Þær ögranir,
sem hann þá var með, náðu þó
ekki út í raunveruleikann.
★
Hótanir Krúsjeffs, þær sem
getið var um í upphafi, eru
eitt strik í stærri mynd, sem
leiðtogi Sovétveldisins málar
um þessar mundir. Aðrir drætt
ir í henni eru hótunarræða
hans í sl. viku, stórbrotin sýn
ing hernaðarflugvéla á flug-
sýningunni í Moskvu nýlega
og sú yfirlýsta ákvörðun, að
auka sovézk hernaðarútgjöld
um þriðjung.
öll þessi atriði eru ábending
um að hugleiða til hlítar, það
sem sameiginlegt er í fari
Krúsjeffs og Hitlers. Það, sem
skilur á milli þeirra, er fyrst
og fremst það, að Hitler var
haldinn ofsóknarbrjálæði. Þó
að það verði ekki sagt um
Krúsjeff, og sú staðreynd
skipti mjög miklu máli, kem-
ur hún ekki í veg fyrir, að
hann bregði sér í búning
Hitlers.
★
Krúsjeff hefur á öllum sin-
um ferli sýnt mikla leikara-
hæfileika, og gervi Hitlers hef
ur hann áreiðanlega ekki tek-
ið á sig, nema að vandlega
íhuguðu máli. — Á árunum
1932—1939 öðlaðist Hitler aUt
sem hann vildi með því að
beita þeim aðferðum, sem
Krúsjeff hefur nú tekið upp.
Þessa verður að minnast. Ótt-
inn, sem hvarvetna var vak-
inn — og háværar hótanir,

Gestkvæmt í sendiherra-
bústaðnum í Washington
DAG einn í byrjun maí var gest-
kvæmt í íslenzka sendilherrabú-
staðnum í Washington. Þann dag
var heimili Thors Thors, sendi-
herra og frú Ágústu, opið fyrir
almenning, ásamt 6 sendiráðsbú-
stöðum öðrum. Góðgerðarfyrir-
tækið „The Goodwill Guild“, sem
safnar fé til styrktar fötluðum,
hefur á ári hverju fengið að sýna
nokkra sendiherrabústaði í Was-
hington og selja aðgang að þeim
til ágóða fýrir starfsemi sína. Óg
í ár voru það sendiráð Portugals,
Frakklands, Thailands, Afghan-
istan Paikistan og íslands, en þau
eru öll í sama hverfi.
Þrátt fyrir rigningu komu um
2000 manns í íslenzka sendiráðið,
þar sem frú Ágústa Thors tók á
móti gestunum. Birtust myndir og
blaðaummæli í bandarískum blöð
um. T. d. lýsir blaðakona ein
Edith Blez heimsóikninni í öll
sendiráðin og segir um það ís-
lenzka:
„Ég held að það sendiráðshús,
sem ég kunni bezt við, hafi verið
heimili sendiherra íslands, Thors
Thors og konu hans. Húsið er lít
ið í samanburði við franska sendi
ráðshúsið, en eitthvað á þessu
virðulega heimili gefur til kynna
að þeir sem þar búa hafði komið
sér upp raunverulegu heimili í
Washington, þó þeir þurfi að
koma mikið fram á opinberum
vettvangi.
Frú Thors var ákaflega alúðleg,
Persónutöfrar hennar og látlaus
framkoma gerðu það að verkum
að okkur fannst við öll vera sér
lega velkomnir gestir hennar.
Nokkrar af brúðargjöfum henn-
ar lágu á borði í setustofunni og
var vissulega gaman að sjá þessa
dýrmætu postulíns- og glérmuni
sem hún vildi leyfa langri röð af
fólki, sem spígsporaði með ^leðj-
una á fótunum yfir austurlénzku
teppin hennar, að njóta með sér.“
Saga sendiráðshússinS
í vandaðri sýningarskrá, sem
gefin var út við þetta tækifæri,
eru ávörp sendiherranna og mynd
ir af sendiráðshúsunum ásamt
lýsingu á sumu af því sem þar
er. Um íslenzka sendiráðið segir:
„Þetta hún var byggt í lök fyrri
heimsstyrjaldarinnar. Arkitekt-
inn var George Oakley Totten og
er húsið talið í sérlega vönduðum
Georgíustíl. Það tilheyrði einu
sinni hinu sögulega Kalorama-
setri, heimili bandaríska skáldsins
og sendiherrans Joels Barlow.
Áður en íslenzka ríkið keypti það,
átti Chapin Huntington og kona
hans það í 25 ár.
í anddyrinu er gamall kín-
verskur skermur, kínversk kom-
Félagslíf
Þórsmerkurferð
laugardaga kl. 2 frá Bifreiða
stöð íslands — Sími 18911.
Guðjón Eyjólfsson
löggiltur endurskoðandí
Skólavörðustíg 16
Hími 19658.
iidiherrabústaðurinn 23rd Street nr. 1906 í Washingíon
móða og fleira keypt í Hong
Kong og ítalskt borð og spegill.
f tónlistarstofunni eru gömul
frönsk húsgögn, tvö gömul ítölsk
málverk, sjávarlandslag málað af
pólskum listamanni, eplaitré mál
uð af bandarískum listamanní,
andlitsmynd eftir bandaríska
listamanninn Gholson og blóma-
mynd eftir frú Ágústu Thors. í
stofunni erustyttur úr Dresdenar
og Konunglega danska postulín-
inu. Borðstofan er búin bandarisk
um húsgögnum og gamlir enskir
silfurmunir á borði. Yfir hliðar-
borðinu er málverk af sendiherr
anum, málað af Virginiu Goolka-
sian, og einnig tvö barnamálverk.
Og yfir arninum er mynd eftir
frú Ágústu, sem nefnist „Amma
segir sögur“. Þarna er blóma-
mynd eftir frú Ágústu og tvö
málverk eftir íslenzka málara. I
setustofunni eru málverk af ýms
um stöðum á íslandi eftir þekkt
ustu málara íslendinga. Myndin
yfir arinhyllunni er frá Þingvöll
um, hinum gamla þingstað, þar
sem þing var hafið 930. Borð er
þarna, útskorið á fslandi." Þann-
ig var lýsingin á sendiherrabú
staðnum í sýningarSkrám.
— SUS s/ðo
Framh. af bls. 12.
glöðum og samstilltum hóp stytt-
um við okkur stundirnar á heim-
leiðinni, með söng og samræð-
um.
Til Reykjavíkur var komið
um kl. ellefu á sunnudagskvöld.
Það var glaður og ánægður en
þó þreyttur hópur, sem þá
kvaddist. Og flestir strengdu
þess heit að hittast aftur í næstu
ferð.
— L. K.
Takið eftir
Nýtt dekk í umbúðuip var
tekið úr bifreiðinni G-739 á
stæðinu við Guttc kl. 5—8
e. h. eða á horninu á Mýrar-
götu og Brunnstíg kl. 8—8.30
e. h. — Þeir sem gætu gefið
upplýsingar láti' rannsóknar-
lögregluna vita.